Frjáls þjóð - 25.01.1968, Blaðsíða 8

HVERS ViROI ERU
YFIRLÝSINGAR STONES ?
ÞatS hefur sett ugg aS
mörgum viS þá fregn aS
bandarísk sprengjuflugvél
hafi farizt á Græníandi meS
kjarnorkusprengjur innan-
borSs. Vissulega verSum
viS aS vona, aS yfirlýsingar
Bandaríkjamanna um 6-
virkni sprengjanna séu sann
ar, en hinu er ekki unnt aS
leyna, aS þessi atburSur
sannar okkur svo ekki verS-
nr um villzt, aS yfirlýsingar
þeirra um þessi mál virÖast
ekki mikils virSi né til aS
trúa. Gagnvart Dönum hafa
Bandaríkjamenn lýst því yf-
ir aS þeir muni ekki staS-
setja kjarnorkuvopn á né
yfir Grænlandi, en framan-
greint flugslys hefur óhagg-
anlega staSfest aS þaS lof-
orS hefur ekki veriÖ haldiS.
ViS Islendingar höfum
oft heyrt yfirlýsingar af
hálfu hinnar bandarísku her-
sljórnar um þaÖ, aS hér
væru ekki staSsett kjarn-
orkuvopn né væri flogiÖ
meS þau yfir íslenzku landi.
ViS hljótum aS taka þess-
ar yfirlýsingar meS mikilli
varúS og auSvitaS ætti rík-
isstjórnin þegar í staS, meS
tilliti til þess sem gerÖist á
Grænlandi, aS kref jast skýr-
inga og gera ótvírætt Ijóst,
aS íslendingar telji sig hafa
fulla ástæSu til aÖ vefengja
fyrri yfirlýsingar um þessi
efni. Þegar Bandaríkjamenn
leyfa sér aS svíkja loforÖ
sín gagnvarl Dönum, sem
sýnt hafa töluverSa reisn í
samskiptum viS Bandaríkin
aS undanförnu, er augljóst
aS þeir munu ekki hika viS
aS ganga á bak orSa sinna
viS íslenzka ráÖamenn, sem
þeir einungis þekkja aS
undirlægjuhætti gagnvart
Bandaríkjamönnum.
Áskriftarsíminn
er 19985
LÍTIÐ FRÉTTABLAÐ
í 14. viku vetrar 1968
HÓGVÆRÐ OG
LÍTILLÆTI
Dagblöðin skýra nú
frá því, að hafin sé
söfnun undirskrifta und
ir áskorun til Gunnars
Thoroddsens að bjóða
sig fram til forseta. LF
iýsir yfir undrun sinni
yfir því, að maðurinn
skuli vera svona óskap-
lega tregur.
„TOURIST
A.TTRACTION“
LF sagði fyrir nokkru
sögu af forvitni banda-
rísks ferðalangs _að siá
kommúnista á íslandi.
Vegna þessa hefur okk-
ur borizt athyglisverð
tillaga, og er hún nokk-
um veginn á þessa leið:
Nú eru miklar raddir
á lofti í Sósíalistaflokkn
um að leggja flokkinn
niður. Væri bá ekki ráð
að safna saman nokkr-
um „hörðum“ upp í
Tjarnargötu 20 og gera
húsið að safni til að
syna ferðamónnum. Það
'ægi vei vtö að menn
skryppu þangað um leið
og þeir heimsæktu
þjóðminjasafnið.
LÝÐRÆÐI
FLOKKSINS
Fyrir nokkrum árum
varð lítil „bylting" á
flokksþingi Sósíalista-
flokksins. Var Brynjólfi
vikið úr miðstjórn og
ýmsar samþykktir gerð
ar, sem Brynjólfur taldi
ekki í sínum anda.
Þegar til kastanna
kom. reyndist Brynjólf-
ur samt hafa ítök í
framkvæmdastjórn
flokksins og varð lítið
úr 'framkvæmdum á
samþykktum flokks-
þingsins. Meðan á þessu
gekk komu nokkrir ung
ir flokksmenn til Brynj
ólfs að ræða við hann
um flokksmálin. Spurði
þá einn þeirra: „Er
framkvæmdastjórn ekki
skyldug að framkvæma
samþykktir flokks-
þings“?
