NT - 16.03.1985, Síða 11

Elísabet Einarsdóttir prestsfrú frá Holti
■ í fyrradag var kveðjustund í
Fossvogskirkju eins og oftar.
Prestsfrú frá Holti í Önundar-
firði var kvödd þar áður en duft
hennar væri flutt vestur þar sem
það er í dag lagt til hinstu
hvíldar við hlið dóttur fram
undan kirkjudyrum í Holti þar
sem hún var húsfreyja meira en
fjórðung aldar.
Elísabet Einarsdóttirsem hér
er um rætt fæddist 22. nóvember
1906 að Ytri-Búðum í Bolunga-
vfk. Foreldrar hennar voru
Einar Jóhannesson frá Blámýr-
um í Ögursveit og kona hans
Ragnhildur Bjarnadóttir. Einar
var sonur Jóhannesar Jónssonar
bónda á Blámýrum og Guð-
finnu Andrésdóttur konu hans.
Ragnhildur var dóttir Bjarna
Eiríkssonar á Hamarlandi í
Reykhólasveit og var systir
Friðriks Bjarnasonar hrepp-
stjóra á Mýrum í Dýrafirði og
Hjartar, föður Friðriks Hjartar
skólastjóra og þeirra systkina.
Elísabet var yngst sjö syst-
kina. Elsta systir hennar var
Kristjana, móðir þeirra Péturs-
sona Sigurðar og Ágústs H. á
Patreksfirði en næst í aldursröð
var María, móðir Þorvaldar
Garðars alþingismanns. Þriðja
systirin var Sigríður kona Sig-
urðar Pálssonar á Nauteyri en
hin fjórða, Guðmunda Jóna,
lést í blóma aldurs síns úr berkla-
veiki sem víðar kom við sögu
innan fjölskyldunnar.
Elísabet Óuttist með foreldr-
um sínum að Álfadal á Ing-
jaldssandi 1913. Þarbjuggu þau
um hríð. En er aldur færðist yfir
þau og börnin flest uppkomin
brugðu þau búi eftir að María
giftist Kristjáni Eyjólfssyni for-
manni í Valþjófsdal og fluttu
inn í Dalinn 1920 og settust að
þar við sjóinn sem nefnt var í
Árnesi. Sú dvöl varð þó
skemmri en ætlað var. Kristján
fórst í fiskiróðri haustið 1921 og
með honum Pétur Einarsson
mágur hans. Eftir það fluttist
María og foreldrar hennar til
Flateyrar og þar varð heimili
Elísabetar. Þar lifði hún sín
æskuár og virtist heilsa hennar
oft á völtum fæti.
Elísabet giftist 29. september
1936 séra Jóni Ólafssyni í Holti.
Hann var í Holti allan sinn
prestsskap, 1929-1963. Þaðtelj-
ast 27 ár sem Elísabet skipaði
þar húsfreyjusæti. Þar fæddust
börn þeirra 6 og uxu úr grasi
þau sem varð lífs auðið. Það eru
þau Ragnhildur húsfreyja á
Gemlufalli í Dýrafirði, Sigríður
húsfreyja og skrifstofumaður í
Hafnarfirði, Guðrún kennari í
Hafnarfirði, Friðrik Páll læknir
á Akureyri og Einhildur hús-
freyja á Isafirði. Þriðja barn
þeirra í aldursröð vardóttir sem
hét Guðný og dó ársgömul.
Elísabet var kona hæglát og
háttprúð. Ekki varhún skaplaus
en tæpast mun henni hafa
brugðist stilling. Ýmsir erfið-
leikar urðu á vegi hennar eins
og gengur. Maður hennar var
t.d. árlangt að heimaná sjúkra-
húsi vegna veikinda. Hún var
traustur förunautur í hverri
raun, tryggur vinur og staðfast-
ur.
Oftast sjáum við skamrnt
fram á veginn og vitum fátt um
hið ókomna. Mér kemur oft í
hug að kunningi minn ræddi við
mig um ábyrgðartilfinningu og
hagsýni í makavali litlu eftir að
þau sr. Jón og Elísabet giftust.
