NT - 09.11.1985, Blaðsíða 12

Laugardagur 9. nóvember 1985 12
Kona í stjórn LÍÚ
- Kristján Ragnarsson endurkjörinn formaður
■ Aöalfundi LÍÚ lauk í gær með
stjómarkjöri og var Kristján Ragn-
arsson einróma endurkjörinn for-
maöur. Þá gerðist þaö við stjórnar-
kjörið að Guðrún Lárusdóttir frá
Hafnarfirði var kjörin, en það mun
vera í fyrsta skiptið sem kona situr í
stjóm LÍÚ.
Aðrir í stjórn eru Brynjólfur
Bjarnason, Finnur Jónsson, Gísli Jón
Hermannsson, Ingvar Hólmgeirsson,
Jakob Sigurðsson, Ólafur Björnsson,
Sverrir Leósson og Vilhelm Þor-
steinsson.
Á aðalfundinum var samþykkt að
styðja í meginatriðum frumvarp sjá-
varútvegsráðherra um stjórnun fisk-
veiðanna, með þeirri breytingu að
gildistíminn verði tvö ár í stað
þriggja, eins og greint var frá í NT í
gær. Kúmlega 75% fundarmanna
stóðu að þeirri samþykkt.
Þá var einnig samþykkt ályktun um
rekstrarvanda útgerðarinnar og krefst
fundurinn þess að þeim ávinningi sem
aukinn afli gefur, verði haldið innan
sjávarútvegsins. Þá er tekið undir
hugmyndir um endurskoðun á sjóða-
og millifærslukerfi sjávarútvegsins í
þeim tilgangi að leggja það niður eða
draga úr því sem kostur er.
BLAÐAMANNAFÉLAG ÍSLANDS

í starfi sínu hafa blaðamenn allra fjölmiðla jafnan í huga
grundvallarreglur mannlegra samskipta.
1. greln
Blaðamaður leitast við að gera ekkert það, sem
til vanvirðu má telja fyrir stétt sína eða stéttar-
félag, blað eða fréttastofu. Honum ber að forð-
ast hvaðeina sem rýrt gæti álit almennings á
starfi blaðamanns eða skert hagsmuni stéttar-
innar. Blaðamaður skal jafnan sýna drengskap í
skiptum sínum við starfsfélaga.
2. greln
Blaðamanni er Ijós persónuleg ábyrgð á öllu,
sem hann skrifar. Hann hefur I huga að almennt
er litið á hann sem blaðamann, þó að hann komi
fram utan síns eiginlega starfssviðs I riti eða
ræðu. Blaðamaður virðir nauðsynlegan trúnað
við heimildarmenn sína.
3. greln
Blaðamaður vandar upplýsingaöflun sína svo
sem kostur er og sýnir fyllstu tillitssemi í vanda-
sömum málum. Hann forðast allt, sem valdið
getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að
binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu.
4. grein
Það telst mjög alvarlegt brot þiggi blaðamaður
mútureða hafi í hótunum vegna birtingar efnis.
Blaðamenn skulu hafa ríkt í huga hvenær al-
mennt öryggi borgaranna, sérstakir hagsmunir
almennings eða almannaheill krefst nafnbirt-
ingar.
f frásögnum af dóms- og refsimálum skulu
blaðamenn virða þá meginreglu laga að hver
maður er talinn saklaus þar til sekt hans hefur
verið sönnuð.
5. grein
Blaðamaður varast að lenda í hagsmunaágrein-
ingi, til dæmis með þvi að flytja fréttir eða
frásagnir af fyrirtækjum eða hagsmunasam-
tökum, þar sem hann á sjálfur aðild. Hann skal
fyrst og síðast gæta hagsmuna lesenda og sóma
blaðamannastéttarinnar í hverju þvi, sem hann
tekur sér fyrir hendur i nafni starfs síns.
Blaðamaður hefur í skrifum sínum sannfæringu
sína að leiðarljósi. Hann gætir þess að rugla ekki
saman ritstjórnarlegu efni, sem hefur augljóst
upplýsinga- eða fræðslugildi, og auglýsingum í
myndum og/eða máli.
6. greln
Hver sá sem telur að blaðamaður hafi brotið
framangreindar reglur og á hagsmuna að gaéta
getur kært ætlað brot til Siðanefndar BÍ. Nefndin
tekur kæruna fyrir á fundi innan viku og kveður
upp rökstuddan úrskurð svo fljótt sem kostur
er, að lokinni könnun og gagnasöfnun, þar sem
kærða skal gefinn kostur á að gera grein fyrir
sjónarmiði sínu.
Siðanefnd greinir brot í flokka eftir eðli þeirra:
a) óverulegt,
b) ámælisvert,
c) alvarlegt.og
d) mjög alvarlegt.
Úrskurði Siðanefndar verður ekki áfrýjað.
