Frjáls þjóð - 02.07.1960, Qupperneq 8
BÆRINN
KAUPIR
ÖNÝTAN
KOFA
A
10 ÞÚS.
Laugardaginn 2. júlí 1960
Þannig lítur skúrinn sögufrægi út (til vinstri).
Gott dæmi um pólitískt fjárbruöi bæjarstjórnarmeirihlutans. Átökin í Sjálf-
stæðísfiokknum eru skattgreiöendum dýr
Þorvaldur GarSar, fulltrúi Sjálfstæðisflokksins í
bæjarstjórn varð nýlega undir í átökunum um sæti í
bæjarráði. Hann er fylgismaður Bjarna Ben., en Gunnan
Thoroddsen tókst að koma sínum manni að. Nú hefur
Þorvaldur fengið nokkra sárabót, því að bærinn hefur
keypt af tengdaföður hans gamlan og fúinn timburskúr
fyrir tíu þúsund krónur. Afrek þetta er einn helzti
árangurinn af setu Þorvalds í bæjarstjórn á þessum
vetri.
fComst ekki
í bæjarráð.
Þorvaldur Garðar Kristjáns-
son, lögfræðingur, hefur kom-
izt til nokkurra metorða í Sjálf-
stæðisflokknum á seinni árum.
Hefúr hann verið þingmaður
om skeið og fulltrúi flokksins í
bæjarstjórn. Þorv^ldur hefur
fyrst og fren;st náð frama sín-
um undir verndarvæng Bjarna
Benediktssonar en verið í and-
stöðu við menn Gunnars Thor-
oddsen. í átökum innan flokks-
ins um sæti í bæjarráði í vetur
varð Þorvaldur að láta í minni
pokann fyrir andstæðingum
sínum og mun honum hafa lík-
að það allilla.
Seint í vetur kom Þorvaldur
með þá ósk, að bærinn keypti
af tengdaföður sínum gamlan
hænsnakofa, sem einhvers stað-
ar mætti nota. Varð það að
Framh. á 6. síðu.
Miðamir í happdrætti
FKJÁLSRAK ÞJÓÐAR eiga
að seljast upp á þrem mán-
uðum.
Heppni og heiðarleiki
Ungur maður hér í bæ, sem | Reykvíkingurinn tók ákvörð-
stendur í miklu basli við að un, fór rakleitt í bankann og
koma sér upp húsi, var nýlega skilaði peningunum aftur. Síð-
að taka út úr sparisjóðsbók an spurði hann gjaldkerann,
sinni í einum helzta banka sem tók við þessum 63 þúsund
landsins. Hann tók út úr bók-.krónum, hvort hann gæti ekki
inni 7000 kr., en þegar hann útvegað sér lán í staðinn í hús-
kom heim uppgötvaði hann að bygginguna. Gjaldkerinn lof-
gjaldkerinn hafði ruglazt á nýju aði að athuga þetta og eftir há-
seðlunum og fengið honum degi sama dag fékk maðurinn
70 000 krónur. |að vita, að hann gæti fengið
Hvað gera menn í slíku til- víxillán þegar í stað og fram-
felli? Enginn í bankanum vissi, bengingu svo lengi sem hann
hver hafði fengið of mikið. Og vildi.
hvers virði er heiðarleiki nú ál Sem sagt: óvenjulegir hlutir.
tímum? |
lökust á islandi
LÍTIÐ FRÉTTABLAÐ
Laugardaginn í 11. viku sumars.
Kvartað undan
Ólafi Thors
Fólk í Mosfellssveit-
inni hringdi fyrir
nókkru á lögreglu-
stöðina í Reykjavik
og kvartaði yfir þvi,
að Olafur Thors væri
méð uppivöðslu þar í
svéítinni/'-Hann æki
um í stóru trogi á
skelfilegum hraða, ó-
náðaði menn og flaut-
aði á sveitakonur.
