Morgunblaðið - 05.11.2005, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 2005 47
MINNINGAR
✝ Friðbjörg Mid-fjord fæddist í
Hovi í Færeyjum
hinn 18. júní 1943.
Hún lést á Landspít-
alanum 29. október
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Nils Johann
Midfjord sjómaður,
f. 1904, og Kathrinu
Mortensen Midfjord
húsmóðir, f. 1919, en
þau eru bæði látin.
Friðbjörg átti einn
bróður, Tryggva
Midfjord, f. 1947 en hann lést 23.
mars síðastliðinn.
Hinn 10. nóvember 1969 giftist
Friðbjörg eftirlifandi eiginmanni
sínum Erlendi Björgvinssyni, f. 4.
júlí 1924. Börn þeirra eru: 1) Nína
Midfjord, f. 24. júní 1968, maður
hennar er Sveinbjörn Egilsson, f.
23. júlí 1966, börn þeirra eru Egill
Örn, f, 12. janúar 1993, og Sigríður
Tinna, f. 15. febrúar 1995. 2) Sig-
urbjörg Petra, f. 18.
maí 1970. Hennar
maður er Emil Guð-
finnur Hafsteinsson,
f. 17. ágúst 1966.
Barn þeirra er Linda
María, f. 9. ágúst
1993. 3) Sóley Berg-
lind, f. 8. apríl 1973,
maður hennar er
Sigursteinn Árni
Brynjólfsson, f. 9.
mars 1972, börn
þeirra eru Ingibjörg
Lilja, f. 2. mars 1994,
og Árni Steinn, f. 20.
júlí 2003. 4) Rósa Elísabet, f. 3. des-
ember 1976, barn hennar er Frið-
björg Helga, f. 15. september 1998.
5) Björgvin Hlíðar, f. 21. janúar
1978, kona hans er Bergþóra
Guðnadóttir, f. 23. október 1978.
Barn þeirra er Huginn, f. 18. sept-
ember 2000.
Friðbjörg verður jarðsungin frá
Heydalakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgr. Pét.)
Elsku Friðbjörg mín, þakka þér
fyrir alla dagana okkar saman. Við
lifðum góðu lífi og nú veit ég að þér
líður vel hjá Guði, sem þú trúðir svo
mikið á og treystir á í þínum raunum.
Þó kvartaðir þú ekki og varst hress
og kát til hins síðasta dags.
Guð geymi þig, elskan mín.
Þinn
Erlendur.
Mig langar í nokkrum orðum að
kveðja þig, mamma mín, en þú lést
langt fyrir aldur fram, aðeins 62 ára
gömul, eftir löng og erfið veikindi.
Ég veit að þú hefðir ekki viljað að
það væri gert of mikið úr þeim, því
að þú kvartaðir aldrei og hélst lífs-
gleði þinni fram á hinn síðasta dag.
Þú hafðir gaman af sprelli og gríni og
það var gaman hjá okkur þegar fjöl-
skyldan kom saman í Breiðdalnum
hvort sem var á hátíðisdögum eða
bara í stuttum heimsóknum. Þá var
slegið upp veislu og við glöddumst
saman. Ég hugsa til þess hve heppin
við höfum verið fjölskyldan að fá að
hafa þig hjá okkur svona lengi miðað
við það hvað þú ert lengi búin að vera
mikið veik. Við rifjuðum það upp
saman þegar við fengum fréttirnar
af andláti þínu að oft hefði nú verið
tvísýnt með þig síðastliðin sex ár en
alltaf þraukaðir þú og komst heim
aftur. Ég hugsa um það hvað við vor-
um heppin að fá þennan yndislega
tíma í sumar þar sem við hittumst öll
í sveitinni okkar, Breiðdalnum, í
kringum brúðkaupið okkar Svein-
björns. Að lokum langar mig að enda
á fallegu ljóði sem mér finnst ein-
kennandi fyrir líf þitt mamma mín og
í leiðinni að þakka þér fyrir allar
góðu minningarnar sem ég á um þig:
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið loga skæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórl.)
Guð geymi þig.
Nína Midfjord Erlendsdóttir.
