Tíminn - 09.01.1972, Blaðsíða 2
;l n *t 1
2
ÞaS er víst venja að rifja
sitthvað upp í kringum ára-
mót og þá náttúrlega hvað
gerðist á árinu sem var að
líða. Hér á eftir verður
þess vegna minnzt á sitt-
hvað er gerðist í poppheimi
okkar 1971.
Þegar litiS er yfir 1971 og
rifjaS upp hvað gerðis^ í ís-
lenzkri popptónlist það ár,
keimur glöggt í ljós, að harla
lítið hefur gerzt á því sviði,
og ekki er of sterkt til orða
tekið þótt fullyrt sé, að um
aftuilför hafi vearið að ræða á
því sviði síðasta ár. Engin ís-
lenzk popphljómsveit hefur
gert virkilega góða hluti á ár-
inu né einstaklingur.
í lok 1970 voru margir afar
bjartsýnir á, að eitthvað nýtt
o«g merkilegt væri að gerast á
sviði popptónlistar hér. Óð-
menn voru nýbúnir að senda
frá sér tvær LP-plötur, sem
fengu góða dóma og báru vott
um, að íslenzkir popptónlistar
menn byggju yfir sköpunar-
hæfileikum, engu síðri en
popptónlistarmenn í löndum
beggja megin við okkur. Þá
var umbylting í hljómsveitinni
Trúbrot, sem gaf góðar vonir.
Trúbrof
Eftir breytingarnár í þeirri
hljómsveit fóru meðlimir henn
ar afsíðis og sömdu tónverkið
„. .lifun“. Síðan kom hljóm-
sveitin á svið aftur, hélt hljóm
leika í Háskólabíói í marz, þar
sem tónverkið var flutt, eftir
að gömlu góðu dagarnir með
söngkonunni Shady Owen
höfðu verið rifjaðir upp meðal
annars. Hljómleikarnir hlutu
góðar undirtektir, þótt margir
hefðu búizt við meira úr höfð-
um hljómsveitarmeðlima.
Þessu næst hélt hljómsveitin
til London, þar sem ,,..lifun“
var hljóðrituð og í lok júní
kom hún á hljómplötumarkað
á vegum Tónaútgáfunnar.
,,..lifun“ varð aldrei vinsælt
verk, en það var sæmilegt verk
og lofaði því góðu. Frá ,,..lif-
unar“-tímabili Trúbrots viirðist
hljómsveitin aðallega hafa
starfað að því að leika fyrir
dansgesti og er góð sem slík.
3ja október s.l. birtist í þess
um þætti viðtal við Gunnar
Jökul, trommuleikara hljóm-
sveitarinnar. Þar sagði hann,
er hann var spurður að því,
hver væri stefna hljómsveitar-
innar:
„Það er stefna okkar að
skemmta fólki, þegar við spil-
um á dansleikjum. Þess vegna
spilum við yfirleitt vinsæl létt
popplög á þeim. Við erum ham
ingjusamir ef við vitum, að við
höfum skemmt fólkinu. Við fá
um þá t.d. góða aðsókn, sem
er undirstaða annarrar stairf-
semi hljómsveitarinnar. Það er
misskilið af mörgum, þegar við
spilum á dansleikjum, þeir
sem misskilja okkur reikna
með að við spilum framúr-
stefnutónlist. Ég er ekki þeirr-
ar skoðunar að slíka tónlist
eigi að flytja á dansleikjum,
þá tónlist á að flytja á hljóm-
Jeikum og spila inn á plötur.
