Alþýðublaðið - 07.06.1922, Blaðsíða 2
2
ALMTÐUBLAÐtÐ
ir þeirra til íundar við okkur um
inorguniua er við stigum á iand
Áttum við tal við málsmetandi
menn i þeirra hóp. Kl. 3 um
daginn var haldinn fundur i fél-
aginu (sem ekki er enn komið i
Alþýðusambandið). Var okkur
boðið á hann, ólafi og mér. Við
töluðum á við og dreif um mál-
ið sem fyrir lá. Var samþykt í
einu hljóði að slaka ekki til.
Hér verð ég að minnast einss
atviks, sem Lýsir vel hugsunar-
hætti auðvaldsins. Vinnunni er
svo hsgað, að sprengfa verður
stór stykki útúr Heimakletti tll
að fá grjót i hafnargerðina. Verka
mennirnir standa þar í stigum i
ca. 300 feta hæð. Eins og gefur
að skilja, er vinna þessi stórhættu
leg iífi og iimum, enda hafa slys
viijað til. Maður nokkur, sem
ýmsum flokksmönnum í Rvlk mun
kunnur varð fyrir þvi óhappi, að
steinn hr|eaði aiðjir á hanir og
rlstarbfaut'^hann, er hann stóð þáir
í stiganum. Hann lá rúmfastur i
5 vikur án þess, að fá nokkrar
bætur fyrir. Til þess, að standast
straum af legukostnaði og fjöl
skyldu sinni, neyddist hann til
að taka 200.00 kr. lán hjá bæn
um. Þegar verkfallið hófst, var
hann af félögum sínnm kjörinn
til þcsi, að hafa á hendi fram-
sögu ásamt öðrum. Kvölðið áður
en við komum til Eyja, lét sýslu
maður Kari Éinarssón tilkynna
. honum að hann yrði fiuttur á
sína sveit. Maðurinn svaraði því
einu til, að bezt myndi lögregl
unni að hafa handjirn með, þvf
hann myadi a, m. k. reyna að
veija fjölakyldu sína. Dsgiua eítir
talaði hann við Björgvin sýalum.
í Rangárvallasýalu og oddvita
sveitar sinnar. Höfðú þeir aldrei
látið sér 11 hugar koma að heimta
hann sendaa sveitarflutningi. Hann
átti einraig tal við Jón Hinriksson
fátækrafuiltrúa hér. Hafði hana
ekki heyrt þessa getið fyrri. Karl
Ejraarssoa .sýalumaður hafði tekið
þútta uþp hjá sjáifum sér f al-
gérðu lagaheimildnrleysi. A hánn
skilið harðar ávitur fyrir þessa
Jratnkomu, enda ntunu flestir Reyk
víkinga þekkja virðinga þá er
hann hefir sýnt landslöguum þeg
ar hvnn hefir verið í þing/erðum
sínum).
A uppstigningardag var fund-
air f .Drffandi*. Var þangað boð-
ið hafnarnefnd og auk þess sýndi
féiagið mér þann sóma að bjóða
mér á fundinn. Varð þá eftir
iangar orðshnippingðr við þá
Gunnar Óiafsson. Magaús Guð
mundsson og Jón Hinriksson ákveð
ið að heíja vinnu meðan samn-
ingar stæðu yfir. Skyldi þá gold
in kr. i,io um klst. og hafnar
verkamenn tiygðir af opinberu fé.
Á eftír hélt ég stuttan fyrir
lestur um Alþ.sambandið og lands
kjatið. Var troðfiillur salurinn í
.Gamla Bló*. Mjög virtust mér
verkametm vera einhuga um s(n
mál, ends gerðu þeir góðan róm
að ræðu minni.
Dsginn eftir var vlnna hafin.
Koaa þá á daginn að verkftæð-
ingur hafnargerðarinnar, danskur
piltur að nafni Monberg, hefði
ákveðið að leggja verkbann á
tvo uuga menn, Edvard Freder
iksen (bakara í Reykjavík) og
Pálma Iagimundarson. Sennileg-
ast íyrir það að þeir höfðu oft
sést með mér, enda hafði Dani
þessi komist að þéirri ttiðurstöðu,
að ég væri bæði .tandeyða og
þorskhaus**. Var ég satt að segja
vel ánægðun með dóminn.
