Íslendingaþættir Tímans - 21.03.1973, Blaðsíða 3

Sjötug:
Margrét Sæmimdsdóttir
hans og orðum, að þaðan komu ágætir
menn, sem gátu sér góöan orðstir i
skólanum og reyndust þar hinir beztu
þegnar.
Ingólfur kvæntist 17. júni 1939,
ölafiu Guðjónsdóttur frá Þórustöðum I
Bitru og hóf búskap i Gautsdal á þvi
vori. Olafia er myndarleg rausnar
kona, sem búið hefur þeim fagurt og
aðlaðandi heimili. Synir þeirra eru
tveir. Helgi rafvirki á Akranesi kvænt-
ur Sigrlði Kristjánsdóttur og Maggi
Guðjón trésmiður, sem enn býr i
föðurgarði. Ingólfur bjó i Gautsdal I 20
ár, en vorið 1959 brá hann búi og flutti
til Akraness og hefur átt þar heima
siðan. Hann hefur frá þeim tima unniö
i Byggingavöruverzlun H.B. & Co á
Akranesi.
Ingólfur er frábær félagsmálamað-
ur. Hann laðar menn til samstarfs,
áhugasamur, fórnfús og sistarfandi aö
þeim málum, sem hann tekur sér fyrir
hendur. Hann var mjög virkur félags-
maður i Umf. Unglingi i Geiradal. Það
félag haföi forgöngu um byggingu
tveggja samkomuhúsa i sveitinni. Hið
siðara var myndarlegt félagsheimili i
nútlmastll. Ingólfur átti veigamikinn
þátt I þeirri byggingu meö eigin vinnu
og ódrepandi forustu, ásamt Ölafi E.
Ólafssyni kaupfélagsstj. o.fl. mætum
mönnum I Geiradal. 1 fámennri sveit
er slik bygging afrek, sem þeir einir
þekkja, sem reynt hafa. Ingólfur átti
lengi sæti I hreppsnefnd Geiradals-
hrepps, vann aö málefnum Kaupfélags
Króksfjarðar ásamt ýmsum öðrum fé-
lagsmálum.
A Akranesi hefur Ingólfur gegnt
ýmsum trúnaðarstörfum. Hann var
um árabil endurskoöandi reikninga
Akraneskaupstaðar. Hann hefur I
mörg ár átt sæti í stjórn Sjúkrasam-
frá Hvolsvelli
Fyrir þrjátiu árum var ný póst og
simstöð tekin i notkun i Hvolsvelli.
Þegar simstöðvarbyggingin var um
það bil að verða tilbúin fluttu þangað
myndarleg hjón, sem um einn og
hálfan áratug höfðu búið traustum bú-
skap að Miðey i Austur-Landeyja-
hreppi,—
Bóndinn frá Miðey hann Arni Einars-
son tók að sinna póstþjónustunni,
ekkert sérlega orðmargur, en þvi
ábyggilegri og vinfastari, en hún
Margrét Sæmundsdóttir, sem nú er
orðin sjötug, settist við skiptiborðið og
annaðist simavörzluna af áhuga og
dugnaði og var alltaf bezt i starfi sinu
þegar mest var um að vera, en fyrsta
lags Akraness og ennfremur i kjör-
stjórn. Hann hefur átt kost á fleiri
trúnaðarstörfum, en synjað þeim. Þá
hefur Framsóknarfélag Akraness not-
ið góðs af frábærum félagsmálaeigin-
leikum Ingölfs, Hann hefur verið
gjaldkeri félagsins siðan 1964 og gegnt
auk þess ýmsum öörum þýöingarmikl-
um trúnaðarstörfum innan félagsins
um langt skeiö. Þaö er almenn skoðun
að hverju þvl verkefni sé vel borgið,
sem Ingólfur tekur aö sér.
Ingólfur er maður bjartur yfirlitum,
léttur I spori og hinn drengilegasti I
allri framkomu. Traustur i öllum sam-
skiptum, hinn mesti dugnaðarmaður
að hverju sem hann vinnur, en hlé-
drægur I eöli sinu. Hann ber svipmót
þess að vera alinn upp á menningar-
heimili, þar sem félagshyggja og
menningarleg arfleifö sátu I öndvegi,
og vaxa upp I byggðarlagi, þar sem
málín voru leyst meö samvinnu og
eftir félagslegum úrræöum. Hann ber
vissulega svipmót sins fagra æskuhér-
aðs á margan hátt og þannig mun og
reyndin meö flesta, aö umhverfiö á
sinn þátt I mótun þeirra og skaphöfn.
A þessum merku timamótum i ævi
Ingólfs vil ég flytja honum þakkir mln-
ar og annarra samherja hans á Akra-
nesi fyrir drengilegt samstarf og vin-
áttu. Jafnframt viljum við flytja hon-
um og fjölskyldu hans beztu óskir um
giftu og farsækf á ókomnum árum.
Undir þetta veit ég að gamlir sveit-
ungar hans taka og allir aðrir, sem átt
hafa samleið með Ingólfi lengri eöa
skemmri tlma.
Dan. Ágústinusson.
simakonan i Hvolsvelli var oft vakin
upp um miðjar nætur og þá var eins og
henni Margréti væri hrein nautn að
leysa annarra þarfir og hafði þá enga
hálfvelgju á hlutunum og hringdi af
röskleika. —
Símstöðvarhjónin undu sér fljótl.
vel á nýjum slóðum og settu svip á lit-
inn en samhentan hóp frumbýlinga,
sem tekið höfðu sér bólfestu á sléttunni
vestan við Stórólfshvol.
Árni var fljótlega kosinn i trúnaðar-
störf fyrir sveitarfélagið, en Margrét
gerðist virkur félagi i Kvenfélaginu
Einingu, enda kona feykilega félags-
lynd.
Simstöðvarhjónin héldu uppi mikilli
risnu á heimili sinu, sem var i austur-
enda simstöðvarhússins. Hjá þeim var
alltaf heitt á könnunni og að afloknu
erindi var algengt að setjast i heldhús-
krókinn eða inn i stofu, en heimilið
þeirra var bráðmyndarlegt og prýtt
islendingaþættir
3