Tíminn - 23.07.1971, Blaðsíða 5

FÖSTUDAGUR 23. júlí 1971

TÍMINN
5
Vísindama'ður einn hafði gef-
fið út langt vísindarit, og þóttu
fniðurstöður höfundarins hæpn-
«ar.
Um hann sagði Árni heitinn
! Pálsson, prófessor.
— Ég hef aldrei vitað mann
— Þú skalt ekki láta hann ■ þurfa að beita jafn miklu viti
bjarga þér, hann er giftur. ; til að komast að rangri niður-
I stöðu.
Skólakennari lét nemendur
sína skrifa stíl um afleiðingar
letinnar.
Ritgerðir nemendanna voru
upp og ofan, eins og gengur, en
einn nemandinn var þó áber-
andi frumlegastur.
.Ágúst kaupmaður í Stykkis-
hdilmi var eitt sinn í réttum að
hausti til.
Hann sat þar við skál með
nokkrum bændum.
Einn bændanna hafði verið
gi'unaður um sauðaþjófnað.
Bóndi þessi og Ágúst lenda í
arðasennu.
Ágúst segir þá við bónda:
— Það vita nú allir, að þú
ert sauðaþjófur.
— Þetta væru stór orð, Ágúst,
segðir þau ekki, svaraði
MEÐ MORGUN !
KAFFINU
&
Samtöi og hávaði mikill var
eitt sinn í kennslustund í
menntaskólanum.
Loks missir kennarinn þolin-
mæðina og segir:
— Það er meiri hávaðinn og
kjaftæðið í ykkur. Það tala all-
ir nema sá, sem er uppi.
Símskeyti það, sem hér fer á
eftir, var sent frá Vestmannaeyj
um til sjómanns, sem var á síld:
— Fæddist í nótt. Okkur
mömmu líður vel. — Sonur.
arðarför kunnrar húsfreyju
undir Eyjafjöllum hafði farið
fram. Erfidrykkja með vínveit-
ingum, var haldin á heimili hinn
ar látnu eftir jarðarförina.
Menn voru góðglaðir þegar ,
þeir héldu heim frá jarðarför-i /V*
inni. Meðal þeirra var systir
húsfreyju. Hún segir við sam-
ferðafólkið.
— Þetta hcfur verið skemmti
legur dagur, alveg eins og fjör-
ugasta smalabúsreið.
Magnúsi hreppstjóra í
Hvammi sem var einn í förinni,
varð þá að orði:
— Það er gott að þú getur
skemmt þér, Gunna mín. Það er
ekki nema einu sinni, sem húri
systir þín deyr.
I

— Ilann stal töskunni
með Júdó-búningnum í.
Ég lield’ún sé reið útí þig líka.
CT NJ M I Hún sagði, að það væri nóg að
—1 annar okkar segði henni að
DÆMALAUE3I slappa af.
•HMHIHMIIIIllHIIMIIIMIIIUMMHMIMMIMMmHMIIirMMHMIUIIIIIMI
j Þessi undarlega klæddi vík-
' ingur á myndinm er enginn ann-
j ar en Palle Nielsen danski
j handboltamaðurinn umtalaði.
t Fatnaðurinn sem hann er í, er
| heimatilbúinn af honum sjálf-
| um. Palle lærði að-hekla fyrir
! nokkrum árum og síðan hefur
hann oft tekið upp heklunálina
og garnið í járnbrautarlestinni,
þegar hann hefur. verið á keppn-
isferðalögum. — Það er ein-
staklega róandi að hekla, segir
■ Palle ■— og svo getur maður
j spjallað við strákana um leið.
j — Fyrst hlógu þeir að mér, og
j farþegarnir í lestinni litu svo-
j lítið undarlega á mig, en þeir
í urðu leiðir á því, það er held-
ur ekki svo athyglisvert að
j sjá karlmann hekla. Palle
j Nielsen notar aldrei uppskrift-
j ir, hann heklar bara til að hafa
j það gott og vonar svo að árang-
, urinn verði nothæfur til ein-
j hvers. Úrtökur og þess háttar
j fer bara eftir tilfinningunni, og
I hann tekur það ekkert alvarlega
j þótt flíkin verði kannski sums
j staðar of þröng og annarsstaðar
j og víð. Meðal þess, sem Palle
j hefur heklað má nefna risa-
j vaxna inniskó, sem hann fóðraði
; með gæru, því þeir voru allt of
J stórir. Vettlingar, húfur, trefl-
J ar er það, sem hann hefur fram
j leitt mest af, en einnig þetta
j glæsilega vesti, sem er jafn-
j þungt og voldugur vetrarfrakki,
því garnið var 6 fallt í það.
Palle skipti um mynstur á
j svona 10 sentimetra fí'esti, því
j honum finnst dauðleiðinlegt, að
í hekla alltaf eins.
*

Danska ríkið hefur grætt 17
milljónir danskra króna á börn-
um, sem eru fædd utan hjóna-
banda. Þessar milljónir greiða
feður í svokallaðan meðlags-
sjóð. En það eru ekki allir feð-
ur, heldur aðeins þeir, sem sam
kvæmt dómi geta verið feður
barnsins. En í Danmörku er það
svo, að hvert lausaleiksbarn á
að meðaltali tvo feður, en móð-
ir barnsins fær aðeins greitt
eitt meðlag, þótt fleiri tn einn
faðir greiði með barninu. Af-
- ★ - ★ -
Þessi'káti ungi maður á mynd
inni, er eini ballettdansari
heimsins, sem er með gerfifót.
Hann er danskur og heitir Sör-
en Skjoldemose. Fyrir einu ári,
hékk líf hans á bláþræði. Hann
var í sumarfríi á Spáni og velti
skellinöðrunni og fótbrotnaði
illa. Spönsku læknunum tókst
ekki betur til en svo, að drep
komst í sárið og heima í Dan-
mörku varð að taka fótin af um
hné. Þá fannst Sören að lífi
sínu væri lokið, því hver hafði
heyrt um einfættan ballettdans-
ara og annað gat hann ekki en
dansað og aldrei dottið í hug að
lifa á neinu öðru. En unnusta
hans og foreldrar gáfust ekki
gangurinn fer I sjóSlnn, sem er |
nú orðinn 17 milljónir danskar, j
eða um 205 milljónir íslenzkar. j
Nú hefur lögunum hins vegar S
verið breytt í Danmjii'ku, þannig j
að ekki er hægt að dæma nema j
einn mann föður að hverju j
barni, þannig að börn, sem hér j
eftir fæðast, eiga aðeins einn i
föður, en þó munu feður bama, "
sem fæddust fyrir 1961, geta j
verið fleiri, hafi þeir verið j
dæmdir það fyrir iagabreyting- j
una.
— ★ — ★ —
upp og að lokum fékk hann trú =
á lífið að nýju. Ballettstjóri j
hans bauð honum hlutverk, þar J
sem hann átti bara að leika lát- j
bragðsleik. Svo fékk Sören j
gerfifót og nú er ekki hægt að j
sjá, annað, en hann sé á sín- =
um eigin tveim fótum. Hann er j
meira að segja farinn að dansa j
en er að hugsa um að snúa sér j
að leiklistinni í og með. — Ég j
man ekkert eftir, að ég er með j
gerfifót, stundum, segir hann S
— þetta er ekkert meira en j
falskar tennur. Sören fer oft og j
heimsækir sjúklinga, sem eins j
er ástatt um, til að sanna, að j
það sé hægt að lifa lífinu, þó j
maður missi fótinn. j