Frjáls þjóð - 16.01.1960, Síða 1
14 r 'x.K.“ pHÍppp! jíipjiyisf IMÍHHÍB '«». “ 1 n “ « - ‘
I
Geysimikil vaxtahækkun í
vændum um miðjan febrúar?
Menn, sem selt hafa víxla
i bönkum allra síðustu daga,
hafa rekið sig á það, að þeir
eru ófáanlegir til lengri tíma
en fram í miðjan febrúar-
mánuð, þótt venjan sé að
miða við þrjá, fjóra eða sex
mánuði.
Það er altalað, að þessu
jFfórð* Itttttlsi'utnítiM' vtintttrfi«/«/*sitt.v:
Fulltrúar urðu sam-
tals fimmtíu og átta
Bjarni Arason ráðunautur kjörinn formaður
valdi fyrirmæli frá ríkis-
stjórninni til banka og spari-
sjóða, og því sé miðað við
miðjan febrúar, að þá ætli
hún að hafa til reiðu efna-
hagsráðstafanir sínar. Sé eitt
atriði þeirra mikil hækkun
útlánsvaxta — sumir segja
jafnvel, að þeir eigi að vera
12% , í því skyni að spyrna
gegn ofmikilli eftirsókn eftir
lánum.
Sé þetta rétt, munu vextir
hækka á öllum víxlum, jafn-
óðum og þeir eru framlengd-
ir, en vextir af gömlum
skuldabréfum standa í stað.
Þó er þess að gæta, að á
sumum skuldabréfum eru
vextir ekki tilgreindir í
hundraðshluta, heldur ákveð-
ið, að greiðast skuli hæstu
vextir, sem leyfilegir eru, og
með þeim hætti orðar ein
lánastofnun í Reykjavík,
Sparisjóður Reykjavíkur, öll
skuldabréf sín.
Ekki er vitað, hvort þetta
orðalag á að veita þeim for-
gangsrétt til hækkaðra
vaxta, er slík skuldabréf
eiga, eða sérstök ákvæði
verða sett, er tryggi, að jafnt
gangi yfir alla.
Fjórða landsfundi Þjóðvamarflokksins lauk á mánu-
dagsnóttina, og hafði hann þá staðið í þijá daga, eins
og áformað hafði verið. Alls sóttu hann 58 fulltrúar
úr mörgum kjördæmum, og mun þetta vera næstfjöl-
mennasti landsfundur flokksins. Kosmng miðstjórnar
fór fram í fundarlok, og var Bjarm Arason ráðunautur
kosinn formaður. Valdimar Jóhannsson, sem venð
hefur formaður hans frá upphafi, skoraðist undan end-
urkosningu.
Síijórnmálaályktun sú, sem
samþykkt var á fundinum, birt-
ist á öðrum stað í blaðinu í dag
og aðrar ályktanir síðar.
Gerð var breyting á lögum
flokksins og skipulagi, bæði í
samræmi við hina nýju kjör-
dæmaskipun, og einnig að því
ley ti, að kosin skal sérstök
framkvæmdastjórn, sem sjö
menn skulu eiga sæti í.
„Leiðin til
betri lífskjara“
Alþýðublaðið hefur til-
kynnt, að framvegis kosti
hver dálksentimetri auglýs-
inga í blaðinu tuttugu krón-
ur og jafnframt liækkar
áskriftarverð blaðsins um
sextíu krónur á ári.
Morgunblaðið hefur að
sínu leyti sótt um leyfi til
þess að hækka auglýsinga-
verðið upp í 22 krónur dálk-
sentimetrann og áskriftar-
verð blaðsins úr 35 krónum í
fjörutíu.
í framkvæmdastjórnina voru
kosnir Bjarni Arason formaður,
Gils Guðmundsson varaformað-
ur, Bergur Sigurbjörnsson rit-
ari, Kári Arnórsson gjaldkeri,
Guðmundur Löve, Valdimar
Jóhannsson og Þórhallur Hall-
dórsson.
