Frjáls þjóð - 06.08.1955, Blaðsíða 7

LalkgSardagirm ;6. agúst 1955,
VttkrAhS ÞJÖB
h
A
1 heimsáhn í mauraríhi —
Framh. a£ 3. síðu.
ið hreinu og auðu svæði, þar
sem hvergi sést rusl og ekkert
grasstrá fær að vaxa. Út frá
þúfunni liggja síðan vegir í
allar áttir, og á þessum vegum
iiggur hver greninál og hvert
sinustrá eins og vegurinn vís-
ar. Um þessa vegi er stöðug
umferð, því að stórborgin þarf
mikilla aðdrátta við, og maur-
arnir hafa margháttaða bjarg-
ræðisvegi. Utan við auða
svæðið eru sérstakir sorphaug-
ar, þar sem allur úrgangur er
látinn, og sumar maurateg-
undir hafa þar einnig legstaði,
þar sem hinir látnu eru
jarðaðir. Aðrar tegundir
láta sér nægja að flytja
Ííkin hæfilega langt brott
írá borginni. Þetta minn-
ir á mismunandi útfararsiði
þjóða í mannheimum.
Inni í borginni er, eins og
liklegt má þykja, ærið margar
vistarverur. En þó lifa maur-
arnir eins konar baðstofulífi.
Þar eru miklar birgðaskemm-
ur og skrangeymslur, vöggu-
stofur og dagheimili barnanna,
salai'kynni drottninga og stof-
ur handa prinsum og prinsess-
ium, sem gert er hærra undir
höfði en hinum ófrjóu vinnu-
dýrum. En það, sem kalla má
vistarverur alþýðunnar, er öll-
um sameiginlegt.
©
Salur drottningar er auðvit-
að miðdepill og helgidóm-
ur þessa ríkis. Þar fæðast all-
ir þegnar ríkisins, og þangað
koma ekki aðrir en þernur
drottningar, Ijósmæður og her-
maurar, er halda vörð við
dyrnar.
Allur afturhluti hinnar stóru
og þungfæru drottningar er
fullur eggja, og hún er alltaf
að verpa. Svo ríkulega nýtur
hún flugferðarinnar miklu á
æskudögum sínum. Þernurnar
bvo henni með tungu sinni og
dekra við hana, og ljósmæður
iaka eggín jafnóðum og hún
verpir, en fóstrur búa um þau
í þurrurn og hlýjum herbergj-
um. Um nætur og á votviðris-
dögúm er ungviðið haft djúpt
niðri í borginni, en þegar sól
skín glatt, bera fóstrurnar það
upp í efri byggðirnar, þar sem
ylsins nýtur, og jafnvel undir
'bert loft, ef heitt er í veðri.
Þær eru ekki síður natnar en
fóstrurnar í Laufásborg og
Tjarnarborg. Þær mata börnin,
halda þeim hreinum og hjálpa
lirfunum úr hýðinu. Ekki er
ungviðið þó sjálfbjarga, þótt
það sé skriðið úr lirfuhýðinu,
fyrr en að nokkrum tíma liðn-
um. Skinnið á likama þeirra
verður að harðna og mynda
brynju, áður en hin unga kyn-
slóð verður fær í allan sjó.
•
A Ilrar fæðu neyta maurar
fljótandi. Allt verður að
hluta sundur, bryðja og tyggja
i mauk. En maurarnir hafa
sterka kjálka, sem eru óhkir
kjálkum manna og spendýra
að því leyti, að þeir hreyfast
til hliðanna, en ekki upp og
niður.
Eins og áður er sagt, hafa
maurarnir stóran sarp, sem
þeir safna í fæðu handa öðrum.
Þegar maurar koma úr að-
dráttarferðum sínum, hafa þeir
mikinn forða í sarpi þessum.
Þegar heim kemur, mæta
maurarnir fljótlega þernum,
sem orðnar eru svangar við
innistörfin. Hinar svöngu
þernur klappa þá blíð-
Jega með fálmurunum á
kollinn á aðdráttarmaurn-
um, því að þannig tala
maurar saman. Reka þá maur-
arnir, hinn svangi og hinn af-
lögufæri, saman skoltana, og
svanga þernan lætur samborg-
arann spýtá hæfilegum kvöld-
verði upp í sig.
Að loknu dagsverki sínu
snyrta mau'rarnir sig, hreinsa
vandlega allt ryk af höfði sér
og úr fálmurunum, kemba þá
með eins konar greiðu, sem
þeir hafa á framfótunum, en
hreinsa svo kambinn aftur með
skoltunum. Síðan smyrja þeir
brynju sína með hinum olíu-
kennda munnvökva.