Okkur langar að minnast með
nokkrum orðum móður okkar sem
lést eftir löng og erfið veikindi. Allt
fram á síðasta dag varst þú jákvæð
og svo ótrúlega hugrökk, þú lést
aldrei bilbug á þér finna og sama
hversu lasin þú varst þá skyldir þú
fara á fætur og gera þig fína fyrir
daginn enda varst þú alltaf svo
glæsileg, uppfínuð og vel til höfð. All-
ar góðu minningarnar sem við eigum
um þig eiga eftir að gleðja okkur um
ókomna tíð. Til dæmis öll jólin sem
öll fjölskyldan hittist, en þau voru
ekki mörg jólin sem við komum ekki
öll saman. Það var þitt yndi að allir
ungarnir þínir kæmu heim og hitt-
ust. Jólin voru í miklu uppáhaldi hjá
þér og þú sást alltaf til þess að allt
væri fínt þegar við komum, til dæmis
í jólafrí þegar við vorum í skóla að
heiman. Það var alveg yndislegt að
koma heim þegar heimkoman var
svona hlýleg. Alltaf hugsaðir þú um
að gleðja aðra áður en þú hugsaðir
um þig sjálfa, því það gladdi þig að
geta glatt aðra og þó sérstaklega
fjölskylduna þína. Við þökkum þér
fyrir allt sem þú hefur kennt okkur
og gert fyrir okkur og við vitum að
nú líður þér vel og að þú munt áfram
gæta okkar og fylgjast með okkur.
Við munum passa pabba fyrir þig og
reyna að hugsa vel um hann.
Við krjúpum klökk að kistu þinni
og kyssum í anda sporin þín.
Nú fylgjum þér í hinsta sinni
og burt er víkur aðstoð þín.
Okkur seinna í eilífðinni
eilíft ljós frá guði skín.
Ég krýp með þökk að kistu þinni,
kyssi í anda sporin þín,
elsku góða mamma mín.
Okkur seinna í eilífðinni
eilíft ljós frá guði skín.
(Höf. ók.)
Takk fyrir allt, elsku mamma. Guð
geymi þig og allar minningarnar um
þig, þú átt alltaf stað í hjarta okkar.
Þín börn,
Björgvin, Sóley og Sigurbjörg.
Jæja, elsku mamma mín, nú þegar
þú hefur kvatt okkur og lagt af stað í
ferðalagið langa sitjum við hér og
yljum okkur við að rifja upp allar
góðu og ljúfu minningarnar um þig.
Elsku mamma mín. Það er margt
sem kemur upp í hugann, til dæmis
var það þessi endalausa þolinmæði
og aldrei man ég til þess að við systk-
inin værum skömmuð, alveg sama
hvað við gerðum, en þegar galsinn
var orðinn of mikill hjá hópnum
sagðir þú sallaróleg: „Eitt er að geta
byrjað en hitt er að geta stoppað sig
af aftur,“ og til dæmis þegar ég, Brói
og Svana náðum í tuttugu eða þrjátíu
kettlinga niður í fjós og laumuðum
þeim upp í rúm uppi í herbergi uppi á
lofti þá sagðir þú bara þegar þú
komst að þessu laumuspili okkar:
„Farið og skilið þeim aftur til mæðra
sinna og passið bara að láta þá á
rétta staði aftur.“
Fyrst talað er um kisur þá mundir
þú alltaf eftir því að hugsa um alla.
Til dæmis sendir þú okkur á hverju
kvöldi með eitthvað í svanginn handa
villikisunum í fjárhúsunum og upp á
Krummaklett með smá bita handa
hröfnunum, en um leið og við fórum í
þessar sendiferðir sagðir þú allaf:
„Guð launar fyrir kisurnar eða
hrafninn,“ eftir því sem við átti í það
skiptið. Þessi sterka trú þín var þér
svo mikils virði og mikill styrkur í
öllu hjá þér. Fyrir þér voru allir jafn-
ir og þér fannst enginn hafa rétt eða
leyfi til að dæma aðra samferðamenn
okkar. Og þér fannst að maður ætti
að líta í eigin barm og hafa það hug-
fast að það sem henti aðra gæti líka
hent okkur. Ég man líka svo vel eftir
því þegar við fórum að sofa á kvöldin
og við systkinin komum eitt af öðru
og báðum þig að fara með bænirnar
fyrir okkur og þú sagðir allaf já. En
ég veit líka vel að ég þurfti ekki að
minna þig á bænir. Það var mér líka
ljúft og dýrmætt að fá að sofna við að
hlusta á þig segja okkur sögur. En
ekki bara meðan ég var lítil, líka þeg-
ar ég var sjálf orðin mamma og þú
varst að lesa eða segja nöfnu þinni
sögur, fyrir mig að hlusta á, það er
mér dýrmætt núna. Þú varst alltaf
tilbúin að hlusta á mig ef ég þurfti að
tala við einhvern, þú skoðaðir alltaf
allar hliðar á málum og svo sagðir þú
þína skoðun. Þú þekktir mig líka svo
vel að ef ég ætlaði að sleppa því að
segja þér eitthvað og hlífa þér við
einhverju þá áttir þú það til að ganga
á mig og spyrja mig einmitt um þá
hluti eða mál og þá sagði ég þér oft-
ast alla söguna. Þá var þetta kannski
ekki lengur stórmál fyrir mér. Takk
fyrir allt, elsku mamma mín, nú veit
ég að þér líður vel og ég veit að ég á
eftir að tala við þig. Þó ég heyri
kannski ekki alltaf svarið þitt þá veit
ég að þú hlustar alltaf á mig eins og
alltaf. Guð geymi þig, elsku mamma
mín og amma mín.
