Tíminn - 01.10.1971, Qupperneq 10

10
TIMINN
FÖSTUDAGUR 1. október 1971
0
IÐUNNAR
PEYSA...
Iðunnarpeysur hafa alltaf
þótt framúrskarandi
vönduð framleiðsla. Á
haustkaupstefnunni
íslenzkur fatnaður voru
nýju mynstrin mjög vinsæl
og gerðu innkaupastjór-
arnir stórar pantanir.
Ef þér viljið kaupa góðar
og vandaðar peysur á
börnin, þá spyrjið kaup-
manninn um Iðunnarpeysur.
Barnsmeðlög
Framhald af bls. 1
þúsund krónur með hverju barni
ó mánuði.
— Hvað á Reykjavíkurborg
miklar fjárhæðir útistandandi í
meðlagsskuftum?
— Ég hef gizkað á, að öll sveit-
arfélög á landinu eigi útistand-
andi 300—350 milljónir kr. í
ógreiddum barnsmeðlögum, og af
þcirri upphæð á Reykjavíkurborg
um 60%. Þessar skuldir fyrnast
aldrei, og það getur því jafnt
verið áttræður öldungur, sem tví-
tugur piltur, sem skuldar. Hjá
Reykjavíkurborg innheimtast venju
m
2500 klukkustunda Iýsing
við eSlilegar aðstæður
(Einu venjuiegu perurnar
framieiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sfmi 16995
lega CO—70% af þessum skuldum,
en þegar verkföll og atvinnuleysi
herja, versnar innheimtan um
allan helming, því þá falla niður
reglulegar greiðslur í mörgum til-
fellum.
— En nú er að verða breytt
fyrirkomulag á þessari innheimtu?
— Já. um næstu áramót á að
taka til stofnun, sem sér um þessa
innheimtu fyrir öll sveitarfélög
á landinu, og er henni komið á
fót fyrir tilstuðlan Sambands ísl.
sveitarfélaga. Stjórn stofnunarinn
ar skipa þeir Guðmundur Vignir
Jósefsson, gjaldheimtustjóri,
Hjálmar Vilhjálmsson, ráðuneytis
stjóri og Alexander Stefánsson,
sveitarstjóri í Ólafsvík. Starf for-
stöðumanns þessa stofnunar hefur
verið auglýst laust til umsóknar,
og rennur umsóknarfrestur út á
morgun að ég held.
— Hvað verður þá um Kvía-
bryggju?
— Jú, þá verður Kvíabryggja
jafnt til afnota fyrir öll sveitar
félög, en ekki aðeins Reykjavík.
Kvíabryggja er mikil svipa við inn
heimtu ógreiddra meðlaga, og
áreiðanlega 200—300 menn sem
greiða gjöldin vegna þess að öðr-
um kosti eiga þeir yfir sér að
verða úrskurðaðir á Kviabryggju.
Innheimta meðlaga gengur jafnt
yfir alla, og þar skipta engu máli
pólitísk sambönd, ættar eða vina-
tengsli.
Friðrik spáir
með Petrosja og hann fór með
þá Larsen og Tamainof. „Ég
er stór fiskur, en Petrosjan lítill
fiskur, segir Fischer, og eins
og allir vita þá borða stórir
fiskar litla, segir Fischer.
Við báðum Friðrik Ólafsson,
stórmeistara að spá um úrslitin
í einvíginu. Friðrik sagði, að
mjög erfitt væri að spá um úr-
slitin að þessu sinni. Það færi
sjálfsagt mikið eftir því, hvern-
ig Fischer færi af stað, en ég
gæti trúað, sagði Friðrik, að
keppnin færi 7V2—iy2 Fischer
í hag. Reyndar kæmi það manni
á óvart ef það yrði mikið jafn-
ara, ef miða á við árangur
Fischers undanfarið.
Vinnuveitendur
Framhald af bls. 1
um samstarfsncfndir í fyrirtækj-
um.
8. Endurnýjaðar verði sem fyrst
„Leiðbeinir.gar um undirbúning
og framkvæmd vinnurannsókna."
9. Flutningalínan í Reykjavík
verði felld niður.
10. Kaup ckuli ekki greitt fyrstu
2—3 daga í "eikindatilfellum.
Skattalögreglan
Framhald af bls. 1
lögfræðimenntunar, eða þá stað-
góðrar þekkingar og reynslu í
bókhaldi, reikningsskilum og skatta
miálum. Þá segir í auglýsingunni
að endurskoðunarnám komi til
greina. Umsóknarfrestur er til
29. október.
Hafnargarðurinn
Framhald af bls. 3.
Alþingis ráðstöfunarvald í þeim
tilfellum.
Grímseyingar hafa enn ekki
sótt um bætur úr sjóðnum vegna
þeirra kostnaðarhluta af brim-
varnargarðinum.
Grímseyingum hefur verið af-
hent einta’.; af uppgjöri hafnar-
gerðarinnar, en engar athugasemd
ir hafa borizt varðandi uppgjörið
til okkar.