Varðstjórinn neitaði
að senda menn á stað-
inn og það var fyrst
eftir nokkuð þóf, að
Gömul Ijósa-
pera
Ljósaperurnar nú til
dags þykja ekki end-
ingargóðar. Oft eru
þær búnar að vera
eftir nokkurra daga
notkun. — En í húsi
einu gömlu við
Xlapparstíginn hér í
bæ var, þegar við síð-
ast vissum, ljósapera
5 einu litlu leiguher-
toergi, sem enzt hefur
i marga áratugi,
munnmæli herma, að
Mn sé jafnvél jafn-
'gömul Rafveitu
Reykjavíkur. — Hús-
eigándinn er gömul
kona, og gæti hún
sjálf sagt sögu þessar-
jttr fornu peru.
einn Mosfellingurinn
eyddi þessum mis-
skilningi með því að
segja að lokum:
— Þið skuluð líka
hafa samband við
barnaverndarnefnd.
Því strákanginn mun
varla korninn af ferm-
ingaraldri og hefur á-
reiðanlega ekki bíl-
próf.
Brosandi
kaupmaöur
Kristján Arngríms-
son forstjóri Bókhlöð-
unnar við Laugaveg
var meðal áhorfenda,
þegar Keflavikur-
gangan fór um Hlíð-
arhverfið. Þegar þeir
siðustu voru fram hjá
farnir stökk hann upp
í bíl sinn og náði
göngumönnunum á
Miklubrautinni. Þar
gerði hann sig líkleg-
an til að aka á fólkið.
Keyrði hann yfir rist-
ina á einni stúikunni,
en þá kipptu nokkrir
göngumenn upp bíln-
um og gerðu hann ó-
ökufæran í bili.
Kristján varð þó á
undan göngunni nið-
ur í miðbæ og tók þar
brosandi á móti henni. ir því ekki áfram.
Búinn að
sverja
Vísir sagði frá því
mánudaginn eftir
Keflavíkurgönguna,
að þátttakendur
hennar hefðu verið 80
frá Keflavík til Hafn-
arfjarðar og birti
mynd af nokkrum
hluta göngunnar máli
sínu til stuðnings.
Þetta ræddu nokkrir
lögregiumenn í sinn
hóp.Sagði einn þeirra,
eldheitur Sjálfstæðis-
maður og kosninga-
smali:
— Svona þýðir nú
ekki að bjóða fólki.
Þúsundir manna vita
að þetta er iygi.
Þarna var Sigurjón
Ingason — frægur
vegna morðbréfa-
málsins. — Hann
sagði:
— Þetta er engin
lygi. Eg er nú gamall
sveitamaður og ég
veit það, áð það
ganga ekki margir ó-
æfðir menn 50 kíló-
metra leið á svona
skömmum tíma. Eg
þori að sverja, að það
hafa ekki komizt
meira en 80 alla ieið.
Þá stóð upp gamall
Sjálfstæðismaður,
Jakob að nafni. Hann
barði hnefanum í
borðið og hreytti út
úr sér:
— Ætli þú sért ekki
búinn að sverja nóga
vitleysu, þótt þú hald-
MorgunblaðiS birti síðastliðinn sunnudag saman-
burð á kjörum verkamanns í New York og Oslóborg. Það
hefur að vísu orðið hlutverk íslenzkra dagblaða í seinni
tíð að leggja áherzlu framar öðru á áróður fyrir
bandarísku eða rússnesku þjóðskipulagi. En enda þótt
margir íslenzkir menn hafi löngum gleymt sér í áhug-
anum á efnahagsskipulagi stórþjóðanna, eru þó ýmsir
þeir menn til á Islandi, sem telja, að við íslendingar
getum fengist við fjármál, án þess að láta aðrar þjóðir
segja okkur fynr verkum. Fynr þá menn birtum við
hér útreikninga á kjörum íslenzkra verkamanna miðað
við verðlag og kaup í landinu eftir viðreisn, sem marg-
lofuð ríkisstjórnm stóð fyrir í vetur.
