Sunnudagsblaðið - 19.05.1963, Blaðsíða 3
■ ■■■■■■■■Oa ■»■•■■■»■»" •■■KCUi ■■■■■■ •■*«•»»■*»» ■■■•«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■•■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■•
• •■■■■»a!>t>«»ai»«»M»»Miaui»i ■■«•»■• ••■.■■■■■■■■■■■■■■■■•••■■■«■■■»»■■■■■■•■»■■■■»■■■»•■•■•■»•■•■■■■••••»•••■■■»■■■»■••■»■»•■■»
■ ■■■■■■■>■■■■■■■■■■ ■■•■!!■■ ■•■■■•■I i«»«•» •■»•»*•»»■•■■■»■■■•■••■•■»•«••»■••■■•••*»■■»■■•■■•••■••■*•■■•■■■■•■»■■•■»»■■■•■■■■•*.?**»>■• *“-C2!í
Kunningi
Helgi:
ÞAÐ hlægir mig
að ég er kominn
á skrá sem einn af
129 ástsælustu
listamönnum þjóð-
arinnar. Eg æíla
að kaupa mér
mekkanó fyrir
verðlaunin. Það
var sannariega
ekki seinna vænna
að ég taiaði um
höfðatölugeggjun
Islendinga. Þú
manst kannski að
ég vék að þessu í
bréfi til þín í vet-
ur. Þegar við Is-
lendingar þurfum
að bera okkur sam
an við aðrar þjóð-
ir, þá bregst það
ekki eins og þú
veist að við séum
merkilegri en þær
„að tiltölu við
mannfjölda”.
B andarí k j amcn a
eru um það bil
þúsimd sinnum
fleiri en við, og
þar af leiðir sam-
kvæmt höfðatölu-
svindlinu að þeir þurfa að gera alla
hluti þúsundfalt betur en við, en heita
aumingjar ella. Þar af leiðir líka, að
þegar við borgum 129 ástsælustu
listamönnum þjóðarinnar peninga
fyrir að vera til, þá þurfa veslings
Bandaríkjamenn að grafa upp 129
ÞtJSUND ástsæla listamenn til þess
að standa okkur á sporði. Þetta er
ein af ástæðunum fyrir því hve mér
mundi finnast erfitt að vera Banda-
ríkjamaður. Það er hægt að segjast
vera einn af 129 ástsælustu lista-
mönnum þjóðarinnar (ritfangadeiid)
og sýna vottorðið ef einhver er með
múður. En það er ekki hægt að segj-
ast vera einn af 129 ÞUSUND vinsæl-
ustu listamönnum neinnar þjóðar án
þess að allir springi úr hlátri.
Upi daginn var ég í Kópavogs-
strætó og heyrði á tal þriggja—
fjögra ára telpu og móður hennar.
„Mamma, taka glæpamennirnir
ekki alltaf af sér grímuna, er þeir fara
niður á lögreglustöð, til þess að lögg-
an viti ekki að þeir eru glæpamenn”,
sagði telpan.
„Af hverju spyrðu að því?” sagði
móðirin.
„Til dæmis hann pabbi”, sagði telp-
an þá. „Tekur hann ekki alltaf af sér
grímuna?”
Mér hefur eltki komið dúr á auga
síðan ég hleraði þetta samtal.
Það er rangt hjá þér, kunningi
Helgi, sem þú giskar á í síðasta biófi
!■•■■■■■■■■•■■••■■■
:::::
íjéjij
HíÍÍ
þínu, að Alaskaöspin sé dauð eins og jjij:
hún leggur sig. Það er lífsmark með jjjj:
öspinni okkar við Fífuhvammsveg, þó jjjjj
liún sé að vísu óttalega framlág, aum- jpj:
inginn. Það hefur einhver logið að -ijj:
þér upp úr frostunum, eða óskhyggj- jjj||
an hefur hlaupið með þig í gönur. jjjjj
Mér skilst að þú sért hatramasti ó- jjjjj
vinur skógræktar sem nú er uppi á jjjjj
íslandi. Um leið les ég það úr bréfi jjjjj
þínu að þú þykist sjá þess nokkur jjjjj
merki að byrjað sé að grænka í :|-ÍÍ
garði íslenzkrar leiklistar. Satt er
það, grænt er það — og nú skulum jjjfj
við ekki tala meira um það.
Eg hef fréttir að færa þér utan úr jjjjj
heimi eins og fyrri daginn. Ibn Saud j:j|j
Arabíukonungur var staddur í París jijil
um daginn og týndi 5 af konui\um ÍÍjlÍ
sínum. Um leið týndi hann einum ijjj:
Kadillak. Þetta gerðist þegar kóng- Ijjjj
ur hugðist halda heim í ríki sitt. Ut.i jjjjj
á flugvellinum kom í ljós að vantaði :::::
fimm drottningar og einn bít
Parísarblöðin herma að kóngurinn jjjjj
hafi orðið foxvondur við þjóna sína lllli
og viljað fá að vit.a hverskonar vinnu- :::::
brögð þetta væru eiginlega að geta jjjjj
ekki flutt fáeinar kellingar út á flug- jjjjj
völl og fáeina Kadillaka án þess að jjjjj
týna helmingnum. Kóngurinn var jjjjj
orðinn alveg hoppandi þegar Kadil- jjjji
lakinn loksins skilaði sér, og inni í jjjjj
honum fundust til allrar guðslukku jjjj:
fimm blæjuklæddir bablandi kven- jjjjj
menn sem við athugun reyndust vera jjjjj
týndu drottningarnar.