Þannig er líf þeirra sífelld
önn og starf. Elja þeirra og
natni er alveg furðuleg. En
þrátt fyrir þetta iðka þeir líka
leiki á stundum. íþróttir þeirra
eru einkurn glímur og eins kon-
ar knattleikur, sem þeir virð-
ast hafa mikið yndi af. Velta
þeir þá á milli sín litlum korn-
um, viðlíka og þegar Akurnes-
ingar heyja kappleiki við K.R.
á íþróttavellinum.
] Heilsuhæli N.L.F.I.
Jj í Hveragerði, selur ferðafólki hollar og góðar veitingar
| með sanngjörnú verði i björtum og rúmgóðum salarkynn-
l
Náltúrulækningafélag íslands.
7%Æ'aurarnir háfa sitt mál og
bera oft mjög samán ráð
sín, sækja sér liðsauka, þegai
er eitthvað þyngra en svo, að
fáir ráði við það, og fara
að ölJu mjög skipulega. Það
er fyrst og fremst klappmál,
sem þeir nota, en samt er víst,
að þeir heyra líka. Þó hafa
ekki fundizt nein ej'ru á
maurum.
Enn er það merkilegt við
maura, að þeir halda stundum
eins konar alþing. Skyndilega
leggja allir maurar niður vinnu
og hópast saman á fund, á sama
hátt og þegar góðborgararnir
í Reykjavík flykkjast á fund
hjá Bjarna Ben. í Sjálfstæðis
húsinu. A þessum fundum sín-
mn sitja maurarnir í hvirfing-
um og bæra fáimarana hægt og
virðulega, svona eins og þegar
heldrimaður í V esturbænum
strýkur um ístruna, rær fram
í gráðið og tautar við sjálfan
sig: Skrambi var þetta snjallí
hjá honum Bjarna.
Fleiri eyðibyg

\ Hef opnað skrifstofu
ii á Kérastíg 9 A.
f
!>
|
S

Annast fasteignasölu og hvers konar Iögfræðistörf.
SVEINN H. VALÐÍMARSSQN
héraðsdómslögmaöur — Kárastíg 9 A.
Opið alla virka daga milíi kl. 4—7
nema laugardaga, sími 2460.

Bæjarstjórnar-
Frh. af 4. síðu:
flokka til að fylkja liði með sér.
Þannig bar Alfreð Gíslason
fram með honum tillögur í
febrúar um gagngerðar endur-
bætur á gatnagerðinni, sem
verið hefur til þessa með
hneykslanlegum hætti, og í
marz báru Alfreð og Þórður
Björnsson fram með honum til-
lögur um jafn-gagngerðar end-
urbætur á gatnahreinsuninni,
sem íramkvæmd hefur verið
með miðaldahætti og óskapleg-
um kostnaði. Á þessari braut
virðist cinsýnt, að fulltrúar
minnihlutaflokkanna ættu að
halda áfram, ur.z kannað verðúr
við næstu kosningar, hvort hún
gefst betur en gamla hand-
vömrnin og sýndarménnskan.
Nú hafa blöð allra gömlu
minnihlutaflokkanna hafið hat-
rammar árásir á Bárð'. Með því
vinna þau íhaldinu þægt verk.
Kjarni þess, sem deflan snýst
um, er ncinilega sá, hvort
mmnihlutaílokkarnir eiga að
hjakka í sínu ganfla fari í
andstöðumú við íhaldið, án
sýnilegs árangurs frá ltosn-
ingúm til kosninga, eða
fylgja fram þeirri rökum
stucldu stefnu, sem Bárður
hefur mótað í stónnálum,
þar sem veltur á milljónum,
hvort rétt er að verki staðið
eða allt látið dragnast áfram
eins og verið hefur.
Vonandi lýtur smáskitleg öf-
und í lægra haldi í togsti’eitu
minnihlutatlokkanna um þes.s-
ar tvær leiSir. Þegar þeir, sem
deiluna hafa vakið og reynt að
gera hana sem illkvittnasta,
hafa sleikt sár sín til þráutar,
ættu þeir að hafa lært einn
kafla þessarar lexíu, sem lær-
ast þarf — að íhaldsandstæð-
ingar veroa að taka upp nýja
og sigurstranglegri stefnú í
bæjarmálum Reykjvaíkúr til
þ.ess að, unnt sé að leggjja^íhald-
Framhald af l. síðu:
upp að nýju eins og svaríur
skuggi yfir byggðarlögunum.
Árangurslítil
jafnvægisloforð.
Sá háski, sem vofir yfir
mörgum byggðarlögum, er því
að sumu leýti af orsökum, sem
erigir verða sóttir til saka fyrir.
En sum héruð hafa líka orðið
aískipt um opinberar frám-
kvæmdir i samanburði við önn-
ur hlíðstæð héruð og af þeim
sökum dregizt aftur úr.
