Frjáls þjóð - 03.03.1962, Síða 3

frjáls þjóö
Útgefandi: Þjóðvarnarflokkur íslands.
Ritstjóri: Magnús Bjamfreðsson, abm.
Framkvæmdastjóri: Jafet Sigurðsson.
Auglýsingastjóri: Bryndís Sigurjónsdóttir.
Áskr.gj. kr. 14.00 á mán. Kr. 84.00 >/2 ár, í lausas. kr. 4.00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 8. Sími 19985. Pósthólf 1419.
Setning: Félagsprentsmiðjan h.f.
Prentun: Prentsmiðjan Edda h.f.
Hlakkar í toppkrötum
T Tm það hefur nokkuð verið
rætt hér í blaðinu, að all-
miklar horfur virðast vera
á því, að Framsóknarflokk-
urinn sé æ meir að snúast til
hægri í stjórnmálabaráttu
sinni. Ýmis viðbrögð flokks-
ins og blaðs hans, Tímans,
upp á síðkastið hafa bent tii
þess, að hægri mennirnir
innan flokksins séu að ná
undirtökunum í flokkrlum og
ætli sér að táka upp nánari
samvinnu við afturhalds- og
hernámsflokkana. Nægir í
því sambandi að benda á
ferðalög ,,ungra“ framsóknar-
manna um landið á vegum
hernámssinnafélagsins Varð-
bergs.
Um síðustu helgi var hald-
inn miðstjórnarfundur. Þar
gerðist sá atburður, að Her-
mann Jónasson, sem verið
hefur formaður Framsóknar-
flokksins um áratuga skeið,
baðst undan endurkosningu,
sem formaður flokksins, og í
hans stað var kjörinn Ey-
steinn Jónsson,; í stað Ey-
steins var svo Helgi Bergs
verkfræðingur kosinn ritari
flokksins.
Hermann Jónasson bar því
við, að hann teldi sig orðinn
of gamlan til þess að gegna
formannsstöðu flokksins og
að hann teldi rétt, að yngri
menn tækju meira við foryst-
unni.
T/Ússulega er það alltaf virð-
' ingarvert, þegar fullorðn-
ir menn skilja gang tímans
og viljá leyfa ungum mönn-
um að spreyta sig við það að
leysa vandamólin. En því er
ekki að neita, að illur grun-
ur hefur læðzt að mörgum í
sambandi við þessi formanns-
skipti i Framsóknarflokkn-
um. Er hér ekki' einfaldlega
um það að ræða, að hægri
mennirnir eru orðnir ofaná i
flokknum, Reykjavíkurvald-
ið hafi tekið völdin í flokkn-
um, hugsi til samstarfs við
íhaldsöflin í von um feita
bita og Hermann hafi ekki
brjóst í sér til þess að leiða
flokkinn út á þá feigðar-
braut? Til þess gætu a. m. k.
viðbrögð Alþýðublaðsins sl.
sunnudag bent. í aðalgrein á
forsíðu stendur m. a. þetta:
„Um langt skeið hefur starf-
að hópur manna innan Fram-
íóknarflokksins, sem hefur
verið í harðri andstöðu við
forystu flokksins og alveg
sérstaklega við stefnu Tím-
.ms. Þessi hópur er undir for-
ystu NÝRRAR TEGUNDAR
FRAMSÓKNARMANNA
(Lbr. F. þj.), en það eru ung-
ir mennta- og embættis-
menn, aðallega í Reykjavík
og stærri kaupstöðum. Þessir
menn eru orðnir langþreytt-
ir á forystu Hermanns og
Eysteins, enda hafa þeir fé-
lagar ráðið öllu í flokknum,
siðan þeir boluðu Jónasi
burt.
Andstöðuhópurinn hefur
mjög sterka línu í utanríkis-
málum. Forystumenn hans
eru allir harðir lýðræðissinn-
ar, sem vilja ekkert makk
við kommúnista, ekkert dek-
ur við þjóðvarnarmenn og
fyrirlíta tvískinnung Tímans
í þessum málum. Þessir menn
telja til dæmis, að Framsókn
hefði átt að hafa samstöðu
með stjórnarflokkunum í ut-
anríkismálum og styðja þá í
landhelgismálinu.
Þegar Hermann lætur af
störfum, styrkist þessi and-
stöðuhópur. Völd manna eins
og Ólafs Jóhannessonar, Jóns
Skaftasonar, Jóhannesar Elí-
assonar, Björns Fr. Björns-
sonar, Tómasar Árnasonar og
fleiri, verða meiri en áður.“
\ nægja toppkratans, er rit-
ar þessa forsíðugrein Al-
þýðublaðsins sl. sunnudag,
leynir sér ekki. Hann gerir
sér miklar vonir um, að nú
hafi „hin nýja tegund fram-
sóknarmanna ... ungir emb-
ættis- og menntamenn, aðal-
lega í Reykjavík og stærri
kaupstöðum“ náð undirtök-
unum í flokknum og muni
sveigja hann lengra til hægri,
til þess að geta þegið bitl-
inga úr hendi erlends fjár-
magns og hreiðrað betur um
sig sem milliliðir á vinnu og
afurðum bænda þessa lands.