Eg hef sögu að segja þér úr höfuð- jjjjj
staðnum líka, meistari Helgi Sæ- jjjjj
mundsson. Þetta er svona útvarps- j;;.:
saga. Þú manst kannski að í vetur :■•■■
las nafni þinn Hjörvar Vistaskipii jjjjj
Einars Kvaran sem framhaldssögu í jjjjj
barnatíma. Helgi hafði á prjónunum jíjjj
fleira í svipuðum dúr: sumpart lest- jjjjj
ur fyrir börnin og sumpart endur- jjjjj
sögn úr góðum íslenzkum „fullorð- jjjjj
insbókum”. Mér er kunnugt um að jjjjj
hann hugðist blaða í Brekkukots-
annál næst; honum hefur að líkind- jjjjj
um fundist drengurinn í þeirri bók jjjjj
eiga ekki minna erindi í hamatíma jjjjj
en sitthvað annað; og hann var búinn jjjj|
að tryggja sér leyfi Kiljans til flutn- jjjjj
ingsins.
Nú get ég sagt þér að útvarpið vís- jjjjj
aði Brekkukotsútgáfu Helga Hjörvars jjjj:
frá. Eg geri ráð fyrir að efnið hafi jjjjj
þótt of bragðdauft fyrir börnin eða/ jjjjj
og of strembið. Þar spái ég að út- jjjjj
varpsmenn hafi misreiknað sig. Börn !Í!!|
eru ekki eins barnaleg og margur :::::
hyggur. Og vel hefðu fyrrverandi jjjjj
starfsbræður Helga mátt vera þess jjjjj
minnugir, að þótt honum séu mis- jjjji
lagðar hendur eins og gengur, þá jjjjj
hefur allur ferill hans sýnt að hann ::li!
má heita óskeikull þegar um er að :::::
ræða efnisval til útvarpsflutnings.
Kveðja, m
Gísli Ástþórsson.
jjijj
■ ■«■•!
■ ■■■■
'■■■■■■■»■■■■■■•■■a»»»*•■■■■■■»■»■■■■■»■■»■■■■■*■»■»»■■»,,,
■■•■■■■■■•■■•■■■•■■■■■■«■■■■■■■■■•*■■■■■■■■■■!
'■■■■■■■■■■■•■■■■•■■■■■■■■•■■■■■■■■■■•■■■■■■■•■■1
Ritstjóri: Högni Egilsson
Otgefandi: AlþýSublaSiS
Prentun: PrentsmiSja AlbýSublaSsins
Til hugieiðingar:
alda r
VINUR MINN EINN er framkvæmda-
maður í fremstu röS, gæddur logandi
lífsfjöri og þrótti. Hann hefur ýmsa
stjórnartauma í hendi sér, og það sem.
hann afkastar daglega, sýnist vera of-
vaxið einum manni. En þrátt fyrir það,
farast honum öll störfin vel úr hendi.
Framkoma hans einkennist af stillingu
og festu, og maður undrast, hve heilsu-
far hans er gott.
Hann hló, þegar ég bað hann um skýr-
ingu á þessu, og svaraði: „Mér hefur
lærst að byrja og enda daginn rólega.
Ef maður gerir það á réttan hátt, mótast
allur dagurinn af því og maður heldur
kröftunum í jafnvægi.”
Fjórar tilvitnanir í orS frægra manna
hafa verið vini mínum hjálplegar. Ein er
frá Konfúsíusi og hljóðar þannig: „Sá
sterki er ævinlega rólegur og stilltur.”
Onnur er höfð eftir Robert Louis Stev-
enson: „Sittu laust í söðli lífsins.” Sú
þriðja eru þessi orð Edwin Markham:
„I miðju hvirfilvindsins, sem æðir uni
himinhvolfið, er stilla.” Og fjórða til-
vitnunin er eftir Jesaja spámann: „Styrk-
leiki yðar skjddi felast í hljóðleika og
kjarki.”
• • *
Við getum ekki flúið umsvif og amst-
ur daglega lífsins. Ihugum söguna um
Danielsson. Hann var einn af mönnún-
um sex, sem sigldu á halsafleka yfir
Kyrrahafið og skrifuðu bókina „Kon-
Tiki.” Hann kynntist lífinu á dásamlegri
Kyrrahafseyju, dvaldi þar innan um gott
fólk og gæddi sér á gómsætum ávöxt-
um. Eftir að liann hvarf þaðan varð
taugaþenslan meh-i en hann gat afbor-
ið. Þess vegna flutti hann aftur til
Kyrrahafseyjarinnar góðu og hafði konu
sína með sér. Þar voru hvorki dagblöð,
stjórnmál, né skattar til að valda óþæg-
indum.
