Íslendingaþættir Tímans - 21.03.1973, Blaðsíða 7

Leiðréttingar
t áttunda tölubla&i íslendingaþátta
birtistgrein um Jóhannes Kjarval list-
málara eftir Björn Guttormsson. Þar
stóð „En dýrustu gjöfina, hefur hann
gefið þjóðinni allri? Alla list sina og
lif.” Þetta átti að vera þannig: „En
dýrustu gjöfina hefur hann gefið
þjóðinni allri: list sina og lif.”
Þá birtist grein eftir sama mann i 14.
tbl. um Guttorm E. Sigurðsson og
Sigurborgu G. Sigurðardóttur, og voru
þar f jórar villur, þar af tvær úr hand-
riti. I fyrsta dálki átti að standa: Kona
Sigurðar á Eyjólfsstöðum var Ingunn,
dóttir séra Vigfúsar Ormssonar á
Valþjófsstað og Bergljótar Þorsteins-
dóttur konu hans. Voru foreldrar
hennar séra Þorsteinn Stefánsson á
Krossi i Landeyjum og Margrét Hjör-
leifsdóttir prests á Valþjófsstað,
Þórðarsonar. En önnur kona hans og
móðir Margrétar....” (Villa Timans)
Þá stendur siðar: „Faðir Guttorms
var Sigurður sonur Páls silfursmiðs
Sigurðssonar á Eyjólfsstöðum. Kona
Páls Sigurðssonar var Helga Benja-
mfnsdóttir Þorgrimssonar. Hún var
hálfsystir Jóns Benjaminssonar, sem
var faðir hinna ktumu (i handriti stóð
þekktu, og var það sett þannig)
Háreksstaðabræðra. Voru þau
foreldrar Guttorms þvi bræðrabörn
Bjuggu þau á ýmsum stöðum á
Héraði, eða voru i húsmennsku.....”
(Handritavilla)
A bls. 7 stendur svo „Gripahús
endurnýjað” átti að vera endurnýjuð.
(Handritavilla).
Þar er i miðdálki: „Var hann einn af
þremur aðalhvatamönnum þess að
stofnað var ungmennafélagið Fram i
Hjaltastaðaþinghá, og átti sæti I fyrstu
stjórn þess ásamt hinum tveimur. Var
féiagið stofnað 1910. A 50 ára afmæli
félagsins voru þeir svo kjörnir
heiðursfélagar þess. Einnig var hann
meðal stofncnda ungmennafélagsins
Þórs i Eiðaþinghá. Hafði það félag
iþróttir mjög á starfsskrá sinni..”
(Villa Timans)
í 15. tölublaði tslendingaþátta mis-
ritaðist nafn höfundar ljóðsins um
Einar Karl Magnússon. Það átti að
vera Sigurunn Konráðsdóttir, en ekki
Sigurunnur.
t 16. tölublaði Islendingaþátta féll
niður lina i grein um Þórlaugu
Margréti Simonardóttur Kjalvarar-
stöðum. I miðdálki hefst grein þannig:
Ari siðar, eða hinn 24. júni 1943, gengu
þau Þórlaug og Bjarni i ’hjónaband og
bjuggu siðan óslitið á Kjalvararstöð-
um upp frá þvl. Þau hjón eignuðust
fimm börn. Eina dóttur, Asdisi, misstu
þau á öðru ári. En hin börnin fjögur
eru á lifi, öll uppkomin og hið mesta
myndar- og mannkostafólk. Þau eru:
Snorri, organleikari og tónlistar-
kennari i Reykjavik, kvæntur Mariu
Ingibjörgu Jónsdóttur, Halldór, húsa-
smiður i Borgarnesi, kvæntur Guðnýju
Birnu Jakobsdóttur og Armann bóndi
á Kjalvararstöðum kvæntur Magneu
Kristleifsdóttur, og Guðný hjúkrunar-
kona i Reykjavik, gift Bergþóri
Bergþórssyni. Feitletruðu orðin féllu
niður.
1 16. tölublaði Islendingaþátta féllu
niður linur i grein um Sigriði Jóns-
dóttur.
„Foreldrar Björns, Jósef Danielsson
og Arnfriður Halldórsdóttir móðir
hans bjuggu á Hrappsstöðum og árið
1919 tóku þau Björn og Sigríður við búi
á Hrappsstöðum og bjuggu þar til
ársins 1947 en þá fluttust þau til Akra-
ness.” Feitletruðu linurnar féllu út.
O Jóhannes
var gerð á kjördæmaskipan I landinu.