Loks virðist það nokkurn
veginn augljóst mál, að
stjórnarvölclin mega endur-
skoða aðferðir sínar við að
koma á „jafnvægi í byggð
)andsins“. Staðreynd er það,
að misræmið milíi bæjá og
þorpa með þolanlegum at-
vinnuskilyrðum og sveita
með góðum samgöngum og
mikilli ræktun annars vegar
og atvinnuleysisþorpanna og
sveita, sem orðið hafa af-
skiptar, hins vegar, eykst sí-
fellt. Afleiðing þess getur
aðeins orðið stórkostlegt rask
á byggð og búsetu og sóun, ef
ekki er nýr háttur upp tek-
inn.
Viðnám og endurbygging.
Eitt þeirra byggðarlaga, sem
farið hefur í eyði á seinni árurn,
er Flateyjardalur í Suður-Þing-
eyjarsýslu, „afskekkt byggð“.
Áhugamaður á Akureyri, Árni
Bjarnarson, hefur hafið baráttu
fyrir því, að Flateyjardalur
verði endurbyggður, og lofað
mun hafa verið, að vegur verði
gerður eftir þessum eydda dai.
Það er góðra gjahía vert,
en hafa ættu stjórnarvöld
landsins það í huga, að hæg-
ara er að styðja en reisa, og
hyggilegra hefði verið aö
gera veginn um Flateyjardal,
áður en síðasti bóndinn var
hrakinn þaðan brott. Athygl-
isvert er það einnig um tóm-
læti stjórnarvaldanna í þessu
efni, að það er einvörðungu
vegna áhuga og elju eins
manns, sem engan veg né
vanda ber af þessum máhim
og ekki hvílir á nein skylda
vegna trúnaðar eða manna-
forráða, að nú er farið að
sinna málum á Flateyjardal.
Þessi sami maður barði það í
gegn, að gerður var flugvöllur
í Fiatey, en þegar flugvöllurinn
var vígður að viðstöddu fjöl-
menni.sem ekki var allt i rnikl-
um tengslum við þessa fram-
kyæmd, var áhugi hans metinnt
á þann veg, að' það gleymdist:
að bjóða manninum, sem íórna®
hafði bæði fé og tima fyrin
hugðarefni, er hann gat aldrei
vænzt sér eyris hagnaðar af.
Gestir Guðbjarts
Gfafssonar!
Samgöngumálaráðherra hef-
ur sent blaðinu svolátandi
„Ieiðréttingu“:
„í síðasta tölublaði af Frjálsri
þjóð er sagt frá því, að einkenn-
isbúnir menn hafi lagt undir sig
skýli Slysavarnafélagsins í
Keflavik að öllum forspurðutn.
Þetta er ekki rétt. Formaður
Slysavarnafélags íslands, Guð-
bjartur Ólafsson, gaf leyfi tiL
þess, að skýlið yrði notað. Einn-
ig hafa landeigendur gefið leyfi
til þess, að stangir yrðu reistar
á Brunnahæð. Menn þeir, sem
hér er um að ræða, eru mæl-
ingamenn. Mæla þeir með sér-
stökum aðferðum fjarlægð frá
íslandi til ákveðins staðar á
Grænlandi.“
Frjáls þjóð gleðst yfir því, að
loks hefur fundizt aðili, sem.
leyft hefur Könunum að setjast
að í skipbrotsmannaskýlinu í
Keflavík vestra (eftir á, ef ekkL
fyrirfram). En óupplýst er,
hvað landmælingar hér koma
Bandaríkjaher við.
Svaíadrykkir
ís
Söluturninji við Arnarhól.
'ata ocj áamtiuz^ar
Viðtalstími kl. 5—7.
Fasteignasala
Laugavegi 29.
Simt 6916.
Efnilegur erindreki
Frh. af 8. síðu.
furða, þótt honum þyki senni-
legt, að vald, nógu sterkt vald,
muni einnig gefast bezt við að
afstýra verkföllum.
Upphaf
íorfi ömurtéurinnar.
j Dærm Lannesar félagsfræð-
j ings er hið lærdómsríkasta
ungúm mönnum (til dæmis
þeiim> manngDuð, .sei»’ber hÞÍfc
ið framagosar), og er líklégt.
að um það verði bækur skráð'-.
ar. Þar verður þess getið, a'ð
hinn mikli vegur hans hófst á
einni samkundu FramsóknarT
í'lokksins, er núverandi félags-
málaráðherra ávarpaði hann
með þessum orðum: „Þú ert
idíót“. En það var sigur hins
unga manns, að hann kunni aö
taka hóísamlegum og réttmæt-
um ávítum. Sannar það, að lítil-
iætið .úþphaf^allrar
géhgrúr ..... : : •. $>i%.