Íslendingaþættir Tímans - 18.08.1982, Blaðsíða 5

Sigurveig Ásvaldsdóttir
Fædd 4. ágúst 1925
Dáin 23. júlí 1982
Hún var húsmóðir í sveit. Hvað segir þessi
nafngift þeim er les hana? Vissulega einum fátt
en öðrum margt. Við sem frá bernsku höfum
Þekkt þessa konu, húsmóður í sveit, vitum að á
bak við nafngiftina býr verðleikakrafa til hennar
i'l þess að gegna stóru og fjölþættu hlutverki:
Hún þarf að vera sérlega kunnáttusöm og
fjölvís um matargerð, jafnvel þótt tímar séu mjög
breyttir, og hafa haga hönd til þjónustubragða.
Hún þarf að kunna að fara vel með þá fjármuni
sem búið aflar, en fara þó sjaldan eða aldrei
gegnum hendur hennar. Hún þarf að geta deilt
(júfu geði við allt sitt heimafólk, eldra og yngra,
jafnt vandamenn og vandalausa, geta verið bæði
sálfræðingur þess og sálusorgari þegar með þarf
°g leiðbeinandi við nám og störf. Og hún má
aldrei æðrast því hjá henni vilja heimilismenn
finna öryggi og frið.
Nú eru Mývetningar að kveðja konu af þessari
gerð, Sigurveigu Ásvaldsdóttur húsfreyju á
Gautlöndum. Sigurveig var fædd 4. ágúst 1925 að
Einarsstöðum í Reykjadal þar sem foreldrar
hennar dvöldu fyrstu hjúskaparár sín. Þeir voru
Sigríður Jónsdóttir frá Auðnum í Laxárdal, sem
býr n ú að Ökrum í Reykjadal, og Ásvaldur
Þorbergsson frá Litlu-Laugum, sem löngu er
látinn.
Sigurveig andaðist á Sjúkrahúsi Húsavíkur,
eftir alllanga vanheilsu, aðfaranótt 23. júlí
síðastliðinn og var þannig á burtu kvödd löngu
fyrir aldur fram. Hún var elst af níu systkinum
sem bárust fremur ört á hendur. Hún mun því
snemma hafa verið kölluð til umhyggju og
ábyrgðar um annarra hag. Ég held af okkar
viðkynningu, að sú kvaðning hafi runnið henni í
merg og blóð og verið hennar einkunn æ síðan.
Skólaganga Sigurveigar var ekki löng eða
margbrotin enda áttu unglingar fjórða áratugarins
-kreppuáranna-ekki margra kosta völ, síst elsta
stúlka af stórum barnahóp. Hún lauk barnaskóla-
námi og var síðar einn vetur í húsmæðraskóianum
að Laugum. Hún stundaði vmsa vinnu bæði nær
og fjær átthögunum. Og í skóla lífsins, þar sem
langskólamenntun og sérhæfing eru ekki einhlít
til úrlausna, lærðist henni að treysta á brjóstvitið.
Hún var farsæl kona í orðum og gerðum.
Árið 1962 giftist Sigurveig frænda mínum,
Sigurgeir Péturssyni á Gautlöndum í Mývatns-
sveit. Þangað á ég leið á hverju sumri í sumarleyfi
mínu, og þar kynntist ég henni sem húsmóður í
sveit. Áður höfðum við þekkst lauslega.
Þau Sigurveig og Sigurgeir áttu ckki börn en
sjaldan eða aldrei var barnlaus bær þeirra þcgar
ég kom þar. Trúað gæti ég því, að mörg þau börn
er þar dvöldu hugsi enn „heim" til Sivu og
Sigurgeirs. Nú hefur hún verið kölluð frá sínu
góða og farsæla hlutverki.
Um þann harm, sem kveðinn er að vinum og
vandamönnum og umfram allt eftirlifandi eigin-
manni við fráfall hennar, hæfir ekki að hafa mörg
orð. En skrifað stendur: „Hlutskipti allra manna
er að missa, mest um vert er þó að hafa átt.“
Ásgerður Jónsdóttir
Sesselja Jónsdóttir
Dalsmynni, Norðurárdal
F*dd 14. maí 1892
Dáin 16. jan. 1982
Áegamót Norðurlandsvegar og Vesturlands-
Vegar yfir Bröttubrekku liggja að segja má um
^aðið í Dalsmynni. Sá vegur var lagður á árunum
'929-1932. Fvrst var hann ekinn 1931. en í fulla
^hlferð var hann ekki tekinn fvrr en árið 1932. í
hálfa öld sem hann hefir verið í notkun. hefur
r^selja Jónsdóttir raunverulega verið bóndinn í
Dalsmynni. þar til hún lést 16. jan. s.l.
htginmaður hennar Jón Vigfússon veiktist af
^ilablóðfalli 1932 og lifði við vanheilsu til 1936.
er hann lést af völdum þess sjúkdóms.
Sesselja í Dalsmynni var mikill skörungur til
D*nstu stundar. létt á fæti og glöð í lund. Hún var
gestrisin. enda þurfti hún á því að halda eins og
aður er að vikið lá heimili hennar „yfir þjóðbraut
þvera".
Sesselja var fædd aö Vormúla, Noröurkoti í
Sandvíkurhreppi í Flóa. Foreldrar hennar voru
hjónin Ólöf Jónsdóttir og Jón Magnússon. Jón
vann mikið við smíðar utan heimilis. enda talinn
smiður góður. Sesselja ólst upp hjá foreldrum
sínum. Þegar hún var átján ára að aldri réðist hún
kaupakona hjá Þorbirni Ólafssvni á Hraunsncfi í
Norðurárdal. Næstu ár vann hún á veturna í
Reykjavík í fiskvinnu og á saumaverkstæði. en á
sumrin í kaupavinnu að Hraunsnefi og víðar í
Norðurárdal og eitt sumar að Bæ í Króksfirði.
Einn vetur vann hún við skólann á Hvítárbakka.
Árið 1920 giftist Sesselja Jóni bónda í
Dalsmynni. en hann var eigandi þeirrar jarðar.
Þau Sesselja og Jón eignuðust tvö börn. Ólöfu f.
1922. Ólöf giftist Kristjáni Guðmundssyni
brúarsmið frá Stykkishólmi. Þau hjón eru nú bæði
dáin. Kristján lést árið 1965 en Ólöf 1972. Eina
dóttur áttu þau Ólöf og Kristján Málfríði, hún er
Framhald á bls. 6
•slendingaþættir
5