Tíminn - 08.10.1971, Blaðsíða 7

fðSTUBAGUK 8. október 1971
Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjórl: Krlstján Benedlktsson Ritstjórar: Þórartno
Þótrarlnsaon (áb), Jón Helgason, IndriCl G. Þorsteinsson og
Tómas Karlsson Auglýslngastjórl: Steingrimur Gislason Rit-
•tjómarskrifstofur i Edduhúsinu, simar 18300 — 18306. Skrtf-
•totur Bankastræti 7. — Afgreiðslusimi 12323. Auglýslngaalml:
10523. AöraT ■krlfstofur simi 18300. Askrlftargjald fcr 195,00
i mánuðl innanlanda. 1 lausasölu kr. 12,00 elnt. — Prentsm.
Edda hf.
Verkaskipting þjóða
Þær erlendar þjóðir, sem sækja afla á íslandsmið,
styrkja áthaldið með margvíslegum hætti. Þessir styrk-
ir eru greiddir úr ríkissjóðum þessara ríkja og þannig
er það hinn almenni neytandi og skattborgari í þessum
rfkjum, sem greiðir niður fiskverð þess afla, er þessir
togarar afla. í Bretlandi t.d. eru veittir styrkir til út-
halds togara á fjarlægum miðum. Til smíði nýrra skipa
og endurbóta á eldri skipum eru þar veittir óafturkræf-
ir styrkir, sem nema 40% af kostnaði.
Hér er um feiknalegar fjárhæðir að ræða. Enn hefur
hlaðinu ekki tekizt að afla sér nægilega glöggra upplýs-
inga til að unnt sé að áætla, hversu mikið það kost-
ar umræddar þjóðir raunverulega að sækja þennan afla
á íslandsmið, þegar þessir styrkir eru reiknaðir inn í
verðið. Þessar þjóðir taka helming heildaraflans á ís-
landsmiðum á móti íslendingum og væri það því mild-
vægt í þeim rökræðum, sem nú fara fram um efnahags-
legar þarfir íslendinga fyrir útfærslu fiskveiðilögsögunn-
ar við ísland og þá efnahagslegu hagsmuni, sem þær
þjóðir, sem harðastar eru í andstöðu við þá ákvörðun
okkar, telja sig neyddar til að verja, að þessi þáttur
málsíns skýrðist nokkru nánar.
Er hagkvæmara fyrir þessar þjóðir að sækja afla á
íslandsmið með eigin togurum með margvíslegri styrkja-
starfsemi en að kaupa fisk af íslendingum? Það
má fullyrða, að íslendingar geti veitt og selt viðkom-
andi þjóðum fisk á miklu rauniægra verði en þær þurfa
raunverulega að greiða nú, þegar fullt tillit hefur verið
tekið til stjrkja. Með minnkandi afla á sóknareiningu,
eins og nú virðist óhjákvæmilega framundan að óbreyttu,
hlytu þessir styrkir líka að þurfa að stórhækka, þótt
ekki sé minnzt á að hún hefur jafnframt í för með sér
hættu á gjöreyðingu fisMmiðanna.
Þrengt að viðskipta-
aðstöðu íslendinga
En fyrir utan þessa styrM, sem þessar þjóðir greiða
með úthafstogurum sínum, verða neytendur í þessum
löndum einnig að greiða mun hærra verð fyrir þann
fisk, sem þeir neyta, vegna þess að þessi ríki setja veru-
legar skorður við innflutningi fiskafurða bæði með toll-
um og innflutningskvótum. Þessir tollar og kvótar eru
miMu óhagstæðari en á öðrum iðnaðarvörum, þannig
að viðsMptahagsmunir íslendinga, sem hafa sérstaka
aðstöðu til að framleiða góðar og ódýrar fiskafurðir og
byggja afkomu sína að langstærstum hluta á fiskveið-
um og fisMðnaði, eru stórlega skertir í viðskiptum við
þessar þjóðir, miðað við þær þjóðir, sem byggja útflutn-
ing sinn til þessara ríkja á almennum iðnaðarvörum.
Þessir óheilbrigðu viðskiptahættir með fiskafurðir
þjóna ekki hagsmunum þjóðanna, þegar ofan í kjölinn er
skoðað. Þessir viðskiptahættir stríða einnig algjörlega
gegn yfirlýsingum þessara þjóða um, að sem frjálsust
viðskipti og eðlileg verkaskipting þjóða á milli leiði til
hagsældar allra.
Það eru m.a. þessir óheilbrigðu viðskiptahættir með
fiskafurðir í Evrópu, sem leitt hafa til sívaxandi ásókn-
ar erlendra skipa á fiskimiðin við ísland með stuðningi
stórfeUdra styrkja úr ríkissjóðum þessara ríkja. Þessi
þróun á rætur að rekja til þess að viðskiptaaðstaða ís-
lendinga á mörkuðum þessara landa er óeðlilega þröng.
Nauðvöm íslendinga með útfærslu fiskveiðilögsögunn-
ar f 50 mílur á næsta ári er afleiðing þessarar þróunar.
TK
TÍMINN
ERLENT YFIRLIT
Rainer Barzel - nýr keppinautur
Brandts um kanslaraembættið?
Stuðningur Strauss við hann réði úrslitum á flokksþinginu
RAINHR BARZEL
KRISTILEGIR demókratar í
Vestur-Þýzkalandi héldu flokks
þing sitt um síðustu helgi.
