Íslendingaþættir Tímans - 17.08.1983, Blaðsíða 3

Kristey Hallbjörnsdóttir
l add 22. febrúar 1905
Dáin 30. júlí 1983
„Hvað er hel?
Öllum líkn sem lifa vel,
engill er til lífsins leiðir
Ijósmóðir sem hvílu breiðir
sólarbros er birta él
lieitir hel".
(Sálmab.)
Þann 30. júlí s.l. andaðist Kristev Hallbjörns-
dóttir, Suðureyri í Súgandafirði. Kristey var fædd
22. febr. 1905. Ekki verða raktar ættir liennar í
þessum fáu orðum mínum. enda' trúi ég að aðrir
muni það gera. Löngun mín er aðeins að senda
örfá kveðjuorð og minnast á kynni mín af
Kristevju. Ég mun hafa verið 5-6 ára snáði þegar
ég sá fyrst þessa gullfallegu stúlku - já stúlku. því
það er ekki fyrr en 9. okt. 1926 að þau ganga í
hjónaband Sturla Jónsson móðurbróðir minn og
Kristey Hallbjörnsdóttir. í húsi afa og ömmu
verða því þrjár íbúðir. Jón afi. Kristín amma.
foreldrar mínir Friðrik og Þóra og síðan Sturla og
Kristey. Sem barn man cg þátttöku Kristeyjar í
félagsmálum. bæði Kvenfélaginu Arsól og Leik-
félaginu. enda var hún talin frábær leikari. Sturla
byggir scr hús við Aöalgötu bæjarins. Störf hans
margbreytileg kallaá meira rými. enda maðurinn
skipseigandi og skipstjóri. síðar útgerðarmaður.
oddviti. hreppstjóri og sitthvað fleira. Þau eignast
5 börn: Evu f. 7.9 '27. Sinrúnu f. 18.4 '29. Kristínu
f. 14.6 '30. Jón f. 1. 10 '32. og Eðvarð f. 21.3 '37.
Ekki verður í efa dregið að umfang Sturlu kallar
á umfangsmikil heimilisstörf. Sturla er hættur
skipsstjórn. Allir vissu að trú hennar til sjó-
mennskustarta var fólgin í Ijóði Davíðs Stefánss.
skálds. í kvæðinu „Skipstjórinn" er þetta skráð:
..Pig vissi ég standa við stýrið þar,
sem stormurinn liarðast noeddi,
og háur öldur við himiri bar
og hafsjór um þiljur flatddi.
Pó bylgjur greiddu þér bylmingsliögg
var barist og hvergi vikið,
sjónin var skörp, hver skipun glögg
og skapið tamið - og mikið."
Leiðir okkar skilja. Mig ber burt frá æskustöðv-
um. Ekki munu félagslcg verkefni hafa þrotið hjá
Kristevju. Margra ára formennska í Kvenfélaginu
ásamt öðru umfangi. Eftir um 20 ára tímabil. flyst
ég til Flatevrar í Önundarf. Leiðir stvttast til
heimsókna milla vina og frænda. aðeins smáheiði
vfir að fara. í fjarveru minni hefur Kristey orðiö
fyrir verulegu áfalli. Vírusveiki hefur lamað fætur
og hún gengur við stafi. Síðar verður hún að nota
íslendingaþættir
hjólastjól. Mörg verk breytast. útiverk í garði
blóma fellur niður. Það er áfall fyrir konu sem
hugsar ejns og skáldið Davíð Stefánsson:
Gott er enn að grisja beð
gera eld i rjóðri.
En illgresi skal eyða með
öðriim betri gróðri.
Við þessar breyttu aðstæður. gerir hún stórt
átak. Aðlaðar sig við dagleg störf. sem fylgja
oddvita og hreppsstjórastarfi. Heimsóknir fjöl-
margra verða daglegir viðburðir og ekki algengt
að jafnvel stór hópur skyldfólks og vina komi til
Suðurevrar. án þess að heimsækja Sturlu og
Kristeyju. Æðruleysi var efst í huga Kristeyjar.
Hún vissi vel að hverju stefndi síðustu árin. Hún
hafði tileinkað sér einkunnarorðin í síðustu vísu
Davíðs Stcfánssonar úr Ijóðinu „Gæfan mesta":
„Vor gœfa er að fæðast feig
og finna návisl Guðs og Ijósið eygja,
en þyngsta ratin að þjást af banageig
og þora ekki að deyja".
Og Kristey horfir út um gluggann og sér aö
Hyldjúpur himinn
hlaðinn stjörnum.
Sveipar drottins dýrð
dauðlegan mann.
Petta er eilífðin.
Petla er Orðið.
Petta er Hann.
D.St.
Aldrei kom ég heim til Kristeyjar án þess að
hún mætti mér mcð brosi um brá. Gcðprýðin var
henni í blóð borin. Brugðiðgat fyrir þreytu í svip
hennar, en aldrei óánægju yfiróvæntri gestakomu
fjölmargra, er þangað komu fyrirvaralítið.
Ekki dreg ég í efa, að hennar er sárt saknað af
öllum þeim fjölda er þekktu hana. Við hjónin
eigum hugljúfar minningar frá ýmsum tímum.
Þrátt fyrir crfiði um þjónustu við aðra, vegna
verunnar í hjólastólnum, var hún ætíð hin glaö-
væra mikla húsmóðir, veitandi sem allir báru
djúpa virðingu fyrir.
Upp í huga minn kemur enn eitt Ijóð Davíðs
Stefánssonar - þar segir:
„Er sálin var úrfjötrum leirsins leysl
var líkt og byggðin vaknaði af dvala.
Til fjallsins heyrðist fáknum vera þeyst,
af fleygum vængjum lagði nœtursvala.
Á bleikum jó, sem ber sitt höfuð reist
hóf brúður dalsins för til himinsala.
En móðir Guðs lét móti henni fara
sinn mikla, hvíta flokk, sinn englaskara."
Við Ragna sendum Sturlu og öðrum aðstand-
endum hugheilar vinar og samúðarkveðjur.
Jón F. Hjartar
3
Þeir sem skrifa minningar- eöa
afmælisgreinar í íslendingaþætti,
eru vinsamlegast beÖnir um aÖ
skila vélrituöum handritum.