Morgunblaðið - 21.09.2005, Síða 22

’Óhjákvæmileg krafa,samhliða sölu, verður að
öllum ábyrgðum
Reykjavík-
urborgar og
Akureyrar-
bæjar vegna
skulda Lsv.
verði aflétt.‘
NÚ ÞEGAR viðræður eru sagðar
á „viðkvæmu stigi“ varðandi sölu
44,525% eignarhlutar Reykjavík-
urborgar og 5,475%
eignarhlutar Akureyr-
arbæjar í Lands-
virkjun, er upplýst í
frétt RÚV sl. sunnu-
dag, að einungis beri 5
milljarða kr. í milli á
„rúmum“ 20 millj-
örðum kr., sem fulltrú-
ar ríkisins eru tilbúnir
til að greiða fyrir og
samkvæmt því á „rúm-
um“ 25 milljörðum kr.
sem fulltrúar Reykja-
víkurborgar vilja fá
fyrir hlut borgarinnar. Þarna virðist
skakka hreint ótrúlega litlu. Sam-
kvæmt þessu bjóða fulltrúar ríkisins
væntanlega einungis í samræmi við
uppgefið eigið fé skv. ársreikningi
Lsv. 51.376.926 kr. x 44,525% =
22.875.576 kr.
Ef mið er tekið af því að aflstöðvar
voru bókfærðar hjá LSV á ca. 85
milljarða kr. um sl. áramót, er skv.
því dulin eign í aflstöðvunum ein-
ungis 14% hærri. Þetta hlýtur að
þurfa að skoða nánar, þar sem for-
stjóri og fjármálastjóri
Lsv. hafa margítrekað
lagt áherslu á að
vatnsaflsvirkjanirnar
endist að meginhluta til langt um-
fram afskriftartíma þeirra.
Óhjákvæmileg krafa, samhliða
sölu, verður að öllum ábyrgðum
Reykjavíkurborgar og Akureyr-
arbæjar vegna skulda Lsv. verði af-
létt.
Í fréttinni sagði jafnframt að mikil
„leynd“ hvíldi yfir viðræðunum!
Leynd gagnvart hverjum? Eigend-
unum, almenningi?
Verðgildi
Landsvirkjunar
Sveinn Aðalsteinsson
fjallar um Landsvirkjun
Höfundur er viðskiptafræðingur.
Sveinn Aðalsteinsson
22 MIÐVIKUDAGUR 21. SEPTEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
HINN 23. september mun lýðræð-
is- og jafnréttisnefnd Hafnarfjarðar,
í samstarfi við Kvenréttindafélag Ís-
lands efna til ráðstefnu í Hafnarfirði
undir yfirskriftinni Foreldrar og fæð-
ingarorlofið. Með ráð-
stefnunni vill nefndin
og KRFÍ skapa um-
ræðu um framkvæmd
fæðingarorlofs á Ís-
landi. Í ár eru 5 ár liðin
frá því að ný lög um
fæðingar- og for-
eldraorlof voru sam-
þykkt á Alþingi. Lögin
þóttu og þykja enn
mikil réttarbót, einkum
að því er varðar rétt
feðra til fæðing-
arorlofs, en samkvæmt
lögunum eiga foreldrar
sjálfstæðan rétt til fæð-
ingarorlofs í allt að þrjá
mánuði auk sameig-
inlegs réttar á þremur
mánuðum til viðbótar.
Markmiðin með hinum
sjálfstæða rétti til
handa feðrum voru
m.a. að hvetja karla til
að gegna skyldum sín-
um gagnvart börnum
sínum og fjölskyldulífi
til jafns við konur og að
gera báðum foreldrum það auðveld-
ara að samræma skyldur sem lagðar
eru á herðar þeirra í starfi og einka-
lífi. Það má því segja að með lögfest-
ingu fæðingarorlofs til handa feðrum
hafi verið tekið mikilvægt skref í átt
til jafnréttis kynjanna en atvinnu-
þátttaka kvenna mælist óvíða meiri
en á Íslandi og því nauðsynlegt að ís-
lenskir foreldrar hafi tækifæri til að
deila með sér ábyrgð á fjölskyldu og
heimili og að samræma atvinnu- og
fjölskyldulíf. Umræða um fram-
kvæmd fæðingarorlofs hefur borið á
góma á undanförnum mánuðum.