Ekki geta Vestmannaeyingar
kvartstð undan þvf að þelr hafi
ekki séð ,das wahre Gcschicht
des Kapitalismus* (hið sanna aug-
lit auðvaldsins).
Skal ég f seinni pistli skýra
frá endalyktum þessara mála, eh
vil aðeins bæta þvf við, að al
þýða mamu f Vestmannaeyjum
hefir í þeim sýnt þeim mikinn
þroska, enda þótt hún hafi haft
náuðáíítil ísynni af verkalýðshreif-
ingunni. Get ég ekki betur dæmt
neina menn.
Vestmannaeyjum **/$ 1922,
Henrik J. S. Ottósson.
Xn lagias tg figta.
Ný lyfjaskrá gekk i giltíi 1.
þ. m. Jafnframt hefir dóms og
kirkjumálaráðuneytið gefið út aug
lýsingu um, að lyísalar megi ieggja
15% ofan á útsöluverð iyfja og
umbúða eins og það sé ákveðið
f Iyfjaskránni, þó nær sú áiagn
ing ekki til vina og spiritus. Áiagn.
* .Kjálkagulur yfir er, odd
borgara hrokinn*.
ing þessi er réttlætt með gengis-
mun þeim sem nú er á íslenzkrl
og danskri konu og sterlingspund-
um. Hversu réttlátt sem verð er
á lyíjum, þá virðist það uudar-
legt að ákveða þessa aukaálagu-
iegu á söluverð lyfjanna, en ekki
á innkaupsveið þeirra.
Hrossasalau verður ekki i hönd-
um stjórnarinnar á þessu eumri,.
Gíeðilegt fyrir postula hinnar
.frjálsu samkepni*. Nú gengur
hrossasalan sennilega vel.
Bifreiðáslys viidi til um há-
tíðina. Bifreið kom austan veg-
inn er liggur auitur úr bænum
og voru í henni 7 farþegar.
Þegar kom vestur undir Lækjar-
hvamm ók bifreiðin fram á tvær
persónur er gengu f vestur; skiftu
þær sér en bifreiðin flautaði og
var önnur réttu megin á vegin-
um, en þegar bifreiðin er komin
mjög nærri, hleypur sú yfir veg-
inn f veg fyrir bifreiðina, og
sá bifreiðastjórinn ekki annað
ráð vænna, en að aka út af veg-
inum. En bifreiðin straukst samt
við konuna, sem féll f öngvit og
toéiddist lítilsháttar. Bifreiðin valt
um koll og meiddist, sem betur
fór, enginn sem í henni sat, ec
eitt hjólið brotnaði Og heœlarnir.
í þessu falli verður engum sér-
stökum kent nm slysið.
Bæjarlæknlsembættið í Rvík
hefir vsfið veitt Magnúsi aiþm.
Pétufssyni.
Mannalát. Nýlátinn er Jón Ein-
arssoa sjómaður, Suðurpó! 2. Bana-
meinið var Iungnzbólga. Jón var
miðaldra maður, vel látinn.
Bjarni Pálsson prestur í Stein-
nesi er nýlátinn
Tollstefna Spánar tekin npp.
Hin konuuglega tilskipun um uad-
anþágu frá bannlögunum er út
koipia. Það undarlegasta við hana
er það, að f henni felst viðnr-
kenning á réttœæti þeirrar toll-
stefrau, sem Spánverjúm er raesfe
Iegið á kálsi fyrir um þessar
munáir. Er það sennilega sprottið
af atfeugaleysi semjanda tilskip-
unarinnar, en ekki af þvf að ætl*
ast hafi verið til þess, að þetta
yröi viðurkent. Það má með sanhi
segja, að hver vitleysan annari
hrapallegri ræki aðra f þessu máli.