Þingsins hafði verið beðið með
nokkurri eftirvæntíngu, en
helzta verkefni þess var að
velja Kristilega flokknum nýj-
an formann í stað Kiesingers,
fyrrv. kanslara. Kiesinger, sem
er orðinn 67 ára gamall, hafði
gjaman viljað halda for-
mennskunni áfram, en vax-
andi kröfur um formannsskiptí
höfðu neytt hann til að segja
af sér. Kiesinger hafði reynzt
ósnjall sem leiðtogi stjómar-
andstöðunnar og þóttt þvf
ósigurvænlegur sem kanslara-
efni í næstu kosningum. Sú
krafa átti líka aukinn hljóm-
grunn, að nýr formaður yrði
að vera úr hópi hinna yngri
leiðtoga. Allir fyrri leiðtogar
Kristilega flokksins höfðu ver-
ið komnir yfir sextugt, þegar
þeir tóku við forustunni, eða
þeir Adenauer, Erhard og
Kiesinger. Nú þótti hyggilegt
að reyna yngri leiðtoga .
NIÐURSTAÐAN varð því sú,
að formannsvalið stóð milli
tveggja miklu yngri manna,
eða þeirra Rainers Barzel, íor-
manns þingflokksins, sem er
47 ára gamall, og Helmut
Kohls, forsætisráðherra f Rein-
land-Pfalz, sem er 41 árs. Sá
var hins vegar munurinn á
framboði þeirra, að Kohl lýsti
yfir því, að hann yrði ekki
kanslaraefni flokksins, ef hann
yrði kosinn formaður, því að
hann teldi að aðskilja bæri
kanslaraembættið og formanns
stöðuna. Barzel fór hins vegar
ekki dult með það, að hann
stefndi einnig að þvi að vera
kanslari og yrði hinni gömlu
skipan því haldið, að sami mað
ur gegndi báðum störfunum.
Það þóttí nokkum veginn
ljóst, að yrði Kohl kosinn for-
maður, myndi hann styðja
Gerhard Schröder, fyrrverandi
utanríkisráðherra sem kanslara
efni.
Niðurstaðan á flokksþinginu
varð sú, að Barzel var kjörinn
formaður með 344 atkvæðum,
en Kohl fékk 174 atkv. Full-
víst þykir því, að Barzel verði
kanslaraefni flokksins í næstu
kosningum, og því eftirmaður
Willy Brandts, ef Kristilegir
demókratar vinna kosningam-
ar.
HINN nýi leiðtogi Kristi-
legra demókrata, Rainer Candi
dus Barzel, er fæddur 20. júní
1924 í Braunsberg í Austur-
Prússlandi, en sá hluti Prúss-
lands var innlimaður í Pól-
land í striðslokin. Nafn Brauns
berg er nú Braniewo. Faðir
hans var kennari og flutti hann
með fjölskyldu sína til Berlín-
ar 1931. Fjölskyldan var ka-
þólsk og gekk Barsel yngri
aldrei í æskulýðssamtök naz-
ista, heldur starfaði í æsku-
lýðssamtökum kaþólsku kirkj-
nnnar. Hann gerðist sjálfboða
liði í hemum 1941, þá 17 ára,
og gekk síðar í flugherinn.
Þegar styrjöldinni lauk var
hann orðinn liðsforingi £ þeirri
deild flughersins, sem annað-
ist sérstaklega eftírlitsflug
með siglingum.
Barzel settist að í Köln árið
1945 og hóf laganám við há-
skólann þar. Hann lauk doktors
prófi þaðan 1949. Ástæðan til
þess að hann settíst að í Köln
mun ekki sízt sú, að væntan-
legt konuefni hans bjó þar.
Þau giftust 1948 og eignuðust
dóttur ári síðar. Fleiri börn
hafa þau ekki átt.
Að námi loknu gekk Barzel
í þjónustu stjórnarinnar í
Nordrhein-Westfalen og
varð þar handgenginn einum
af eldri leiðtogum Kristilega
flokksins, Carl Spiecker, en
hann hafði verið í gamla Mið-
flokknum fyrir styrjöldina og
var nú einn af leiðtogum
vinstra arms Kristilega
flokksins.
BARZEL gekk ekki í Kristi-
lega flokkinn fyrr en 1953.
Hann vann sér fljótt ovðstír
fyrir mælsku og dugnað og
náði þvf kosningu á sambands-
þingið f Bonn 1957. Hann hef-
ur átt þar sæti síðan. Þar kynnt
ist hann fljótt Franz Josef
Strauss, sem var þá þegar orð
inn aðalleiðtogi systurflokks
kristilega demókrata í Bæjara- |
landi. Árið 1959 stofnuðu þeir ■
Strauss, Barzel og fleiri nefnd, B
sem var ætlað það hlutverk 8
að standa vörð um frelsið, eink H
um þó á þann hátt að afhjúpa I
leynikommúnista. Helzta verk f
þessarar nefndar var að birta
nöfn 453 stjórnmálamanna og
menningarfrömuða í Vestur-
Þýzkalandi, sem voru stímplað
ir fylgisveinar kommúnista.
Meðal þeirra voru ýmsir áhrifa
menn í Kristilega flokknum,
sem mótmæltu harðlega, og
átti það sinn þátt í því, að
nefndin lognaðist út af.
Þetta varð þó ekki Barzel
til verulegs áfalls, sökum dugn
aðar hans. Árið 1960 var hann
kominn í stjórn þingflokksins,
og á árunum 1962—63 var
hann ráðherra þýzkra samríkis
mála og er hann yngstl maður
sem gegnt hefur ráðherraem-
bætti í sambandsstjórninni í
Bonn. Árið 1963 var hann kos
inn varaformaður þingflokKs-
ins og svo formaður hans eftir
lát Brentonos tveimur árum
siðar. Því starfi hefur hann
gegnt síðan. Eftir að kristileg-
ir demókratar lentu I stjómar
andstöðu, hefur formannsstarf
ið í þingflokknum orðið miklu
Framhald á bls. 3
S