Sunnudagsblaðið - 11.04.1965, Qupperneq 13

m
wmm
illli

\
vi
fn
c
**essi mynd er af Hrútafjarftarhálsi, en þar Iá leið Magnúsur yfir f kaupstaðarferðiuni mefi afa
sinnm, sem hann segir frá í þessári grein. Bærinn á myndinni er Sveftjustaftir, en myndina tftk
horsteinn Jónepsson. -■' ,
Um geymdist það illa og varð a2
s®kja á kúta í nálega hverri vlkn
. ^hmrinir, svo enginn tími vai
' a® láta það melta rótina, enda
ótti þá fuiigott að drekka óbætt
rennivín, sem selt var í Borð-
^Vt'arverzlun, því Riis kaupmaður
aPpkostaði a® flytja og selja
a®daða og sterka vöru.
h.-fegar við komum á vesturbrún
a sins> þótti mér, sem ég liti aug-
nýja veröld: Hrútafjörðurinn,
a3 hann sé- mjór, sýndist .mér
,j,era stórt haf samanborið við
°rfustaða- og Hólmavatn. Fjörð-
sfmn hóði líka norður svo langt,
111 augað eygði. Afi minn hætti
andartak við rímnakveðskapinn,
benti og sagði:
„Þetta er Hrútafjörður“.
Ég leit húsaþyrpingu vestan-
megin fjarðarins. Hvít timburhús
Ijómuðu í sólskininu á tanganum.
Þau sýndust standa á sjónum.
Stór og smá bændabýli í sveitinni
blöstu við auganu hvert sem horft
var. Afi minn lét nægja:
,,1’arna er Borðeyri“ og bertti
mér á þorpið á tanganum.
Hann hélt áfram að kveöa rhn-
urnar:
Málmar sungu um mistillöndin,
minnka hnossin igæðanna.
Hjálmar sprungu, risti röndin,
runnu fossar æðanna.
Héstarnir fetuðu með okkur
krókóttar sniðgötur ofan Branda
gilsbrúnina. í fýrsta sinn var ég
að koma í annað hérað. Einkum
var það hinn fríði Hrútafjörður,
sem heillaði mig. í fyrsta ainn,
sem stálpað barn litur hafíð, vakn
ar f brjósti þess lotning fyrir þvf
stórkostlega og smæð þess verð-
úr meirí en áður, eh ofurlitill
sproti af útþránni; gerir vart við
aig með óljósumi bætti I inhstú
hugarfylgsnum, >ví hafið ier hinp
breiði þjóðvegtif uin allun hebn. r
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - SUNNUDAGSBLAÐ 285