Tíminn Sunnudagsblað - 22.06.1969, Page 2

BREF TIL BJARGAR
í viðta'Iá því vi@ Heliga á
IIirarfnfceiiEistöðum, er birtist hér
í bfliaðimu í vor, var drepið á
mál, sem gefa verður fulfllam
gaiuim: Framit'íðarhag uingira
þorpa, sem tefeið hiafa út skjót-
an vöxt. Þó að Hefllgi hefði þar
í huga SelfO'Sis og fllieiri þorp
aiusitam fjiaflfls, á viðvörum hams
heiimia miklu ví'ðiar, þiar sem
eiinis stEindur á eða svipað.
Breyttiir þjó©félaigsihættir
valldia því, að á sfíðuim, þar
seim áður var lítffl byagð eða
emgiiin, hefuir á síðustu áratuig-
uim risið upp afllif'jöliiisiemm byggð,
veinjuileg'a mið'svæðis í sæmilega
víðfllemdu héraði. Grumdvölur
þessarair mýbyggðaií er verzlum
oig þj'ómmstusitörf marigvisleg og
oft iðmiaðuir, sem temigdur er bú-
vöru úr sveiitumum í kirimg. Sei-
foss, Hjeflla, Hvolsvöffliuir og Egifls-
staðir eru gllögg dœmi um slíka
nýbyggð, og á himu sama bygg-
iist vöxitur kauptúma eimis og
Bongarmess, B'lömdiuósis og Sauð-
árlkróks. Dæmim eiu auðvifað
fl'eiri, þótit eklki séu þau nefmd.
Sitrauimur tímams er óMieyg-
uir, og hlutverk sflíkra staða
jókst ört. Á sutmiuim þeiirna varð
að byggja aflfllt fná grummd, em
aminars staðar varð að auka stóx-
um við og endunnýja það, sem
gamalllt vair, smátt og hrörfliegit.
Mifldiar byggimganfraimkvæim'dir
juku því aðsltreymd tffl þessara
staða og hiröðuðu vexti þeirna
emm.
Þegar sivo er þar bygg't, að
fuflflimæigir þjóinuistu'hlutverki
því, er máfliæg héruð kala beám-
llítnáts á sjálfkirafa, kemur vilð-
sjárveirt tímiaíbill. Hætta er á
stöðlnum og jafmvel sai&«drætti,
þegar Ilát verður á nýbyggimg-
um, oig váð búið að taflsvecnt atf
umgu fófllki, er þar heifur afldzt
upp, fái efldkd þau verkefmd, er
það 'geitur umað vdð. Þetta var
það, sem Hefligd á HratfmlkelB-
stöðum vamaöi við, og mumu það
baifa veirið oirð í tíma töfluð.
Það er mjög óæskilegt, að
til slíkrar stöðnumiar komi, bæði
vegna sjádtfira þorpamma eða
bæjarfélagamma og héraðamma í
krdmg. Við því verður þó tæp-
ast sponnað mema til komi veru-
legur iðnaður, umtfiram það sem
mú er. Á öðru getur vöxtur og
viðgamigiur þessama staöa ekki
byiggzt. Þar verða að rísa upp
verksmd'ðjur af 'þvi tiagi, sem
beat hemta slikum stöðum, og
þamgað verður að bedma þeima
iðnaði, sem þeiim er hagtfeflid-
asitur. í þessu efmd meiga for-
ráðamemm héraða og kauptúma
efldká vema Mtállátir úr hóifi fram.
Heimamemin verða að hafa frum-
kvæðið, þvi að fátt mum verða
rétt neimum upp í hendur. Á
þeissu murn og vaxamdi skfflmimg-
uæ eims og framtak miam'na á
suimium þeiiirra sta'ða, sem nefmid-
ir voru hér að fmamam, bemdir
ót'vírætt tifl. Hveirt hérað verð-
ur að setja sér það mamk að
halda sem fflestu því f'óflki, sem
þar vex upp, imman mamka sámma,
em það gefcur því aðeárns orðiö,
að þar sé eiltthvemt það byggð-
arlag, er stöðuigt eykst að at-
vájnmiuitækj'uim og stamfsmögu-
leákum.
J. H.
HEYRT MEÐ ÖÐRU EYRANU
jc Fyrtr hundrað árom fáru menn I hákaHalegur f lélegum
fleytutn á djúpmið. HákaHaiifur var þá verSmæt útflutnings.
vara, en Iðulege var búkurinn ekki hirtur, þvi aS fengbt
fullfermi af lifor, varS hún aS »itja I fyrirrúmi. Nú er öldln
önnur. HákaHaveiSi er MtuS stunduð, og *ízt er lifrin leng-
ur neitt keppikefli. Aftur á mútl er búkurínn haria verð-
mætur. Vænn hákaH gefur af lér tu+tugu þúsund krúnur
eða jafnvel meira fuliverkaður.
★★ Hver bekksögn f menntaskóianum veiur sér kjörorð. í ein-
um stúlknabekknum voru venju fremur margar mæður.
Sú bekksögn hafði að kjörorði: „Náttúran er náminu ríkari."
G-uðrún Brunborg er kunn sökum þess, sem hún hefur gert
til þess að leysa húsnæðisvandræði isienzkra stúdenta, er
nema i Noregj. Hún bar einnig fyrir brjósti norska stúdenta,
sem leituðu hingað til náms. Árið 1960 afhenti hún, eða þau
Brunborgshjónin, háskólanum hér tvö hundruð þúsund krón-
ur og fylgdi það skilyrði gjöfinni, að keypt yrði fyrir pen-
ingana íbúð handa norskuni stúdenti, er búinn væri að festa
ráð sttt. Þetta lenti í útideyfu, íbúðin er enn ókeypt og pen.
ingarnlr orðnir lítiis vlrðí. „Eftir því sem ég veit bezt, hafa
peningarnir ekki verið notaðir Ht neins," segir Guðrún. —
Þetta kom fram í viðtall við hana, birtu i Morgunblaðinu
fyrlr tíu dögum.
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