Flestir þekkja mál framkvæmda-
stjóra KEA sem gerði starfsloka-
samning við fyrirtækið um svipað
leyti og hann hugðist nýta rétt sinn til
töku fæðingarorlofs. Því miður er
KEA-málið ekkert einsdæmi og allt
of margir foreldrar, bæði konur og
karlar, hafa lent í vandræðum og
jafnvel uppsögnum í tengslum við
töku fæðingarorlofs. Í umræðunni
hefur ekki mikið borið á þessum mál-
um enda oft erfitt um vik fyrir þá sem
lenda í þessari lífsreynslu að tjá sig
um hana. Á fyrrnefndri ráðstefnu
mun Lóa Aldísardóttir fréttakona á
Talstöðinni greina frá sinni reynslu í
þessu sambandi. Lýðræðis- og jafn-
réttisnefnd er á þeirri skoðun að
samfélagið í heild sinni,
og þá ekki síst atvinnu-
rekendur, verði að
standa vörð um fæðing-
arorlofslögin og að
tryggja verði að fram-
kvæmdin sé með þeim
hætti að foreldrar upp-
lifi ekki að atvinnu-
öryggi þeirra sé í hættu
vegna barneigna. Lög-
gjöf, ein og sér, dugir
skammt ef ekki er vilji
til að fylgja henni eftir
og virða markmið henn-
ar. Umræða er mik-
ilvæg í þessu samband
og vonandi tekst með
ráðstefnunni Foreldrar
og fæðingarorlofið að
varpa nokkru ljósi á
málefnið en auk Lóu Al-
dísardóttur munu eft-
irfarandi fyrirlesarar
skoða framkvæmdina
frá mismunandi sjón-
arhorni: Halldór Grön-
vold aðstoðarfram-
kvæmdastjóri ASÍ,
Edda Jónsdóttir frá Kvenréttinda-
félagi Íslands, Ingólfur Ásgeir Jó-
hannesson prófessor við kenn-
aradeild Háskólans á Akureyri,
Hrannar Pétursson upplýsinga-
fulltrúi Alcan á Íslandi hf. og Þor-
björg S. Gunnlaugsdóttir lögfræð-
ingur.
Lýðræðis- og jafnréttisnefnd hvet-
ur alla sem áhuga hafa á málefninu að
mæta í Hásali v. Strandgötu í Hafn-
arfirði (Safnaðarheimili Hafnarfjarð-
arkirkju) á föstudag 23. september
kl. 13:00, ráðstefnunni lýkur kl. 16:30.
Aðgangur er ókeypis en vinsamleg-
ast tilkynnið þátttöku á netfangið
annaj@hafnarfjordur.is eða í síma
585-5503 fyrir hádegi fimmtudagsins
22. september. Nánari upplýsingar
er að finna á heimasíðu Hafnarfjarð-
arbæjar www.hafnarfjordur.is.
Foreldrar og
fæðingarorlofið
Hulda Karen Ólafsdóttir
fjallar um ráðstefnu um
fæðingarorlof í Hafnarfirði
’Í ár eru 5 árliðin frá því að
ný lög um fæð-
ingar- og for-
eldraorlof voru
samþykkt á Al-
þingi.‘
Hulda Karen
Ólafsdóttir
Höfundur er formaður lýðræðis- og
jafnréttisnefndar Hafnarfjarðar.
SAMGÖNGUR um Óshlíð eru á
allra vörum þessa dagana. Ástæðan
er einföld, móðir náttúra hefur
minnt á sig enn og aftur með skriðu-
föllum og grjóthruni. Meira hruni og
með skemmra millibili en oft áður.
Vegurinn hefur verið þyrnir í
augum margra vegna snjóflóða-
hættu og grjóthruns. Hefur það
valdið því að umferð
um veginn takmarkast
oft á tíðum við þá sem
þurfa að fara veginn
vegna starfs eða skóla.
Enginn vafi er á því að
aukið öryggi á veg-
inum mun auka um-
ferð til muna.
Árið 2001 var skip-
aður vinnuhópur, af
vegamálastjóra að ósk
samgönguráðherra,
um öryggismál Djúp-
vegar milli Súðavíkur
og Bolungarvíkur. Í
hópnum var einn fulltrúi Bolung-
arvíkurkaupstaðar, einn fulltrúi
Súðavíkurhrepps og tveir fulltrúar
frá Vegagerðinni. Nefndin skilaði
skýrslu sem kynnt var í bæjarstjórn
Bolungarvíkur 14. ágúst 2002 og síð-
an gefin út í nóvember 2002. Um er
að ræða allviðamikla skýrslu þar
sem teknir eru fyrir 8 valkostir í
aukningu umferðaröryggis um Ós-
hlíð. Í bókun bæjarstjórnar, sem
samþykkt var í einu hljóði á fund-
inum segir m.a. „Bæjarstjórn fellst í
megindráttum á tillögur vinnuhóps-
ins en bendir á að ekki liggur fyrir
hönnun einstakra kosta t.d. jarð-
ganga: Hrafnaklettar- Einbúi, sem
talin er vera besta leiðin til aukn-
ingar umferðaröryggis á Óshlíð.“
Í jarðgangaáætlun Vegagerðar-
innar frá árinu 2000 er talið líklegt
að gerð yrðu þrenn göng samtals
um 4 km á milli Bolungarvíkur og
Hnífsdals. Óshlíð væri þá úr sögunni
sem farartálmi. Kostnaðaráætlun
frá þeim tíma er 2–2,5 milljarðar.
