Tíminn - 27.06.1970, Qupperneq 7

lATJGAJtÐAGUR 23. jráií 197«.
TÍMINTN
f
„Fljúga skal flugdrekinn“
Einu sinni léku ailir strák-
ar sér með flugdreka og þeg-
ar fór að vora. mátti oft sjá
heilar fliugsveitir af þeim á
loffci. Né hefur ‘þetta minnk-
að, en ennlþá eru þó nokkrir
strákar tii, sem kunna áð
smíða dreka, sem gagn er i.
Ef ykkur skyildi langa til að
rifja þetta upp, þá koma hér
leiðbeiningar og m-yndir. sem
hæglega má setja saman góð-
am ffugdreka eftir. Það efni,
sem þarf í flugdreka, eru tré-
listar, seglgarn og pappír. Al-
gengasti flugdrekinn er eins
og skakkur tíguii í lagiou, en
tíl erm Mlka margar aðrar gerð-
ir. ferkantaðir drekar, kassa-
drekar og sivalir drekar.
Við skulum þyrja á Tígul-
drekannm og ef þið eruð ekki
atveg klár á Mutunum, getið
þið vafaiaust fengið úts'kýring
ar hjá pabba ytokar.
í tíguldrekann þurfið þið
langlista og þverlista. Þverlist
inn er svolítið styttri, ágaett
hlutfaM milli lengdar listanna,
er 5:4. Úr listunum gerið þið
kross og þá verður fjórði hluti
langlistans ofan við þverlist-
ann.
Jafnvægi þarf að vera í
grindinni og það getið þið
fundið, með iþví að þinda band
um hana, eins og sýnt er á
mynd 3. Þá á grindin að hanga
lóðrétt. Ef hún vill ekki gera
það, verðið þið að færa þver-
listann til, eða taka af langlist
amum, þeim megin, sem hann
er þyngri. Þegar jafnvægið er
komið, strengið þið seglgarn
kring um grindina. bezt er að
skera rifur í enda ustanna, þá
tollir garnið. (Mynd 4). Þið
strengið nokkuð fast. en gæt-
ið þess að grindin sketokist
e'kki.
Síðan leggið þið grindina á
pappírinn. Bezt er að nota
brúnann umihúðapappir. en þó
má nota hvítan á litla dretoa.
Teiknið á pappírinn, eins og
sýnt er, strikið um 4 sm. frá
garninu. Svo tolippið þi'ð eftir
strikinu, þrjótið #atdinn utan
Uiin garnið og iímið fast Gott
er að styrkja hornin með því
að líma aukaþréf á þau.
(Mynd 5a og 6a)
Þá er að setja snúrurnar á.
Annar endinn er fastur, þar
sem listarnir koma saman. en
hinn við neðri endann á lang-
list^num. Þessi á að vera það
slök, að þegar hún er teygð til
hldðar, nái hún út að endan-
um á þverlistanum. (6þ)
Ágætt er að hafa lytokju, eða
hring á snúrunni. til þe&s að
festa drekasnúruna sjátfa vfð,
En þar með er ekki búið.
Drekinn þarf að hafa hala,
annars filýgur hann etokert.
Halinn má vera langur og
hann þarf að vera þyngstur í
endann. Festið halann í enda
langlistans og harmonikubrjót
ið mislitan pappír og bindið
í halann, það gerir drekann
stöðugri í loftinu. auk þess að
prýða hann. (Mynd 7) Dreka-
snúran er geysilöng og betra
er að hafa eitthvað, sem gott
er að halda á, til að vefja
hana upp á (8) og munið, að
binda endann fastan við það,
áður en drekinn er settur á
loft.
Gdður flugdreki á að fara
strax á loft, ef hann fer etoki
nógu hátt, er hann of þung-
ur, em ef hann iætur iMa í loft-
imu, er Ihann sennilega of létt-
ur. Hægt er að senda drekan-
um „skeyti“ þá setjið þið bréf
á ^núruna og þau fara upp eft
ir henni og til drekans.
