Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.2005, Blaðsíða 12

Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.2005, Blaðsíða 12
12 | Lesbók Morgunblaðsins ˜ 5. febrúar 2005 Assgoti er ég ánægður með þetta,“ segirHoward Hughes og lítur í kringum sig ánýopnuðum VIP-bar skemmtistaðarinsHimnaríki. „Loksins fáum við að vera í friði.“ Alexander mikli: „Við hver?“ Howard Hughes: „Við sem erum very import- ant persons hér um slóðir. Við sem höfum fengið gerðar um okkur Hollywoodmyndir. Hvað ann- að?“ Alexander: „Nhm.“ Howard: „Ha?“ Alexander: „Æi, ég veit það ekki.“ Howard: „Ertu ekki glaður?“ Alexander: „Maður sem sigrað hefur heiminn einu sinni verður tæplega glaður aftur.“ Howard: „Af því að hann hefur stækkað síðan mein- arðu, heimurinn?“ Alexander: „Þú ert ekki sérlega næmur, How- ard, miðað við hvað þú græddir mikla peninga.“ Howard: „Gróði snýst ekki um næmi, Alli litli.“ Alexander: „Ekki svona öfundsjúkur þótt þú sért ekki kallaður mikli.“ Howard: „Ókei. Fyrirgefðu.“ Alexander: „Um hvað snýst gróði þá?“ Howard: „Hann snýst um það að líta á heiminn sem dótakassa. Að leika sér með allt eins og mað- ur eigi það. Þá eignast maður það að lokum.“ Alexander: Aldrei hugsaði ég um gróða. Ég hugsaði um að búa til betri heim undir minni stjórn.“ Howard: „Búllsjitt.“ Alexander: „Ég er hugsjónamaður. Þú skilur það ekki.“ Howard: „Búllsjitt. Hugsjón er hámark sjálfs- dýrkunarinnar.“ Alexander: „Var það ekki þín hugsjón að búa til æ stærri og flottari flugvélar til að leika þér með?“ Howard (hugsi): „Tja, þegar þú segir það.“ Alexander (hæðnislega): „Merkileg hugsjón það.“ Howard: „Ja, ef þú hefðir haft rænu á þeirri hugsjón hefðirðu getað séð heiminn sem þú réðir yfir. Þú hefðir getað flogið yfir og fylgst með ríki þínu úr lofti.“ Alexander (hugsi): „Tja, þegar þú segir það.“ Þeir þegja saman, hugsi um stund. Howard: „Hvað fékk myndin um þig margar Óskarstilnefningar?“ Alexander: „Hvernig hefur mamma þín það?“ Howard: „Hún er nú að skúra hérna á VIP- barnum eftir lokun. Hún er með hreingern- ingaræði.“ Alexander: „Mér skilst að hún skúri þig í baðinu á hverju kvöldi.“ Howard: „Og mér skilst að þú skríðir alltaf upp í rúm hjá mömmu þinni á nóttunni.“ Þögn. Howard: „Ertu búinn að sjá myndina um mig?“ Alexander hristir höfuðið. Howard: „Það er alltaf uppselt. Hún hefur feng- ið ellefu tilnefningar til Óskarsverðlaunanna.“ Alexander: „Mamma þín?“ Howard: „Hvað hefur myndin um þig fengið margar?“ Alexander (dæsir): „Óskarsverðlaun eru enginn mælikvarði á gæði. Myndin um mig hefur gengið mjög vel hjá almennum áhorfendum.“ Howard: „Hvar?“ Alexander: „Til dæmis á Íslandi. Og í Perú. Ert þú búinn að sjá hana?“ Howard hristir höfuðið. Þeir þegja saman um stund, hugsi. Alexander (hnippir í Howard): „Sjáðu. Þarna er hann Ray Charles. Það er búið að gera Holly- woodmynd um hann.“ Howard: „Hei, Ray! Ert þú búinn að sjá mynd- ina um þig?“ Alexander (gefur Howard olnbogaskot, hvísl- ar): „Hann er blindur.“ Howard (tautar): „Sá er heppinn.“ Við Ray: „Velkominn á VIP-barinn!“ Ray Charles (muldrar í eigin barm): „Very Idiotic Pricks …“ Heyrt að handan Sjónarhorn Eftir Árna Þórarinsson ath@mbl.is ’Howard: „Hvað fékkmyndin um þig margar Óskarstilnefningar?“ Alexander: „Hvernig hefur mamma þín það?