Íslendingaþættir Tímans - 21.03.1981, Síða 7
naeturnar, en ekki fengiö neinn selinn.
Einn dag kom aö Skálum bláfátæk ekkja
er baö hann aö hjálpa sér um einhverja
matarbjörg fyrir sig og börnin sln, þvf nú
heföu þau ekkert aö boröa. Þess er getiö,
Guömundur hafi þá átt aðeins örfáa
sauöakjötsbita, sem var aleiga hans af
þeirri matartegund: þá tók hann alla og
8af ekkjunni, sem fór heim til barnanna
sinna glöö og þakklát. Næsta dag vitjaöi
Guömundur um selanæturnar sinar, og
voru þá i þeim 14 vööuselir. Þessi saga er
sönn. Hugsa mætti svo, aö sá sem heimtar
þeð af mönnunum, að þeir sýni trú sina i
verkum sinum, hafi litið svo á, aö þetta
gööverk viö ekkjuna og aöra snauöa
ö'enn, sem Guömundur gladdi svo oft,
Sem þaö væri gert til sin, og gefiö honum
eftur hundraöfalt.”
Vilhjálmur var nemandi á Laugarvatni
tvovetur 1930-’32. Eftir það stundaöi hann
^uiist sjóróöra á vertiöum eöa dvaldist
oeima á Syöra-Lóni viö veiðar og bústörf.
Efæöurnir gerðu út vélbát frá Þórshöfn
u|ú skeiö upp úr 1942. Vilhjálmur tók við
Jörðinni eftir fööur sinn áriö 1956. Hann
reisti mjög veglegt Ibúöarhús og haföi
stört kúabú, sem sá kauptúninu fyrir
•Ojólk að verulegu leyti.
Vilhjálmur var hreppstjóri Sauðanes-
Urepps og siöar Þórshafnarhrepps frá
1944 og til dauðadags. Hann var lengi
sýslunefndarmaöur, i stjórn Kaupfélags
Eengnesinga, formaöur sjúkrasamlags
eg fleiri opinber störf hafði hann meö
hondum.
Eftirlifandi eiginkona Vilhjálms er
“rýnhildur Halldórsdóttir frá Gunnars-
stÖöum í þistilfiröi og eiga þau þrjú börn,
Þuriði, Guömund og Herborgu, fædd á ár-
unum 1963-1970. Þau hjónin voru
Pnemenningar aö frændsemi, þvi aö Arni
J'nviösson á Gunnarsstöðum, afi Bryn-
h'ldar, var bróöir Sigriðar á Brekkum,
°mmu Vilhjálms.
. Vilhjálmur var greindur maöur og gæt-
*nn, 0g mun þeim málum hafa veriö vel
,°rgið, sem voru i hans höndum. Hann
,af&i mikinn áhuga á landsmálum og
,unni einnig vel aö meta gamanmál. Var
lafnan ánægjulegt aö koma til þeirra
3óna á Syöra-Lóni og njóta gestrisni
Pnirra. Er nú skarö fyrir skildi þegar svo
Sætur maöur er fallinn frá fyrir aldur
m' Jón Erlingur Þorláksson.
■3SEEEISSE
Hallgrímur
Ólafsson
fæddur 26.10 1888
dáinn 21.02. .1981.
Kveðja frá
eiginkonu.
Ég kveö þig vinur hálfa öld og ár
viö áttum samleiö gegnum bros og tár.
Þá margt i skóla lifsins læröum við
sem leiö meö dagleg störf I ró og friö.
Þú unnir þinu ættlandi og þjóö
með öllum góöum málum sál þin stóö,
sem uröu til aö bæta landsins lýö
og létta þreyttum erfitt hversdags striö.
Nú ertu farinn okkar veröld frá
sem ágirnd striö og mannleg vonsak hrjá
Hver þjóöhöföingi eykur völd og auö
þótt ýmsa skorti föt og daglegt brauö.
Er manndrápsvopn til verndar eru gjörö
sem valdiö geta eyöing lifs á jörö.
Þú gengur inn á æöra þroskastig,
I Andansriki Jesús leiöir þig.
Ég biö þig Guö minn bjarga Islands þjóö
frá bölvun striös og eiturvopnaglóö,
þinn kraftur stjórnar geimsins hnatta her
min hugarró er aöeins traust á þér.
En afkomendur okkar þess ég biö
aö ástundi þeir kærleika og friö.
Þvl trú án kærleiks einskisviröi er
og ódyggöir hún ber I skauti sér.
Helga frá Dagveröará
Sveinbjörn
Hannesson
húsasmiður
F. 17. október 1915.
D. 8. janúar 1981.
Ég lofaði, Svenni, aö leggja eina bögu
á legrúmiö þitt,
ef yrði hún langdregin segöi hún sögu
um sálarlif mitt,
hve fátækt þaö væri, og þvi er ég þögul
um þetta og hitt.
Þaö væri svo margt, er ég vildi
hér segja,
en verður svo fátt.
011 þaö við vitum, viö eigum aö deyja
á einhverslags hátt,
og vist er þaö gott er menn höfuö
fá hneigja,
viö heiminn i sátt.
Þú áttir svo mikiö af orðgnótt og
kynngi i eldfleygri sál,
að oft var sem fyndi ég angan af lyngi,
er óöar þins mál
ég hlýddi á valið þá var einsog syngi
vigur við stál.
Og nú ert þú aftur til
heimbyggöar haldinn
þar hálf var bin sál,
nú skaría þar fjöllin meö
fannhvitan faldinn,
þar finnst ekki tál,
þótt noröan hann blási og
napur sé kaldinn
hún nemur þitt mál.
Aö vorinu lifna aftur brosandi blómin,
sem bliknuðu I haust.
Viöirinn, fjalldrapinn, vornæturljóminn
ég veit efalaust.
Þess sakna aö heyra ei þinn
hugljúfa róminn
kveöa viö raust. r.g.
Af marggef nu tilefni Skal|
það ítrekað, að i (slendlnga-
þætti Tímans leru ekkl tekn-
ar greinar upp úr öðrum;
Jblöðum. Birtar erugreioar
isem komið hafa í Tímanum
'á útfararcjegi viðkomandiJ
Afmælisgreinar eru ekki<
endurbirtar. '
7