Sagði Itann nt.a. að það væri
fulíkomið ráðleysi af sr. Jóni að
bindast svo heilsulitlum kven-
manni. Sá hjúskapur reyndist
raunar heillaráð en sá er svo illa
spáði missti sjálfur heilsuna til-
tölulega skömmu síðar. Þetta
finnst mér umhugsunarverð
saga og lærdómsrík um fánýti
mannlegrar framsýni. Valt er að
treysta á hana eina þó að góð sé.
Við Önfirðingar minnumst
Elísabetar með þakklæti fyrir
þann hátt scm hún átti í prests-
setrinu í Holti meðan hún var
þar.
Þegar þau hjón fóru úr Holti
fluttu þau til Isafjarðar og áttu
þar heima í 6 ár en fluttu til
Hafnarfjarðar 1969.
Síðustu árin dvaldi Elísabet á
Sólvangi. Hana þraut minni og
atgjörvi, mál og þrótt en aldrei
tapaði hún jafnvægi og æðru-
leysi og tók örlögum sínum
jafnan með bros á vör. Þannig
reyndist hún santferðamönnum
vel til hinstu stundar þó að
margt væri misst.
H.Kr.
Sigfús Davíðsson
Fæddur 13.2.1903
Dáinn 8.3.1985
1 dag er til moldar borinn afi
niinn, Sigfús Davíosson, fyrr-
verandi bóndi að Læk í Holta-
hreppi, Rangárvallasýslu. Hann
var fæddur 13. febrúar 1903 að
Kalmannstungu á Hvítársíðu.
Foreldrar hans voru Davíð Sig-
urðsson og Svanborg Ágústa
Vigfúsdóttir. Afi minn var elst-
ur fjögurra systkina, en þau sem
eftir lifa eru: Sigurbjörg, Þórdís
og Sveinbjörn sem öll eru búsett
í Keflavík.
Ég veit ekki mikið um
bernsku afa, en ungur fluttist
hann ásamt foreldrum sínum að
Stokkseyrarseli í Stokkseyrar-
hrepp, þar sem yngri systkini
hans fæddust. Innan við ferm-
ingu fór hann að Austvaðsholti
í Landssveit til sumardvalar en
dvöl þessi varð lengri. Svo fór
að hann dvaldist þar meira og
minna fram yfir tvítugt hjá þeim
heiðurshjónum Ólafi og Guð-
rúnu sem voru honum svo kær
og hann talaði alltaf um með
mikilli virðingu. Á þessum árum
stundaði hann sjóinn á veturna
en var í sveitinni á sumrin.
Afi minn og amma hófu sinn
búskap í Reykjavík en sveitin
heillaði þau alltaf og fluttu þau
fljótlega að Læk í Holtahreppi.
Þrjú fyrstu æviárin mín dvaldi
ég hjá þeim og naut umhyggju
þeirra, svo og öll sumur fram
yfir fermingu.
Ég minnist afa míns sem
hjartahlýs og réttláts manns.
Hann var sívinnandi og ætlaðist
líka til mikils af öllum sem hann
umgekkst enda lærðum við
börnin sem vorum í kringum
hann að vinna. Verk hans bera
þess líka glöggt nterki hve harð-
duglegur hann var. í tvígang
varð hann að byggja upp öil
húsin á jörðinni sinni, íbúðar-
hús jafnt sem útihús og ekki má
gleyma jarðræktinni sern ekki
var unnin með stórvirkum vélum
fyrstu árin. Afi var auðvitað
ekki einn að störfum því amma
var ekki síður dugleg og svo
börnin þeirra þegar þau fóru að
geta hjálpað til. Á heimili afa og
ömmu var alltaf margt um
manninn enda stóð það ávallt
opið öllum þeim sem koma
vildu.
Afa og ömmu varð sex barna
auðið auk þess sem þau ólu upp
tvö fósturbörn og eru þau öll á
lífi.
Með þessum línum kveð ég
elskulegan afa minn sern var
mér svo kær og ég heföi svo
gjarnan viljað fá að njóta sam-
vista við lengur.
