Íslendingaþættir Tímans - 30.08.1973, Blaðsíða 7

Sextugur
Agúst Guðmundsson
prentari
Vinur minn, Agúst Guðmundsson
prentari, er oröinn sextugur en hann
erfæddur i Vestmannaeyjum 26. ágúst
1913, sonur hjónanna Guðrúnar
Kristjánsdóttur og Guömundar Helga-
sonar, sem bæði voru ættuð úr Rang-
árþingi.
Snemma mun Ágúst hafa farið að
vinna fyrir sér við ýmiss algeng störf,
þ.á.m. við verzlun. Prentnám hóf hann
17 ára i heimabyggð sinni og lauk þvi i
prentsmiðjunni Akta i Reykjavik, sem
nú er prentsmiðjan Edda. Hélt hann
siðan til framhaldsnáms i prentiðn i
Kaupmannahöfn, viö „Fagskolen for
Boghaandværk.” Að námi loknu kom
hann heim og hefir siðan unnið hjá
ýmsum prentsmiðjum hér, m.a.
prentsmiðjunni Eddu, Hólaprenti og
Alþýðuprentsmiðjunni við Vitastig.
Kvæntur er Agúst ágætri konu,
Hönnu Hannesdóttur og eiga þau einn
uppkominn son, Gunnar Svan.
1 Alþýðuprentsmiðjunni vann Agúst
samfleytt frá 1959, að einu ári undan-
skildu, er hann ásamt fjölskyldu sinni
dvaldist i Winnipeg i Kanada og
starfaði þar við vestur-islenzka blaðið
Lögberg-Heimskringla, en forráða-
menn blaðsins höföu sótzt mjög eftir
að fá hann vestur i þessu skyni. Aö ári
liðnu kom Agúst heim aftur og tók þá
við stjórn Alþýðuprentsmiðjunnar við
Vitastig, en .að var einmitt i þvi ágæta
prentverki, sem Suðurnesjablaöiö
FAXI var prentað um tugi ára, og svo
vandvirknislega unnið, að frábært
þótti. Sem ritstjóri blaðsins, haföi ég
allan þennan tima mikið saman að
sælda við starfsmenn prent-
smiðjunnar, háa sem lága, og voru
kynni min af þeim öll með ágætum.
Snemma kom það i hlut Ágústs, að
hafa umsjón meö setning og frágangi
blaðsins og vera min hægri hönd við
umbrot þess. Sannast sagna, var það
býsna mikið aukaverk, til viöbótar við
kennslustörf min, að annast ritstjórn
og útgáfu Faxa og er mér nær að
halda, að mér hefði ekki tekizt það
svona lengi, ef Ágústs hefði ekki notið
við. Lipurt handbragð hans, yfirgrips-
mikil verkkunnátta og hagsýni, sam-
fara ódrepandi áhuga fyrir framgangi
blaðsins, einkenndu öll hans vinnu-
brögð og gerðu mitt erfiða ritstjóra-
hlutverk tiltölulega létt og þægilegt.
Allt sem lofað var, stóð eins og stafur á
bók, enda gjarna gripið til sunnu-
daganna ef þeir virku nægðu ekki til
þess að blaðið næði á vit kaupenda
sinna reglulega og i tæka tið. Þannig
gekk greiðasemi Ágústs og drengileg
vinnubrögð oft langt fram úr þvi
venjulega, varðandi blaðið Faxa og
grunar mig, að fleiri hafi svipaða sögu
að segja af viðskiptum sinum við
Ágúst Guðmundsson.
Auðvitað kunni ég vel að meta þessa
mannkosti. enda urðum við Ágúst
snemma góðir vinir i gegn um þetta
nána samstarf. Kynnin jukust þó til
stórra muna, er þessi ágætu hjón skutu
skjólshúsi yfir son okkar, sem um
þessar mundir var við
nám hér i Reykjavik. Atti hann þar
um skeið sitt annað heimili og naut
hins bezta atlætis, eins og væri hann
þeirra eigin sonur. Fyrir þetta og svo
margt annað elskulegt, er okkur hjón-
unum ljúft að þakka, um leið og við
sendum afmælisbarninu okkar inni-
legustu árnaðaróskir.
Hallgrimur Th. Björnsson.
hvern hlut, er samgróin Halldóri, það
varð að tryggja sig gegn skyndilegum
skakkaföllum, sem ekki gerðu boö á
undan sér.
Hvernig var bezt að drýgja tekjurn-
ar? Jú, það var hægt aö taka sig til og
rækta kartöflur og annað grænmeti sér
til nytjunar og ánægju. Þessi ræktun
Halldórs hefur verið og er mikil búbót,
og hefur hann unnið að henni af mikilli
natni og hirðusemi.
Halldór er sérlega vinafastur og
greiðvikinn. Heimili hans stóð alltaf
opið fyrir gestum og gangandi, og nutu
menn þar góös beina, enda þótt efnin
hafi ekki ávallt verið mikil. Eru marg-
ir. sem eiga heimili hans mikiö aö
islendingaþættir
þakka i þvi efni. E r honum það mikið
gleðiefni að geta rétt öðrum hjálpar-
hönd. Jafnaðarstefnan hefur átt sterk
Itök i Halldöri, samhjálp, samvinna og
sáttfýsi hafa einkennt æviferil hans.
Skoðanir hans á mönnum og málefn-
um hafa markazt af þessum grund-
vallarlifsviðhorfum hans.
Halldór giftist 13. október 1923
Kristólinu Þorleifsdóttur frá Þverlæk i
Holtum. Var hún manni sinum sam-
stillt i lifsbaráttunni, iðin og verklagin.
Þeim varð fimm barna auðið. Kristó-
Hna lézt 21. marz 1963. Halldór hefur
áþreifanlega ánægju af þvi að gleöjast
meö vinum sinum, og verða margir til
að heimsækja hann á heimili dóttur
hans að Barðavogi 19, Reykjavik, á af-
mælisdaginn til að óska honum til
hamingju og samgleðjast honum. Með
þessum orðum þökkum við Halldóri
fyrir góð kynni og vinsemd alla, um
leiðog við biðjum honum og fjölskyldu
hans blessunar Guðs á komandi tim-
um. Að lokum tilfærum við hér heilla-
óskir með erindi Jóns Magnússonar,
skálds og beykis, sem hann orti til
Halldórs vinar sins beykis:
Þó að skefli og skyggi i ál,
skarki brim á grjóti,
berðu heila hönd og sál
hverjum stormi á móti.
P.&S.
7