24 stundir - 19.04.2008, Blaðsíða 49

24 stundir - 19.04.2008, Blaðsíða 49
gera í lífinu. Oftast fer ég eftir því hvernig vindarnir blása og hvað mig langar að gera. Oft mótast það líka af fjárhagsástæðum eða utan- aðkomandi aðstæðum. Það er mjög erfitt að hafa ekki föst laun og megnið af starfsævinni hef ég verið lausráðinn. Ég hef alltaf fengið gríðarlega góðan stuðning frá fjöl- skyldunni og það er frábært að eiga maka sem leyfir mér að taka svona áhættu. En til þess þarf maður líka að hafa ákveðið kæruleysi og „þetta reddast“-viðhorf.“ Stærsti ósigur lífs míns Enda segist Þorsteinn stundum hafa gefist upp á gríninu og til dæmis fór hann að vinna á auglýs- ingastofu nokkrum árum eftir að hann lauk leiklistarskólanum. „Mér fannst það vera stærsti ósigur lífs míns að fara að vinna á auglýsingastofu en eftir á að hyggja er það eitt það besta sem hefur komið fyrir mig. Í fyrsta lagi gerði starfið á auglýsingastofunni það að verkum að ég fékk peninga,“ segir Þorsteinn og hlær. „Ég gat þá kom- ið undir mig fótunum og fékk pínu sjálfstraust aftur því ég var ekki í góðu standi eftir leiklistarskólann. Á auglýsingastofunni lærði ég líka vinnubrögð sem eru alls ekki tíðk- uð alls staðar í listageiranum og þau eru fyrst og fremst þau að þú vinnur að ákveðnu verkefni og mátt ekki taka því persónulega. Ef þú færð gagnrýni þá kemurðu bara með eitthvað nýtt því ef þú tekur hlutina persónulega þá endistu ekki í svona starfi. Þetta er eitthvað sem ég reyndi að taka með mér út í vinnuna í gríninu og þetta skiptir heilmiklu máli. Það eru svo margir sem hugsa alltaf um sjálfan sig í stað þess að hugsa um hvað þeir eru að gera og hvort þeir þurfa að leggja meira á sig. Það getur verið heilmikil hindrun að láta egóið alltaf þvælast fyrir sér.“ Huggulegt í sviðsljósinu Oft á tíðum virðist grínleikur vera settur skör lægra en önnur leiklist en Þorsteinn segir það ekki trufla sig. „Ég hef aldrei haft for- dóma gagnvart gríni. Enginn dramatískur leikari þekkir þá til- finningu þegar góður grínleikur nær í gegn vegna þess að drama- tískur leikari gengur um bæinn og fólk kannast við hann en lítið meir. Ef það er einhver gamanleikur sem slær í gegn þá eru allir utan í þér. Í mínum huga nær grínið miklu nær hjartanu. Persónulega finnst mér huggulegt að vera í sviðsljósinu og um 90 prósent þeirra sem tjá sig um verk mín eru jákvæð og skemmtileg. Ég get ekki kvartað yf- ir því. Sigurjón Kjartansson lýsti því ágætlega hvernig er að vera frægur á Íslandi. Hann sagði það vera eins og að búa á Ísafirði, það vita allir hvað þú heitir og kinka til þín kolli. Heimurinn verður aðeins minni og það hentar mér vel því fólk nálgast mig auðveldar.“ Þorsteinn segist passa sig á því að kaffæra sig ekki í vinnu því það er líka nauðsynlegt að hugsa og skapa. „Reyndar leiddi nýleg rann- sókn í ljós að skapandi hugsanir fæðast fyrst og fremst þegar þú ert ekki að hugsa um það. Það á vel við því ég fæ mínar bestu hugmyndir þegar ég er að hugsa um eitthvað allt annað. Það er því engin vitleysa að fara út að labba eða í sund og vera með vasabókina með sér. En að sitja við tölvuna og ætla að vera fyndinn núna, það er erfitt.“ Ég hef skánað Þegar Þorsteinn er beðinn um að lýsa sér í nokkrum orðum segist hann vera batnandi maður. „Það er það sem ég er ánægðastur með við sjálfan mig, ég hef skánað. Þegar ég var yngri var ég hrokafullur og leiðinlegur en ég hef hitt svo gott fólk í lífinu og það hefur breytt mér. Ég myndi ekki segja að ég sé viðkvæm sál en það sem ég glími frekar við er „vænisýki“. Ef ég er þreyttur eða undir miklu álagi þá ímynda ég mér hluti, að fólk sé á móti mér og annað þess háttar. Ég er farinn að þekkja þetta, vinir mínir hlæja að þessu og ég get því alveg lifað með þessu. Sjálfsagt er þetta skortur á sjálfstrausti. Reynd- ar tek ég hlutina ekki persónulega og lít ekki stórt á mig. Það getur brotist út í hugsunum eins og að ég geti þetta ekki og eigi ekkert erindi hér en þá fæðast oft bestu hug- myndirnar. Grínleikur er mjög manneskjuleg vinna og það fylgir því að maður er oft algjör „lúser“. En er það ekki þannig í lífinu líka?“ a Þegar ég var yngri var ég hrokafullur og leiðinlegur en ég hef hitt svo gott fólk í lífinu og það hefur breytt mér. Grínið Grínleikur er mjög mann- eskjuleg vinna og það fylgir því að maður ert oft al- gjör „lúser“. 24stundir LAUGARDAGUR 19. APRÍL 2008 49 2421 outlet utsolubomba 2.ai 4/17/08 2:25:54 PM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

24 stundir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 24 stundir
https://timarit.is/publication/307

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.