Mánudagsblaðið - 30.09.1968, Síða 6

6
Mánudagsblaðið
Mánudagur 30. september 1968
Loftleiðir bjóða nú viðskíptavinum sínum meira sætarými, ríku-
legri veitingar í mat og drykk en áður, og aukinn hraSa með hinum
vinsælu Rolls Royce flugvélum í ferðum milli íslands og Norður-
landa.
Brottfarartíminn frá fslandi er þægilegur, kl. 9.30, og síðastl dval-
ardpgurinn í Kaupmannahöfn, Gautaborg eða Ósló fullnýtist áður
en haldið er aftur heim til ísiands.
Svo segir í Limrum
Þorsteins Valdimarssonar:
„Vor öld veröur kyrrsleeö aö endingu,
þeir auglýsa þetta.’ ekki af hendingu.
Reynið LoftlciÖafluglak,
þá er ferö aöeins hugtak,
þvi þaö fellur saman viö lendingu."
' *
Bilið hefir verið breikkað milli sæt-
anna. Það eykur þaegindin.
HliHIB LOFTLEIflA
Mllll JSLANDS OG NORDDRLANDA
Nú fljúgum við á þrem klukkustundum
mifli Keflavíkur og Skandinavíu.
FLUGFAR STRAX-
FAR GREITT SÍRAR
— og svo er gott að láta sig dreyma
stundarkorn áður en flugið er lækkað.
ÞÁGILEGAR HRAÐFERRIR
HEIMAN OG HEIM
i
OFTLEIDIR
Fyrírheitið
Framhald af 2. síðu.
unni, sjálf er hún langdregin, og
í gætir þunglyndis rússneskra bók-
mennta. Tjöld Unu Collins voru
næsta hlutlaus.
Eftir að hafa sótt frumsýningar
frá byrjun á starfi Þjóðleikhússins,
þá hefi ég sjaldan séð menn ganga
út af frumsýningu, þó það hafi
komið fyrir. í þetta skipti gekk
fjöldi út, en aðrir komu ekki upp
eftir hlé. Sjálft húsið var hálf-tómt
og ekki hefi ég séð öllu rytjulegri
frumsýningu hvað aðsókn snerti.
Nú fara þeir tímar í hönd, að fólk-
ið fer að velta fyrir sér hvað á að
velja og hverju hafna, og þá er lítil
von um aðsókn ef farið er út á
slíkar tilraunabrautir og þessa.
A. B.
Fórnaríamb ræningjanna
Framhald af 3. síðu.
enda var komin nótt svo að ég
herti upp hugann, og ákvað að
reyna að hlaupa heim til mín á
skyrtunni einni, þó að þangað væri
drjúgur spölur. En reyndi auðvitað
að fara fáfarnar slóðir, og ég held
Iíka að enginn hafi séð mig. En
þegar ég var að skjótast heim, stór-
meiddur og autnur, var ég allt af
að hugsa um, hvaða sögu ég ætti
að segja konunni minni. Og þegar
ég var að skjótast gegnum Tjarn-
argarðinn sló þessu eins og eldingu
niður í huga mér, þessu með út-
lendu ræningjana. Þetta var saga,
sem gekk í fólkið, þetta var alveg
eins og í reyfarasögum og kvik-
myndum. Konan mín trúði þessu
eins og nýju neti, þegar ég kom
heim, og sjaldan hefur hún verið
eins blíð og góð við mig og þá.
Hún náði strax í Iækni og svo lög-
regluna. Þá var sagan orðin alveg
fullmótuð hjá mér, ég gat meira
að segja lýst árásarmönnunum tals-
vert greiniIega.’Og ég held að lög-
reglan hafi líka trúað mér alveg.
Þeir skildu það vel, að þetta væri
ekki allt nákvæmt, ég hlyti að vera
ringlaður eftir svona árás. Og svo
komust blöðin í þetta, og allir
kenndu svo mikið í brjósti um mig
og voru svo góðir við mig. Auð-
vitað veit smiðurinn í Þingholtun-
um og konan hans allan sannleik-
ann, en þau hafa nú vit á að þegja.
Annars komst ég að því seinna, að
hann lúbarði konuna sína, þegar
hann var búinn að fleygja méf út,
Sjónvarpið
Framhald af 8. síðu.
■að í raiun hað þeir rétt á sér,
ekki • siwj mjög eínislega, hieldur
vegna hráslagaarfcenndra vinnu
tæknideildarinnar þ.e. baeði kvifc-
myndara og kíldppara. Ýmsir telja
sig færa til „yfiruimsjónar“ sHíkra
þátta, og setja nafn sitt á sfcerm-
inn, þótt um vafasaman sóma
sé að ræða. Sjóinvarpsimenn hafa,
satt bezt sagt, ekki öðlazt þá
tæknitounnáttu, að sum af þeim
atriðum, seim þeir sýna séu saim-
bærileg við jafnvel lélegra efni
sjóravarps Norðurianda, sem þó
er sjaidnasit gott eða framibæn-
le-git.
Almenninigur er farinn að
verða leiður á því, að algjörlega
misitekzt að vefcja upp áhuga á
ýmsum þáttum. Svonefndir
fræðsluiþættir ættu aflaust vel
heima í barraasfcóllum eða sem
fræðsluþættir unglinga í hedld,
en, þvi miður, ná þeir ekki til
almermings eins og hann er upp-
lýstur í dag.