Auk framkvæmdastjórnar-
innar voru síðan kosnir sjö mið-
stjórnarmenn úr Reykjavík:
Björn Sigfússon, Guðríður
Gísladóttir, Jón Helgason, Sig-
urjón Þorbergsson, Stefán Run-
ólfsson, Þórhallur Vilmundar-
son og Þorvarður Örnólfsson.
Varamenn voru kosnir í
þeiri'i röð, sem hér segir: Bárð-
ur Daníelsson, Hei'mann Jóns-
son, Ingimar Jónasson, Stefán
Pálsson, Hallberg Hallmunds-
son, Magnús Baldvinsson,
Valdimar Jónsson.
Af hálfu ungra þjóðvai’nar-
manna í Reykjavík voru kosnir
í miðstjórn: Bergþór Jóhanns-
son, Jóhann Gunnarsson, Jón
M. Samsonarson og Ólafur
Pálmason. Varamenn voru
Framh. á 3. síðu.
Bjarni Arason,
hinn nýi formaður
Þjóðvarnarflokksins.
Fórnarlömb hermangs og
hersetu eru oröin of morg
Aldrei mun fólki hafa staðið
það jafnskýrt fyrir hugskots-
sjónum sem nú, hvílík þjóðar-
ógæfa hersetan hefur reynzt
okkur. Við skulum sleppa að
tala um þá hættu, sem landinu
ei búin af herstöðvum, er yrðu
skotmark, ef til ófriðar kæmi.
Við skulum líka sleppa að tala
um þau sár, sem á íslenzkan
þjóðarmetnað hafa borizt, bæði
vegna erlendrar hersetu í sjálfu
sér og þeirrar megnu óvirðing-
ar, sem íslenzkir menn hafa
orðið fyrir af völdum banda-
ríska setuliðsins. Við skulum
einvörðungu beina huganum
að því, hve sambúðin við her-
námsliðið hefur þegar kostað
marga íslendinga heiður og
æru.
Ágii-nd og ófyrirleitni, sem
hermangið hefur vakið og
magnað, hefur þegar leitt svo
marga á ógæfubraut, af jafnfá-
mennri þjóð og við erum, að
öllum má augljóst vera,
að náin kynni við hernáms-
liðið hljóta að höfða til hinna
lægstu hvata og vera gróðr-
arstía örgustu spillingar.
Það er létt verk að kasta
steini á þá, sem uppvísir eru að
svívirðilegum verknaði í sam-
bandi við Keflavíkurflugvöll,
en hitt er mikilsvei'ðara að gera
sér fulla grein fyrir því, að það
er sjálfur hermangshugsunar-
hátturinn, sem ber í sér þessa ó-
gæfu. Og hann segir víða til
sín í þjóðfélaginu.
Þetta er ný og alvöruþrung-
Frh. á 2. síðu.
lijjttrn i A. rasan rtíðtt n n ttiu r:
Aö loknum lendsfundi
Um síðustu helgi var hald-
inn 4. landsfundur Þjóðvarn-
arflokks Islands. Við þjóð-
varnarmenn væntum þess, að
hann megi verða einn af þeim
vegarsteinum, sem marka
leiðina á hinni nýju sigur-
göngu flolcksins. Þjóðvarnar-
fiokkur Islands er ekki gam-
all flokkur, tæpra 7 ára.
Hann hefur þó á þessum
skamma starfsferli
Hitasvækja eins og við Amazónfljót í
gluggalausum herbergjum útvarpsmanna
Ánægjan með starfsskilyrði i
hinum nýju heimkynnum rík-
isútvarpsins við Skúlagötu
mun vægast sagt ekki mikil hjá
sumum hverjum. Sum vinnu-
herbergin eru gluggalausir
steínklefar, og þegar farið er
að vinna þar inni til lengdar,
kemst hitipn allt í þrjátíu stig,
án þess að'VÍð því verði gert,
eins óg nú er.um búið,'og eitt
dæmi að minnsta kosti mun
vena um það, að hann h»fi
kaœizt yftr þrjátim stig.’
