Tíminn Sunnudagsblað - 01.03.1964, Blaðsíða 6

<Ljósm.: Þorsteinn Jósepsson).
var Björn Hinriksson frá Efra-Núpi
í MiðfirSi, harðduglegur til allra
verka.
Böm Jóns Jasonarsonar af fyrsta
hjónabandi voru Ólafur, gjaldkeri i
Reykiavík, látinn fyrir nokkrum ár-
um, l’étur, kennari á ísafirði, kvænt
ist Emilíu Jakobsdóttur Thoraren-
sens og lézt 1906, Soffía, giftist Sig-_
urbjama Jóhannessyni, verzlunar-
stjóra á Hvammstanga, og Vilhelm,
verzlunarmaður á Siglufirði.
IX.
Riis kaupmaður.
R. P. Riis kaupmaður flyzt til
Borðeyrar 1891, er hann hafði keypt
verzlunina sem fyrr getur, og er
þar búsettur með fjöiskyldu sinni
til 1896, en þá flyzt hún til Kaup-
mannahafnar. Sjálfur kom hann á
hverju vori og var hér að sumrinu
og fram yfir haustkauptíð. Kona
hans, dönsk, hét Claudína. Dætur
tvær eignuðust þau meðan þau voru
búsett hér, og hétu þær Ebba og
Frida. Riis iézt 1920.
Hann kaupir Brydesverzlun 1892,
og mátti þá segja, að hann væri hér
einráður um verzlun meðan hann
var búsettur á Borðeyri. Hann var
slyngur kaupmaður, en þó mætasti
og vinsælasti maður sinnar stéttar.
Vissi ég, að margur sá eftir honum,
þegar hann féll frá, því að ekki var
búizt við, að betri kaupmaður yrði
á Borðeyri. Hann var á léttasta
skeiði, er hann kom hér, fæddur
1860. Hann var glæsilegur maður
þá. Meðalmaður á hæð, þéttvaxinn,
með ljóst hár og yfirskegg, manna
fríðastur, en varð ailtof holdugur
með árunum. Prúður var hann i
framgöngu og skapstillingarmaður,
svo að vart sá honum bregða, þótt
honum þætti fyrir, mjög reglusam-
ur og leið ekki annað, og _ vart fór
nokkuð fram hjá honum. Ágæta is-
lenzku talaði hann. Venjulega reis
hann snemma úr rekkju, og var þá
fljótlega kominn út með vindilinn,
sem hann skildi sjaldan við sig.
Ekki var hægt að segja, að hann
gengi hart eftir skuldum, en hafði
þær þó með lagni. En talsverðar
skuldir voru þó við verzlunina, þeg-
ar hann féll frá, eins og almennt
var þá á þeim harðindaárum — fyr-
ir og um 1920. Theódór Ólafsson var
aðalskrifstofumaður hans og bókari
meðan hann var hér búsettur, en
verzlunarstjóri eftir að hann flutt-
ist í burtu. Þorvaldur Ólafsson, bróð-
ir Theódórs, var mikið við innan-
búðarstörf. Sigurbjarni Jóhannesson
kom til Borðeyrar eftir 1890, þá
ungur, og fékkst við innanbúðar-
störf, en síðar verzlunarstjóri Riis á
Hvammstanga.
Riis færði brátt út vérzlun sína,
bæði til Hvammstanga og Hólma-
víkur. Mátti segja, að verzlun hans
Kauptúnið á Borðeyri.
stæði með öllum Húnaflóa innan
verðum, þótt hann væri þá ekki
einráður, því að kaupfélögunum fór
smám saman að vaxa fiskur um
hrygg. Svo fóru og smákaupmenn
að hafa sig á kreik, þegar fram í
sótti, einkum á Hvammstanga. Fyr-
ir Hólmavíkurverzluninni var Jón
Finnsson frá Kálfanesi, en fyrir
Hvammstangaverzluninni, eftir að
Sigurbjami fór frá henni, var
Bjami Bjamhéðinsson, bróðir Sæ-
mundar holdsveikralæknis og Bríet-
ar.
Verzlunarsvæði Riis kaupmanns
var stórt, og þegar hann var að
mestu einráður, þá tók það yfir
Hrútafjörð allan, Bitru, að nokkru
Miðfjarðardali, Laxárdal og Hauka-
dal og Norðurárdal að nokkra leyti,
því að fjármarkaði lét hann halda
fyrir sunnan Holtavörðuheiði nokk-
ur haust. En nokkuð var verzlun
hans farin að dragast saman á þessu
svæði, þegar hann féll frá. Hann lét
reisa stórt og vandað sláturhús á
árunum 1910—1911, eitt hið bezta á
þeirri tíð, og var grindin smíðuð úti
í Kaupmannahöfn.
Theódór Ólafsson hætti að starfa
við verzlunina 1904. Tók þá við
henni Skúli Jónsson frá Blönduósi,
tengdasonur hans, kvæntur Elínu
Theódórsdóttur, en Skúli fluttist aft-
ur til Blönduóss eftir nokkur ár.
Tekur þá við á Borðeyri Hendrik
Theódórs, unz hann kaupir hana í
félagi við Ólaf Benjamínsson stór-
kaupmann og Thor Jensen, er Riis
féll frá. Hendrik rekur svo verzlun-
ina undir sama firmanafni í tíu ár.
Þá kaupir Verzlunarfélag Hrútfirð-
inga hana, en Hendrik flytur til
ísafjarðar 1931. Kona hans var Ása
Guðmundsdóttir, ættuð af ísafirði.
Hendrik andaðist á ferðalagi 1939.
Ég álít, að hann hafi verið röskasti
afgreiðslumaðurinn, sem hér á Borð-
eyri hefur verið, enda skarpdugleg-
ur að öllu, sem hann gekk. Hann
var grannvaxinn, tæplega meðalmað-
ur á hæð, hvatlegur i fasi, en þó
viðfelldinn í viðmóti og kom sér
vel við viðskiptamenn sína, svo að
ég hygg, að hann hafi ekki átt
neina óvildarmenn, þegar hann fór.
Á ísafirði var hann bankaritari á
meðan hann hafði heilsu. Ása, ekkja
hans, fluttist til Reykjavíkur og
varð skrifstofustjóri við Landssím-
ann.
198
T f M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