Grímseyingum voru sendar allar
teikningar og þeim kynntar áætl-
anir um framkvæmdir, en engar
ákveðnar óskir komu fram um
breytingar.“
íþróttir
Framhald af bls. 8.
sagt farið í taugarnar á Sdór,
vegna þess að ég tala þar mest
um Akranes, sem hann er veik
ur fyrir. Hugmynd mín var
samt ekki sú, að níðast á þessu
ágæta liði, sem það er á okk-
ar mælikvarða, heldur að
benda á, bve við værum orðn-
ir lélegir í knattspyrnu, þegar
lið frá Möltu væru farin að
sigra okkar beztu lið með 3:0
og 4:0. En það er mín skoðun,
að ef Fram og Akranes hefðu
leikið annan leikinn hér heima,
hefði verið hægt að koma í veg
fyrir, að þau yrðu slegin út.
Fram sigraði í síðari leik sínum
ytra 2:0 og vantaði því lítið
upp á að komast í 2. umferð,
og Skagamenn gerðu jafntefli
við mótherja sína í síðari leikn
um, og hefðu sjálfsagt borið
sigur úr býtum, ef þeir hefðu
leikið hér „í kuldanum" síðari
leikinn. Og læt ég þessi dæmi
nægja.
Það, hver heiðurinn eigi
af því að gagnrýna fyrstur
manna hér á landi, að íslenzk
lið, sem taka þátt í Evrópu-
keppni, skuli leika báða leiki
sína erlendis, skiptir ekki
mestu máli. Hann má Sdór
eiga mín vegna (og sjálfsagt
Alfreðs líka). Það gera aftur
þeir, sem lcoma í veg fyrir að
það verði gert í náinni framtíð.
Að lokum vil ég þakka Sdór
fyrir þá „hugulsemi“ að titla
mig í grein sinni ritstjóra
íþróttasíðunnar. Þann titil hef
ég hingað til ekki borið og
hef ekki hugsað mér að taka
hann upp eins og þessum
ágæta starfsbróður mínum er
kunnugt um. — klp.
S.Í.B.S.
Framhald af bls. 2.
meta þetta starf og tilhögun þess.
Því að ávallt hefur félagið skipað
sér í þau skörð sem opnazt hafa
í vegg heilsuvernda lands-
manna og engin þreytumerki sjá-
anleg á þessu aldna félagi. Það
væri því ekki nema maklegt að
þjóðin veiti SÍBS traustsyfirlýs-
ingu með því að kaupa merki
og blöð berklavarnardagsins á
sunnudaginn kémur.
Síðastliðin tvö ár hafa verið
annasöm mjög í Reykjalundi. Víð-
tækar stórframkvæmdir hafa ver-
ið á döfinni. Unnið er að mikilli
stækkun á aðalbyggingum, þannig
að rúm fyrir 40 sjúklinga bætast
við þau 150 sem fyrir eru.
Endurliæfingastöðin verður stór
aukin og ný og stór sundlaug
leysir hina gömlu af hólmi. Tvær
götur þorpsins hafa verið lagðar
olíumöl og ríkulega séð fyrir götu
lýsingu. Nýtt vörugeymslurými
lagt, og ræktun landsins stór-
aukin.
Ekki fer milli mála að þjóðin
er hreykin af Reykjalundi og vill
efla gengi hans, svo sem efni
frekast leyfa, og svo mun verða
í framtíðinni meðan SÍBS er köll-
un sinni trútt.
Tímarit félagsins er eins og
áður hið vandaðasta rit, 64 síður
og merki dagsins eru tölusett og
fylgir vinningur merkjunum, sem
er Útsýnisferð til Costa del sol
á Spáni.
Við óskum SÍBS gæfu og gengis
í framtíðarstarfi þess og væntum
góðs árangurs á söfnun Berkla-
varnardagsins 1971.
Á víðavangi
Framhald af bls. 3.
sér höndum lengur, — nú, þeg
ar dimmasti tími ársins fer í
hönd, eykst slysaliættan geig-
vænlega.
Hafa þeir menn, sem dauf-
heyrzt hafa við öllum bænum
hingað til, séð hvernig ástand-
ið er rétt fyrir kl. eitt á dag-
inn á Ilamrahlíðinni? Yngstu
börnin, sex ára gömul, standa
ráðvillt; skylduræknin og að-
vörunarorð togast á í þeim. Um
ferðin er svo þétt, að varla
virðist tækifæri til að skjótast
yfir götuna til að vera komin
á réttum tíma í skólann.
Einnig hefur verið óskað eft-
ir götuverði á skólatímanum á
Ilamralilíð, en því var svarað
neitandi, — engin þörf. Nú vil
ég spyrja, þarf að bíða cftir
slysi, til þess að eitthvað raun-
hæft verði gert? Er það sann-
gjarnt svar, þegar óskað er eft
ir sem allra minnstri um-
ferð eftir þessari miklu skóla-
götu, að gera ráðstafanir, sem
stórauka umferðina og þar með
slysahættuna?