Tölurnar, sem hér eru birtar,
skýra sig sjálfar. Betra hefði
auðvitað verið að fá almennari
samanburð, því að hér er að-
eins stuðzt við fáar vöruteg-
undir og miðað við einn launa-
36,44 krónur á tímann, í Nev?
York 82,46 kr. og í Reykjavík
20,67 krónur.
Það má sanna margt með
tölum. Morgunblaðið getur
sýnt fram á, að helztu áhuga-
efni blaðsins, amerískt þjóð-
skipulag, sé ákjósanlegra én
rússneskt fyrir verkamenn, þeg-
ar aðeins er tekið tillit til verð-
lags og launa. Og Þjóðviljinn
getur vafalaust svarað fyrir
hönd kommúnismans og bent á
það, sem er betra í Rússlandi
en Bandaríkjunum. Ýmsum
mun þó þykja töluvert mikils-
verðara að vita, að kjör ís-
lenzkra verkamanna eftir við-
reisnarráðstafanir stjórnarinn-
flokk: kaup verkamanns. í ar eru orðin svo léleg, að þeirra
Moskvu hefur verkamaður aðstaða hlýtur að kallast þræla-
Reykjavík
undir viðreisn
Sykur ..................... 11 mín.
(niðurgreiddur)
Bómullarskyrta .... 20 klst. 20 —
Vodka (i/2 fl.) .... 8 — 43 —
Karlmannaföt ..... 106 — 21 —
Mjólk ..................... 11 —
(niðurgreidd)
Egg .............. 1 — 16mín.
Cigarettur .............. 53 —
Moskva
undir ráðstjórn
64 mín.
New York
3 mín.
16 klst.
6 —
73 —
1 klst.
19 —
30 —
27 —
24 —
27 —
Brezkir veiðiþjéfar —
22 —
4 — 36 —
8 —
17 —
7 —
kjör, þegar bandarískir og
rússneskir verkamenn eru hafð-
ir á huga.
Frh. af 1. síðu.
getur naumast verið önnur en
sú, að þeir hafi bein fyrirmæli
frá yfirmanni landhelgisgæzl-
unnar, dómsmálaráðherra, um
að sýna brezkum veiðiþjófum
linkind.
En þá vaknar spurningin:
Hversu langt má ganga í slíkri
undanlátssemi án þess að það
skaði málstað íslendinga í fisk-
veiðideilunni? Svo mikið er víst,
að stórháskalegt er að gefa
Bretum minnstu átyllu til að
ætla að til mála geti komið eft-
irgjöf um hársbreidd frá tólf
mílna reglunni.
Sagt er, að þjóðartekjur ís-
Bendir margt til þess, að lendinga séu hlutfallslega mjög
ofbeldisverkið á Grímseyjar- háar og stöðugt ættu þær að
sundi hafi átt að skjóta ís- aukast með hraðvaxandi fram-
lendingum skelk í bringu og leiðslu eins og verið hefur á
knýja þá til frekara undan- undanförnum árum. Því eiga
halds. En þar reikna Bretar margir örðugt með að skilja þá
skakkt. Islendingar munu kenningu valdamanna, að þjóð-
ekki láta kúga sig til að falla arbúið sé í bráðri hættu, ef
frá rétti sínum. Svarið hlýt- laun verkamanna séu aukin.
ur að vera: Afdráttarlaus yf- Eða hvað veldur því, áð lifs-
irlýsing um að ekki verði kjörin á íslandi fara versnandi
teknir upp neinir samnmgar ár frá ári og verða lélegrí en
um fiskveiðilögsöguna, held- kjör verkamanna í stórborg-
ur muni tólf míina friðunar- um heims meðan skilyrði til
beltið varið eftir því sem hagsældar eru fullkomin, allir
föng eru á. jhafa atvinnu og tekjur þjóðar-
linnar aukast stöðugt?