Tíminn - 11.05.1971, Qupperneq 2

IúgC!
TIMTNTsí

ÞRIÐJUDAGUR IL maí 1971
KRISTIN UPPELDISMÚTUN
— hugleiðingar og bænarefni bænadagsins
Gleymdi aö setja niöur hjólin
ET-Reykjavík, mánudag.
Lítilli einkaflugvél í eigu Flug-
stöðvarinnar h.f. hlekktist á í lend
ingu á Reykjavákurflugvelli s. L
laugardagskvöld. í flugvélinni
voru fjórir menn og sakaði þá
ekki og er vélin lítið skemmd.
Óhappið varð, vegna þess að
flugmaðurinn gleymdi hreinlega
að setja niður lendingarhjól vél-
arinnar. Hjólaútbúnaðurinn er
annars sjálfvirkur, en vegna
óvenju mikillar þyngdar flugvél-
arinnar virkaði hann ekki fylli-
lega. Hjólin voru þó að nokkru
leyti komin riiður og varði það
flugvélina frekari skemmdum.
Skrúfia vélarinnar skemmdist
svo, að skipta verður um skrúfu.
Þá skemmdust loftnet neðan á
vélinni, svo og fótstig á hlið henn
ar. Þessar skemmdir eru smávægi
legar og tekur lítinn tíma að ráða
bót á þeim.
Flugvélin er vátryggð, m.a. fyr
ir óhappi sem þessu. Flugmaður
inn, sem hefur einkaflugmanns
réttindi, er að jafnaði mjög var-
kár, að sögn forráðamanna Flug-
stöðvarinnar, en slíkt óhapp get-
ur hent hvem sem er.
(Tímamynd — GE).
Mánudaginn 10. maí var dregið
í 5. flokki Happdrættis Háskóla Is-
lands. Dregnir voru 4.200 vinningar
ag fjárhæð 14,200,000 krónur.
Hæsti vinningurinn, 500.000 krón-
ur komu á fjóra miða númer 17217.
Þrír miðar voru seldir hjá Þóreyju
Bjarnadóttur í Kjörgarði, en sá
fjórði í Aðalumboðinu í Tjarnar-
götu 4.
Vegabréfum stolið úr íslenzka
sendiráðinu í Kaupmannahöfn
FB—Reykjavík, mánudag.
Brotizt var inn í íslcnzka sendi-
ráðið í Kaupmannahöfn nú um
helgina og þar stolið um 70 ísl.
vegabréfum og ýmsum stimplum.
Var farið inn um salerni í sendi-
ráðinu og þar inn á skrifstofur.
Málið er í rannsókn hjá Kaup-
mannahafnarlögreglunni. Á svört-
um markaði í Danmörku er hægt
að selja vegabréf, sem þau er stol-
ið var, á allt að 6 þús. ísl. kr.
100-000 krónur kom á númer
38675. Þrír miðar voru seldir hjá
Frímanni Frímannssyni í Hafnar-
húsinu og sá fjórði á Grund í
Skorradal, at> vm> #*er ituV'Aiárt ek
10.000 krónur:
1049 — 2148'— $S07M Íð68
— 10187 — 11719 — 12385 —
13334 — 15748 — 17106 — 17216
— 17218 — 18744 — 18878 —
19478 — 19800 — 19879 — 20433
— 22409 — 23050 — 23929 —
24278 — 25638 — 30410 — 30844
— 31646 — 31693 — 32363 —
34073 — 34273 — 36567 —
— 37573 — 40309 — 41139 —
41453 — 42238 — 44309 — 47794
— 47902 — 49158 — 49383 —
49583 — 50530 — 50984 — 51811
— 55573 — 56353 — 56426 —
56606 — 56963 — 57704.
(Birt án ábyrgðar).
Ljóðskáld skrlfar
um Ijóðskáld
Það er ekki á hverjum degi, sem
hér koma út yfirlitsibækur um ís-
lenzka ljóðlist. Er raunar undarlegt
í þessu skáldskaparins landi, hve lít-
ið hefur verið gert af því á undan-
förnum áratugum að fjalla um ís-
ienzku ljóðlistina í þeim mælikivarða,
að það henti sem fræðilegt upplýs-
ingarit, sem þó sé skrifað á alþýð-
legan hátt, svo öllum megi verða
skiljanlegt, og hleypidómalaust, mitt
í þvi moldviðri hleypidómamna, sem
hér ríkir á vettvangi ritlistarinnar,
einkum vegna fáeinna einstaklinga,
sem láta hvergi fritt, og standa í
einhverri stórstyrjöld gegn níutíu og
níu prósentum af því sem skrifað er
í landinu, sjálfum sér til vegsömun-
ar og dýrðar, alveg eins og upp sé
risinn Ólafur digri og ætli nú að
kristna Noreg. Nú er sem sagt komin
bók eftir Jóhann Hjálmarsson skáld,
sem hann nefnir „íslenzka nútíma-
ljóðlist”, safn greina um ljóðagerð
nútímans, og vafalaust bók, sem
mörgum af starfsbræðrum hans
hefði reynzt erfitt að skrifa, þeim
sem hafa einangrað sig við sjónar-
mið, sem eiga heima á fótboltaveili.
Jóhann segir sjálfur í formála; „þessi
bók er tekin saman í því skyni að
freista l>ess að eyða fordómum um
hina nýju ljóðlist, skapa henni um-
ræðugrundvöll’-’. Þannig hefur eitt
af yngstu skáldum þjóðarinnar lagt
sitt af mörkum Ijóðlistinni til vegs-
auka, og um leið iokað fyrir þann
möguleika að vera sjálfur tekinn til
meðferðár í verkinu, sem þó væri
fyllileg* réttmætt.
Og taugastríðið
heldur áfram.
Nýlega birtist hér í Tímanum
greinarflokkur eftir þýzkan próf-
essor um íslenzkar þókmenntir, sem
virðist ekkl hafa þjónað öilum hugs-
anlegum sjónarmiðum. Var það
skýrt tekið fram í formálsorðum
bíaðsins fyrir greinarflokiknum, að
þetta væri aðeins yfirlit erlends
manns, og mörgum höfundum sleppt.
Þar sem eklki þótti ástæða til að
telja upp hvert einasta nafn, sem
þessi þýzki þrófessor hefði átt að
nefna, hefur nú gefizt tiiiefni til að
skrifa grein hér í blaðið, og ber að
gæta að sivona þýzkur prófessor er
ekki undirlagður af hérlendum bók-
menntastefnum, og hann, sem höf-
undur, er frjáls að skoðunum sín-
um. Ef hins vegar einhver á um
sárt að binda, væri reynandi að fara
til Berlinar, þar sem maðurinn býr,
og „turnera” honum. Svo gæti höf-
undur athugasemdarinnar snúið sér
að nœsta viðfangsefni, sem sé því að
gagnrýna, að hér hafa sænskir út-
varpsmenn verið á ferð til að leita
frétta af íslenzkum bókmenntum.
Þeir töluðu aðeins við tvo eða þrjá
rithöfunda, vel búnir með upplýsing-
ar að heiman. Hvað um alla hina,
sem ekki verður minnzt á í sænska
útvarpinu, þegar þeir koma heim.
Hefur enginn beðið Gunnar Stefáns-
son að tala máli þeirra? Og hvað
um allar þær bókmenntagreinar, sem
birzt hafa á undanförnum árum í
blöðum landsins, þar sem íslenzkir
greinarhöfundar hafa hvorki haft
tíma, getu né vilja til að nefna ann-
að en það sem þeim líkar. Má maður
suður í Berlin ekki láta þekkingu
sína takmarka efnið á sama tíma og
menn hér heima láta efnið takmarka
þeldkingu lesendanna.
Svarthöfði.
Biskupinn yfir íslandi, hr. Sigur-
björn Einarsson, hefur ritað prest-
um landsins bréf í tilefni af hinum
almenna bænadegi, sem er fimmti
sunnudagur eftir páska, eða 16.
maí n.k. fer bréf biskupsins hér á
eftir:
Reykjavík, 29. apríl 1971.
Hinn almenni bænardagur, 5.
sunnudagur eftir páska, er 16. maí
þ.á. Ég leyfi mér að mælast til,
að hugleiðingar- og bænarefni
dagriM verði
Qtristin uppeldismótun.
Bvert stefnir um mótun þjóðar-
innar? Til skamms tíma var það
ekkj umdeilt, að stefnumark þjóð-
aruppeldisins skyldi vera kristið
trúarviðhorf og kristið
siðgæði. Foreldrar viðurkenndu
það sem frumskyldu að fræða börn
sín um undirstöðuatrði kristinnar
trúar, kenna þeim bænir, leiða
þau inn í hugarheim Biblíunnar,
kenna þeim að virða Guðs vilja og
treysta frelsara sínum. Það var
talið höfuðhlutverk almennrar
skólafræðslu, þegar skólahald og
skólaskylda hófst í landinu, að vera
heimilunum til aðstoðar í þessu-
Barnaskólar skyldu taka að sér
verulegan hluta þess verkefnis,
sem fólgið er í skírnarboði Krists:
Að kenna þeim, sem skírðr eru, að
rækja það, sem hann hefur boðið.
Skóla- og uppeldismál hafa verið
mjög á dagskrá að undanförnu.
Þess er ekki að dyljast, að í þeim
umræðum gætir oft næsta óljósra
hugrnýnda um það, hvert skuli
^tefna í uppeldismálum og hvaða
mótunarafl skuli stutt til áhrifa á
uppvaxandi kynslóð. Hitt er einnig
ljóst, að áhyggjur gera vart við
sig víða, bæði meðal kennara og
foreldra, og að margir finna sárt
til þess, að vandamál uppeldisins
eru þungbær og uggvænleg. Enginn
hefur á boðstólum neina allsherjar
lausn á öllum vanda. En þeir, sem
hafa orðið þeirrar blessunar að-
njótandi að kynnast því af eigin
raun, hverju kristin trú fær orkað
til heillaríkra áhrifa, þeir vita, að
hér er um afl að ræða, sem þjóðin
hefur ekki efni á að vanmeta,
gleyma og vanrækja.
Skólar eru þjónar fólksins í land
nu. Ríkisreknir fjölmiðlar, hljóð-
varp og sjónvarp, hið sama. Það
er fólkið, sem ber ábyrgðina á því,
hvaða stefnumiðum er fylgt í starf-
semi þessara áhrifamiklu aðilja.
Það er móðirin og faðirinn, sem
fyrst og fremst bera ábyrgðina á
innri mótun barnsins og þar með
á velfarnaði þess í lífinu. Þess
vegna eru það foreldrarnir, heim-
ilin, sem eiga að hafa úrslitaat-
kvæðið um grundvöll og stefnu
þess uppeldis, sem ríkið tekur að
sér, bæði með skólakerfinu og öðru
opinberu mótunarstarfi.
Allir góðir menn vilja vel. Hver
og einn gegn og góðfús maður, sem
lciðir huga að uppeldismálum, vill
að þjóðlífið mótist á þann veg, að
börn og unglingar hafi sem greið-
asta leið til alhliða þroska. Mörg-
um vorra ágætu skólamanna er
ljóst, að heilnæm skapgerðarmótun
er meginhlutverk alls uppeldis-
starfs og að sannindi kristinnar
trúar eru ómetanlega verðmætur
grunnur og viðmiðun í þessu efni.
En er almenningur nægilega vak-
andi og nógu vel á verði í þessum
sökum? Undir því er það komið,
hvort hin mikla og vaxandi opin-
bera íhlutun í uppeldsmótun æsk-
unnar tekur meira eða minna tillit
til þeirrar óskar mikils meirihluta
foreldra, að börn og unglingar fái,
samfara almennrj uppfræðslu,
kristið veganesti og vegsögn til
undirbúnings undir lífið. Og sé
ekki stefnt að því að hlynna að
kristnum trúar- og siðgæðisáhrif-
um, á hvaða stoðum á þá að reisa
hugsjónir samfélagsins um mann-
gildi og mannúð, um ábyrgð í inn-
byrðis samskiptum þegnanna, um
mat verðmæta og mannlega reisn?
Hvert á þá að stefna um mótun?
Verjum bænadeginum til þess að
hugleiða þetta, kristnum almenn-
ingi í landinu til vakningar og ein-
dregnari samstöðu um að auka og
styrkja áhrif kristinnar trúar í öllu
uppeldisstarfi. Biðjum fyrir heim-
ilum og skólum, fyrir foreldrum og
kennurum. Biðjum þess, að hinir
ungu komi auga á hinn góða og
rétta veg, hina æðstu og sönnu
fyrirmynd í allrj breytni og hinn
fullkomna ráðgjafa í öllum vanda
lífsins, Jesúm Krist, Drottin vorn.
HÉRAÐSSKÚL-
INN Á REYKJ-
40 ÁRA
Á þessu ári eru liðin 40 ár síð-
an Héraðsskólinn á Reykjum í
Hrútafirði tók til starfa. Skóla-
starfsins hefur þegar verið
minnzt að nokkru í blöðum og út
varpi. Nokkrir nemendur í skóla-
stjóratíð Guðmundar Gíslasonar
hreyfðu þeirri hugmynd nú á út-
mánuðum að skólanum yrði gefin
mynd af hinum látna skólastjóra.
Hefur nú verið ákveðið að hefj-
ast handa um fjársöfnun í þessu
skyni. Hópur fyrri nemenda í
Reykjaskóla tekur við fjárfram-
lögum.
Þeir eru:
Ingibjörg Jóhannsdóttir, Mið-
braut 1, Seltjarnarnesi. Þorgeir
Þorgeirsson, viðskiptafræðingur,
Meistaravöllum 13, R. Þorsteinn
Ólafsson kennari, Bugðulæk 12,
R. Haraldur Ólafsson dagskrár-
stjóri, Ásvallagötu 23, R. Ingólf-
ur Guðnason hreppstjóri,
Hvammstanga. Einar Evensen tré
smíðameistari, Blönduósi. Björn
Arason umboðsmaður, Helgugötu
9, Borgarnesi. Þorsteinn Kristins-
son kennari, Faxabraut 40D,
Keflavík. Guðmundur Klemenz-
son kennari, Varmahlíð, Skaga-
firði. Torfi Guðbrandsson, Finn-
bogastöðum, Árneshr. Stranda-
sýslu. Jónas Jónasson, Melum,
Strandasýslu. Kristján Hjartar-
son, Skagaströnd. Ingimar Elías-
son, Bakka, Kaldrananeshreppi,
Strandasýslu. Rúnar Sigmunds-
son viðskiptafræðingur, Espilóni
14, Akureyri. Gunnar Jónsson bif
reiðastjóri, Ketilsbraut 18, Húsa-
vík.

í; : ’Á- +}: * ~7 "»'< «■
■* ’ ■ --'• > • - ‘ \ ::