Íslendingaþættir Tímans - 23.03.1983, Qupperneq 3

Þóroddur Guðmundsson
skáld frá Sandi
Fæddur 18. ágúst 1904.
Dáinn 13. mars 1983.
Kveðja frá Norræna félaginu:
Þóroddur Guðmundsson skáld og rithöfundur
frá Sandi hefur staðið í forystusveit Norræna
félagsins í áratugi. Að forgöngu hans var Norræna
félagið í Hafnarfirði stofnað 2. maí 1958 eða fyrir
um aldarfjórðungi. Var hann formaður þess í fulla
tvo áratugi. Með óblandinni gleði minnist ég
félagsfunda í Hafnarfirði á þessum árum, er ætíð
voru með þeim menningarbrag sem þessum
mennta og mannvini var að skapi.
Það er oft á tíðum töluverð vinna að veita
forystu félagsstarfi, eigi það að rísa undir nafni.
Norræna félagið í Hafnarfirði er ein starfsam-
asta deild Norræna félagsins. Þóroddur lagði
metnað sinn í það eins og annað sem hann tók sér
fyrir hendur.
Hann átti sæti í sambandsstjórn Norræna félags-
ins frá 1963 og var jafnan ritari hennar. Það er
raunar ánægjan ein að minnast þess ásamt öðru
hve fallega rithönd Þóroddur hafði.
Eftir skipulagsbreytingu Norræna félagsins á
árinu 1971 var hann sjálfsagður í framkvæmdaráð
þess og sat þar í rúm sjö ár, tillögugóður og
hollráður og sinnti því starfi af sömu kostgæfni og
alúð og öðrum þeim störfum er hann vann að.
Þóroddur var eldsál og ærlegur maður, sem
heiður var að fá að kynnast og starfa með.
Málstaðurinn var honum allt. Heit lund hans og
einlæg þoldi þar engan undanslátt.
Hann fór um landið í erindum Norræna félags-
ins og flutti mál sitt logandi af áhuga á hugsjónum
norrænna, friðelskandi manna.
Hann átti sinn þátt í stofnun Norræna félagsins
á Egilsstöðum, sem starfar af miklum þrótti.
Þóroddur lét sér mjög annt um að klæða
hugsanir norrænna skálda í íslenskan búning og
má þá minnast veglegs safns norrænna Ijóða sem
hann þýddi og gefin voru út fyrir nokkrum árum.
Var að þeim fengur fyrir Ijóðaunnendur.
Þegar Þóroddur lét af störfum heiðraði Norræna
félagið hann með því að gera hann að heiðursfé-
laga og sæma hann gullmerki félagsins. Enginn
var betur að þeim sóma kominn en hann.
Norræna félagið á íslandi þakkar Þóroddi af
alhug mikil og óeigingjörn störf í þágu þess.
Alla tíð naut hann ástríks stuðnings eiginkonu
sinnar Hólmfríðar Jónsdóttur. Ánægjulegt er að
minnast heimsókna til þeirra hjóna á hlýtt og
menningarlegt heimili, þar sem skilningur og
virðing fyrir manngildinu sátu í fyrirrúmi.
Við gamlir félagar Þórodds söknum vinar í stað
°g biðjum allar góðar vættir að styrkja Hólmfríði,
börn þeirra og venslafólk allt.
Genginn er göfugur maður.
Hjálmar Ólafsson.
t
Þóroddur Guðmundsson frá Sandi starfaði sem
kennari við Flensborgarskólann í hartnær aldar-
fjórðung. Hann var áhugasamur og ósérhlífinn
kennari, sem lagði mikla alúð við starf sitt. Á
kennarastofunni var hann góður félagi, sem
eignaðist yfirleitt vináttu samstarfsmanna sinna.
Að leiðarlokum votta ég Hólmfríði og dætrun-
um dýpstu samúð mína, gamalla samkennara og
skólans sem stofnunar, um leið og ég þakka
framlag Þórodds til menntunar- og skólamála í
Hafnarfirði.
Kristján Bersi Ólafsson.
Lífi allra lýkur.
Ljósin björtu deyja.
Angur og auðn vekur
andlát sannra vina.
Glæstur, góður, farinn,
göfugmenni og drengur.
Polgóður í þrautum.
Þóroddur er dáinn.
Skáldið skærra hljóma,
skorinorða, milda,
kliðmjúka og kæra.
Kvað af djúpum trega.
Landi og þjóð í litum
lýsti fagurlega.
Horfinn er nú héðan.
Harmur ríkir víða.
Unni sinni ættjörð
eldheitu af geði.
Her á heiðum suður
héðan ætti að víkja.
Mál hans myndríkt, þróttugt
mun í hugum vara.
Frelsi Fjallkonunnar
fullgilt skyldi vera.
Auka og efla þráði
einhug norrænna þjóða.
Samh.ygð þeirra og samstarf.
Sögu þeirra og menning.
Fulltrúi á þingum frækinn.
Fögnuð vakti ríkan.
Mikið er skarð fyrir skildi.
Við skynjum þetta núna.
Æsku landsins ávallt
auðga vildi og göfga.
Flutti henni fróðleik.
Fræddi margvlslega.
Kennari kostamikill.
Knúði á um þekking.
Ekki aðrirfremur
unnu verk slíkt betur.
Svefninn signir látinn.
Sól er hækkar göngu.
Vorfersenn um veröld.
Veturinn er liðinn.
Innan tíðar aftur
ungur rls af beði.
Guð sem gefur lífið
gæti þín um eilífð.
Kvaddur kær er vinur.
Kvöld er nú á foldu.
Sól til viðar sigin.
Sorg í Hafnarfirði.
Far þú sæll í friði.
Framtíð heið þig geymi.
Heimilið þitt hlýja
huggi og blessi drottinn.
Eiríkur Pálsson,
frá Ölduhrygg.
Islendingaþættir
3