Tíminn - 30.01.1970, Blaðsíða 5

FÖSTUDAGUR 30. janúar 1970 TIMINN 5
— iStundum má maður til
að skrökva að konunni sinni.
— Já, en iþað er ekki 'það
versta. Stundum verður maður
að segja sannleikann.
— Munið nú læknir, að bora
reglulega hœgt og rólega.
Feiminn ungur maður kom
inn í blómabúð og bað um rauð
ar rósir.
— Hafið íþér hugsað yður
að „segja það með blómum“
Iívað um eina tylft?
— Nei, þrjú stykki. Það er
bezt, að segja ekki of mikið.
Forstjóri fyrir stóru fyrir-
tæki, keypti sér heljarstórt
fiskabúr til að hafa á skrifstof
unni. Hann langaði svo til að
hafa lifandi verur á staðnum,
sem gætu opnað munninn, á-n
þess að biðja um kauphækkun.
— Hvað merkir það, þegar
mann dreymir nótt eftir nótt,

Nei, læknir, það er ekkert
að mér. Það er maðurinn minn,
hann heldur, að hann sé krókó
díll.
að maður sé ennþá ókvæntur?
— Það merkir, að maður
verður fyrir vonbrigðum, þegar
maður vaknar.
— Nú þetta ert þá þú sjálf
ur, og mér sem var sagt, að þú
hefðir dáið í fyrra.
— Það hefur líklega verið
bróðir þinn.
— Nei, það hlýtur að hafa
verið ég, því ég sá bróðir minn
á götunni í gœr.
Dýralæknirinn (í símann)
— Halló, við hvern tala ég?
— Það er kýr sem er með
magaveiki.
— Velkominn, ungi maður.
Okkur var farið að vanta nýtt
blóð hérma.
KópavO'gsbíó hefur að undan-
förnu sýnt við áigæta aðsókn
kvikmyndina „Undur ástarinn-
ar“. Hún er gerð í Þýzkalandi
undir leiðsögn dr. Hans Giese,
prófessors í kyaldflsivísindutm
við hásikólann í Hamborg og
dr. Wolfganigs Hooheimer, próf.
í sálarfræði og uppeldisfræð-
um við háskólann í Berlín, að
frumkivæði Oswaltis Kolie, sem
samið hefur handritið í sam-
ráði við þá. í myndinni eru
nokkur helztu vandamál, sem
gera vart við sig í flestum
hjónaböndum á einhverju tíma
bili, tekin til meðferðar og
skýrð á fræðilegan og um leið
almennan hátt — upptök þeirra
rakin og sýnt fram á hveroig
ráða megi fram úr þeim með
viðleitni og trú beggja aðila —
★
Hópur sem telur 10 brezka
rithöfunda, skáldsagnahöfunda,
og þeirra á meðal er Alan Silli
toe, sem margir kannast við,
hafa nú gert að veruleika hug
mynd, sem líikleg þykir til að
gefa af sér fé í fi-amtíðinni.
Þeir hafa stofinað með sér
félag, sem vinnur að því að
kynna verk þeirra, þ. e. það
sem þeir síðast hafa skrifað.
Hvort sem þeir vinna að bók
menntaverkum tveir eða fleiri
í félagd, eða þá hver fyrir sig
tekur þetta félag eða fyrirtæki
að sér að kynna það. Rithöfund
arnir tíu , eru viðbúnir að fara
hvert á land sem er, einir eða
nokkrir sama'n, að lesa upp úr
eigin verkum, hvort sem er í
háskólum, kvenfélögum barna
skólum, eða yfirleitt alls stað
ar þar sem fólk vill fylgjast
með nýjustu afrekum rithöf-
unda. Að sjáfsögðu krefjast
þeir gjalds fyrir að koma fram
og er lágmarkið sagt 15 gíneur,
auk alls aukakostnaðar.
Þeir félagar hafa ráðið fram-
kvæmdastjóra fyrirtækisins, 23
ára gamla stúlku, Sarah Broad
hurst, en hún var áður verzl
unarstjóri bókadeildar i stór-
verzlun d London. Framr
kvæmdastjórinn hefur mikinn
áhuga á starfinu. og kveðst
vona af hjarta, að starfsemi
þessi leiði til aukinnar sölu á
bókum rithöfundanna sinna
10. „Þetta ætti að koma rit-
höfundum í nánari tengsl við
almenning. „Ólíkt leikritaskáld
um og leikurum sem ná nánu
sambandi við áheyrendur sína.
verða skáldsagnahöfundar að
skrifa einangraðir i herbergj-
um sínum, og hitta sjaldnast
hún leggur fyrst og fremist
áherzlu á hið mannlega í sam-
lífi karls og konu, hdn almiennu
mistök. sem oftast stafa af
römguim uppeldiSaðferðum eða
arfgengum fórdómum. Þar er
meðal annar.s tekið fram mi'kil
vaagi þess fyrir gagnkvæma
hamimgju í hjóniafoandi, að mak
arnir ræði vandamál sín af ein-
lægni og leitist við að finna
lausn á þeim. Vandamáílin geta
orðið jafn margvísleg og mana-
eskjurnar eru ólífcar, og sama
er að segja um leiðirnar úr
ógöngunum — þær eru eins
ólikar og manneskjurnar, en
byggjast þó allar á því sama,
að aðilarnir vilji ráða bót á
þeitn. — Myndin er án efa lær-
dómsrík öllum ungum hjióaum.
