Tíminn - 07.05.1970, Blaðsíða 5

DENNI
DÆMALAUSI
— Ummm, ég er viss um að
enginn dagur ilmar eins og af-
mælisdagurinn.

*raBttTUD2«fU1t 7. maí WTO.
TÍMINN
Fram til þessa höíum við, fá
vísir menn um raunvísindi, æ-
tíð imyndað okfcur, að hljóö-
múrinn væri a'ðeins sprengdur
eða brotinn af Mjóðfráum flug-
vélum. En nú hefur bandaríkja
maðurinn Art Arfons staðhæft,
að hann álíti mikinn möguledka
á a'ð hann geti fari® gegnum
hijóðmúrinn í kappakstursbfl
sínum, „Grænu ófreskjutvni".
Nýlega var Axfons í Englandi
að þenja sig á tíkinni, og náði
þá um 500 km hraða á klst.
★
I Argentinu er varla meira
um annað slúðrað en að fyrr-
verandi einræðisherra, Juan
Peron sem nú er á Spáni, sé að
deyja úr krabbameini.
í Madrid hefir blaðið „Ei
Lider“ hins vegar fuilyrt að
læknar Perons segi hann eiga
eftir „að vinna í 20 ár a. m.k.“
Peron, á Spáni sé að deyja úr
fuud í síðasta mánuði, og þrátt
fyrir að vera nýkomin af skurð
arborðinu, var hann hraustlegri
en nofekru sinni fyrr. Peron
kom á blaðamannafundinn með
hironi þrjátíu og níu ára gömlu
konu sinni og sagði, „við Isa-
belita, ætlum að skreppa í eina
viku niður að ströndinni tii að
htúla okkur og halda upp á
jarðarför rnína."
*
Arfons þess, sem þrisvar hefur
sett heimsmet í hraðakstri, von
ast til að ná gildandi iheimsmeti
frá landa sínum, Oraig Breed-
love, en met hans er 980 km á
klst. Innan skamms býst Arf-
ons við að koma bíltík sinni í
1100 km á klst, en x kringum
þau hraðamöx-k er Mjó'ðmúrinn,
þ. e. a. s. í 10 km hæ'ð frá
jörðu. Á jörðu niðri verður a®
ná um það bil 1225 km hraða
á klst. áður en Mnn mikli hvell
ur heyrist!
kominn að aðvara strandgæzl-
una, flugherinn og fótgöngu-
liðið, en lögreglan hafði samt
uppi á ljósmyndaranum og
stúlkunni án hjálpar. Kom þá
í ijós að þau störfuðu fyrir aug-
iýsingafyrirt æk i eitt og átti að
nota myndina í auglýsingu. Aug
lýsingafyrirtækið var beðið um
að beita „siðlegri" aðferðum í
framtiðinni-
Franski hjélpræSisherinn
berst nú harðri, en að því er
virðist, vonlausiri baráttu við
frjáisræðisölduna sem nú geng
ur yfir Evrópu, en einkam
hefur herinn snúið sér gegtt
klámi og nektarsýningum.
Það er sá vígneifi Abadei hers
höfðingi sem stjómar himinj
herskáu aðgerðum iiðsveita
hjálpræðishersins í Paris, og
hefur hann einkum beint geiri
sínum að hippa söngleiknum
„Hárið“.
Piltar og stúlkur úr E®-
sveitum Abadie hafa haft þamn
háttinn á, að þau fyifcja liði ion
á sýningamar ó „Iíárinu" og
hleypa síðan upp sýningnoni
með því að yfirgnæfa leika^ana
með blístri. Síðan stekkur Ab-
adie sjálfur upp á sviðið og
heldur þrumandi ræðu ttm
skaðsemi þess að vera nakiim
frammi fyrir almenndngi. Lög-
reglan reynir að fylgjast nueð
gerðum hjálpræðishersins og
hindra skemmd arstarfsemi
hans, en hingað til hefur Abadie
furðanlega tekizt að hrista I5gg
una af sér.
Ekki virðist nú vera algjör
samistaða innan hjálpræðisheirs
ins um þessar aðgerðir Abadie
og stuðningsmanna hans, þvi
um daginn kom það fyrir á með
an hópur hermanna hleypti upp
sýningu á „Hárinu", að fjöl-
mennur hópur stríðsmanoa
drottins stillti sér upp utan við
viðkomandi leikhús með spjöld
þar sem á voru rituð slagobð
in: „Oui á I‘Armée du Satet.
Non á I‘Armée du Chahttt."