Ef til vill væri hægt að bæta
eins og einum úr hópnum i
hvert ráðuneyti? Þessir
menn þurfa ekki á ráðum
„manna úr kartöflugörðum á
Austurlandi', eins og einn
hinna nýju framsóknar-
manna komst að orði á Varð-
bergsfundi nýlega, til þess
að segja sér fyrir um utan-
ríkismál. Þeir vilja meira
hermang, meira bi'ask, meiri
spillingu og meiri gróða í
eigin vasa, eftir forskrift
toppkrata. Vonandi tekst
heilbrigðum framsóknar-
mönnum úti á landi, að koma
í veg fyrir þessa þróun mála.
Um forystumenn hér í Rvík
virðist því miður veik von.
FLUTNINGAR Á
FLJÚTUM EVRÚPU
|jAÐ er svo sannarlega ekki
ný bóla, að ár og fljót Evr-
ópu séu notuð sem flutninga-
leiðir. Forn-Grikkir ráku
verzlun milli Jótlands og hinn-
ar gömlu hafnar Massalíu, sem
við í dag nefnum Marseille. Og
álitlegur hluti þeirrar verzl-
unar fór fram eftir „vatns-
vegum“ Evrópu, aðallega auð-
vitað hinni miklu elfu Rín.
Rómverjar hinir fornu notuðu
Rín mikið sem samgönguleið.
Sagnir lierma, að á dögum
Rómverja hafi það komið fyr-
ir, að um hana sigldi 600 skipa
floti. Á bökkum Rínar reistu
Rómverjar kastala og virki og
lögðu grundvöllinn að ýmsum
borgum, sem enn standa, svo
scm Mainz, Neus og fleiri. Á
miðöldum óx enn þýðing Rín-
ar, hún varð að alþjóðlegri
verzlunarleið og tengdi saman
Norður- og Suður-Evrópu, og
með aukinni verzlun uxu borg-
ir Rínarlanda og auður þeirra.
Við tilkomu gufuskipanna óx
umferð enn um Rín og þverár
hennar.
• í DAG
og cinnig borgir inni i landi.
Skipaskurðakerfi Vestur-
Þýzkalands mun í dag vera á
þrettánda hundrað .kilómetra
á lengd.
Við Rín eru margar hafnir,
sumar geysistórar. Talið er, að
um þær fari árlega um 134
milljónir tonna af alls konar
varningi. Þegar tillit er tckið
til þess, að um allar liafnir
Vestur-Þýzkalands inni i landi
f DAG er skipaumferð um Rin
geysimikil, svo og um þver-
ár liennar. Og börnum tuttug-
ustu aldarinnar nægir ekki
Frá höfninni í Duisburg —Ruhrort.
þær ár, sem móðir náttúra hef-
ur myiidað. Geysimikið net
skipaskurða licfur verið graf-
ið í all-ar áttir og tengir saman
iðnaðarborgir Rulir-héraðsins
Yngsta kynslóðin elst upp á skipunum, þar til skóla-
\ gangan hefst.
fara árlega um 171 milljón
tonna varnings verður ljóst,
hversu geysimikla þýðingu
Rinarliafnirnar hafa. Og um
80 milljónir tonna, af þeim 134
millj., sem um Rinarhafnir
fara, koma erlendis frá, eða
eru flutt'ar út.
Málmgrýtið frá Skandinaviu
er flutt beint til iðnaðarborg-
anna á skipum; kolunum, sem
fara eiga til Eystrasaltsland-
anna er skipað út i sörnu höfn--
um. Talið cr, að a. m. k. sextíu
þúsund manns vinni við „inn-
anlandssiglingar" i Þýzka-
landi, þar af um 30 þúsund á
sjálfum skipunum. Meir en
8500 skip sigla á Vestur-þýzk-
um ám og skipaskurðum, og
burðarmagn þeirra samanlagt
er um 4 milljónir lcsta. Af
þessum tölum er ljóst, hversu
gcysimikla flutninga liér cr
um að ræða.
Stærsta meginlandshöfn
Þýzlcalands, og um leið sú
stærsta i heimi, er i Duisburg
-Ruhrort. Samanlögð strand-
Icngja hafnarinnar þar er um
44 kilómctrar og um höfnina
fara árlega um 18 milljónir
lonna. Þar koma árlega um
5000 skip og þar er aðalmið-
stöð skipaferða um Rin og
hins þýzka skipaskurðakerfis.
Ýmsir furða sig á þvi, að á
þessari öld hraða og tækni i
samgöngum skuli jrað vera tal-
ið borga sig að flytja svo mik-
ið af vörum á hægfara fljóta-
skipum og gert er. En sér-
fræðingarnir cru í engum vafa
Framh. á 8. síðu.
Frjáls þjóð — Laugardaginn 3. marz 1962