Morgunblaðið - 05.04.2005, Síða 44

44 ÞRIÐJUDAGUR 5. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Miðasalan er opin: frá kl 10:00 alla virka daga. Netfang: midasala@borgarleikhus.is
Miðasala í síma 568 8000 -
og á netinu: www.borgarleikhus.is
Vengerov
Háskólabíó vi› Hagatorg I Sími 545 2500 I sinfonia@sinfonia.is I www.sinfonia.is
Einleikari ::: Maxim Vengerov
Hljómsveitarstjóri ::: Benjamín Júsúpov
Modest Mússorgskíj ::: Dögun við Moskvufljót
Benjamín Júsúpov ::: Víólukonsert
Pjotr Tsjajkovskíj ::: Sinfónía nr. 6 „Pathétique“
Rauð tónleikaröð #5
HÁSKÓLABÍÓI, FIMMTUDAGINN 7. APRÍL KL. 19.30
AUKATÓNLEIKAR LAUGARDAGINN 9. APRÍL KL. 17.00
ÖRFÁ SÆTI LAUS
LAUS SÆTI
Það ætti enginn að láta tónleika
fiðlusnillingsins Maxim Vengerov
fram hjá sér fara enda er verkefnið
spennandi: Glænýr víólukonsert eftir
Júsúpov þar sem Vengerov leikur bæði
á víólu og raffiðlu auk þess að sýna
hæfni sína í argentískum tangó!
FYRSTA lokahátíð Stóru upplestr-
arkeppninnar í 7. bekk grunnskóla
árið 2004–2005 verður haldin í Ár-
bæjarkirkju í Reykjavík í dag kl. 16.
Lokahátíðirnar í ár verða 33 á jafn-
mörgum stöðum víðsvegar um land-
ið fram til 29. apríl.
Á hátíðunum munu nemendur í 7.
bekk, sem valdir hafa verið úr skól-
um byggðarlagsins, lesa brot úr
skáldverki og ljóð. Að lokum mun
dómnefnd velja þrjá bestu upples-
arana og veita verðlaun. Auk þess
koma fram ungir hljóðfæraleikarar
og aðrir ungir listamenn.
Skáld keppninnar þetta árið eru
Guðrún Helgadóttir og Jóhannes úr
Kötlum.
Það eru Raddir, samtök um vand-
aðan upplestur og framsögn, sem
standa að Stóru upplestrarkeppn-
inni í samvinnu við skólaskrifstofur,
skóla og kennara um land allt.
Styrktaraðilar eru Edda útgáfa,
Flugfélag Íslands, Fræðslumiðstöð
Reykjavíkur, Kennaraháskóli Ís-
lands, menntamálaráðuneytið,
Mjólkursamsalan, Reykjanesbær,
Skólaskrifstofa Hafnarfjarðar og
Sparisjóðirnir.
Á lokahátíð er lesið í þremur um-
ferðum. Í fyrstu umferð eru lesnar
svipmyndir úr sögunni Öðruvísi dag-
ar eftir Guðrúnu Helgadóttur. Í ann-
arri umferð lesa þátttakendur ljóð
eftir Jóhannes úr Kötlum og í þriðju
umferð lesa þátttakendur ljóð alger-
lega að eigin vali.
Gestir eru velkomnir á meðan
húsrúm leyfir.
Bókmenntir | Stóra upplestrarkeppnin
Guðrún og Jóhann-
es sett í öndvegi
Jóhannes úr
Kötlum
Guðrún
Helgadóttir
ALLIANCE française og hinn
framsækni framkvæmdastjóri þess,
Olivier Dintinger, eru óþreytandi
að kynna franska menningu fyrir
Íslendingum og hefur djassinn ekki
orðið útundan þar. Margir hafa þeir
tónleikar verið framúrskarandi en í
þetta sinn var boðið uppá slíka
snilld að annar eins djassgítarleikur
hefur ekki heyrst í Reykjavík síðan
Philip Catharine lék með Niels-
Henning-tríóinu í Háskólabíói 1978
– í það minnsta ekki evrópskur.