Þegar ég sakna þín man ég eftir
smá gullkorni sem er sennilega alveg
rétt:
Þegar þú er sorgmæddur, skoðaðu þá aft-
ur hug þinn, og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess sem var gleði þín.
Rósa Elísabet og
Friðbjörg Helga.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi faðir, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesú, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu,
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kalda hjarnið.
(Ásmundur Eir.)
Elsku amma mín, hvíl í friði og guð
geymi þig.
Þín
Linda María.
Elsku Friðbjörg. Okkar hinsta
kveðja til þín:
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér
(Ingib. Sig.)
Takk fyrir allt.
Bergþóra og Huginn.
Vertu yfir og allt um kring,
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar, saman í hring,
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eir.)
Elsku amma mín, nú ert þú komin
til Guðs. Þar sem góðu englarnir
gæta þess að þér líði vel og að þú
þurfir ekki lengur að finna til. Hjá
þeim getur þú haldið áfram að sauma
út og mála fallegar myndir.
Ég ætla að vera dugleg að segja
litla bróður mínum frá yndislegu
ömmu okkar, sem við munum aldrei
gleyma. Eins og þú veist, þá er hann
bara tveggja ára og hefur ekki getað
verið jafn lengi með þér og ég. Ég
ætla líka að passa öll fallegu dúkku-
fötin sem þú prjónaðir handa mér.
Ég er svo glöð að hafa haft þig svona
nálægt mér, því þá gat ég nuddað
fæturna þína sem þér þótti svo gott.
Það var alltaf svo gaman að heim-
sækja þig, fylla á vatnið og merkja
allar vörurnar þínar. Allar okkar
stundir voru mér svo dýrmætar og
ég mun alltaf muna þær, elsku amma
mín. Þegar ég horfi á stjörnurnar
skæru, þá veit ég að þú ert þarna
uppi að fylgjast með mér alla tíð.
Þín
Ingibjörg Lilja.
Nú ertu leidd mín ljúfa
lystigarð Drottins í
orti Hallgrímur Pétursson.
Nú ertu leyst úr þrautum þeirra
erfiðu veikinda sem þú tókst á við
með þinni einstöku hógværð og ljúf-
mennsku, sem einkenndi allt þitt fas.
Við viljum þakka þér samveru-
stundirnar, en alltof stutta samfylgd,
sem hófst þegar börnin okkar beggja
hófu búskap fyrir um 12 árum og
eiga nú tvö yndisleg börn, sem nú
ásamt öllum barnahópnum þínum
syrgja og sakna yndislegrar ömmu
og mömmu. Ömmu sem alltaf var til
staðar með útbreiddan faðminn
þrátt fyrir erfið veikindi. Ömmu sem
gaf þeim ávallt tilefni til sælla minn-
inga, sem þau nú geta yljað sér við.
Við munum hjálpa litla tveggja ára
vininum og stóru stelpunni okkar að
muna ömmuna sína góðu, sem þau
voru svo lánsöm að hafa svo nálægt
sér síðustu vikurnar. Þær minningar
verða þeim og litlu fjölskyldunni
þeirra mjög dýrmætar.
Elsku Friðbjörg, með þessum
ljóðlínum viljum við þakka og kveðja
þig að sinni.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt era að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Elsku Erlendur, Nína, Sibba, Sól-
ey, Rósa, Brói og fjölskyldur, megi
hönd guðs umvefja ykkur, styrkja og
leiða á þessum erfiða tíma, minnug
þess að minningin lifir og hana tekur
enginn frá ykkur.
Ingibjörg, Þrúðmar
og fjölskylda.
Enn í trausti elsku þinnar,
er með guðdóms ljóma skín.
