Íslendingaþættir Tímans - 02.02.1983, Blaðsíða 6

Arni Kr. Sigurðsson,
Hinn 20. des. s.l. varð vinur okkar, Árni
Sigurðsson, bóndi Bjarkariandi, áttræður.
Árni er fæddur að Steinmóðarbæ og alinn þar
upp með foreldrum sínum, Sigurði Árnasyni,
bónda og konu hans, Ingibjörgu Árnadóttur.
Svo sem þá var títt ólst Árni upp við öll venjuleg
sveitastörf. Hann vann við heyskap, hirðingu
búpenings, en einnig lagði hann ungur stund á
sjósókn, bæði á árabátum, vélbátum og togurum.
Snemma kom fram góð greind Árna, enda
hneigðist hugur hans til frekari mennta en þá var
algengt. Árið 1928-29 var Árni ncmandi í
aiþýðuskólanum áLaugarvatni og var í fyrsta
nemendahópi þess skóla og komu þá fram hinir
góðu námshæfileikar hans - þó að ckki yrði um
frekara nám að ræða. Árni var skáldmæltur
vel og varpaði bæði fram stökum og orti kvæði
við ýmis tækifæri og nutu þau vinsælda meðal
sveitunga hans. Árni var og frábær íþróttamaður
- en einkum skaraði hann fram úr í sundíþróttinni
og um margra ára skeið kenndi hann sund.
Hugur Árna hncigðist snemma að félagsmálum
og um árabil var hann formaður ungmennafélags-
Ásta á Reistará
heimili mér og okkur heima á uppvaxtarárum
mínum. Gamlir torfbæir eins og voru í minni sveit
buðu upp á furðu góða aðstöðu til lcikja af ýnisu
tagi. Þá voru spil oft tekin upp í búri eða baðstofu
og stundum tafl. Hávaði hefur eflaust oft fvlgt
þcssum lcikjum. þótt cg muni ckki til þcss að
kvartað hafi vcrið. Ásta hafði gaman af gcstum
og var mcð afbrigðum gestrisin og þau hjón bæði.
I’ó stundum hafi sjálfsagt vcrið þröngt í búi cftir
nútíma mælikvarða. minnist cg þcss ckki að ncitt
hafi þar vantað sem til nauðsynja var talið.
Veitingar voru alltaf á borðum og viðmót eítir
því. Ásta gcrði sér oft ferðir á aðra bæi og hafði
þá gjarnan citthvað af börnununt mcð. Oft
slógumst við í hópinn og ég minnist nokkurra
slíkra ferða um vetrar tíma. þcgar við gcngum
milli bæja í fylgd Ástu og höfðúm olíulukt til að
lýsa okkur cf myrkt var orðiö.
liér verður ckki sögð nein ævisaga cöa
tíundaðir lcikir æskuáranna. bað yröi langt ntál.
en með brottför Ástu hefur slitnað traustur
strengur sem jafnan batt okkur við liðna tíð.
Jóhann á Reistará lést árið 1957 cftir erfið
veikindi. Flutti fjölskyldan eftir það til Akureyrar
og börnin dreifðust nokkuð eins og, gengur.
Sambandið við Ástu og hcnnar fólk rofnaði þó
aldrci að fullu þótt víkur væru í milli. Þar scm ég
sit í öðrum landsfjórðungi og gct ckki veriö
viðstaddur útför Ástu á Reistará. langar mig að
biðja þetta blað. scm var heimilisblað á heimilum
okkar að flytja kveðju norður yfir fjöll og þökk
fyrir liðna tíð. Liöinn tíma fáum við ekki aftur en
minningarnar eigum við áfram og það er bjart yfir
þcim. Jón frá Pálmholti
ins „Trausta“. Var starfsemi þess félags með
miklum blóma um langt skeið og þá ekki hvað
síst í formannstíð Árna. Má marka hve vel störf
Árna fyrir ungmennafélagið „Trausta“ voru vel
unnin, að hann var sfðar kjörinn heiðurfélagi
þess. Fleiri félagsstörf mun Árni hafa látið til sín
taka - svo sem safnaðarstörf - en ekki verður nánar
að því vikið í þessari stuttu afmælisgrein.
Árið 1931 kvæntist Árni sæmdarkonunni,
ísleifu Ingibjörgu Jónsdóttur frá Borgareyrum
undir Eyjafjöllum og hófu þau hjón búskap það
sama ár.
Nýbýlið Bjarkarland byggðu Árni og ísleif út
úr jörðinni Steinmóðarbæ, árið 1933 og hafa þau
búið þar síðan.
Bjarkarlandsheimilið er víðþekkt fyrir myndar-
skap og rausn. Tún eru mikil að vöxtum og
gæðum, 80-90 ha. og framleiðslan að sama skapi
góð. Gestrisni heimilins er viðbrugðið og ýmsir
þéir er minna hafa mátt sín hafa átt öruggt skiól
hjá þessu góða fólki. Jafnframt búskapum og því
að reisa nýbýli sem óx hratt vann Árni mörg
sumur hjá vegagerð ríkisins og hafði aðalumsjón
með sprengingum og öðrum hinum vandasömustu
störfum og þá einkum við fyrirhleðslu Markarfljóts
og Þverár en vann einnig að sömu störfum víða
um Skaftafellssýslu.
Þeim hjónum, ísleifu og Árna varð fimm barna
auðið. Fjórir synir þeirra eru nú uppkomnir, allir
hinir mestu myndar- og dugnaðarmenn, dóttur
misstu þau tæplega ársgamla.
Árni Sigurðsson er maður gjörvulegur að
vallarsýn og allri framgöngu. Fastur er hann fyrir
en drengskap hans er viðbrugðið, vinfastur og
traustur svo orð er á gert. Aldrei leggur Árni
hnjóðsyrði nokkrum manni en nefnir ætfð hið
besta í fari samferðamanna sinna- hvort heldur
eru samherjar eða andstæðingar. Ávallt er hann
málsvari lítilmagnans og tekur ætíð upp hanska
fyrir þann er honum þykir órétti beittur.
Við hjónin höfum verið þeirrar gæfu aðnjótandi
að tveir sona okkar hafa - hvor á eftir öðrum
verið í sumardvöl að Bjarkarlandi.
Fyrir það og alla vináttu og tryggð munum við
ávallt standa í ógoldinni þakkarskuld við heiðurs-
hjónin, ísleifu og Árna á Bjarkarlandi.
Kæri vinur, á þessum tímamótum í ævi þinni
biðjum við Guð að blessa þig og alla þína nú og
ævinlega. Bj. Önundarson
Peir sem að skrifa
minningar-
eða af mælis greinar
í 1 slendingaþætti,
eru vinsamlegast
beðnir um að skila
vélrituðum
handritum
Bjarkarlandi, Rang.
6
rsrendingaþættir