Íslendingaþættir Tímans - 07.04.1982, Síða 3

heilsu aö striöa nær áratug, og dvaldi þá á
sjúkrahúsum.
Slikt var sár raun fyrir Bjarna, sem þó
bar þær sorgir i hljóði. Þeim hjónum varð
Þhggja barna auðið. Elst er Sigriöur f.
1927, gift séra Gisla Kolbeins i Stykkis-
hólmi.
Næstur er Sigjón f. 1931, giftur Kristinu
Einarsdóttur. Þau búa ásamt fimm börn-
úni sinum i Brekkubæ.
Þriðji og yngsturer Baldur f. 1936. Hann
er vélstjóri og einn af eigendum m/b
Sigurðar ólafssonar SF-44. Hann er ný-
lega fluttur á Höfn. Hann er ókvæntur.
Bjarni hefði án alls efa orðiö vel liðtæk-
ur við framhaldsskólanám. Hann hafði
mikla fróðleiksþörf og vildi ganga
menntaveginn. Bjarni var einn vetur i
unglingaskóla, fermingarárið sitt. Siðan
naut hann tilsagnar séra Þórðar i Bjarna-
nesi. Og veturinn 1915-1916 var Bjarni i
þeim ágæta skóla, Gagnfræðaskólanum á
Akureyri, siðar Menntaskólinn á
Akureyri. Vegna fjárskorts varö Bjarni
aö hverfa frá námi eftir þennan eina vetur
°g mun þaö ekki hafa verið honum sárs-
aukalaust. Eins og Bjarni sjálfur sagði,
Þá var móðir hans ein við búið, hann var
e>nbirni, og varð þvi að snúa sér að bú-
skapnum, likt og forfeður hans höfðu gert
Um langan aldur.
Bjarni var ræktunarmaður jafnt i starfi
bóndans, sem og i lifi sinu öllu. Hann taldi
ávallt að landbunaðarstörfin heföu veitt
honum lifsfyllingu og aukið þrek og
þroska.
hekktastur verður Bjarni I Brekkubæ
fýrir störf sin aö söngmálum og hljóö-
fæarleik. Veturinn á Akureyri var vel
nýttur hjá Bjarna, þvi þar tók hann tima
tvisvar i viku, allan veturinn hjá Magnúsi
Einarssyni organista. Um vorið þegar
heim kemur 1916 spilar Bjarni i fyrsta
sinn i Bjarnaneskirkju og hélt þvi óslitið
t>l ársins 1978, eða 62 ár.
Eátitt, ef ekki einsdæmi slikt úthald.
Bjarni fór siðar á námskeið i Reykjavik
hjá Páli tsólfssyni svo og i söngskóla
Sigurðar Birkis.
Bjarni byrjaði strax 1920 að æfa kóra.
Lengi var æft á heimili hans. Það voru á-
nægjulegar stundir, sagði Bjarni. Við
söngstjórnina var Bjarni virkur um
hálfrar aldar skeið. Hann var heiöurs-
fálagi Karlakórsins Jökuls, sem er sýslu-
kór, með þátttöku manna úr öllum hrepp-
um.
Bjarni átti auðvelt með aö laða fólk til
starfa og var rómaður fyrir prúðmennsku
v>ð söngstjórn, sem og hvarvetna i um-
gengni við annað fólk. Timabiliö 1920-1970
kenndi Bjarni orgelleik, og auövitaö á
heimili sinu. Þeir urðu margir og sumir
vel liðtækir, sem voru viö nám i orgelleik i
Brekkubæ á hálfrar aldar timabili.
Eélagsmálamaöur var Bjarni mikill.
Hann var ungmennafélagi frá 1911 og
stjórnarmaður þess félags frá 1924-1956.
Bm fjörutiu ár sat Bjarni i hreppsnefnd
islendingaþættir
Jón Valdimar
Lövdal
Mann setur ávallt hljóðan;- þegar mað-
ur heyrir andlát vinar og félaga. Ekki
hvað sist þegar um slys er að ræða og
menn á besta aldursskeiöi láta lifið og eru
horfnir af sjónarsviðinu.
Mánudaginn 1. mars s.l. lagði báturinn
Grunnvikingur frá Sandgeröi net sin und-
an Hafnarbergi. Vildi þá svo til að einn af
skipverjum tók útbyrðis og drukknaði.