“‘ Z hang Yimou hefur verið kunnasti leikstjóri Kína og jafnvel gervallrar Asíu í hátt í tvo áratugi. Hann á að baki fjölda margverðlaunaðra mynda en það var þó ekki fyrir nema tveimur árum sem mynd eftir hann sló í gegn á Vesturlöndum en það var ljóð- ræna bardagamyndin Hetja (Ying xiong). Var þar líka á ferð sumpart hans aðgengilegasta mynd fram til þessa, sem skartaði í aðalhlutverki sannri kvikmyndastjörnu, Jet Li, sem hafði þá þegar náð að skapa sér nafn á heimsvísu fyrir fimi sína í fjörmiklum bardagamyndum. Þrátt fyrir þetta aðdráttarafl kom flestum á óvart að myndin skyldi slá svo rækilega í gegn, sérstaklega í Bandaríkj- unum þar sem hún náði toppsæti tekjulistans, sem gerist ekki á hverjum degi með mynd á öðru tungumáli en engilsaxnesku. Myndin er enda ásamt Krjúpandi tígur, dreki í leynum vinsælasta „erlenda myndin“ sem sýnd hefur verið í Bandaríkjunum. Myndin var frum- sýnd hér á landi á kvikmyndahátíð Eddunnar og fékk þá góða aðsókn. Hetja var æfing Þegar sigurganga Hetjunnar stóð sem hæst var Yimou þá þegar langt kominn með næstu mynd á eftir, náskylda Hetju að efni sem heitir Hús hinna fljúgandi rýtinga (Shi mian mai fu). Þegar myndin var frumsýnd á kvikmyndahátíðinni í Cannes í fyrra þá lýsti Yimou því yfir kokhraustur að Hetja hefði í sínum huga verið einföld æfing fyrir þessa mynd – þreifingar hans í þá átt að gera bardaga- mynd í fyrsta sinn, sem hann síðan teldi sig hafa náð fullum tökum á við gerð Húss hinna fljúgandi rýtinga. Þar hafði hann líka lög að mæla því jafnvel hinir allra sigldustu kvikmyndaunnendur hafa vart áður séð annað eins sjónarspil og þessi mikli lista- maður býður upp á að þessu sinni. Alþýðlegt æv- intýri um ástir og afbrýði, hefðir og valdabaráttu borið á borð á algjörlega nýjan máta þar sem Yimou málar nær óaðfinnanlegt verk þar sem hann blandar saman öllum þeim fegurstu litum sem finnast í flóru kvikmyndalistar tveggja heima, Austurs og Vesturs. Þegar maður taldi sig hafa séð allt sem hægt væri að skapa innan ramma tjaldsins hvíta, upplifað allar heimsins mögulegar brellur og brögð, þá kemur mynd eins og þessi framtíð kvik- myndanna til bjargar og fyllir mann von og trú á að enn og um ókomna tíð verði hægt að gera bíó- gestinn agndofa af undrun og aðdáun. Hvað það er líka langt síðan maður spurði sig: „Hvernig í ósköpunum er farið að þessu?“ En þeir sem fylgst hafa með Yimou og myndum hans í gegnum tíðina vissu væntanlega mætavel að hann gæti þetta; hefði alla burði til að verða bjarg- vættur kvikmyndalistarinnar. Yimou er 53 ára, menntaður ljósmyndari og kvikmyndagerðarmaður frá Kvikmyndaháskóla Peking-borgar. Hann tilheyrir svokallaðri Fimmtu kynslóð kínverskra kvikmyndagerðarmanna sem komu fram á sjónarsviðið eftir að mestu áhrif Menningarbyltingarinnar voru hjá liðin. Hann hóf kvikmyndaferil sinn sem tökumaður og stjórnaði m.a. tökum á tveimur myndum Chen Kaige (Far- vel, frilla mín). Fyrsta myndin sem hann leikstýrði var Rautt vín (Red Sorghum) frá 1987, sem vakti þá þegar athygli á honum utan heimalandsins. Myndin vann til Gullbjarnarins á Berlínarhátíð- inni. Næsta mynd hans Jou Do keppti um Gull- pálmann í Cannes 1990 og var tilnefnd til Ósk- arsverðlauna sem besta erlenda myndin, fyrst kínverskra mynda. Sömu sögu er að segja af næstu mynd hans Rauða lampanum (Da hong deng long gao gao gua) sem kom út ári síðar, var hún tilnefnd til Óskarsverðlauna – sama ár og Börn náttúrunn- ar eftir Friðrik Þór Friðriksson – og