Tímasett áætlun um
framkvæmdir
Það gæti verið lykillinn að lausn
öryggismála á Óshlíð að hægt er að
áfangaskipta verkinu.
Öllum má vera ljóst að
brýnt er að bregðast
hratt við þeirri hættu
sem nú virðist hafa
aukist og er langmest á
„Skriðum“ yst á Ós-
hlíð. Það er hins vegar
gríðarlega mikilvægt
að setja einnig fram
tímasetta áætlun um
hvernig eigi að „af-
greiða“ Óshlíðina í eitt
skipti fyrir öll.
Bæjarstjórn Bolung-
arvíkur hefur á þessu
kjörtímabili nýtt öll tækifæri sem
hún hefur haft til að kynna fyrir
stjórnmálamönnum, bæði stjórnar
og stjórnarandstöðu, ástand sam-
göngumála við Bolungarvík. Nú síð-
ast í ágústmánuði, þegar málið var
kynnt af undirrituðum á fundi með
þingflokki Sjálfstæðisflokksins sem
þá var í heimsókn í Bolungarvík.
Þann fund sátu m.a. ráðherrar sam-
göngu-, fjármála-, dómsmála-, sjáv-
arútvegs- og menntamála. Þá var
einnig farið yfir málið á fundi með
vegamálastjóra og svæðisstjóra NV-
svæðis vegagerðarinnar í lok ágúst.
Sveitarstjórnir Bolungarvíkur
Ísafjarðar og Súðavíkur ályktuðu í
þá veru að tryggja þurfi öruggar
samgöngur frá Bolungarvík um Ísa-
fjörð til Súðavíkur nú síðast í mars,
á sameiginlegum fundi sveit-
arstjórnanna, sem haldinn var í Bol-
ungarvík. Fjórðungssamband Vest-
firðinga er samstiga í sinni ályktun
um samgöngumál, sem samþykkt
var samhljóða á nýafstöðnu fjórð-
ungsþingi á Patreksfirði í byrjun
september.
Áhættan óviðunandi
Það er í mínum huga alveg ljóst
að sú áhætta sem talin hefur verið
viðunandi til skemmri tíma á Óshlíð,
er það engan veginn lengur. Ástæð-
an er ekki sú að menn hafi skellt
skollaeyrum við yfirvofandi hættu,
heldur miklu fremur sú að áhættan
virðist hafa aukist til muna vegna
tíðni og stærðargráðu grjóthruns
eins og komið hefur fram í fjöl-
miðlum undanfarnar vikur.
Jákvæðar undirtektir
hjá ráðamönnum
Rétt er að geta þess að málið hef-
ur alstaðar mætt skilningi og hlotið
afar jákvæðar viðtökur hjá ráða-
mönnum. Greinilegt er að þar á bæ
er farið yfir málið af fullri alvöru.
Ég tel að fullur vilji sé til þess að
leysa vandann, þótt lausnin sé ekki
á borðinu enn.
Takandi mið af þessum jákvæðu
viðbrögðum sem við höfum fengið,
leyfi ég mér að vera bjartsýnn á að
sett verði fram áætlun um lausn
vandans innan skamms.
Samgöngubætur á Óshlíð
Elías Jónatansson skrifar um
samgöngur um Óshlíð ’Nú er því öllum orðiðljóst að aðgerða er þörf
hið bráðasta.‘
Elías Jónatansson
Höfundur er forseti bæjarstjórnar
Bolungarvíkur.
FÖSTUDAGINN 16. september
sat ég sem oftar við vinnu mína í
loftherbergi á Skóla-
vörðuholtinu þegar
þakið tók að nötra af
drunum frá flugvél í
aðflugi að Reykjavík-
urflugvelli. Í stélfarið
kom önnur með engu
minni látun, svo þriðja,
svo fjórða og út um
þakglugga sá ég ill-
úðleg brún flykki
fljúga hjá. Þessar flug-
vélar höfðu aug-
ljóslega ekkert með
innanlandsflug að
gera, ekki heldur
sjúkraflug. Þetta leit
út eins og loftárás, þó án þess
sprengjum væri varpað.