Ég vona að svarið standi
ekki í þeim, sem ábyrgir eru
fyrir þessu.“ — TK
Hjúkrunarkonur
Framhald af bls. 2.
Sama máli gegnir um atriði, sem
"arða menntun og forráð til áhrifa
á sviði heilsugæzlu og hjúkrunar.
Hjúkrunarkonur á Norðurlönd-
um fá sífellt ný og aukin verkefni
við hjúkrun, kennsh’ og stjórnun.
Samvinnn hjúkrunai’kvenna á
Norðurlöndum — SSN — gerir því
kröfur til þess, að hvorki nýjar né
auknar starfsskyldur séu lagðar á
hjúkrunarkonur, án þess að samn-
ingar milli hlutaðeigandi hjúkrun
arfélags og vinnuveitanda hafi átt
sér stað.
Samvinna hjúkrunarkvenna á
Norðurlöndum gerir einnig kröfu
til þess, að hjúkrunarkonur geti
aflað sér þeirrar framhaldsmennt-
unar, sem krafizt er, til þess að
þær geti fylgzt með framförum f
sinni grein og haldi launum sín-
um á meðan.
Með tilliti til hins ríkjandi
stjórnmálaástands, sem felur í
sér sameiginlegan vinnumarkað í
Evrópu, m.a. fyrir hjúkrunarkon-
ur, heitir Samvinna hjúkrunar-
kvenna á Norðurlöndum — SSN
— hjúkrunarfélögum innan Efna-
hagsbandlags Evrópu fullum stuðn
ingi í kröfum þeirra um hækkun
þeirra lágmarkskrafna til hjúkr-
unnarmenntunar, sem eru ákveðn-
ar í reglugerðartillögum Evrópu-
nefndarinnar. Þessar lágmarks-
kröfur geta ekki talizt tryggja
fullnægjandi menntun með tilliti
til starfa hjúkrunarkvenna.
Samvinna lijúkrunarkvenna á
Norðurlöndum — SSN — telur
að hjúkrunarkonur frá löndum
utan Norðurlanda verði framveg-
is að fá möguleika til þeirrar
menntunar og kynningar, að þær
geti starfað jafnfætis innlendum
hj úkrunarkonum.
Frlent yfirlit
Framhald af bls. 6.
fremst til þess að láta afplána
þá refsidóma þeirra ungmenna,
sem vaða um borg og bæi til inn
brota, þjófnaðar og eyðilegging-
ar á verðmætum samborgara
sinna? Ég held, að þessi fjár-
festing væri ekki verri en stein
kassar austur á Eyrarbakka eða
uppi í Mosfellssveit. Þessir ung-
lingar, sem í þessum innbrotum
standa, eru oftast töluverð
mannsefni og því verðmæti fyr-
ir þjóðfélagið. Þeir þurfa fyrst
og fremst aga og starf, vinnu,
og Þennan aga og þetta starf
er hvergi betra né auðveldara
að veita en einmitt á sjó. Þar
kemur líka menntun samhliða,
þótt ekki sé hún á skólabekk.
Að prófa þetta er ekkert hættu-
spil, því gott skip heldur alltaf
verðmæti sínu og er því auð-
seljanlegt.
Ég hef kannski orðið nokkuð
margorður um þetta, en ástæða
mín er einfaldlega sú, að ég
hef kynnzt ýmsum atvinnugrein-
um og atvinnuháttum og er því
nú við ævikvöld að líta til lið-
innar ævi.
Ég er fæddur og uppalinn í
sveit og var þar einnig nokkuð
á fullorðinsárum mínum. Ég hef
ennfremur verið sjómaður og ég
hef unnið alls konar verka-
mannavinnu í borg og bæ. Ég
hef unnið að verzlunarstörfum,
svo og ýmsum opinberum störf-
um, og þegar ég svo lít yfir far-
inn veg, finnst mér björtustu
og beztu minningarnar vera frá
sjómennsku minni. Ég mun því
sjá eftir að hún varð ekki stærri
og meiri hluti af ævistarfi mínu
en raun er á. Ef til vill spyr ein
hver, hvers vegna svo hafi ekki
verið. Því er ekki auðsvarað í
stuttu máli. Ég fór ekki á sjó
upphaflega af neinum áhuga, ég
fór þangað af nauðsyn. Þá var
ekki spurt: Hvað vilt þú vera,
eða hvaða starfi hefur þú áhuga
á? Maður varð ýmist að gera
þetta eða hitt, til þess að hafa
í sig og á. Það hafa því kannski
verið forlög, að ég starfaði í
svo mörgu. Kjaftæði, segir ein-
hver. Ekki er ég nú viss um
það. Allt hefur sitt baksvið og
þar er tilvera og líf mannsins
engin undantekning.
J.S