Þótt við séum gefnir fyrir
mikinn húshita, er flestum ó-
neitanlega nóg boðið, þegar hit-
inn er orðinn þi'játíu stig.
Þessu fylgir að i iálfsögðu
argasta óloft, og hera starfs-
mennirnir sig mjög upp undan
svækjunni og hitanum. Telja
þeir að vonuni hvorki • heilsu-
samlegt né þægilegt að búa við
þetta. Er altalað þar :neðra, að
ekki geti hjá þvi farið, að bráð-
léga-.sjéði •uþp. ér, ef ekki verð-
ur undinn bráður bugur að því
að hleypa dálitlum súgi utan af
sundunum inn í steinklefana.
En að því er kannske ekki auð-
hlaupið, eins og um er búið.
Það er sem sagt meira bölv-
að en góðu hófi gegnir, þegar
unnið er að dagskrárefninu 1
stói'hýsinu við Skúlagötu, og
sumir segja loftslagið í vinnu-
herbergjum sínurn áþekkast
því, sem sagt er um hið svo-
nefnda græna víti í frumskóg-
unum við AmazoD.flj.0t..
hæði mótgangi og meðbyr.
Hann var stofnaður af
nokkrum mönnum, sem töldu
skyldu sína að rísa upp til
haráttu gegn þeirri hættu,
sem steðjaði að sjálfstæði ís-
lenzks þjóðfélags, fyrst og
fremst vegna undanlátssemi
valdhafanna við ágengni
Bandaríkj a Norður-Ameríku
og setu erlends herliðs í land-
mætt I inu. Þjóðvarnarflokkurinn
hefur krafizt mikils starfs af
forystumönniun sínum. Störf
i þágu hans hafa jafnan verið
unnin i sjálfboðavinnu að
loknum venjulegum vinnu-
degi. Þau hafa verið unnin
vegna trúar á gott málefni,
en ekki i von um persónuleg-
sjö ára starf í þágu flokksins.
Það er mjög áríðandi fyrir
flokk, sem verður að byggja
starfsemi sína að mestu á
sjálfboðavinnu, að skipta
starfinu á sem flestra hend-
ur, þannig að byrði hvers
einstaks verði léttari. Brevt-
ingar þær, sem gerðar voru
á skipulagi flokksins á lands-
fundinum, eru spor í þá átt.
Á þeirri braut þarf að halda
áfrarn og fá sem flesta stuðn-
ingsmenn flokksins til virkra
starfa. Þjóðvarnarflokkurinn
byggir tilveru sína á hug-
sjónabaráttu. Siguivonir
hans verða þvi að grundvall-
ast á óeigingjörnu starfi
margra.
an avmmng.
Alla tíð, sem flökkurinn
hefur starfað, hefur Valdi-
mar Jóhannsson verið for-
maður lians. Að sjálfsögðu
hefur flokksstarfið hvílt
þyngra á honum en öðrum
flokksmönnum. Allir, sem til
þckk.ja, vita, að hann hefur
unnið i þágu flokksins af
fullum trúnaði og óeigingimi.
Valdimar skoraðist undan
endurkosningu. Við þjóð-
varnarmenn þökkum honum
er það í þjóðmálunx
okkar Islendinga í dag, sem
gefur ekki tilefni til bjart-
sýni á framtíð þjóðarinnar.
Enn eru fvrir hencli allar þær
forsendur, sem leiddu til
s tofn unar Þj óðvarnarflokks-
ins, og þjóðvarnaimönnuni
hefur verið það raun aS
fylgjnst með: þeirri'. óheilla-
þróun; sem átt hefur sér staðt
i ■þjóðféiaginu síðan þá; —~
Frh. á 2. síðu. _j