Stór fjöldi manna er hættur
að sitja heima og bíða eftir dá-
góðum þáttum, siern efcfcd koma
en beimsækja öillu heldur kvik-
myndahúsin eða opna ekkd tækd
sín.
Þessum greinum hér er aMt
annað ætlað en almennt hól um
noktorar erlendar tovitomyndir,
sem þar eru sýndar, eða þótt
einhverjum aðdlla takist bærilega
stundarkom á sfcerminum. f
sumar hefiur sjónvafpsefni hraik-
að, íslenzku eEndnu farið aftur í
hei'ld, og nýir þaattir alllls ékki
bætt upp þá, sem hafa orðið að
hvería. Sú hégómaigimi og hlá-
leg hræsni, að augjLýsa einstöfc at-
riði „ekiki ætluð bömum" mætti
í flestum tilfeillum um sjóravarps-
dagslkrána í hedld, heldur vera
„elklki ætluð Mltarðnum."
svo að stórsá á henni. Hún þorir
víst ekki að halda framhjá honum
í bráð. Það var bara eitt í sögunni,
sem ég var í dálitlum vandræðum
með. Það var þetta með úrið mitt.
Hversvegna tókú ræningjarnir það
Isafjörður
Framhald af 1. síðu.
skærri góðvild og fórnfýsi
fyrir „landseta" sína vestra.
Gróði 09 gagn
Það væri gaman að vita
hverjar aðrar orsakir vaida
því, að mönnum er meinað-
ur þessi vegur. Það er ekki
að sjá annað en þarna sé
verið að notfæra sér á ó-
kurteislegasta hátt aðstæð-
ur vestra og hefur það orð-
ið ærið bagalegt sumum og
óþarflega kostnaðarsamt
öðrum. Ekki bólar enn á því,
að í huga sé nokkur áætlun
um að kippa þessu í lag og
telja ýmsir vestra, að þessi
þekkilega fjárgróðaaðferð
samræmist ekki í hvívetna
öllum reglum um heiðarlega
samkeppni.
Sumir álíta að jjessi ein-
dæma aðferð kunni að
spilla fyrir þeim fóstbræðr-
um þegartil kosninga kem-
ur, en víst er um það, að
Sjálfstæðisflokkurinn þarf
á öllu sínu að halda vestra
eins og viða annarsstaðar,
þótt slíkar kúnstir séu ekki
leiknar af þingmönnum
hans.
LÁRÉTT:
1 Oft á berjamó
8 Láta af hendi
10 Tón
12 Vandamann
13 Kom auga á
16 Sláturkeppur
18 Vond
14 Karlmannsnafn
19 Villt
20 Köttur
22 Kvenmannsnaf
23 ÓsamstæSir
24 Tangi
26 Forsetning
27 Manar
29 Hljóðar
ekki úr því að þeir tóku götuga
sokka og gamla skó? Eg tók líka
eftir því, að þetta var það eina í
málinu, sem lögreglunni þótti dul-
arfullt."
Grímur tæmdi glasið sitt í einum
teyg. Rétt á eftir tók ég mér leigu-
bíl og keyrði hann heim. Sumar eig
inkonur eru nú ekki blíðar við
mennina sína, þegar þeir koma
blindfullir heim. En konan hans
Gríms vár nú öðru vísi. Hún var
ekkert nema ástin og blíðan, leiddi
hann inn og sagði: „Eg skal hjálpa
þér að hátta, elskan mín." Já, þeir
eiga gott, sem lifa í hamingjusömu
hjónabandi eins og hann Grímur.
Kvikmyndir
Framhald af 8. síðu.
leikur með varfæmi og ýkjulausit,
er veróur þó ósanniur í lokin.
Xjaureince Oliver í hluitverki
Mahadis, er noktouð torfceuiniíeg-
ur, gerfdö næsta furðulegt, þó
etoki sé hér lagður dómur á út-
li*. hians. Allt djásn og látsikrúð
fjársterkra aðila er lagt í rnymd-
inia, en hún siamrýmir aldrei
hörtou aðilama hvort heldur í' af-
tökuim einstafclinga, né í átöfcun-
um sjálfuim og endirinn, afstaða
Gordon, sem engan. Þátt tekur í
sjélfird baráttunni, hieldur skríðist
og heldur á fiumd sáigurvegaranna,
aðeins til þess, að vera drepimn,
afi spjótstungu, er miður sann-
færandi. Viðbrögð Mahidis, er
hanns eigin mienn fcorna með
hinm sdigraða, senmálega höfuð
hans fest á spjótsfcapt, enu næsta
sfcoplieig.
Myndin er spennandi, dúei á-
gætra leifcara, sem virðast, að
bezt verður séð, huga öMiu mieira
að eiigin sórraa og fremd, en
hirau raumverulega lífii bieiggja
þeinra aðila, sem þedm ber"að
túlfca. A.B.
4 Föl 4
5 Á fiski
6 Tónn
7 Silungur
9 Sá eftir
11 Án undantekningar
13 Ávaxtamauk
15 Hita
17 ílát
21 Lítill
22 Heimsálfa
25 Atviksorð
27 Eins
28 Ósamstæðir
ísfirzkur kjósandi.
KROSSGÁTAN
|T~F "'H.K
LÓÐRÉTT:
2 Bjó til dúk
3 Lærdóms