Jóhannes var i framboði i Noröur-
Múlasýslu, en þar var fylgi sósialista
lengst af litið, og framboö Jóhannesar
þvi fyrst og fremst af hans hálfu sem
skyldurækni við sinn flokk, en ekki
vegna þess, að það gæfi von um
auknar vegtyllur á sviði stjórnmál-
anna. Hefði Jóhannes þó örugglega
sómt sér vel sem þingmaður, og vel
heföi kjósendum reynzt að leita til
hans meö erindi sin.
Jóhannes hefur tekið mikinn þátt i
félagsstarfi sósialista bæði hér i bæ og
I kjördæminu svo og á landsmæli-
kvaröa. Hann hefur oft og einatt verið I
stjórnun Sósialistafélagsins og sfðan
Alþýðubandalagsins hér I Neskaup-
staö og verið formaður lengi. Þá hefur
hann setið ráðstefnur kjördæmis-
ráðsins og landsfundi og jafnan reynzt
hinn starfsamasti og ábyrgasti félagi.
Þau trúnaðarstörf, sem honum eru
falin, eru jafnan vel og örugglega af
hendi leyst.
Eiginkona Jóhannesar er Soffía
Björgúlfsdóttir, sem þekkt er af mik-
illi þátttöku i félagsstarfi hér i bæ, og
eiga þau tvo syni, Valgarð og Ólaf
Magnús. Móðir Jóhannesar, Sesselja
Jóhannesdóttir, er á lifi f hárri elli.
Mér er i fersku minni, er ég sá Jó-
hannes Stefðnsson i fyrsta sinn. Ég
var á leið i skóla úr jólaleyfi og kom til
Neskaupstaðar með skipi. Skipið
stanzaði hér allt kvöldið, en þá stóð
yfir framboðsfundur I Gamla bióinu.
Fyrir dyrum stóðu bæjarkosningar,
þær fyrstu, sem Alþýðubandalagið
bauðfram til, þetta var 1958. A þessum
fundi talaði Jóhannes m.a. og varð
mér eftirminnilegur og reyndar
margir fleiri ræðumenn. Róttækir,
austfirzkir unglingar þess tima dáöu
mjög forystumenn sósialista hér i Nes-
kaupstað og þá fyrst og fremst þá þre-
menninga Jóhannes, Bjarna og Lúðvik
og svo er enn.
Kynni okkar Jóhannesar hófust svo
mjög fljótt, eftir að ég kom hingað til
Neskaupstaðar enda vann ég um tima
hjá Sildarvinnslunni, sem hann var þá
framkvæmdastjóri fyrir. A vettvangi
okkar pólitiska félagsskapar urðu þó
kynni okkar enn meiri, sem leitt hafa
til góðs kunningsskapar.
Jóhannes er afar góöur félagi, hjálp-
samur, sanngjarn og sáttfús. Oft
höfum við Jóhannes deiltá fundum um
einstök málefni, en að deilum loknum
er hann ætfð sami káti kunninginn og
áður, sem bregöur fyrir sig gaman-
semi og sér broslegu hliöarnar á
hverju máli —- og allar erjur eru
gleymdar. Þessa sögu hygg ég að allir
geti sagt af samskiptum sinum viö Jó-
hannes, þeir, sem hann eitthvað
þekkja. Þaö er hinn góði og sanni
félagsandi hans og hin eðlislega góð-
vild hans og næma skopskyn, sem
þessu valda. Þetta er þaö öðru fremur,
sem gerir hann að þeim töfrandi
persónuleika, sem hann er.
Jóhannes, ég vona, aö þú fyrirgefir,
hversu ófullkomin þessi afmælis-
kveðja min er, en veit, að þú tekur
viljann fyrir verkið.
Ég vil flytja þér beztu árnaöardskir
Kjördæmisráös Alþýöubandalagsins I
Austurlandskjördæmi á þessum tima-
motum með þökk fyriri þitt ómetan-
lega fraiplag til flokksstarfsins og
baráttu islenzra sósialista, sósilista
fyrr og siðar og með von um, aö þú
eigir enn langt og giftudrjúgt starf fyr-
ir höndum I þágu flokksins.
Þá vil ég flytja þér einlægar heilla-
óskir minar og fjölskyldu minnar á
þessum timamótum, og þakka þér
samstarf og vinskap liöinna ára um
leiö og ég vona, að hvort tveggja
haldist enn um langan aldur.
Lifðu heill.
Birgir Stefánsson.
isiendingaþættir
7