Í sjónvarpsfréttum um kvöldið
var frá því skýrt að þetta hefðu verið
breskar orrustuþotur og að um eins
konar nauðlendingu hefði verið að
ræða, þar sem þær hefðu ekki haft
búnað til þess að lenda á Keflavík-
urflugvelli vegna þoku. Í Morg-
unblaðinu 17. sept. kom fram að vél-
arnar hefðu borið umtalverðar
aukabirgðir af eldsneyti.
Ekki var að því spurt hvort elds-
neytisbirgðir hefðu ekki dugað til
þess að lenda á varaflugvöllunum á
Egilsstöðum eða Akureyri eða hvort
það væru traustvekjandi stríðstól
sem ekki geta notað Keflavíkur-
flugvöll nema í björtu.
Hver var neyðin sem
réttlætti það að valda
fjölda manns skelfingu í
miðbæ Reykjavíkur án
nokkurrar viðvörunar?
Neyð sett á svið
Í grein eftir Hjálmar
Árnason alþingismann í
Morgunblaðinu 19.
september kemur fram
að neyðin hafi ekki ver-
ið jafn mikil og Flug-
málastjórn lét í veðri
vaka. Þingmaðurinn
býr í Keflavík og segir
að flug um Keflavík-
urvöll hafi verið með eðlilegum hætti
umræddan dag. Hann dregur í efa
„að fullkomnustu herþotur hafi þurft
frá að hverfa meðan farþegavélar
lentu sem ekkert væri“. Þingmað-
urinn gefur í skyn að með því að láta
herþoturnar lenda á Reykjavík-
urflugvelli hafi Flugmálastjórn verið
að blanda sér í pólitískar deilur um
það hvar miðstöð innanlandsflugsins
verði best komið fyrir í framtíðinni.
En sem kunnugt er hafa Keflvík-
ingar nýlega lýst sig reiðubúna til
þess að taka við þeirri þjónustu sem
nú er í hjarta Reykjavíkur og þver-
pólitísk samstaða er að nást um að
víki þaðan fyrir miðborgarbyggð.
Upplýsingar Hjálmars um aðstæður
í Keflavík vekja grun um að „neyðin
hafi verið sett á svið“ til þess að
koma því að með áhrifamiklum hætti
að Reykjavíkurflugvöllur sé vara-
flugvöllur fyrir Keflavíkurflugvöll.
Og þingmaðurinn krefst þess „að
Flugmálastjórn geri opinberlega
grein fyrir því hvernig og hver hafi
tekið ákvörðun um hina ein-
kennilegu lendingu umræddan dag“.
Flugmálastjórn
ógnar Ráðhúsinu
Undir þá kröfu tek ég sem Reyk-
víkingur og íbúi á Skólavörðuholt-
inu. Ég krefst þess að fá fulla vitn-
eskju um málið af hálfu flugmála-
yfirvalda á opinberum vettvangi. Ég
held því fram að lendingin hafi ekki
bara verið „einkennileg“, hún hafi
verið ógnvekjandi. Flugmálastjórn
hikar ekki við að ógna Reykvík-
ingum með þeim ráðum sem hún
hefur tiltæk nú þegar hún horfir
framan í alvöru þess að framtíð höf-
uðborgarinnar liggur á flugvall-
arsvæðinu. Þar og hvergi annars
staðar geta Reykvíkingar þróað
miðborg. Þar og hvergi annars stað-
ar hljóta Íslendingar að búa kom-
andi kynslóðum bestu lífsskilyrði.
Með því að senda fjórar orr-
ustuþotur í lágflug yfir Ráðhús
Reykjavíkur er Flugmálastjórn að
steyta hnefann framan í borg-
arstjórn og Reykvíkinga alla. Op-
inberir embættismenn sem misbeita
valdi sínu með þessum hætti eru
ekki starfi sínu vaxnir. Borgarstjórn
á að krefjast afsagnar þess sem
ábyrgð ber á tiltækinu.
Herþotur gegn Ráðhúsinu
Steinunn Jóhannesdóttir skrif-
ar um herþotur yfir Reykjavík ’Ég held því fram aðlendingin hafi ekki bara
verið „einkennileg“, hún
hafi verið ógnvekjandi.‘
Steinunn
Jóhannesdóttir
Höfundur er rithöfundur.
Rakarastofan
Klapparstíg
S: 551 3010
Hair play frá
Rakarastofan
Klapparstíg