(Lifi hjálpræðisherinn. Ekki
óreiðuherinn.“). Síðan hótnðn
sex hershöfðingjar ;ð segja sig
úr hjálpræðishernum, ef bar-
áttunni gegn „Hárdnu" vætí
efcki hætt. Núna eru 215 laiun-
aðir hershöfðingjar hjá hjálp-
ræðishernum £ Frakklandi, en
ólaunaðir liðsmenn ern nim
2000.
MEÐMORGUN
KAFFIHU
— ^æri ekki auðveldara og ódýrara að fara bara í leikhúsið?
Heilmikið uppnám varð um
daginn utan vi@ Buohingham-
höli í London, en þar fór þá
fram serimonía sú er ætíð er,
þegar skipt er um lífvörð
drottningar. Ung og fögur
stúika klædd dýrindis loðfeldi
stáUti sér upp við hlið eins
lífvarðanna og síðan kom lijós-
myndari og spurði lífvörðinn
hvort hann mætti taka mynd
af þeim saman. Vörðurinn má
hvorki tala né breyta um svip,
svo hann varð að láta sér nægja
að kinka lítiliega kolli, rétt svo
að merkjanlcgt væri. Og varla
hafði hann gefið samþvkki sitt,
fyrr en stúlkan lét pelsinn
falla niðrum sig og stóð kvik-
nakin við hlið hans.
Ljósmyndarinn var e'ldfljót-
ar að smella af, og síðan hvarí
aarið í mannþröngina. Ofursti
sinn sem af tiiviljun léit út
im glugga skýlis sins um leið
>g pelsinn féll. trúði varla sín-
im eigin augum og var að því
Leikarinn fyrrverandi, og nú
verandi kvikmyndaframleið-
andi, Mel Ferrer hefur hafið
töku myndarinnar „Salem“ í
samvinnu við leikstjóra sinn,
Laslo Benedek, og hafa þeir
„skotið'1 á nokkur atriði í bæn-
um Varberg á vesturströnd Sví-
þjóðar.
Aiðalp ersó n a myn d ari n n a r
heitir Salem og hann leikur
Max von Sydow. Salem er lát-
inn sleppa úr gamla fangelsinu
í Varberg, sem i royndinni tákn
ar raunar geðveikrahæli, en
þar var Salem komið fyrir eft-
ir að dóntstóll hafði fundið
hann sekan um morð (sem hann
þó ekki er).
Sagan á að gerast einhvers
staðar í Skandinaviu, og núrua
er Mel Ferrer me'ð sitt fólk á
SjáJandi að kvikmynda.
Mel Ferrer hefir sagt blaða-
mönnum að það sé ekki lögð
áherzla á glæpinn sem um er
að ræða í myndinni, heldur hina
sálrænu spennu. Auk Max von
Sydow ieika í myndinni Trevor
Iloward sem leikur lögreglu-
foringja norska leikonan Liv
LJllmann og Svíinn Per Oscars
son, en þau leika systur Salems
og mág.
— Ég held að þú ættíir ekki
að gíftast honum Guðmundi,
það er ekki hægt að búast við
neinu af hornun.
— E-n Sigurði?
— Ertn vitskert, það má nú
búast við ölln af honum.
— Kona sjóveiks fanþega var
að fara í borðsalino. Hún
spurði mann sinn hvort hún
ætti að láta þjóninn færa hon-
um mation niður.
— Nei svaraði eiginmaður-
inn á milii þess að haon stundi.
— En góöa mín, ég vil að
þú biðjir hann um að fara með
matinn minn út á þilfar og
kasta honum fyrir borð.
— Lögregluþjónninn var að
gefa skýrslu um mikið bifreiða
slys:
— Maðurdnn ledtaði að leka
á beozíngeyminum með logandí
eldspýtu og fann hann.
— Þér hafið mjög sterkleg
ar tennur fröken.
— Já þær heí ég erft frá
móður minni.
— Jæja ég er alveg hissa, og
þær eru alveg mátulegar.
— Á kaffi.stofu í London, gat
að líta þessa athugasemd irm-
rammaða við hvert borð:
— Þeir virðulegu gestir, sem
nota kaffibollann fyrir ösku-
bakka, epu vinsamlega beðnir
að segja þjóninum frá því, svo
hann geti borið kaffið fram í
öskubökkunum.
— Jú, jú, það er allt í Iagi
með krakkana. Ég er búio að
svæfa þao.
— Maður, som kom seint í
gleðskap bað um eittbvað
stórt, kalt og fulit af gim.
— Má ég kynna þig fyrir
konunni mimni, sagöi einn gest-
anna.
íTil
iiil