Tíminn - 24.11.1970, Side 5

r 1 ' ' ' ' r i r. r i . ? • i n 11 ■ t t t 1: r ? « ; ft r r ? ; n /» »• ; /» r« t'« 'í |' f f r r j • /■/ f f ,• * \ ? • y / f f / y <
f
24. nwember 1970
TÍMINN
5

DENNI
DÆMALAUS!
— Ekki fleygja hárinu, cg
ætla a<l líma svolítið af því á
hökuna á mér.
þarf ekki að athuga þetta kort
mjög vandlega til að sjá, að
hann samanstendur að n ' í
af hinu fræga nefi hershöfðingj
ans. Ef til vilf álítur teiknar-
inn, að De Gaulle hafi verið
með nefið niðri í öllum heim-
inum, en það vitum við ekk-
Kannski finnst einhverjum
Ijótt a@ grínast með De GauL'e,
svona alveg nýlátinn. En við
þykjumst ekki verri í okkur, en
blaðið sem birti þetta kort um
svipað leyti og hann var jarð-
settur. Eins og sjá má, er þarna
sýndur allur heimurinn og það
ert um. ísland hefur þá ekki
farið varhluta af honum, því
ef blaðinu er snúið um 90 gráð
ur til vinstri, verða Vcstfirð-
irnir mef hershöfðingjans og
allt landið, það sem eftir er af
höfðinu. Snjal.'t?
MEÐMORGUN
ÍKAFFINU
— Þetta er skrýtið. Hann
vffl esndilega giftast mér og
þekkir mig þó næstum ekkert.
— ftá ættir þú að giftast hon
wn stnax, áður en hann kynnist
Þér-
Um daginn birtum vi'ð nokkr-
ar setningar úr skólastílum,
sem gerðu mikla lukku. Hér
koma fleiri:
— Kengúran er með stóran
poka á maganum, sem hún fel-
ur sig í þegar einhver eltir
hana.
— Kólumbus stóð á afturend
anum, þegar hann sá Ameríku.
— Fyrir aðgerðina var hann
deyfður, svo hann missti vitið.
— Svíþjóð er mjög langt
land. Þess vegna er fófkið þar
svo misjafnt í báða enda.
— Hálsinn er til þess, a@
höfuðið detti ekki ofan í háls-
málið.
— Blóm handa sjúklingum
eru ágaet, því ekki er hægt að
lesa þau eða borða, ef sjúkl-
ingurinn má hvorugt.
— Þa® er alveg sama, hvað ég
geri, þér lfkar það aldrei.
MíHjarðamæringurinn mætíti
góðum vini á götunni.
— Hvað er að þér? spurði
vinrariinn. — Þú ert svo niður-
dreginn.
— Já, það er ein ofíulindin
min, sem er í ólagi. Það setjast
alltaf gullklumpar í leiðslurn-
ar.
Mannætuhöfðmgi frá Mið-
Afríkn var' á þrælamafkaði í
Túiás og var honum slegin guil-
falleg, tmg Axabastúlka.
— Verið ekkert að pakka
henni inm, sagði bann. — Ég
borða haoa hérna.
— Skiljið þér, lögga mín. þegar
ég er búinn að fá mér einn, læt
ég Snata bara kcyra hilinn.
— Mertu kátur, Jfensen. Hægra
afturhjólið er ekki sprungið.
Uhgi maðurinn var úti að aka
með stiilkuna sína í rau'ða sport-
bíloum. Allt í einu stanzar hann
i iraðjum skóginum.
— Fjáriim sjálfur. Bensínið
búið! Honum virðet þykja þetta
afar leiðinðegt. Hún dregur upp
flösku úr töskunni.
— Þetta var indælt. Hvað er
þa@? Koníak eða líkjör?
— Bensín!
Fyrir 10 árum var hún falleg
kona en kuldaleg og virtist frá-
hrindandi persóna. Nú er hún
gjörbreytt. Þetta er Nína, sú
sem var helmingurinn af Nínu
og Friðrik, sem vinsælust voru
á árunum eftir 1950. Nína hef-
ur breytzt í fleiri en einni merk
ingu þess orðs. Hún er orðin
kona, sem fær fegurð sína inn-
an frá. Nú gengur hún í tízku-
fatnaði, svo tízkulegum, að sum
um finnst nóg um. Hún er þó
orðin fullorðin og þriggja barna
móðir. Skýringuna er sjálfsagt
alð finna í því, að nú er Nína
ein á báti og er að byggja sig
upp sem söngkonu. Þau Friðrik
búa ekki saman lengur eftir 10
ára hjónaband. Sagt er, að hann
búi með 26 ára danskri sýning-
arstúlku. Eitt er þó víst. Nína
og Friðrik hafa sarna heimilis- j
fang í London, þó þau hafi sjald
an tíma til að vera heima og !
enn sjaldnar bæði í einu. Vinir ;
þeirra segja, að þau séu góðir
vinir, en lifi hvort sínu lífi og
hafi gert það í mörg ár. Friðrik *
segir, að elckert sé að í einka-
lífi þeirna. Nína segir ekkert.
Þetta er ný mynd af Nínra.
it
Nú er víst óhætt að segja, að
buxnatízkan sé viðurkennd —
eða með öðrum orðum húin að
vera. Elísabet Englandsdrottn-
ing kom nefnilega fram í síð-
buxum við opinbert tækifæri
um daginn og ekki nokkur sála
hneykslaðist á því.
★
Maðurinn, sem fann upp LSD
fyrir 30 árum, svissneski efina-
fræðingurinn Albert Hofmann,
sagði nýlega, að efnið hefði
„töframátt", en það væri élíka
hættulegt og atómsprengja í
hönduim þeirra, sem ekki væru
því gerkutmugir. Hann sagði,
að i fyrsta sinn, sem hann befði
neytt lyfsins, hefði sér fundizt
atómsprengja springa í kollm-
um á sér, hann svimaði, sá and-
St, sem líktust indíánagrímum
og varð æstur. Haun segir, að
eitt gram af LSD sé nóg í 20
þúsund skammta og of stór
skammtur geti leitt til alvarleg-
ustu hluta. — Eitt „ferðalag"
með LSD er nóg fyrir líf hverr-
ar manneskju. Það gétur afhjúp
að leyndardóma, þeim, sem hafa
áhuga á leyjndardómum fyrir, og
þeim, sem hugsa mikið um kyn-
ferðismál, getur það veitt mikla
upplifun. En sé þetta slæmt
ferðalag, getur það haft í för
með sér hræði 'egar kvalir, seg-
ir Hofmann. Hann aðvaraði allt
uiigt fólk, sem ekki hefur náð
fullum þroska, andlega og Mk-
amlega, við að snerta þetta efni,
það gæti eyðilagt ómótaða sál.
— Ef eitthvert barna minna
byigaði að neyta hass, ég tala
nú ekki um LSD, myndi ég
reyna að leiða því fyrir sjónir,
að það er hægt að upplifa töfra
tilverunnar á annan hátt, sagði
Hofmann að endingu, en hann á
f jögur uppkomin böm.