Sunnudagsblaðið - 31.03.1957, Blaðsíða 7

SUNNUDAGS BL A Ð ID
199
indíámr í Su0yr4meríku
Vegnr hefur brugðizt, eftir að lög-
reglan komst í inálið.
Samkvæmt skýrslum heilbrigð-
íslögreglunnar í Kaupmannahöfn
hefur eiturlyfjanotkunin nú aftur
^ai'ið miög í vöxt síðustu inánuð-
ma; lögreglan fer ekki dult með
l^að álit sitt, að um 2000 manns í
borginni sé háðir eiturlyfjanotkun.
h’iest er þetta ungt fólk, bæði pilt-
ar og stúlkur.
Eiturlyíin flæða nú svo að segja
um veröld alia. Margir byrja á
Ueyzlu þeirra einungis af fikti,
annaðhvort með því að fá sér eina
töílu eða sprautu. Þeir finiia ef til
viil til sæíukenndra áhrifa í fyrsta
shiptið, og næst þegar þeir finna
sig þreytta og niöurdregna, reyna
þeir öðru sinni — og áður en þeir
vita af eru þeir 'orðnir þrælar eit-
urlyfjanna. Líkaminn krefst sífellt
stæi'ri og stærri skamta, til þess
oð þau áhrif, sem keppt er að, ná-
ist. Og iiéi- er það sem hættan
liggur falin. Menn byrja kannski
oieð nokkrum töflum, svo nægir
þeim ekki minna en margar. Lög-
regian segir að þeir sem orðnir séu
forfailnir eiturlyfjaneytendur
komist ekki af með minna en allt
*oð fiinmtíu töflur á dag, og dæmi
séu til þess að menn hafi neytt
allt að 240 taflna yfir daginn.
Og svo koma einkenni eiturverk
ananna brátt í Ijós: hjartsláttur,
sífelldur höfuðverkur, sviti, öm-
urleikatilfinning og önnur vanlíð-
an. Mörg dæmi eru þess, að fólk
hefur leiðst út í ofbrot einungis
vegna neyzlu eiturlyfja. Nautna-
lyf þessi eru mjög dýr, og þegar
peningar eru ekki fyrir hendi,
freistast margur til þjófnaðar, til
þess að geta útvegað sér eiturlyf-
in. En hvernig sem allí veltur,
græðir eiturlyfjasalinn sífellt. í
Danmörku er gangverðið á einni
morfíntöflu þrjár krónur, og fyrir
sprautuna lólf til fimmtán krónur.
Skýrslur sýna, að eiturlyfja-
neyzla er hlutfallslega mest í Dan-
INDÍÁNARNIR í Suðr-Ameríku
eru áreiðanlega lötustu menn í
veröldinni —- já, latastir allra
Indíána. Þeir hafast við á árbökk-
Clömnl Intlíánakona re.vkir tóbak
úr íminnstykki.
unum, og sumir hafa ekki einu
sinni fyrir því að byggja sér kofa,
heldur lirófla þeir einungis upp
skjólvegg i'yrir vindáttinni, og
setja kannski þak frani yfir til að
verja sig fvrir sólarhitanum.
mörku af öllum löndum veraldar
miðað við íbúatölu. Árið 1948
neyttu Svíar 10,5 kílóa af morfíni
á eina milljón íbúa, en neyzla
Daiia sama ár var 30 kg. Árið sem
leið var neyzlan aftur á móti kom-
in upp í 50 kg ai' morfíni á eina
milljón íbúa.
Árnar cru svo fiskisælar, að
börnin geta fætt alla fjölskylduna
á þeim fiski, sem þau veiða sér til
gamans. Ránfiskurinn er svo gfáo
ugur að hann bítur á öngulinn
þótt engin beita sé á honum.
Mestan hiuta dagsins liggja
Indíánarnir og sofa, og þá sjald-
a:# að karmennirnir hafa sig að
því að draga eitthvað í búið, rölta
þeir um og safna fuglaeggjum.
' hinum miki;: hita, cr það ekki
nauð ij'nlegt tyv'-.v fuglana að liggja
á rggjum si::u<v:, þau. nngast út af
sjálfu séí'. i't tggin hafa iegið
í varmanam liæUI'ga laugati tíma,
koma ungarnir iabbandi út i sól-
skinið, og Indíánunuiii þyiiir gam-
an ao mata þá. Þannig te aja þeir
margar fuglateguiidir, einkanlega
eru það páfagaukarnir, snm þsir
hafa mikið dálæti á, e.nda saiiia
þeir af þeim hinum r.aiuu og
grænu fjöðrum til þess að skreyta
sjálfa sig með. í rauninni eru Indí-
ánarnir hinir mestu týranar vio
dýr, og því má það undarlegt
lieita, hversu mikla natni og um-
hyggju þeir sýna húsdýrum sín-
um. Þeir hafa t.d. hjá sér tamda
otra, en allt er þetta þó í eigln-
gjörnum tilgangi gerl, alveg eins
og með páfagaukana, því að otr-
ana geta þeir notað til þess að
veiða fyrir sig.
Annars virðist hið bezta sam-
lyndi meðal hinna tömdu dýra í
Indíánaþorpunum. Hinar óskyld-
ustu fuglategundir labba þar fram
og' aftur meðal katta og hunda,
og uppi á kofaþökunum sitja páfa-
gaukarnir, og hafa ekki við að
líkja eftir hinum inargbreytilegu
hljóðum allt um kring.