Tíminn Sunnudagsblað - 28.05.1967, Blaðsíða 21
Eí kvæðin eru opinská að dómi
Al'lens, hefur hann oftast formála
fyrir þeim. Hér kemur einn slíkur:
„Við þekkjum öll öngþveiti nú-
tálmans. Við óttumst offjölgun og
kjarnorkustríð. Ef til vill munum
við yfirgefa móður jörð og halda
til annarra hnatta. Ef til vill deyja
milljónir manna. Ástandið er svo
uggvæniegt, að við verðum
að tjá hug okkar allan og svipta
tngerðarhulunni af sál okkar. Við
verðum að segja sannleikann, og
sökum þess flyt ég nú mjög per-
sónulegt kvæði“.
Lestrinum lýkur, og Allen
skálmar út úr salnum við dynj-
andi lófatak. Hann hefur sigrað
hér eins og annars staðar í banda-
riskum háskólum. Hann er send-
ing frá himnum ofan til þess að
hrista svolítið upp í hugum banda-
riskra menntamanna. Og þó er
hann bölvaður gai'mur, og stund-
um heimskulegt að nefna menn-
ingu og menntun í sömu andrá og
Allen Ginsberg.
Allen Ginsberg er fæddur í Pat-
erson í New Jersey. „Að mér
standa vinstrisinnaðir guðleysingj-
ar af rússneskum Gyðingaættum."
Faðir Allens er kennari og fæst
við skáldskap í tómstundum. Móð-
ir Allens hefur þjáðst af geðklofa-
sýki í tugi ára.
Allen lét innritast í Kólúmbíu-
háskóla árið 1943, og var þá sann-
færður um, að hann væri útvalinn
lausnari og spámaður öreiganna
í öllum löndum. En brátt uppgötv-
aði Allen sér til mikillar hrelling-
ar, að hann var einungis skóla-
strákur með skáldagrillur, og
hætti námi. Vildi hann horfast í
augu við mannlífið og gerðist
næturvörður á gistihúsum, upp-
þvottastrákur og lyftuþjónn. Fljót-
lega var hann tekinn í samfélag
undirheima, þar sem eiturlyfja-
neytendur, götustelpur, innbrots-
þjófar, kynvillingar og annað sóma
fólk kom honum til nokkurs
þroska.
Árið 1948 fékk Ailen vitrun.
Hann bjó þá í Harlem, hafði einn
í'búð, nærðist á grænmeti og las
Plato, Biake og Plotinus. Dag nokk
urn, þegar Allen lá í sóffa og las
Sóleyjarkvæði eftir Blake, heyrði
hann rödd skáldsins tala til sín
milda og föðurlega. Var stund
þessi þrungin slíkri hátign og feg-
urð, að Allen gleymdi sér í heilt
ár. Meðan AMen sat utangátta í
ibúðinni, fyMtist hún af þjófum
Nakinn kom ég af móðurkviði. Augnabl iksmynd af Allen Ginsberg. þar sem
hann baðast í ánni Ganges, þrunginn spámannlegum guðmóði og sérstæðri anda.
gift. Nóg er af Filisteum, en hvar er Dalía.
og eituriyfjakaupmönnum, og þeg-
ar hann ránkaði við sér, þótti hon-
um of harðneskjulegt að reka hysk
ið á dyr. Bráðlega varð ekki þver-
fótað i húsinu fyrir stolnum hús-
gögnum, silfurmunum, fötum og
öðru slíku, og Allen afréð að flytj-
ast á brott. Ásamt einum þjófanna
bar hann föggur sínar út í bíl,
og síðan óku þeir sem leið liggur
frá borginni. Allen vældi möntrur,
og þjófurinn gaf í botn. Eitthvað
hefur lögreglunni þótt grunsam-
legt við ferðir þeirra. Hófst æðis-
legur eltingarleikur, og lyktaði
honum með því að Allen og þjóf-
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
477