Fyrir sjónum sálar minnar,
sonur Guðs, ég kem til þín.
Líkn ég þrái, líkn ég þrái,
líttu því í náð til mín.
Elsku Friðbjörg, með þessum fáu
orðum minnist ég þín.
Minningin um þig er hlýja og
þakklæti, stundirnar sem við áttum
saman voru kannski ekki margar en
þær voru eftirminnilegar, það situr
svo margt eftir bæði fróðlegt og
skemmtilegt.
Þú tókst alltaf á móti manni með
bros á vör og alltaf var stutt í hlát-
urinn þrátt fyrir þín miklu veikindi,
og æðrulaus varst þú. Ég er þakklát
fyrir að hafa kynnst þér því þú varst
í mínum huga einstök kona.
Nú ert þú laus við þrautirnar,
elsku Friðbjörg. Hvíl þú í friði.
Erlendur, Nína, Sibba, Sóley,
Rósa og Björgvin, tengdabörn og
ömmubörn, mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur til ykkar allra.
Gróa Sigurbjörnsdóttir (Gógó).
Elsku Friðbjörg mín. Mér er enn í
fersku minni fyrsta heimsókn mín að
Fellsási haustið 1993. Þrátt fyrir að
ætlunin hafi aðeins verið að stoppa
stutta stund tókst þú ekki annað í
mál en að við fengjum okkur einn
kaffibolla, en nefndir ekki einu orði
kökuhlaðborðið sem blasti við okkur
þegar við komum inn. Sú gestrisni
sem við upplifðum hjá þér þennan
dag á fáa sína líka og lýsir að mínu
mati þeirri manneskju sem þú hafðir
að geyma.
Á næstu árum hittumst við öðru
hverju við hin ýmsu tækifæri innan
fjölskyldunnar, án þess þó að náin
tengsl hafi skapast. Ég fylgdist úr
fjarlægð með veikindum þínum, en
þegar þú svo komst til Kaupmanna-
hafnar síðla árs 2002 fannst mér ekki
annað koma til greina en að líta til
þín þar sem ég er búsettur í Dan-
mörku. Þar sem ég sat í lestinni frá
Árósum þennan föstudag velti ég því
mikið fyrir mér hvernig þessi helgi
yrði, hversu mikið ég yrði hjá þér á
spítalanum, um hvað við gætum rætt
og hvernig við fengjum tímann til að
líða.
Allar þessar vangaveltur voru
fljótar að fjúka út um gluggann
þarna á sjöundu hæð um leið og við
hittumst. Þeirri Friðbjörgu sem ég
kynntist þessa frábæru helgi mun ég
aldrei gleyma, enda kenndir þú mér
meira en þig gat grunað um lífið
sjálft.
Þrátt fyrir öll veikindin geislaði af
þér lífsgleðin og þegar við ræddum
um hvað þú hefðir gengið í gegnum
gast þú alltaf fundið jákvæðar hliðar
á málunum. Það þarf sterkan per-
sónuleika til að líta á sjúkrahúslegu
sem góða reynslu og tækifæri til að
kynnast fólki. Þú kastaðir þér út í að
nota dönskuna og lést það ekki aftra
þér í að ræða við fólk þó það kæmi
frá Spáni eða Íran og skildi lítið í
þeim tungumálum sem þú gast not-
að. Það fannst mér stórkostlegt að
upplifa.
Tíminn flaug frá okkur og skyndi-
lega var kominn sunnudagur og
heimferð hjá mér. Það var hins vegar
talsvert breyttur maður sem sat í
lestinni þann daginn, með mikla inni-
stæðu í reynslubankanum. Sú já-
kvæðni, gleði og þakklæti sem þú
sýndir þessa daga er nokkuð sem ég
hef oft leitt hugann að, enda gætu
flestir lært mikið af hugarfari þínu.
Þó mig hafi gjarnan langað að end-
urskapa þessa frábæru daga leyfðu
aðstæður því miður aðeins stutta en
ljúfa fundi eftir þetta. Eftir stendur
minningin um yndislega konu og frá-
bæran persónuleika sem var mér í
senn góður vinur og leiðarvísir á lífs-
ins brautum. Þú munt ávallt eiga vís-
an stað í hjarta mínu. Blessuð sé
minning þín.
Skúli Freyr.
FRIÐBJÖRG
MIDFJORD
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyr-
ir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna
skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur renn-
ur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki lengri en 2.000 slög (stafir með bilum -
mælt í Tools/Word Count). Ekki er unnt að senda lengri grein.
Minningargreinar