vann að auki til fjölda alþjóðlegra verðlauna og var valin besta mynd ársins af mörgum gagnrýnendum. Sagan af Qiu Ju (Qiu Ju da guan si) (1992) færði Yimou Gull- ljónið á Feneyjahátíðinni og Lífsleið (Huozhe) (1994) vann Grand Prix-verðlaunin í Cannes og var tilnefnd til Golden Globe og BAFTA-verðlauna. Átökin í Shanghai (Yao a yao yao dao waipo qiao) (1995) var og tilnefnd til flestra verðlauna sem í boði eru, Óskarsverðlauna, Golden Globe- verðlauna og vann sérstök tækniverðlaun á Cannes-hátíðinni. Saga fólksins Það er ýmislegt sammerkt með þessum sex fyrstu og margverðlaunuðu myndum Yimous. Í þeim öll- um fæst hann á einn eða annan hátt við sögu þjóð- ar sinnar, séð með augum fólksins en ekki valdboð- ara eða embættisskipaðra söguritara. Bág staða kvenna í þessu mikla hefðasamfélagi var honum mjög hugleikin – nokkuð sem fór mjög fyrir brjóstið á kínverskum yfirvöldum sem ávíttu Yimou oftsinnis – og voru konur oftar en ekki titilpersónur mynd- anna. Þar naut Yimou góðs af einstökum hæfileikum þáverandi unnustu sinnar, leikkonunnar Gong Li sem fór með aðalhlutverkið í öll- um myndunum og uppskar heimsfrægð fyrir, verðlaun í Feneyjum og Berlín og samning við L’Oreal um að vera fegurðarsendiherra snyrtivörurisans. Hvort sem það var vegna aðskilnaðarins við Li eða af einhverri annarri persónu- legri ástæðu þá fataðist Yimou heldur flugið með sjöundu mynd sinni, róm- antísku gamanmyndinni Bara svalur (You hua hao hao shuo) frá 1997 sem var hans fyrsta tilraun til að fást við kínverska al- þýðu samtímans. Þótt Engum færri (Yi ge dou bu neng shao) hafi fært Yimou enn ein stórverðlaunin, Gulljónið í Feneyjum, þá skorti hana þann styrk sem fyrri myndir hans bjuggu yfir og má sumpart segja hið sama um Leiðina heim (Wo de fu qin mu qin) sem vann þó tvenn verðlaun í Berlín og fékk áhorfendaverðlaunin á Sundance. Gamanmyndin Gleðistundir (Xingfu shiguang) var fyrsta mynd Yimous á nýrri öld en staðfesti aðeins það að hon- um ferst síður úr hendi að fást við grín en drama. Áhugalaus um pólitík Hinn dramatíska styrk sinn sýndi hann hins vegar svo um munaði í myndinni Hetju, sínu þrettánda verki sem færði honum meiri frama en hann átti áður að fagna, enn eina tilnefninguna til Ósk- arsverðlauna og fjölda annarra vegtylla. Hús hinna fljúgandi rýtinga fjallar um Leo og Jin, tvo njósnara í þjónustu konungs sem hafa þann starfa að uppræta flokk uppreisnarmanna sem kallar sig Fljúgandi rýtinga. Báðir eru þeir heillaðir af dansaranum fallega Mei sem er blind og er ekki öll þar sem hún er séð, frekar en aðrar titilpersónur. Mikið hefur verið úr því gert að í þessum síðustu myndum hans leynist beitt pólitísk skilaboð, jafn- vel hvöss ádeila á framgöngu kínverskra stjórn- valda gegn stúdentum og öðrum lýðræðissinnum, en sjálfur hefur hann ætíð þvertekið fyrir það og segist m.a. í nýlegu viðtali við The Guardian lítinn sem engan áhuga hafa á pólitík, og segist blaða- maður tæpast trúa þeirri yfirlýsingu frá manni sem tilheyrði Fimmtu kynslóðinni, manni sem ítrekað hefur komist í kast við yfirvöld vegna op- inskárrar gagnrýni í myndum hans, manni sem var um tíma meinað að sækja erlendar kvikmyndahá- tíðir. Vonandi á hann þó eftir að sækja heim ís- lenska kvikmyndahátíð en Hús hinna fljúgandi rýtinga verður ein af myndum kvikmyndahátíð- arinnar Iceland International Film Festival. Bjargvætturinn