Íslendingaþættir Tímans - 21.03.1973, Blaðsíða 6

Þórður Þórðarson
Laugardaginn 3. marz 1973 var gerð
útför Þórðar Þórðarsonar Hverfisgötu
84, er lézt 21 f .m. réttra 77 ára að aldri.
Þórður var fæddur að Leiðólfs-
stöðum, Stokkseyrarhreppi 20.
febrúar 1896. Foreldrar hans voru
Hildur Bjarnadóttir, Leiðólfsstöðum
og Þórður Þórðarson, Traðarholti.
Faðir hans dó áður en Þórður fæddist
og naut hann þvi aldrei föður sins.
Móðir hans giftist siðar Bjarna
Sæmundssyni og eignaðist með honum
þrjú börn, og bjuggu þau áfram á
Leiðólfsstöðum. Þegar Þórður var á
fermingaraldri fluttist fjölskyldan að
Svarfhóli i Hraungerðishreppi. Eftir
lát Bjarna fluttust þau svo til Reykja-
vikur. Þegar til bæjarins kom fór
Þórður að stunda sjóinn á togurum, en
á sumrin var hann kaupamaður.
að ræða fyrir marga fátæka unglinga á
þeim tima.
tvar var svo vinnumaður i nokkur ár
á Hnjúki, Hjallalandi og Flögu og þótti
afburða verkmaður. Þó safnaðist hon-
um ekki mikið fé, enda kaupgjald lágt
á kreppuárunum eftir 1930. Þegar Ivar
var á Hjallalandi, kynntist hann
myndarkonu, Þóreyju Jónsdóttur frá
Skagaströnd og átti með henni einn
son og er það Jón Olafur, skipstjóri á
Skagaströnd, mikill myndar- og dugn-
aðarmaður, sem hefur fært þeim
Skagstrendingum mikla björg i bú.
Arið 1944 verða svo þáttaskil i lifi Iv-
ars. Þá kynnist hann konu sinni, Guð-
rúnu Sigfúsdóttur frá Forsæludal i
Vatnsdal og sama ár hefja þau búskap
i Sunnuhlið, að visu við litil efni, en
þeim mun meiri manndóm og mynd-
arskap. t Sunnuhlið voru þau i 2 ár, þá
fóru þau að Forsæludal og voru þar 2
ár, siðan að Hvammi og bjuggu þar á
parti úr jörðinni i 3 ár. Siðan voru þau
á Undirfelli i 1 ár, þaðan fluttu þau að
Nautabúi og bjuggu þar i 10 ár og loks
að Flögu árið 1962, þar sem þau hafa
búiö siðan. Erfitt hefur það veriö, aö
standa alltaf i þessum sifellu búferla-.
flutningum. En alls staðar þar sem
þau voru, bar búskapur þeirra vott um
sama manndóminn og snyrtimennsk-
una. Nú á síðastliönu sumri fengu þau
verðlaun fyrir sérstaklega góða um-
Þórður stundaði togarasjómennsku
fram undir 1940. Hann sagði mér, að
öll þau ár, sem hann var til sjós hafi
hann fundið fyrir sjóveiki, svo harðsótt
hefur það verið. Eftir að hann hætti á
sjónum stundaði hann almenna land-
vinnu.
Þórður vann hjá Byggingafélaginu
Goði um nokkurra ára skeið og þar
kynntist ég honum i starfi, er ég sem
skólastrákur var í sumarvinnu hjá þvi
félagi. Ég var fljótlega var við, að
strákarnir sóttust eftir að vera settir i
verk með Þórði, þvi að dugnaður og
ósérhlifni hans var sérstök. Alltaf er
eitthvað mikið lá við var Þórður
fremstur i flokki, enda naut Þórður
virðingar allra vinnufélaga sinna.
Þórður vann við byggingastörf fram
undir 1957, en þá fer heilsan að bila og
gengni á eignarjörð sinni, Flögu. Jörð-
ina keypti tvar 1971.
Ekki hefur Ivar farið varhluta af
ýmsum erfiðleikum i búskap sinum,
t.d. hefur herjað á fjárstofn hans
skæður sjúkdómur um 20 ára skeið,
svokölluð riðuveiki og er hann tvisvar
búinn að skera niður allan fjárstofninn
I von um að geta útrýmt þessum vá-
gesti. Siðast nú árið 1971 og er vonandi
að það beri nú árangur. Heimili þeirra
hjóna hefur jafnan verið mannmargt,
enda hafa þau hjón eignazt 9 börn. Eitt
dó nýlega fætt, en hin eru flest upp-
komin, myndar- og dugnaðarfólk. Nú
eru t.d. tveir synir þeirra við nám i
Hólaskóla. Það er ánægjulegt að heim-
sækja þau Flöguhjón og ræða við þau á
góðri stund, enda er eins og manni liði
svo sérlega vel i návist þeirra. Gest-
risni þeirra hjóna er alveg frábær. Það
er lika oft gestkvæmt á Flögu.
A þessum timamótum i lifi húsbónd-
ans á Flögu vil ég minnast þess, að
hann gengur ekki heill til skógar. Þaö
hefur þjáö hann bakveiki um árabil,
svo hann má nú heita óvinnufær maö-
ur, en aldrei heyrir maöur æðruorð,
þar er sami hetjuskapurinn, sem ein-
kenndi foreldra hans.
Ég og fjölskylda min óskum þeim
Flöguhjónum og börnum þeirra alls
hins bezta og þökkum áratuga vináttu
þeirra.
Guðmundur Jónasson.
hann verður að hætta að vinna erfiðis-
vinnu. Féll honum það þungt að þurfa
að halda aftur af sér.
1959 fór hann að vinna á Prjóna-
stofunni Iðunni h.f. og starfaði hjá
okkur samfleytt i 10 ár. Við vorum
stundum að glettast að sem gömlum
togarakarli þætti honum starfið ekki
beysið. En hann vann starf sitt með
sérstakri trúmennsku og dugnaði, þó
að hann gengi ekki alltaf heill til
skógar. Ég á margar góðar endur-
minningar frá þessum samstarfs
árum okkar.
Arið 1941 kynntust þau Þórður og
Kristin Guðbrandsdóttir, frá Skálm-
holti I Flóa, og giftu sig 1944. Fyrir þau
bæði var þetta mikil hamingja, sem
endizt þeim allt lifið. Allan sinn
búskap áttu þau sér heimili að
Hverfisgötu 84, sem Þórður keypti
ásamt Bjarna bróður sinum 1930.
Gestrisni og hlýja rikti jafnan á
heimili þeirra hjóna, sem allir fundu,
sem heimsóttu Stinu og Þórð.
Þórður var sérstaklega hjálpsamur
maður og vildi hjálpa öllum, sem i
kringum hann voru. Meðan móðir
hans lifði bar hann mikla umhyggju
fyrir henni.
Aður en ég skrifaði þessar linur
heimsóttiég frænku mina Kristfnu, og
það gladdi mig æðruleysi hennar og
sálarró. Henni var harmur i huga
vegna láts eiginmanns síns, en ofar
var i hennar huga þakklæti til góðs
mann fyrir ást og umhyggju öll þau ár,
sem þau fengu notið saman.
Blessuð sé minning hans.
Njáll Þorsteinsson.
6
íslendingaþættir