„Nei“, svaraði félagi
Brvnjólfur, „ekki ef
flokksþingið gerir rang
ar samþykktir.“
LJÓTT ER AÐ
HEYRA
„Margar af þessum
konum eru giftar og
hafa þessvegna kynok-
að sér við að láta skrá
sig atvinnulausar. sagði
Ingimundur.“ (Þjóðvilj-
inn 18. jan.).
HVAÐ Á ÞÁ AÐ
GERA?
Okkur brá i’.lilega, þeg
ar við lásum þessa fyrir
sögn í Þjóðviljanum um
daginn: Afnám sérmeð-
ferðar á konum.
ELDVARNIR
Og þá er það sagan
um eldinn, sem kom
upp í rafmagnstöflu í
fyrrverandi aðalskrif-
stofu Kafmagnsveitu
Reykjavíkur í gömlu
slökkvistöðinni.
V
BLÓÐIÐ TIL
SKYLDUNNAR
Tíminn hefur gagn-
rýnt myndarlega ger-
ræði útvarpsins gegn
Magnúsi Torfa Ólafs-
syni og talið sig máls-
vara frjálslyndis og hlut
leysis í útvarpsmálum.
Á sunnudaginn var
þetta rætt í leiðara, og
kemur þar þessi klausa:
„Því er ekki að neita,
að íslenzka útvarpið hef
ur enn ekki losnað við
áhrif kalda stríðsins í
fréttaflutningi sínum
um útlend málefni.. ..
Þátturinn „Efst á
baugi“ er spor í rétta
átt, því að þar er oft
greint frá málum af við-
sýni og óhlutdrægni."
Hvors vegna skyldi
Tíminn vrya að bera lof
á þennan dæmigerða
kaldastríðsþátt? Jú,
annar umsiónarmaður
hans er Tómas Karls-
son, ritstjórnarfulltrúi
Tímans.
TÖFRABRÖGÐ
„Vafalaust mundi mörg-
um bregða í brún, ef
símatækið hyrfi skyndi-
lega.“ (Leiðari Mbl. 21.
jan.). í
•vrnrt wjvawjwwfmrm wn^wwjBBMwiwcB
Er nefnd, sem kjörin er
pólitískri kosningu á Alþingi,
trúandi til að gæta þess, að
Ríkisútvarpið sé rekið af hlut
ieysi og með því réttlæti, sem
gilda á í samskiptum siðaðra
manna? Þessi spurning hlýt-
ur nú að teljast tímabær, þeg-
ar útvarpsráð undir forystu
alþingismannsins og ritstjór-
ans Benedikts Gröndals, frem-
ur enn einu sinni óhæfuverk
af pólitískum ástæðum einum
samaii og telur sig á engan
hátt þurfa að skýra furðu
lostnum hlustendum ákvarðan
ir sínar. Hér í blaðinu hefur
hvað eftir annað verið gagn-
rýnd sú árátta útvarpsráðs að
stjórna málefnum Ríkisút-
varpsins fyrst og fremst með
pólitíska hagsmuni meirihluta
þess fyrir augum og enn hef-
ur okkur bætzt tilefni til slíkr
ar gagnrýni. Er hér átt við þá
furðulegu ráðstöfun að fella
niður vinsælan og mjög svo
vandaðan þátt Magnúsar
Torfa Ólafssonar á laugardög-
um, ráðstöfun, sem fyrst og
fremst á sér pólitískar rætur.
Er það sannarlega furðulegt,
en um leið mjög lærdómsríkt,
að hér eiga hlut að máli rit-
stjórar tveggja dagblaða, sem
updanfarnar vikur hafa vart
mátt vatni halda í vandlæt-
ingu sinni yfir skoðanakúgun
og banni á frjálsri hugsun í
Rússlandi. Verk þeirra í út-
varpsráði sýnir okkur betur
en flest annað, að hinar fjöl-
mörgu forystugreinar þeirra
um þessi málefni að undan-
förnu eru ekki af heilindum
og einlægni fram komnar held
ur af einhverju öðru. Við
minnumst einnig þess, er út-
varpsráð, skipað sömu mönn-
um, hindraði áframhald ágæts
og hressilegs þáttar Ólafs
Magnús Torfi.