Zhang Á góðu ári fyrir bandaríska kvikmyndagerð, þegar gamalreyndir Kanar á borð við Martin Scorsese, Clint Eastwood og Mike Nichols senda hugsanlega frá sér sér sínar sterkustu myndir, sjá gagnrýnendur þar í landi fremur ástæðu til að veita kínverska leikstjóranum Zhang Yimou verðlaun fyrir vinnu hans við Hetju og Hús hinna fljúgandi rýtinga. Zhang Yimou er einhver verðlaunaðasti kvikmyndagerðarmaður samtímans. Eftir Skarphéðin Guðmundsson skarpi@mbl.is Dustin Hoff-man ætlar að starfa á ný með Finding Neverland- leikstjóranum Marc Forster í myndinni Strang- er Than Fiction með Will Ferrell í aðalhlutverki. Stranger Than Fiction segir sögu skattarannsóknarmanns (Ferrell) sem er aðalsöguhetja hjá sögumanni sem aðeins hann sjálfur heyrir í. Sögumaðurinn segir honum að at- burðarás sé farin af stað sem endi með dauða hans. Hoffman leikur prófessor sem hjálpar skatta- rannsóknarmanninum að finna sögu- manninn til að reyna að breyta sögu- þræðinum áður en það verður um seinan. Maggie Gyllenhaal, Emma Thompson og Queen Latifah leika líka í þessari óháðu mynd. Til viðbótar við Óskarsmyndina Finding Neverland er Hoffman á hvíta tjaldinu um þessar mundir í myndinni Meet the Fockers.    Næsta Bond-myndin, sem verðursú 21. í röðinni um breska njósnarann James Bond, hefur hlotið nafn. Heitir hún Casino Royale, sem var líka titillinn á fyrstu bók Ian Fleming um Bond, sem kom út árið 1953. Bókin var gerð að sjónvarpsþætti árið 1954 og Columbia Pictures gerðu grínspæjaramynd eftir henni árið 1967. Í henni voru í aðal- hlutverkum ekki verri menn en Peter Sellers, Woody Allen og David Niven. Ár- ið 1999 fékk MGM réttinn að nafninu og bók- inni. Barbara Brocc- oli og Michael Wilson hjá Eon Productions til- kynntu um þetta samvinnuverkefni við MGM. Martin Campbell, sem leikstýrði Bond-myndinni frá 1995, Golden Eye, á að leikstýra myndinni. Ekki er búið að ákveða hver tekur við hlutverki Bond, en Pierce Brosnan hefur verið í hlutverki glæsimenn- isins síðustu tíu ár. „Við erum hæstánægð með að Martin hafi samþykkt tilboð okkar að leikstýra Casino Royale,“ sögðu Broccoli og Wilson í sameiginlegri yfirlýsingu. „Hann er ótrúlega hæfi- leikaríkur leikstjóri og við teljum að hann geti hjálpað til við að fara með myndirnar í nýja og spennandi átt. Hann kemur til Eon Productions innan skamms til að vinna að þróun handritsins með handritshöfundum okkar, Neal Purvis og Robert Wade.“    Julie Taymor hefur verið fengin tilað leikstýra söngvamyndinni All You Need is Love en í myndinni eru 18 Bítlalög. Um er að ræða ást- arsögu, sem segir frá breskum strák og banda- rískri stelpu en myndin gerist á sjöunda áratug síðustu aldar. Myndin fjallar ekki um fjórmenningana í Bítlunum heldur verða lögin þeirra notuð í söguþræðinum en leikararnir syngja og dansa við þessi sígildu lög. Tökur hefjast í september og frumsýning er áætluð í nóvember árið 2006. Handritið er skrifað af Bretunum Dick Clement og Ian La Frenais (The Commitments) og verður fram- leidd af Revolution Studios, sem er í eigu Sony. Taymor vann tvenn Tony-verðlaun fyrir Brodway- uppsetninguna af The Lion King og er líka þekkt fyrir að hafa leikstýrt myndunum Frida með Salma Hayek og Titus með Anthony Hopkins og Jessicu Lange. Erlendar kvikmyndir Bítlarnir Pierce Brosnan sem Bond. Dustin Hoffman

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.