Tíminn - 10.12.1970, Síða 5

FIMMTUDAGTni 10. desember 1970
TÍMINN
5
MEÐMORGUN
KAFFINU
&
'Wtm AthoTl hershöfðingi seg-
ir svo frá, að í Búastrí'ðinu hafi
Búar eitt sinn slegið hring ut-
an uim tvo Skota. Þeir virtuist
ekki eiga neinna kosta völ, en
þrátt fyrir það brutust þeir út
úr hriniginuiin og náðu þeir að
komast tiJ herdeildar sinnar,
en vom þá særSir mjög og aS
þrotum komnir. Deildarforing-
inn hrósaöi þeim fyrir hreysti
og hugrekki, og bætti því við,
að þegar þannig stæði á, væri
það alls ekki hugleysisvottur að
gefast upp.
— Gefast upp, hrópaði ann-
ar þeirra. — Gefast upp með
hálfsmánaðar laun í vasanum!
Mamma! Gettu, hvað er ver ið að gera úti á götu?
Emgiending, sem ók á bifreið
sinni yfir eámasveitir í Vestur-
Skotlandi, henti sú slysni, að
keyra á huind og verða banamað
ur hans. og var eigandi hunds-
ins viðstaddur, — hrottalegur
náungi, með byssu u-m öxl. Eng
lendingurinn bað margfa’drar
afsökunar, tók sterlingspund úr
vasa sinum og fékk manninu-m.
— Þetta er n-ú gott og bless-
að, sagði Skotinn, og flýtti sér
að stinga á ág penÍBgunum. —
En hvað verðu-r nú um veiðarn-
ar rnínar í dag?
— Veiðarnar þínar, — við
hvað áttu? spurði Englending-
uri-nn steinhissa. — Það eru þó
áreiðanlega engin veiðilönd hér
á þessum slóðum. Segðu mér
bara, hvað þú ætlaðir að skjóta
í dag, og ég s-kal g-efa þér ann-
að pu-nd.
— Samþykkt, sa-gði S-kotinn.
— Ég fór bara út til aö skjó-ta
hundinn.
— Hér í fyrirtækinu verða all ir að gangast undir próf. Hvað
af þessu er ritvél?
DENNI
DÆMALAU5I
— Ég er að fara á ljónaveiðar,
lít ég ekki veiðimamilega út?
í
Sagt hefur verið, að Gerald-
ine Chaplin hafi sérs-taka hæfi-
.’eika til þess að lát-a bendla sig
vjð alls konar ástarævintýri.sem
flest eiga við heWur litil rök að
styðjast. Einu sinni var sagt,
að hún hefði lent í átta sliku-m
á ein-u ári. Nú segir sagan, að
hún ætti að fara að giftast Oli
ver, syni Louis de Funes, en
þau fara með aðathlulverkin í
nýrri kvikmynd Louis de.Funes.
Frönsk blöð segja, að „eldheit
vinátta" se méð þei-m, og’vóna
gam-la Chaplin og Louis de Fun
es.
Svo skemmtil-egt get-u-r það
þó ekki orði, því Geraldine er
gift fyrir. I september sl. gift-
ist hún spænska stjórnandan-
um Carlos Saura. Þar eð Saura
var kvæntur fyrir, fór hjóna-
ví-gslan fram í Kenya, en þar
gilda allfrjálsleg lög varðandi
hjónabönd og hjónaskilnaði, og
mutn frjálsari heldur e-n á
hún yfirgefur tæpast heimffi
sitt og manns síns, en þa-n búa
í sjö herbergja íbúð í M-adrid.
í slofunni stendur geysistórt
fuglabúr.
— Búrið er tákn um mitt
fyrra líf, segir Geraldine, og á
þá við árin, þegar faðir henn-
ar va-kti yfir henni og ferðnm
hennar og fylgdist nákvæ-mliega
með hverri sögu, sem upp kom
urn hana. N-ú þarf hún ekki að
vefa óróleg lengur, þvi Carios
Saura hef-ur fundið náð fyrir
aúgum pabba ga-mia!
að,,fa,.innan (j;jifjar ,af5,,sj-a
þá saman í brúðkaupinu Charlie
Spártl.- GeraWine var vön að
’þeýtóst' ulm heiúriTih-endilangan
og tolia hvergi, en hefur nú
breytzt, ef dæma má' af því, að
★
★
Soraya heitir hún, og flestir
ættu a-ð þekkja hana, svo mik-
ið hefur verið u-m hana sagt i
b.öðum, síðan íranskeisari
ski-ldi við hana, til þess að
kvænast írönsku stúlkunni Far-
a-h Diba. Það g-erðist fyrir
nokkru, a-ð Soray-a var að koma
út úr búð við Via Condotti í
Róm, þar sem hún hafði verið
að ka-upa sér ný stígvél. Allt í
einu kastaði sér yfir hana mað-
ur. Iíann var hávaxinn, líklega
35 ára gamall, og klæddur grá-
um fötum. Hann tók höndun-
um u-tan um háls Soröju og
hótaði að k-yrkja ha-na, þar sem
hún hefði auðm-ýkt hann svo
xn.j-ög. Fjöi’di fólks stóð þarna
og varð vitni að athurðinum, en
einhvem veginn gat enginn
hreyft sig, til þess að bjarga
aumingja konu-nni. Þó fór svo,
að bílstjórinn hennar sá, h-vað
var að gerast og kom henni til
hjálpar, og tókst að koma höggi
á manninn, svo hann sleppti
takinu á Soröyu, en þó hafði
honuim tekizt að' klóra keisar-
ynjuna fyrrverandi, svo blóðið
lagaði úr henni.
En hver er svo þessi maður,
sem kal-lar si-g Fernando? Sor-
aya þekkir hann reyndar, því í
fjölda ára hefur hann fylgzt
með henni, skrifað henni bréf,
já, og það f.’eira en eitt á vi-ku.
Han-n hefur sent henni gjafir
og hefur alltaf verið að biðja
um að fá að hittá hana. í þetta
skipti gat hann ekki látið sér
nægja að horfa á hana úr fjar-
lægo, heldur réðst að henni.
Hins vegar hefur Soraya h-eitið
því, að fara ekki út fyrir húss-
ins dyr, fyrr en Rómarlögregi-
an hefur haft hendu-r í hári
Fernando veslingsins.
I
i
i
i
i
i
i
i

i
i
I
-4