Ragnars Grímssonar á s.l.
vetri og enn minnumst við of-
beldisins gagnvart I-listanum
í vor, þar sem innleidd var sú
furðulega regla, að það væru
fyrst og fremst stjórnmála-
flokkar en ekki einstaklingar,
sem hefðu málfrelsi fyrir kosn
ingar á íslendi. Þannig mætti
lengi tólja upp verk þessárar
pólitísku nefndar, sem lítur
á það sem helzta verkefni sitt
að þjónka þeim aðilum sem
sitja við völd í landinu í stað
þess að einbeita kröftum sín-
um að því að gera Rikisutvarp
ið að frjálsri stofnun, þar sem
hátt sé til lofts og vítt til
veggja. Saga útvarpsráðs um
langan tíma er vörðuð pólitísk
um ódæðisverkum, en síðasta
varðan er aðförin að Magnúsi
Torfa Ólafssyni. Það er tákn-
ræknt, að sá maður, sem taka
átti við tíma Magnúsar á laug
ardögum var hinn sami og
tók við tíma Ólaís Ragnars
Grímssonar í fyrra, fyrrver-
andi blaðamaður við blað
Benedikts Gröndals. Virðist
honum trúað sérstaklega vel
til að vinna það upp, sem hin-
ir hörundssáru ráðsmenn telja
hallazt á með þáttum „áróðurs
mannanna“ Magnúsar T. og
Ólafs Ragnars. Það væri í
þessu sambandi og nokkuð
fróðlegt, ef gerð yrði á því
nákvæm könnun, hversu
margir blaðamenn Alþýðu-
blaðsins hafa á undanförnum
árum gerzt starfsmenn út-
varps og sjónvarps og eftir
hvaða reglum ráðningar
þeirra hafi farið.
Fimmtudagur 25. janúar 1968
FÉLAG SKATTGREIÐENDA
Framtöl lil skattsins eru ofar
lega á baugi um þessar mund-
ir, eins og eðlilegt er. Vitað er
aS ýmsum aSiIum tekst aS hag-
ræSa framtölum á þann veg,
aS þeir komast hjá aS greiSa
þau gjöld til samfélagsins, sem
þeim ber, meSan aSrir skila
réttum framtölum og taka á sig
þungar byrSar og mun þyngri
en þeim væri útdeilt, ef hinir
fyrrnefndu kæmu til dyranna
eins og þeir eru klæddir.
Um þessi mál er sífellt rætt
manna á meSal og opinberir
aSiIar hafa á undanförnum ár-
um sýnt viSIeitni til aS klófesta
skattsvikarana og gefa öSrum
úr þeim hópi aSvörun. Ljóst er,
aS þessari starfsemi hefur,
þrátt fyrir nokkurn árangur,
veriS of þröngur stakkur sniS-
inn. VerSur úr því aS bæta, ef
sýna á fram á, aS þessi mál séu
meira á dagskrá í orSi en á
borSi. ÞaS er beinlínis krafa
allra þeirra, sem taka á sig þær
byrSar, sem þeim ber og betur
þó, aS í engu sé hvikaS í þeim
efnum aS knýja menn til aS
telja rétt fram og koma upp um
skattsvikarana.
Á þaS má einnig benda í
þessu sambandi, aS skatt-
heimta hér hefur sífellt aukizt.
Þurfa skattgreiSendur aS vera
á varSbergi og gæta þess, aS
ekki sé ofboSiS gjaldþoli
þeirra, eins og mörg dæmi
sanna. Sýnist ekki úr vegi, aS
hér yrSi stofnaS félag skatt-
greiSenda, er tæki aS sér aS
gæta hagsmuna skattgreiSend-
anna og vera aShald á opinber
ar aSgerSir í þessum efnum.
Erlendis starfa víSa slík félög,
sem unniS hafa gott verk á
þessu sviSi, enda af nógu aS
taka. Gagnvart þunglamalegu
skriffinnskubákni eiga eihstakl-
ingar oft erfiSa stöSu meS sín
réttlætismál, sem ekki næSu
fram aS ganga, nema þeir nytu
áSurnefndra samtaka.
Eitt af þeim málum, sem
knýjandi er aS náist fram, er
Framh. á bls. 7.