Myndir 10, 11, 12a og B
sýna nokkrar útgáfur af þess-
um venjuiega flugdreka. þeir
eru allir Mnir tál eftir sömu
aðferðinni.
Svo eru til flugdrekar, sem
þurfa ekki hala og þeir eru
Framhaldssaga litlu
ÆvintÝrib
10
Úlfurinn var alveg fram
aS hádegi að þvo sér um
trýnið, slétta á sér skinnið
og laga hárin kring um
hálsinn. Hann var orðinn
svo fínn, að íbúar skógar-
ins gengu fram hjá honum
án þess að þekkja hann.
Þegar hann kom út á
túnið, stóðu þar tvær krák-
ur og sóluðu sig, eins og
þær gera í sólskini. Þær
spuröu úlfinn, því hann
væri svona fínn.
— Ég ætla að heimsækja
vinkonur mínar. Við höf-
um ákveðið að hittast í
dag, svaraöi úlfurinn stolt-
ur.
— Þær hljóta að vera
fallegar, fyrst þú hefur
haft svona mikið fyrir að
gera þig fínan, sögðu þá
krákurnar.
—íá, og hvergi nokkrus
staðar finnast svo Ijóshærð
ar sagði úliurinn og þá
urðu krákurnar fyrst hissa.
En gamall þröstur, sem sat
þar á grein skammt frá,
gat ekki stilH sig um að
teggja orð í belg.
noktouð frábrugðnir þessum
venjulega. Á mynd 13 er kúpt
nr dreki, þá eru listarnir
beygðir og strengdár þannig
með seglgarni. Síðam er farið
eins að og með hinm, en pass-
ið, að pappírinn verði nógu
stár, vegna bogans. Ef þessi
dreki skyldi samt ekiki fljúga
halalaus, getíð þið bara sett
hala á Ihann.
Ferkantaðir, sexkantaðir,
eða ennþá öðruvisi flugdrekar
verða til með þvf að festa list-
ana saman á mismumandi hátt.
Það er samt dálítíð erfitt
stundum, að finna jafnvægið,
en það ætti að takast með æf-
ingunni (myndir 16).
Að lokum koma svo dálítið
flóknari drekar. Eassadrekinn
þarf að vera nokkuð náfcvœm-
lega útreifcnaður. Fáið ybfcur
fyrst blað og teikmið á það
feríhyrning. Damglistarnir fjór-
ir eru settir þannig saman, að
jafnlangt sé á milli Iþeirra og
hornanna á ferfiynnimgnum og
þeir verða að vera náfcvæm-
lega jafnlangir og þrfr fter-
hyrningar. (mynd 16) Á 17.
mynd, sézt hvernig þverlistar
festa langlistana eaman. Líst-
arnir. sem merktir eru P,
liggja í fcross og koma í veg
Framlhald á bls. 14.
krakkanna:
um úifinn
— Ekki veit ég hvernig
vinkonur þú velur þér, en
mér kæmi ekki á óvart,
þótt þær væru bæði gráar
og horaðar.
— Þegi þú, kallaði úlf-
inn. — Þarna sézt, hvernig
gamall þröstur getur eyði-
lagt úlfsorð manns með
kjaftasögum. En þetta er
sem betur fer vitleysa.
Þegar úlfurinn kom að
húsinu, þurfti hann ekki
að banka, því systurnar
stóðu á þröskuldinum og
biðu eftir honum. Þau
féllust í faðma og voru
glaðari en nokkru sinni
fyrr, því vináttan hafði
styrkzt mikið við að sjást
ekki í heila viku.
— Ó, kæri úlfur, sagði
María. — Þú veizt ekki
hvað það hefur verið hund
leiðinlegt héma þessa
viku. Við erum búnar að
tala um þig allan tímann.
— Og veiztu hvað, bætti
Dísa við. — Pabbi og
mamma vilja alls ekki
trúa því, að úlfar geti verið
góðir.