Skipstjóriog áhöfn gerðu allt sem i þeirra
valdi stóð til leitar og var lengi leitað en
án árangurs og á skipstjóri og áhöfn
þakkir fyrir. Góður Guö blessi skipstjóra
áhöfn og skip og alla þá sem tóku þátt i
leit að Jóni Valdimar. Sérstakar þakkir til
björgunarsveitanna sem tóku þátt i leit-
inni.
Jón Valdimar Lövdal var fæddur 9. des.
1959 sonur hjónanna Sigrúnar Jónsdóttur
og Edvard Lövdal. Þau slitu samvistum á
uppvaxtarárum Jóns. Var hann i sveit á
sumrin og lengi að Sauðhaga, Vallar-
hreppi. Likaði heimafólki þar mjög vel
við hans framkomu og störf og fékk hann
mikið lof fyrir. Til Noregs fór hann 16 ára
gamall og vann þar viö landbúnaðarstörf
og fékk góð meðmæli þaöan. Sama ár réð-
ist Jón til sjós á Grunnviking og var þetta
7. vertiðin þegar hann drukknaði. Hann
fékk mikið þakklæti frá skipstjóra sinum
fyrir áræðni og dugnaö.
Ég sem þetta skrifa færi mági minum
miklar þakkir fyrir ánægjulegar sam-
og álika lengi i skólanefnd. A áttræðisaf-
mæli Bjarna var hann gerður að fyrsta
heiðursborgara i Nesjum. Það fór vel á
þvi.
Bjarni var mikill samvinnumaður.
Hann skildi samtakamátt þess félags-
forms og sagöi aö kaupfélagið hefði verið
lyftistöng allra framfaramála i sýslunni,
starfaði það bæöi að verslun og likt og
banki gagnvart fólkinu, sem var að koma
upp húsakosti sinum.
Það er grundvöllurinn að vexti og við-
gangi Hafnarkauptúns, hvernig á mál-
um var haldiö frá hendi kaupfélagsins,
sagði þessi aldna kempa. Hann virti mjög
kaupfélagsstjórana, Jón ívarsson, Bjarna
Guðmundsson og Asgrim Halldórsson, en
hinn siðastnefnda taldi Bjarni einstakan
fyrir sakir lipurðar og manndóms.
Ahugamál Bjarna voru fjölmörg. Hann
var mikill bókamaöur, las og stúderaði
t.d. fræði dr. Helga Péturs, en Helgi á-
samt Jónasi Jónssyni frá Hriflu, voru þeir
utanhéraösmenn sem Bjarni dáði mest.
Ættfræðigrúsk haföi Bjarni lengi á-
stundaö. Hann átti gott bókasafn, sem
veitti honum ótaldar ánægjustundir, ekki
sist er á ævina leið. Bjarni var ágætlega
ritfær og samdi byggðasögu Nesja, sem
þvi miður var mikið stytt og þar með stór-
skemmd, við útgáfu, likt og aðrir byggða-
söguþættir varöandi þessa sýslu. Þyrfti
að huga að sérstakri útgáfu handrits
Bjarna i heild svo og annarra ágætis-
manna, sem færðu i letur mikinn fróðleik
vegna útgáfu Byggðasögu Austur-Skafta-
fellssýslu.
Bjarni var áhugasamur Nialisti. Um
þau fræöi sagði hann. „Það er lifsskoðun
min að þar fáist sannanir fyrir þvi dýpsta
i kristindómnum og aukinr. skilningur á
þvi háleitasta I kenningum Meistarans.”
Bjarni gekk öruggur á vit örlaga sinna,
taldi raunar að hann færi á æðsta tilveru-
stig.
Það var mér ómetanleg lifsreynsla og
lærdómur að kynnast göfugmenninu og
hugsuðinum Bjarna i Brekkubæ, fyrir það
er nú þakkað að leiðarlokum.
Börnum, ættingjum og öðrum vensla-
mönnum sendi ég samúðarkveðjur.
Útför Bjarna Bjarnasonar var. gerö
frá hans gomlu sóknarkirkju i Bjarna-
nesi, laugardaginn 27. mars.
Friðjón Guörööarson.
3