Mánudagsblaðið - 21.11.1977, Blaðsíða 16

Mánudagsblaðið - 21.11.1977, Blaðsíða 16
fölskum forsendum þ.e. að bendla hann við Sjálfstæðis- flokkinn, og einnig ef honum bendla hann við Sjálfstæðis- flokkinn, og einnig ef honum hefði verið valinn betri staður en veitingahús á vínveitinga- tíma og í þokkabót gert hlé, sýnilega til þess eins að menn gætu bætt á sig víni. Eitt fundarmanna hafði orð á því að þarna hefði verið brotið blað i stjórnmálasögu „flokksins”. Þvi er ég ósam- mála að öllu leyti. Hins má geta, að þarna var brotið blað. Það var brotið blað í veitingasögu landsins. Þetta er í fyrsta skipti að veitingamaður í samráði við dagblað hefur viðað að sér höfundum, kjallaragreina blaðsins undir fölsku yfirskyni, í nafni Sjálf- stæðisflokksins, og selt gestum vin meðan þrumað var yfir þeim umbótaræðum, alls frá- skildum hinu boðaða fundar- efni — og grætt á öllu saman. Jafnvel blaðamaður Dagblaðs- ins og ljósmyndara féllust hendur á að hlusta á öfl hinna frjálsu umræðumanna, að und- anskildum Pétri Guðjónssyni. Óánægður kommi Miklum stakkaskiptum hefur Hótel Borg tekið upp á síðkastið. Við stjórn er tekin frú Steinunn Thorlacius og hefur látið hendur standa fram úr ermum. Lokað hefur verið suðurganginum og verða nú allir gestir að koma inn um aðaldyr, en þar eru mættir dyraverðir strangir á svip, og bægja burtu öllum drykkjulýð og útigangsmönnum. Þá hefur veriö tekin upp fjölbreytni i kaffi- bakkelsi og mat, þjónar sýna óvenju lip- urð, enda er staðurinn betur sóttur og af betra fólki en áður. Þá er músik í hádegi og um eftirmiðdaga, eins og i gamla daga, og rifrildið aldrei skemmtilegra við stamborðin en nú. Vonandi fær Borgin aftur sinn gamla sess i kaffihúsalifinu. ★ Fyrir skömmu dundi yfir hið árlega orðuregn frá forseta og orðunefnd og voru krossaðir bæði verðugir og óverð- ugir. Við hérna á blaðinu höfum lítið skipt okkur af sliku en viljum af gefnu tilefni stinga upp á að orðunefnd sjái sér fært um að sæma einn borgara íslensk- an, hæsta heiðursmerki fyrir þörf mann- úðarstörf sem hún hefur unnið undan- farin ár. Þetta er frú Anna Guðmunds- dóttir, búsett á Long Island, New York, sú sama sem fyrst höf að bjarga áfengis- sjúklingum vestur á svonefnd Freeport i USA. Um 200 sjúklingar hafa farið og er árangurinn næsta ótrúlegur, um 80% læknast, en 10—15% þykir gott ytra. Störf sín hefur frú Anna unnið í kyrrþey lagt út mikið i kostnað og rækt þessa köllun sína af einstæðri umhyggjusemi og alúð. Ef þessi þjóð sýnir henni ekki einhver merki þess að hún metur þetta óeigingjarna mannúðarstarf, þá er hún illa á vegi stödd. ★ Sá siður, er að komast í tsku, að ýms- ar byggingar, nýjar, eru skreyttar með Nýmæli á Borginni Anna Guðmundsdóttir Fáránlegt skraut á byggingum Af verkfalli Klaufalegar sjónvarps auglýsingar 25 þús. fyrir fratmellu skorningum, rispum eða örum á ýmsa vegu og kallast þetta listaverk eða útflúr. Ósköp eru þetta fáfengileg listaverk en munu þó kosta offjár. Við erum, íslend- ingar, allra manna hrifnæmastir fyrir ýmsum nýjungum og einna helst ef við botnum ekkert í þeim. Ég er ekki að tala um listamannaruslið sem tröllriður öllu hérna og útbíar heimili með þessum „verkum” sinum heldur hinu aö nú er það tiska að þessi ófögnuður er utan á húsunum, fyrir augum allra, og sleppur ekki hinn almenni borgari við þessi ömurlegu óþrif. ★ Mörg eru orðin og brandararnir sem sagðir eru í sambandi við verkfall opin- berra starfsmanna t.d. það, sem liklega er staðreynd, að öll umferð hafi gengið betur og liprar án afskipta lögreglunnar og stæðisvarðanna. Sýnir það að þessi afskipti þessara aðila eru of mikil, of taf- söm t.d. þegar öll umferð er stöðvum vegna litilsháttar áreksturs o.s.frv. En einhver sú illkvittnasta athugasemd vegna opinberra starfsmanna er sú, að jafnvel betur hafi viðrað siðan veðurstof- an hafi hætt að lýsa og draga ályktaniraf veðurútliti í sjónvarpinu! ! ! Einkennileg er sú bábilja islenskra sjónvarpsauglýsenda þ.e. þeirra sem auglýsa litasjónvörp, aö notast alltaf eða oftast við erlendar auglýsingar t.d. af svertingjum að leika baseball eða hand- ball og allskyns útlendu efni. Það er staðreynd að íslenskt litasjónvarp er með skýrustu myndum