Úrskurð Siðanefndar ásamt rökstuðningi skal
birta í heild í félagstíðindum BÍ svo fljótt sem
verða má. Úrskurð um brot samkvæmt skilgrein-
ingu c) og d) skal viðkomandi fjölmiðill birta.
Meginniðurstaða nefndarinnar skal birt orðrétt.
Við framsetningu frétta af úrskurðum Siða-
nefndar sýna blaðamenn alla þá aðgát, sem
reglur þessar ætlast til sbr. 1. og 2. grein að
framan.
Nú telur stjórn Bl að gengnum úrskurði Siða-
nefndar að brot sé svo alvarlegt, að frekari
ráðstafana sé þörf og getur hún þá borið undir
félagsfund tillögu um vítur á viðkomandi
blaðamann, enda sé þeirrar ætlunar getið í
fundarboði.
Nú bera ummæli ekki með sér hver sé höfundur
þeirra, eða viðkomandi blaðamaður er utan Bf,
og gengur þá úrskurður svo sem ritstjóri og/eða
ábyrgðarmaður eigi beina aðild. Þótt enginn
þessara aðila sé i Bl getur Siðanefnd allt að einu
lagt fram rökstutt álit um kæruefni.
- Þannig samþykktar á aðalfundi
Blaðamannafélags (slands 15. júní 1985.
Slðanefnd Blaðamannafélags fslands skipa:
BJaml Slgurðsson lektor, formaður
Frlðrlk Páll Jónsson fréttamaður, varaformaður
Cuðmundur Karlsson framkvæmdastjórl NT
Þorstelnn Cylfason lektor
■ Það er ekki nóg með að hann
hallist þessi, það vantar líka á hann
luktina, og hefur gert nokkuð lengi.
■ Þessi Ijósastaur virðist vera farinn
að hallast ískyggilega, ekki er ólíklegt
að þarna eigi einhver ökuþórinn hlut
að máli.
Hringbrautin:
Skakkir og
skældir
Ijósastaurar
■ Ljósastaurar við Hringbrautina
virðast vera í hinum mesta ólestri
þessa dagana. Þegar ljósmyndari
NT átti leið þarna um fyrir nokkru,
gat ekki með nokkru móti farið fram
hjá honum hve slæmt ásigkomulag
stauranna var, margir voru skakkir
og skrumskældir á aðra vantaói
kannski helminginn.
NT haföi samband við Inga Ú.
Magnússon gatnamálastjóra og
spurði hann hver væri ástæðan fyrir
þessu ástandi og hvort þetta stæði
ekki til bóta.
„Jú, ég tók eftir þessu sjálfur um
daginn,“ sagði Ingi, þetta virðist vera
þarna á hluta af Hringbrautinni. I
flestum tilvikum hafa staurarnir orðið
fyrir barðinu á ökuþórum, en bílar
virðast oft keyra mjög hratt þarna
um.
Það heyrir auðvitað undir okkur að
gera eitthvað í málunum, þ.e. við
borgum Rafmagnsveitunni fyrir við-
gerðir. Greinilega þarf þarna að fara
af stað með viðgerðir og endurbætur,
það hlýtur að gerast á næstu dögum,“
sagði Ingi að lokum.
Hæstiréttur dæmir í máli Eiríks Jónssonar:
Ummælin skulu
dauð og ómerk
■ Hæstiréttur hefur hnekkt dómi
undirréttar í máli Eiríks Jónssonar
gegn Sveini Skorra Höskuldssyni,
Ólafi Halldórssyni og Peter Hallberg,
þar sem Eiríkur krafðist þess að
ummæli um bók hans „Rætur íslands-
klukkunnar“ yrðu dæmd dauð og
ómerk. Hæstiréttur dæmdi eftirtalin
ummæli dauð og ómerk. „Hér verður
að telja að rithöfundur standi tæplega
heiðarlega að verki...“ og „Nokkuð
svipað virðist upp á teningnum að því
er varðar notkun ritgerðarhöfundar á
seðlasafni Orðabókar Háskóla
íslands“.
Eiríkur Jónsson lagði bókina „Ræí-
ur Islandsklukkunnaúfram við dokt-
orspróf við Háskóla íslands, og voru
ofannefnd ummæli í umsögn um bók-
ina, og var hún ekki tekin gild sem
doktorsritgerð.
í dóminum kemur fram að áfrýj-
andi hafi lagt fram rit sitt til doktors-
prófs við Háskóla íslands og sam-
kvæmt reglugerð var hlutverk stefndu
að meta vísindagildi bókarinnar. Þá
segir í dómnum að ummæli þau sem
átalin eru feli í sér siðferðilegan dóm,
sem er meiðandi fyrir áfrýjanda. Þau
hafi hvorki verið nauðsynleg til að
fullnægja umsagnarskyldu stefndu né
viðurkvæmileg í umsögn um ritið. Því
beri að dæma þau ómerk.
Stefndu var gert að greiða máls-
kostnað krónur 25 þúsund.