Elsku amma mín á nú um sárt
að binda e.n eftir á hún minning-
una um góðan mann.
Megi góður guð blessa minn-
ingu um heilsteyptan mann og
veita ömmu minni styrk í sorg-
um hennar.
Margrét Karlsdóttir
Afmælis- og
minningargreinar
Þeim, sem óska birtingar á afmælis- og
eða minningargreinum í blaðinu, er bent
á, að þær þurfa að berast a.m.k. tveim
dögum fyrir birtingardag. Þær þurfa að
vera vélritaðar.
Laugardagur 16. mars 1985 11
■ Hér er Belmondo koniinn í hann krappann.
Bjargvætturinn í
Hitlersþýskalandi
■ Mestur allra
ofurliuga
(L’As des as).
Frakkland
1982. Leikend-
ur: Jean-Paul
Belmondo,
Marie-France
Pisier, Rachid
Ferrache,
Gúnther
Meisner,
Benno Sterz-
enbach. Hand-
ritshöfundur
og leikstjóri:
Gérard Oury.
Einu sinni var leikari, sent
hét Jean-Paul Belmondo. Á sín-
um yngri árum, þegar hann lék
í myndum eftir menn eins og
Godard, sýndi hann, að hann
var snjall túlkandi. Árin liðu og
hann varð friegari og frægari, og
eftir því sem frægðin jókst, því
sjaldnar reyndi hann að lcika.
Nú er svo komið, að Jean-
Paul Belmondo, scm enn er í
fullu fjöri, gerir eina kvikmynd
á ári og í þessum myndum er
hann kominn í hörkukapphlaup
við sjálfan sig. Myndin í ár
verður nefnilega að draga að sér
fleiri áhorfendur en myndin í
fyrra. Og honum hefur yfirleitt
tekist það.
í þessum síðustu myndum
sínum leikur Belmondo alltaf
söntu persónuna, spaugsaman
ævintýramann, sem hefur gam-
an af slagsmálum og öðru slíku.
Hér leikur hann fyrrum orrustu-
flugkappa úr heimsstyrjöldinni
fyrri og núverandi þjálfara ól-
ympíuliðs Frakka í boxi. Sögu-
sviðið er Hitlersþýskaland árið
1936, árið sem Jesse Owens
pirraði ofurmennin sem mest.
Jo Cavalier, eri svo heitir
kappinn, lendir fyrir tilviljun í
miðju gyðingavandamálinu, ogt
ákveður af ævintýraþrá og hjarta-
tagæsku að hjálpa litlum dreng
að komast undan böðlunum.
Það er ekki að sökum að
spyrja, að upphefst hin herfileg-
asta della, þar sem ýmsar frægar
persónur koma við sögu, sjálfur
Adolf og systir hans undurfríö.
Stundum er þetta þokkalega
skemmtilegt, stundum heldur
langdregið. Og Belmondo er
eins og hann á að sér að vera,
syngjandi sæll og glaður.
Um leikstjórann Gérard
Oury er það að segja, að hann
er dæmigerður formúlumaður
og kann öll handtök, sem þar
eru nauðsynleg. Annað og
nieira getur hann ekki. Sumum
finnst það kannski nóg. Öðrum
ekki.
Guðlaugur Bergniundsson.
P.S. Ekki verður komist hjá
'því að minnast á það hneyksli,
sem sýningareintak myndarinn-
ar er. Hér er íslenskum áhorf-
endum nefnilega boðið upp á
enskt tal, sem eyðileggur gjör-
samlega myndina. Vonandi
kernur svona nokkuð ekki fyrir
aftur. Þetta er móðgun.

Notaðir traktorar
á vildarkjörum
Eigum ýmsar stærðir og gerðir af notuð-
um traktorum, sem fást á sérstökum
greiðslukjörum.
IVI I l <
Bildshöfða 8 - Símar 68-66-55 & 68-66-80
Hlyr og litríkur
h vetur d
Vertu hlýlega klædd í vetur í
fallegum og hlýjum hnésokkum
eða sokkabuxum frá IpDQC
Fjölmargir klæðilegir litir
Heildsölubirgðir: