Tíminn - 13.06.1971, Síða 8

í
20
TIMINN
SUNNUDAGUR 13. júní 1971
ROBERT MARTIN:
BYSSA TIL LZIGU
56
ville. Ég er búinn að senda henni
skeyti.
Jim þreifaði á jakka sínum að
framan og fann, að byssan, sem
Hector hafði látið honum í té, var
enn á sínum stað. Það veitti hon-
um vissa öryggiskennd, og hann
dreypti á glasinu, sem Winters
var búinn að fá honum og hella í.
Viskíið, sem hann saup á, var
ákaflega gott, rétt eins og viskí,
sem vingjarnlegur, gestrisinn mað
ur býður gestum sínum, átti að
vera, — í þessu tilfelli góður
maður, sem átti afleita konu. Mað-
ur, sem átt hafði samstarfsmann,
er ekki skildi hinar einföldu spila-
reglur réttum skilningi, heldur
reyndi að hafa rangt við, þegar
hann sá sér færi á. Jim stóð á
miðju gólfi með glasið í hendinni
og stundi þungan. Svo sneri hann
sér að Jeff.
— Ég má liklega ekki líta á
riffil frúarinnar — þennan, sem
var reistur upp inni í skápnum
í klúbbhúsinu?
— Til hvers? spurði Winters
með þjósti.
Jim leit ekki undan, en hélt
áfram með hægð:
— Mig langar til að rannsaka,
hvort hleypt hafi verið aí honum
nýlega, og ennfremur, hvort nokk-
ur fingraför finnast á honum. Og
ég þykist vita, að lögreglan hafi
hug á að bera saman hlaupið á
lionum og kúlurnar, sem finnast
kunna í Sam Allgood látnum.
Jeff Winters varð öskugrár í
framan, og örskamma stund skein
ósvikin angist úr augum hans.
Síðan dró hann mjög djúpt and-
ann, og það var auðséð, hvernig
hann reyndi að sækja i sig veðrið
og ná valdi yfir taugum sínum.
— Lily drap ekki Sgm, mælti
hann ofurrólega, — ef það er það,
sem þér eruð að gefa í skyn.
— Mér þykir fyrir þessu, sagði
Jim, og það var ekki ofsögum
sagt. Ég er ekki gráliði, en
hef þó þankagang gráliða, engu að
síður. Ef til vill er það saurugur
hugsanagangur, sem ég hef, fullur
tortryggni, en við því er þá ekk-
ert að gera. Eiginkona yðar ógn-
aði Sam Allgood í gærkvöldi með
skotvopni, og ef Hector hérna
hefði ekki þrifið vopnið úr hönd-
um hennar, er ekki fyrir að
synja, að hún k.vnni að hafa skotið
Sam til bana þar á staðnum. Á
eftir gerði hún gaman úr öllu, en
ég er ekkert viss um, að henni
hafi þá verið næsta mikið gaman
í huga. Ég vonast til, að þér mis-
virðið ekki orðalag mitt, en það
var deginum Ijósara, að hún var
tryllt af afbrýði gagnvart hinum
konunum, þessum, sem Sam geiði
sér títt við í drykkjugalsa sínum,
og ég er á þeirri skoðun, að hún
hafi banað honum. Og því, að hún
hafi farið til Toledo, trúi ég alls
ekki. Ég hygg, að hún leynist á
einhverjum völdum felustað hér í
bænum — jafnvel í þessu húsi.
Jim tók eitt skref áfram, í átt-
ina til símans, sem stóð á litlu
borði. — Hvað sem öllu Hður, lít
ég á það sem skyldu mína, að
síma til lögreglunnar og óska
þess, að kona yðar verði tekin
föst — sem grunuð, einungis,
þar ti! skotvopn hennar hefur
verið rannsakað — fyrir morðið
á Sam Allgood.
— Ég vildi, að andskotinn hirti
yður, hrökk út úr Jeff Winters,
— yður, með þessa ótætis, skítugu
gráliðasál. Lily drap ekki Sam. Það
var ég sjálfur, sem drap þann
vesæla dóna!
Það varð þögn í hinni stóru
stofu, stórkostleg, þung þögn, og
Jim fannst hann í einni svipan
vera orðinn gamall, þreyttur og
hnugginn. Þetta var það síðasta,
er hann hafði getað búizt við, og
hann fann mikið til með Jeff Win
ters. Aðslaðan, sem maðurinn ,var
kominn í, var blátt áfram hræði-
leg. Jim leit út undan sér til Hec-
tors. sem sat eins og hann væri
stirðnaður og vissi naumast, í
hvaða átt hann skyldi líta.
Það hryggir mig að heyra
það, sagði Jim með alvöruþunga.
— Svo sannarlega.
Winters sneri sér að skápnum,
sem hann geymdi vinföngin í.
— Segið okkur, hvernig það
gekk til, mælti Jim, eins og ekk-
erl væri. Jeff Winters sneri sér
aftur hægt við og leit framan í
Jim. Hann hélt á blárri skamm-
byssu af gerðinni Smith & Wes-
son, cal. 38, og Jim þekkti á
augabragði sína eigin byssu, þá
hina sömu og stolið hafði verið úr
ferðatösku hans, er hann var ný-
kominn í bæinn. Hann hefur
geymt hana í skápnum allan þenn
an tíma, hugsaði hann angurvær
og leit aftur á Hector, sem var
þó alltof langt frá, til þess að geta
orðið að nokkru minnsta liði,
eins og á stóð.
Jeff Winters hélt á vopninu í
styrkri hendi, og hann hóf máls
með hljómlausri röddu:
— Hreyfið yður ekki, Bennett,
og ekki heldur þú, Heclor. Ég er
lögfræðingur, málafærslumaður,
og ég veit til fulls, hvað klukkan
slær. I þessu ríki er það raf-
magnsslóllinn — en það er aöeins
unnt að setja mig í hann einu
sinni.
— Þér skuluð leggja frá yður
þessa skammbyssu, sagðf Jim. og
um leiö sté hann eitt fótmál á
móti Jeff. — Við Hector erum báð-
ir vinir yðar, og vera má, að við
getum fundið einhverja útgöngu-
leið, ef við leggjum allir saman.
Það, sem nú skipti mestu máli,
var að draga þessa tvísýnu stund
á langinn, hugsaði Jim, og reyna
með lempni, að fá hann til að
teggja skotvopnið frá sér.
— Gætið sjálfs yðar, Bennett,
sagði Winters hörkulega, — og
hreyfið yður ekki. Ég veit, hvað
það er, sem biður mín. Ég drap
Sam vegna þess, að hann hafði
unnið til þess, og ég hafði lengi
hatað liann. Það var ekki aðeins
vegna þeirrar hliðar, sem sneri að
Lilv, því að hún var bara cin af
fjölmörgum ástkonum hans. Ef
einhver alvara hafði legið þar að
baki og Lily í alvöru viljað íalla
í faðm hans fyrir fullt og allt, þá
liefði ég síður en svo reynt að
vera þar þröskuldur i vegi. En
frá hendi Sams var þarna ekkert
á ferðinni annað en leikaraskap-
ur, og Lily var honum aðeins
dægrastytting, þegar hann hafði
enga aðra. Ó, já. Ég vissi fullvel
skil á þessu öllu, sem fram fór,
og ég gat ekki horft upp á, að
Lily fleygði sér við fætur hans á
þennan hátt. I-Iann átti sér aðrar
ástmeyjar, og —
Winters tók sér málhvild, og
Jim sá, hvernig svitinn spratt
fram á enni hans.
— Marianne Donati, til dæmis?
hraut út úr Jim.
— Já, til dæmis hana, tautaði
Jeff Winters, og höndin, sem
kreppti fingur um skammbyssu-
skeftið, var nú ekki alveg laus
við óstyrk.
Jim gaut augunum til Hec-
tors og sá nú, að hann lagði glas-
ið varlega frá sér á gólfið og stóð
á fætur. Iíann stóð grafkyrr, en
augnaráðið gaf ótvírætt til kynna,
að hann væri sérlega var um sig.
Jim skrefaði ennþá áfram, en að-
eins eitt spor. Winters stóð ckki
kyrr heldur, — hann gekk aftur
á bak og lyfti skammbyssunni.
— Standið þér í sömu sporum,
í djöfuls nafni! hvæsti hann. —
Og leggið þetta vel á minnið: að
ég áfellist ekki Lily nokkra
minnstu vitund. Ilún er ekkert
Næturvörzlu í Keflavik 14.
annast Kjartan Ólafsson.
júní

I
MINNING
FÉLAGSLÍF
Á mánudaginn verður jarðsung-
in frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði
Pálína Ásgeirsdóttir. Hennar verð-
ur minnzt í Islendingaþáttum Tím-
ans síðar.
er sunnudagurinn
13. júní
Árdcgisháflæði í Rvík kl. 09.21.
Tungl í hásuðri kl. 05.12.
HEILSUGÆZLA
Slysavarðstofan i Borgarspftalan
mn er opln allan sólarhringtan.
Síml 81212.
Slökkviliðið og sjúkrabifreiðir fyr-
far Reykjavfk og Kópavog sfml
11100.
Sjúkrabifreið 1 Hafnarfirði síml
5133«.
Tanniæknavafct er l Heilsuverndar-
stöðinni, þar sem Slysavarðstoí
an var, og ex opln iaugardaga oc
sunnudaga kl. 5—6 e. h. — Simi
22411
Almennar npplýsingar um lækna-
þjónustn f borginni eru gefnar 1
simsvara Læknafélags Reykjavfk
ur, sími 18888.
Keflavíkm ApOtek er opi8 vlrka
dagB kL »—19, laugardaga kl
9—14, belgidaga fcl 13—15.
Apótek Hafnarfjarðar er opið »11-
virfca dag frá fcl 9—7. a laugar
dögum fcl 9—2 oe á mnnudöE
ntn og ððrum nelgidögum er op
18 frö fcl 2—4
Kvöld- og helgarvörzlu í Apóteka
í Reykjavik vikuna 12. — 18. júní
annast Austurbæjar-Apótek og
Lyfjabúð Breiðholts.
Næturvörzlu í Keflavík 12. og
13. júní annast Guðjón Klemenz-
FÍB-2
FÍB-3
FÍB-5
Félag íslcnzkra bifreiðacigcnda:
Staðsetning vegaþjónustubifreiða
F.Í.B. helgina 12.—13. júní:
FÍB-1 Aðstoð og upplýsingar
Hvalfjörður — Mosfellsh.
Hellisheiði — Arnessýsla.
Kranabifreið staðsett á
Akranesi.
R-21671 Kranabifreið.
Málmtækni s.f. veitir skuldlausum
félagsmönnum F.I.B. 15% afslátt
af kranaþjónustu, símar 36910 og
84139. Kallmerki bílsins gegnum
Gufunesradíó er R-21671.
Gufunesradíó tekur á móti aðstoð-
arbeiðnum í síma 22384 einnig er
hægt að ná sambandi við vega-
þjónustubifreiðarnar í gegnum hin-
ar fjölmörgu talstöðvarbifreiðar á
vegum landsins.
Félagsstarf eldri borgara í Tóna-
bæ. Skoðunarferð verður farin í
listasafn Einars Jónssonar á morg
un mánudag. Lagt af stað' frá Aust-
urvelli. Vinsamlegast tilkynnið þátt
töku í síma 18800 Félagsstarf eldri
borgara frá kl. 9 — 11 f.h.
Séra Gunnar Arnason mun taka
á móti gestum frá kl. 3—6 í dag
í efri sal Félagsheknilis Kópavogs.
ARNAÐ HEILLA
Séra Gunnar Árnason, sóknar-
pr.estur í Kópavogi, er sjötugur í
dag, sunnudaginn 13. júní. Hann
er í hópi virtustu presta landsins
og þjóðkunnur kennimaður. Sr.
Gunnar var prestur í Æsustaða-
prestakalli rúman aldarfjórðung
til 1952. er hann varð prestur í
Kópavogi, þar sem hann hefur
notið sívaxandi trausts og vin-
sælda. Séra Gunnar hefur ritað
margt, sem vakið hefur athygli al-
þjóðar og verið ritstjóri Kirkju-
ritsins um hríð. Kona séra Gunn-
ars, Sigríður Stefánsdóttir frá
Auðkúlu, er látin fyrir skömmu.
Eldurinn brciðist ört út. Þeir neyðast til að sleppa Arnarklónni, ef þeir ætla byssuna um leið og við ríðum af stað.
að komast úr logunuin. — Tonto, notaðu — Þelta cr rétt, kunningi. Upp nú Silfri.