En eftir tólf mánuði höfðu þau komizt
að þeirri niðurstöðu, að þau kysu held-
ur siðmenninguna með öllum hennar
vandamálum en frumstætt, rólegt lif á
Kyrrahafseyju.
Taugaþensla sú og spenningur, sem
daglega lífið skapar, er vissulega vanda-
mál. En þetta verður að læknast innan
írá. Vinur minn segist byrja daginn í al-
gerri þögn. Hann tekur Carlyle bókstaf-
lega, þ’ar sem hann segir: „Það er í
þögninni, sem stórir hlutir mótast.” —
Vinur minn eg konan hans hafa fyrir
reglu að eyða fimmtán mínútum á hverj-
um morgni í algerri þögn.
Með þögn sinni reyna þau að kom-
ast í takt við alheiminn. Hugurinn verð-
ur að vera heiður og í jafnvægi til að
svör fáist við dýpstu rökum lífsins. Sá
kemst langt, senx létt fetar.
Einungis sjöundi hluti hugans rís upp
úr yfirborðinu. Afgangurinn liggur
djúpt í undirmeðvitundinni, en þar ger-
ist hið raunverulega líf okkar, þar eru
ákvarðanir teknar.
Það getur verið gott að skipta sólar-
hringnum í þrjá átta-tíma kafla: einn til
vinnu, einn til hvíldar og þann þriðja
til ýmissa umsvifa fyrir sjálfan sig.
svefn er mjög nauðsynlegur. Skprtur á
svefni kemur illa niður baiði á líkama
og sál, — starfsþrekið dvín og flesti?
andlegir kraftar lamast.
Fyrir nokkrum árum var ég mjög
miður mín af taugaspenningi. Nótt eina
um þrjúleytið, þegar ég var andvaka,
fór ég fram úr og brá mér fram í bóka-
herbergi. Þar fletti ég einni bókinni eftis*
aðra, en gat ekki fest hugann við lest-
ur.
Loks rak ég augun í smárit, sem lá
þar á borði. Það var auglýsingapési frá
vátryggingarfélagi einu. Utan á kápunnk
var mynd af stórum fingri, sem benti
á orðin: „Þú ert órór á taugum og get—
ur ekki sofið.”
Eg greip pésann og tók að lesa. Þai*
stóð: „Eg vil benda þér á þrjú veiga-
mikil sannindi: Mundu, að líkaminn ep
musteri sálarinnar, og er því heilagusr
hlutur. Líkaminn er jafnframt viðkvæmk
verkfæri, sem hefur áhrif á hugsunina.
Þess vegna verður líkaminn að vera sem
oftast í jafnvægi. Eg get vel trúað, aí>
þú kreppir oft hnefana, því það er ein»
og margir hafi á tilfinningunni, að þeii*
haldi á vandamálum sínum í lófunum og
vilji ekki sleppa þeim þaðan. Opnaðu
hnefana og snúðu lófunum niður, - hugs-
aðu þér, að vandamálin falli til jarðar.
Hugsaðu þér svo, að friður guðs flæði
um allan líkamann, fingurna, augnlokin,
andlitsvöðvana, engu sé sleppt. Afslöpp—
un líkamans hefur góð áhrif á sálina
eða livað við viljum kalla það, sem býi’
hið innra með okkur.
Eg hélt áfram að lesa bæklinginn, ojf
fljótlega eftir að ég fór aftur upp í rúm-
ið, sofnaði ég. Og síðan hef ég marg-
sinnis notfært mér ráðleggingar bækl-
ingsins með góðum árangri.
Maðurinn er undursamlega saman-
settur. Hann er skapaður til að starfa ogr
stríða, — beita krafti hugkvæmni o£f
seiglu. En til að það megi takast, þarST;
líkami og hugur að vera í sem beztUí
jafnvægi.
„Eg get lifað lífinu af fjöri og krafti,1*
segir vinur minn, „vegna þess, að més?
hefur lærst að byrja og enda daginn S
sálarró.”
Gleymum ekki þeim einföldu orðumj
„Styrkleiki yðar skyldi felast í hljóð-
leika og kjarki.’”
FÖNDUR 12.5.
HJOLASKIP
EFNI: Ví tommu þykk fura. Sagið
út eftir línunni C. Síðan er sagað
stykkið A og B, sem síðan sagast
sundur eftir miðlínunni. Sagið
síðan rifu inn í A og B, breidd,
eins og myndin sýnir. — A og B
eru síðan sett saman og er þá
komið hjólið, sem knýr skipið.
Búið til skorurnar E og D í skip-
ið og setjið teygjuband (gúmmí)
yfir eins og sést á myndinni. Þá
er komið hjólaskip, sem fer á
fullri ferð eftir endilöngu bað-
kerinu. — G. H.
ALÞÝÐUBLAÐEQ — SUNNUDAGSBLAÐ 3