★
nokkurn lesenda sinna. Þéssi ný
breytni mun geía þeim tæki-
færi til að hitta lesendur sdna“.
Ef einhver vill ná sambandi
við rithöfunda þessa, þá heitir
fyrirtækið „Writers Reading",
heimilisfangið er sjálfsagt í
símaskrá yfir London.
★
Jerry Lewis hefur ekki leik-
ið í kvikmynd nú um nokkra
hríð, en verið að dunda sér við
leiikstjóm, sem hann kveðst
ætla að helga sig að hllu leyti.
Nú hefur Lewis gert sam-
komudag við Sammy Davis, jr.
að Lewis stjórni mynd Sammys
„Yes, I can“. Lewis segist al'ls
ekki munu koma sjálfur fram
í myndinai, „nema að því til-
.sikyldu, að ég Mti út sem tvítug-
ur maður“, segir hann.
★
Tony Curtis er ný srtaddur í
Istanbul að gera kvikmynd, en
það er mynd sem ,nefnist
„Duhiouis Patriots", Curtis leíð
ist ein-hver ósiköp þarna austur
frá og langar heim í þægindin
í Hollvwood.
MGM kvikmyndafélagið mun
hafa tilkynnt honum að það
hafi áætianir á prjónunum varð
andi hann, og muni hann því
innan tíðar verða kallaður til
starfa í Hollywood.
★
Þau Stevc ■ McQuinn og Jo-
anne Woodwanl, eiginkona
leikarans Paul Newman, voru
útnefnd „Stjörnur ársins". en
það er nafnlhóit, sem Fólag
kvikimyndahúsaeigenda í Banda
ríkjunum veitir áriega, og bygg
isrt útnefningin e'klki beinlínis
á listrænum leik þesis leiikara
sem útnefndur er, heldur hve
kvikmyndaihúsin selja vel inn
á myndir hans.
★
Gagey, yfirprestur dómkirkj
unnar í Dijon, Frakklandi hef
farið fraim á það við borgar-
yfirvöldin, að þau útvegi söfn
uði sínum hjálma til að hafa
á böfðinu meðan fólk er í
kirkju, þar sem ekki virðist
hægt að útvega kinkjunni aægi
legt fé til ao lóta gera við
þakið.
Hann sagði, að nýlega hefði
hann verið að ganga út um bin
ar mjóu dyr kirkjunnar, og
hefði þá stór steinn fallið úr
einu listaverkinu sem mynda
saman hvelfingu kinkjunnar.
Steinninn féll rétt fyrir fram
an prestinn og mun litlu hafa
munað að hiann féllli efclki á
hans heilaga sfcalla. „Hugsið
ýkfcur hivemig mér líður“,
sagði Gagey, „greinilega er það
frostið sem þannig fer tneð
steininn.“
Þá sagði presturinn, að fyrr
hefði það borið við að noíkfcr
ir smásteinar féllu úr loftinu
meðan á messu stóð, en sem
betur fer ekki meitt neinn.
„Ef að borgarstjórinn, herra
Prefect, hefir ékki peninga af-
lögu til að lálta <jera við þafc-
ið“, sagði prestur, „ætti hann
að. sjá til þess að allir þeir
sem í fcirkju ganga geti fengið
hjálm á kollinn.“
★
Við skýrðum frá því fyrir
nokkrum dögum, að gerð hafi
verið tilraun i Amiens, Frakk
Iandi með ókeypis strætisvagna
þjónustu. Þessi tilraun hefir
nú ekki þótt gefast eins vel
og búizt var við í fyrstu.
Frá því snemma í desember
og þar til um miðjan janúar,
óku strætisvagnar frá útjaðri
borgarinnar' og inn í miðfoorg
ina, og var far með þeim ó-
keypis.
Hugmyndin var, að fá fólk
til að skilja bíla sína eftir utan
við miðborgina. Dagblöð og
aðrir fjölmiðlar auglýstu fyrir
komulagið rækilega. Fyrst í
stað virtist allt ætla að ganga
vel, og borgarstjórnin fyrirhug
aði að 'halda þessum hætti. En
smátt og smátt fóru bílaeigend
ur að virða þetta að vettugi og
aka inn í miðfoorgina á bílum
sínum eftir sem áður. Stund
um voru ekki nema þrír eða
fjórir á bílastæðinu í útjaðri
borgarinnar, en það rúmar
hundruð bíla.
Hvers vegna mistókst tilraun
in?
„Jú, kannski við höfum ekki
sett upp nægilega mörg skilti
sem bentu í átt að bílastæð
inu“, sagði einn af skipuleggj-
endunum „Eða kannski stræt
isvagnarnir hafi ekki haft nægi
lega marga viðkomustaði á
leiðinni i«n í borgina.“ „Kann-
sfci hefðum við átt að hafa fjög
ur stór bílastæði, fjórar vagna
miðstöðvar, eina í hverri höf
uðátt við borgina“.
Því hefur ókeypis strætis-
vagnaþjónusta fallið niður a.
m.k. um stund. þar í Amiens, (
en borgary.'irvöldin eru að
velta þvi fyrir sér að byrja aft
ur, en þá með einh\erjum end
urbótum.
DENNI
DÆMALAUSI
Nei, ég glcymdi ekki
slökkva. Ertu alvcg viss?
að