i heimi, enda mun einna helst brúkað þýkst eða franskt kerfi. Það er þvi heldur búralegt að notast við þessar erlendu auglýsingar þegar gnótt ætti að vera af heimafengnu efni i þessum málum. ★ Mikið andskoti er dýrtiðin alltaf að aukast. Nú eru jafnvel frat-mellur komnar upp í 25 þúsund kall en hirða úr og aðrar skartgripi ,,i pant” ef lausafé er ekki fyrir hendi. Nýlega var utanbæjar- piltur fyrir því láni að lenda á fyllerii og auðvitað vildi hann fá kvenpening til að liggja með. Þetta var á stóru hóteli og gnótt píkna, allar viljugar. Þegar piltur hafði ákveðið sig og valið þá girnileg- ustu, setti hún upp prisinn, 25 þúsl kall, en hann hafði svo háa ávisun að henni fékkst ekki skipt. Stúlkan sá upphæðina og verandi fær í faginu afgreiddi hún piltinn, tók úrið hans og gull-skyrtu- hnappa, skilriki hans og veski og gaf honum simanúmer að hringja í næsta morgun. Allt gekk það eins og i sögu, hann fékk hnappana og skilrikin með skilum daginn eftiren hún peningana. SIRKUS Á HÓTELBORG Fimmtudagskvöldið 20. okt., boðaði „hægrí armur” Sjálf- stæðisflokksins til mikils fundar að Hótel Borg og mætti að vonum fjölmenni. Efni fundaríns var „Efnahagsmál og önnur þjóðmál” en þeir sem til þessarar fáheyrðu samkundu boðuðu voru áhugamenn um nýjar leiðir innan Sjálfstæðis- flokksins. Aðalmenn og frummælendur voru álitlegur hópur, kyndugur á sína vísu og vissulega ósam- stæður. Fremstur í flokki var auðvitað Jónas Krístjánsson, rítstjórí Dagblaðsins en fast á eftir fylgdu leppar hans, kjall- aramennirnir Aron Guðbrands- son, fjármálamaður og aðaleig- andi Hótel Borgar, Kristján Fríðríksson saumnálarmeistarí og forstjóri og Leo M. Jónsson, krati og tæknifræðingur. Þeir tveir fyrmefndu eru báðir búnir að segja sig úr flokknum en hinir tveir eru í öðrum flokkn- um. Yfirlýstur hvatamaður þessa fundar var Ásgeir Hannes Eiríksson, sem hyggur á miklar breytingar innan hægra armsins, jafnvel nýtt framboð. Ekki vildi forustulið Sjálf- stæðisflokksins kannast við fundarboð hægra armsins enda mættu engir framámenn flokksins á fundinn en Ellert Schram og Albert Guðmunds- son, þingmenn boðuðu forföll. Fundarsókn var með afbrigð- um góð. Mikil óánægja ríkir innan flokksins, auk verkfalls- ins, svo menn nota nálega hverja afsökun til þess að koma saman, jafnvel að horfa á því- líkan sirkus sem þennan. Ræðurnar voru upptuggur úr kjallaragreinum Dagblaðsins; Aron ræddi um sölu — eða leigumöguleika landsins gagnvart NATO, Kristján tönnlaðist á auðlindaskattinum sínum, Jónas endurtók leiðara- skrif sín um landbúnaðarmál og Leó ræddi mestmegnis iðnaðar- mál. AUt þetta höfðu áheyrend- ur heyrt fyrr og oft, og ekkert nýtt kom fram, en síðan hófust frjálsar umræður þ.e.a.s. eftir því sem meistari Bakkus leyfði. Kom þar upp snilli Arons hótel- stjóra, að gert var hlé á fundin- um þar sem þjónar höfðu ekki undan að bera fram veitingar. Fyrstur ræddi Pétur Guð- jónsson, sem þekktur er fyrir skrif sín um landhelgismál og herstjórn. Pétri mæltist vel að venju, enda bæði vitur og tungumjúkur. Kvartaði hann um tillitsleysi flokksbræðra sinna m.a. að þeir hefðu ekki tekið aðvaranir sínar og ráð nógu alvarlega á þeim langa tíma sem hann hafði verið tryggur félagi þeirra. Var ræða hans þörf áminning til sinnu- lausra flokksmanna. Var ræðu hans vel tekið. En nú fór að svifa á ræðu- menn og kenndu menn það sem mest hversu ósparir þeir voru á samneyti við Bakkus. Hófst nú hinn langþráði sirkus og komu þar fram „clowns” eður trúar í bestu meiningu þess orðs. Suðurnesjamaður einn, stór og myndarlegur, fyrirsvarsmaður Sjálfstæðismanna syðra, rakti kynni sín við Ólaf Thors og sagði margt spaklegt um þau, en gerðist heldur loðmæltur en þó ekki óskiljanlegur. Í pontuna steig einnig „bara” verkamaður sem kvaðst ekki vita hvað orðið hefði af sparifé sínu, sem hann legði í banka en einhvern veginn gufaði það upp. Enn fleiri tóku til máls en ekki fara margar sögur af þeim ræðum en hins- vegar skorti ekki framíköll drukkinna manna sem settu mikinn blett á fundinn. Það skal tekið fram að þessi fundur, sem slíkur, hefði getað blessast ef ekki hefði verið efnt til hans á

x

Mánudagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.