Tíminn - 07.03.1971, Blaðsíða 5

SUNNUDAGUR 7. marz 1971
TIMINN
5
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Frægur flugmaður, Jimmy
Doolittle, hafði sína eigin a@-
ferð, þegar hann var að athuga
hvers konar farþega hann væri
með í flugvélinni. Ef t. d. far-
þegi sat rólegur og las í'blaði,
mátti slá því föstu, að sá væri
vanur að fljúga. Ef farþegi var
órólegur og á sífelldu flökti,
var líklegt, að hann væri í sinni
fja’stu flugfenð. En ef farþegi
sat sveittur og nagaði á sér
neglurnar, mátti gera ráð fyrir
að sá farþegi væri einnig flug-
maður.
W/
— Anton, mansfeu eftir þessum
myndarlega á gondóilnum í Fen-
eyjum?
Tveir gamlir farmenn voru að
bera saman minningar sínar.
„London er mesta þokubæli,
sem ég hef komizt í“, sagði ann-
ar.
„Nei, ég hef komið á annan
stað verri“, sagði hinn.
„Hvar í ósköpunum getur sá
hafa verið?“ spurði sá fyrri,
undrandi.
„Ég sá það aldrei fyrir þoku“.
— Ef þú getur hjálpað mér
með hann upp úr kjallaranum,
María, skal ég láta hann heita
í höfuðið á þér.
„Hvað viltu fá í afmælisgjöf,
mamma?“ sögðu hinir heldur
óþægu synir hennar, sem voru
sinn á hverju árinu.
„>rjá virkilega þæga drengi",
svaraði mamma og brosti þreytu
Jega.
„Húrra, þá verðum við sex!“
— Nú, svo það er kaldur mat-
ur i dag. Ég finn á lyktinni, að
citthvað hcfur brunnið við.
„Amma mín er í háskóla"
sögðu barnabörnin hreykin í
barnaskólanum. Barbara
Wackernagle settist i Éuhr-
Háskólann, þegar hið yngsta af
— ★ — ★
„Þegar kölski' vafð gámall,
.gekk . hann.,,í klaustuu:.|, segin^i
gömlum málshætti einhvers
staðar að úr heiminúm. Þótt
ekki sé raunar hægt að likja
Richard Burton við kölska, er
víst, að hann er orðinn eitthvað
skinheilagur upp á síðkastið.
Hann er hættur að þamba viský,
hefur létzt um mörg kíló og lít-
ur betur út en nokkru sinni
fyrr. Þetta heilbrigða líferni
hans hefur gert hann aið eins
konar prédikara og nú nöldrar
hann sífellt í konu sinni, Liz,
að láta glasið eiga sig. Hún hef-
ur hins vegar alltaf fengið sér
einn, þegar hcnni hefur sýnzt
svo, og hyggst halda því áfram.

Corinna litla er ekkí undra-
barn og er ekki ætlað að verða
neitt undur. En minni hennar
er stórkostlegt. Hún man allt,
sem henni er sagt og getur
endurtekið það fullkomlega orð
rétt. Nöfn, dagsetningar og
margs kyns upplýsingar virðist
geymast í heilabúi hennar eins
og i tölvu. Corinna er aðeins
hálfa fjórða árs. Hún veit margt
um Mozart og hver fann
Amcriku. Hún þckkir Gagarin
og Neil Awnstrong og hæstu
fjöli og lengstu ár í heiminum
og ýmsum löndum. Hún kann
mörg kvæði og getur romsað
upp úr sér heilu köflunum úr
Fást eftir Goethe. Ástæðan fyr
ir allri þessar vitneskju litlu
stúlkunnar er bara sú. ag faðir
hennar er heilsulaus og get.ur
8 börnum hennar fermdist. Eft-
ir að hafa lesið enskar og þýzk-
ar bókmenntir, tók þessi 52 ára
frú doktorspróf. Takmark henn
ar er að gerast lektor, en nú
ekki únnið, svo haiiri' er alla
daga heima hjá dóttur sinni og
les fyrir hana og svarar spurn-
ingum hennar ítarlega. Stund-
um vill hún ekkert vita og leik-
ur sér þá bara ineð brúðurnar
sínar, en suma dagana spyr hún
og spyr og fær aldrei að vita
starfar hún sem einkaritari. Á
myndinni er hún með dokiars-
ritgerð sína í höndunum. Bók-
in er 262 vélritaöar síður.
nóg. FaðiWiiri heldur því fram,
að hvert cjjnasta barn geti ohð-
ið eins og Corintia, bara ef for-
eldrarnir hafa nógan tíma til
að uppfræða þau. Myndin er af
Corinnu litlu, þar sem hún er
að reyna kunnáttu sína á tón-
listarsviðinu.
DÆMALAU5I