Ferré-bræðrum kynntist maður
ungur á SteepleChase-plötum
þeirra þar sem Niels-Henning lék
stundum með á bassann. Þetta voru
ungir sígaunastrákar en tónlist
þeirra var engin Djangostæling.
Þeir höfðu kafað djúpt í sam-
tímadjass og höfðu Tristanoskólann
á hreinu. Að sjálfsögðu kunnu þeir
allan sinn Django því faðir þeirra,
Matelot, svo og frændur höfðu leik-
ið með meistaranum. Í næstum ald-
arfjórðung hef ég lítið heyrt í
bræðrum og því var gleði mín
ósvikin eftir að upplifa á þessum
tónleikum þann þroska sem tónlist
þeirra hefur náð.
Á árum áður lék Boulou alla só-
lóa en nú var það Elios er spann
fyrsta sóló tónleikanna í þeim
fræga ópusi Israel eftir Johnny
Carisi. Tónn hans er harðari en hjá
Boulou sem býr yfir einstakri mýkt
en Elios átti marga góða spretti á
tónleikunum þótt hann sé fyrst og
fremst hryngítaristinn. Þá var kom-
ið að Lennie Tristano: 42nd Street
og Out of nowhere hljómaði vel í
gegn og svo var skreytt með alls-
konar tilvitnunum einsog Dexter
Gordon gerði manna best. Warne
Marsh var ásamt Lee Konitz helsti
blásari Tristanoskólans. Hann hef-
ur því miður fallið nokkuð í
gleymsku en ópus hans, Dixie
dielemna, sem byggður er á hljóm-
unum í All the things you are var
leikinn glæsilega af þeim bræðrum
og sóló Boulous meistaralegur þar-
sem kafað var á tristanoískan hátt í
hljóma Kerns ekki síður en hugsun
Marsh. Síðan var komið að Tadd
Dameron: Hot house, einum þekkt-
asta bíboppópusi allra tíma, og að
venju hugað að rótunum: What is
the thing called love. Í þessum
hluta efnisskrárinnar sönnuðu þeir
bræður hvílíkt vald þeir hafa á
djasstónlist og sérdeilis sýndi
Boulou að hann er einn fremsti
spunameistari djassgítarsins um
þessar mundir. Að sjálfsögðu var
Django á dagskrá: Tears, Minor
swing og Nuages leikið á ferréíska
vísu ekki síður en Jóhann Sebast-
ian Bach og byggt á prelúdíu BWV
998, en Boulou fór um víðan völl og
spann í anda barokkmeistarans og
hef ég ekki heyrt betri Bach í
djassi síðan Django, Grappelli og
Eddie South léku sér að öðrum
þætti úr konserti hans fyrir tvær
fiðlur.
Margt í spuna Boulous bar þess
merki að han er ekki aðeins há-
menntaður djassleikari heldur hef-
ur hann lært hjá tónskáldum á borð
við Messiaen. En fyrst og fremst
var það hin djúpa hljómahugsun
Boulous og glæsilegur samleikur
bræðranna sem gerði þessa tón-
leika að einstakri listrænni upp-
lifun.
DJASS
Nasa
Elios og Boulou Ferré gítar.
Laugardaginn 2.4. 2005.
Ferré-bræður
Elios og Boulou Ferré á Nasa: Glæsilegur samleikur.
Mögnuð upplifun
Vernharður Linnet
Ljósmynd/David Bell
SÝNINGIN Elísabet I – síðasti dansinn er þessa dagana
á fjölum leikhúss nokkurs í borginni Santander á Norð-
ur-Spáni. Hér getur að líta ensku listakonuna Lindsay
Kemp í titilhlutverkinu.
Reuters
Lokadans Elísabetar fyrstu