Tíminn - 02.10.1970, Blaðsíða 5

FÖSTUDAGUR 2. október 1970
TIMINN
s
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Lögregluþjónninn: — Sjáið
þér ekki maður minn, að hér á
skiltinu stendur að það megi
ekki reykja í nánd við púður-
verksmiðjuna. ----
— Já, en það hefur ekki ver-
ið framleitt púður hér í tíu ár!
— Það er alveg sama, skiltið
er hérna ennþá.
Rakari var dæmdur til
dauða. Síðan var hann að
venju spurður um hinztu ósk
sína
— Ég vildi gjarnan fá að
raka dómarann.
— Eg þarf að láta klippa göt
fyrir augun.
Þjónustustúlkan: — Já, ég
hef soðna tungu, steikta lifur,
súrsaða fætur og ■
Gesturinn: — Verið ekki að
segja mér frá ágöllum yðar,
látið mig heldur hafa einn disk
af tómatsúpu.
Kona innbrotsþjófsins:
— Heyrðu karlinn! Hvað
varstu að gera í nótt. Það er
ekki einu sinni lína í blaðinu
um innbrot-
— Mamma, mamma, hann ætlar
laara að setja fimmkall í stöðu-
mælinn.
Kaþólskur prestur uppgötv-
aði, sér til skelfingar, að lítill fr_,
drengur sat við fætur hans í IM
skriftastólnum. !jj
— Ertu búinn að sitja þarna
allan tímann og hlusta?
— Nei, ég heyrði bara, að
lögreglustjórinn hefur þegið
mútur, læknirinn drap mann í
ógáti og að sjómaður svaf hjá
abbadísinni.
— Jæja, ekki annað. Guði sé
lofl
— Eigið þér nokkra bók, þar
sem maðurinn myrðir konu sína
og sleppur vel frá því?
DENNI
DÆMALAUSI
— Loksins kom eg Denna í róm-
ið, en það var taugatrekkjandi —
— Hvað þýðir taugatrekkjandi?

, iii'í
Wm
Formaðu'r striplingasamtaká j
Danrfiörku . hefur ákveðið! kð
neita að greiða sekt, sem hann
fékk ásamt nokkrum félögum
sínum fyrir áð láta sjá sig alls-
nakinn á opinberri baðströnd.
Þessi ákvörðun var tekin eftir
samtal við dómsmálaráðherr-
ann, en harm ku hafa ráðlagt
striplingunum að láta málið
fara fyrir rétt.
Tilefni kærunnar var það, að
12. júlí síðastliðinn tóku nokkr
ir meðlimir samtakanna sig til
Nútímaeldhús verða með
hverjum deginum þægilegri,
innréttingarnar íburðanmeiri
og stórkostlegri að allri gerð,
og ótrúlegustu vélar og tæki
eru fundin upp til að létta
störf húsmæðranna (eða feðr-
anna). Svo ekki sé minnzt á,
að einföldustu tæki, sem enn-
þá verða að teljast nauðsynleg
í mdhúsinu eins og ausur og
sleifar, eru stöðugt að verða
skringilegri í útliti. Ef til vill
má segja, að stefnan sé að gera
alla hluti eldhússins straum-
Íínulagaða í stíl við annað
tuttugustu aldar fínerí, og jafn
framt stuðla að því, að öll
verk, sem þar eru unnin, taki
sem allra skemmstan tíma.
Um þetta er auðvitað ekki
nema allt hið bezta að segja,
því að hver er svo gamaldags
í sér að láta það yfirieitt heyr-
ast, að eldhússtörf séu
skemmtileg og að þar sé mögu-
legt að dúsa allan guðslangan
daginn, eins og oft tíðkaðist í
gamla daga? Slík spurning
þarfnast auðvitað ekki svars,
en önnur leitar fast á. Er ekki
orðið eldhús orðið harla gam-
aldags fyrir þessar glæsilegu
vistarverur með rafeinda-bök
unarofnum í palisanderum-
gjörðum? Fer ekki betur á því
að tala til dæmis um „mat-
reiðslu-stúdíó“?
og fengu sér bað án þess að
hafa fyrir því að hylja nekt
sína. Daginn eftir sá lögreglu-
stjóriijn í Henne Strand, en þar
gerðist. „hneykslið", mynd af
sökudólgunúm kviknöktum í
einu dagblaðanna og sektaði þá
um tvö hundruð danskar krón-
ur fyrir að brjóta lögin.
Erik Aggernæs, en svo heit-
ir formaður stfiplingafélags-
ins, kvaðst ekki sjá neitt sak-
næmt við að baða sig án sund-
fata, og telur tiltækið ekki
hafa gefið tilefni til opinberr-
ar hneykslunar.
Á meðfylgjandi mynd sjáum
við nokkra af lögbrjótunum,
og er Aggernæs lengst til
hægri á henni, en þetta er ein-
mitt myndin, sem fór svo í tang
arnar á hinum æruverða lög-
reglustjóra.

Hún Lise-Lotte Norup er
bara nítján ára, og þó er hún
á góðri leið með að verða
þekkt kvikmyndastjarna í
heimalandi sínu, Danmörku, og
á að baki nokkurra ára glæst-
an feril sem fyrirsæta og aug-
lýsingateiknari.
Lise-Lotte var svo heppin, að
einn af framámönnum í
danskri kvikmyndagerð kom
auga á hana í einu af mörg-
um statistahlutverkum hennar,
en hún starfaði sem fyrirsæta
við fyrirtæki, sem oft hleyþur
undir bagg-a þegar þörf er á
aukaleikurum bæði við leikhús
og kvikmyndun.
Þessi náungi var einmitt að
svipast um eftir ungri og efni-
legri stúlku til að taka að sér
aðalhlutverkið í nýrri mynd,
sem heitir „Alting og et post-
hus“, og hann bauð Lise-Lotte
að koma og reyna sig við nokkr
ar aðrar stúlkur. Það fór svo,
að hún varð hlptskörpust, enda
sviðsvön, þótt ekki hafi hún
fyrr haft á höndum svo mikn-
vægt hlutvex-k. En hún telnr,
að æfing sín við að koma fram
opinberlega sem ..fyrirsæta hafi
hjálpað- mikið upp. á sakiraar.
í einu tilliti virðist leikstjór
anum hafa orðið á í messunni,
þegar hann valdi einmitt Lise-
Lotte, því að í myndinni á hún
að vera bæði ljót og illa til-
höfð, en við fáum ekki betur
séð en til þess verði að gerast
kraftavei'k. En eins og sjá má
á myndinni er Lise-Lotte iðin
við að gretta sig og afskræma
sitt fallega andlit. Nú og auð-
vitað er hægt að breyta útlit-
inu óti'úlega mkkið með sminki,
svo að líklega tekst henni að
afmynda andlitið nægilega
meðan á upptöku myndarinnar
stendur, en á því m. a. veltur
framtíð hennar sem leikkonu.