Þessir dansleikir gera okkur
sem sagt fjárhagslega kleift að
fara út í annað, draga okkur
í hlé og semja tónverk og
flytja á hljómleikum — og í
þriðja lagi að spila okkar eig-
in tónlist inn á hljómplötur.
f stuttu máli er stefna Trú-
brots þessi: 1. — Spila þannig
á dansleikjum að allir skemmti
TÍMINN
SUNNUDAGUR 9. janúar 1972
Tunglskin
í hverjum
dropa
Tannpína er óþægileg, sér-
staklega þegar maður er á
gangi niðri í miðbæ í hvass-
viðri og frosti, þá getur margt
farið í taugarnar á manni, al-
veg sama þótt líkneskið sé með
harðan hatt og flibba eða loð-
feld og púður. Ef tannpínan
hins vegar hverfur allt í einu,
birtir yfir öllu og ma'ður gleðst,
hitti maður þá kunningja til
að rabba við smástund, áður
en áfram er haldið til ákvörð-
unarstaðar. Ósköp er ömur-
legt umhverfis tjörnina í öllu
þessu myrkri. Skyldu ekki ein
hverjir þeir sem borga skatta
í Reykjavík, vilja láta lýsa
hana upp með litskrúðugum
ljósum. Að minnsta kosti vil ég
það, hvort sem ég er með tann
pínu eða ekki. — Er staðreynd
in sú, að hippi sé sá maður
sem stendur í litríkum, rándýr
um fatnaði innan um litríkan
rándýran fatnað og popptón-
list í verzlun, sem kölluð er
„hippabúð“ ha ha? — Eru
amima og afi farin að drekka
kók fyrir framan sjónvarpið
og flissa? — Er litlu, sætu
stúlkunni, sem við völdum í
fyrra sem fulltrúa okkar f
elskulegri kampavíns- og át-
veizlu á Hótel Sögu, ekki far-
ið að leiðast að ganga í sokka
buxum frá sokkaframleiðand-
anum nyrðra? — Er ekki gam
an að heilsa nýju ári í bruna-
lykt og brennivíni? Er nokk
uð óþægilegra til en ganga
með tannpínu um Austurstræti
í hvassvirði og frosti, og geta
ekki spjallað við kunningja
sína?
stakkur
NÁTTÚRU-
HLJÓMLEIKAR?
ÍSigurður Karlsson, trommuleik-J
ari í Ævintýri, vex stöðugt í álitij
t meðal poppáhugafólks, enda fá J
J trommur hans sannarlega að J
I kenna á því. (Tímam. - Gunnar) (
! .
sér sem bezt. 2. — Halda
1—2 hljómleika á ári og flytja
eigin tónlist á þeim. 3. — Gefa
út hljómplötur með eigin tón-
list og gera sjónvarpsþætti".
Auðvitað vona allir þeir,
sem einhvern áhuga hafa á
popptónlist, að Trúbrot starfi
þannig og ég tel ástæðulaust
enn sem komið er, að álíta
annað en hljómsveitin geti
gert þessa hluti og gert þá vel.
í þessu sambandi veirður að
minna á það, að „höfuðið",
Gunnar Þórðarson, hefur á ár-
inu unnið mikið við hljóðrit-
un platna annarra en hans eig
in og hljómsveitar hans. Næg-
ir að minna á LP-plötu Árna
Johnsen og Björgvins Halldórs
sonar í því sambandi.
Ævintýri
Sú hljómsveit hefur sannar-
lega haldið sínu stiriki, og ó-
hætt er að fullyrða, að vin-
sældir Ævintýris hafa aukizt á
árinu og velgengni hljómsveit
arinnar því mun rneiri en var
1970. Trommuleikari Ævintýr-
is, Sigurður Karlsson, vex stöð
ugt í áliti meðal poppáhuga-
fólks og það sama má raunar
segja um þann matrgumtalaða
söngvara hljómsveitarinnar,
Björgvin Halldórsson. Leiðin-
legt að Siggi skyldi alveg vera
að því kominn að fara yfir i
Náttúru í september, hann á
að vera í Ævintýri, verði hljóm
sveitin áfram það, sem hún er
eða meira, en kannski er betta
ckkert nema íhaldssemi. Ævin-
týri er fyrsta flokks hliómsveit,
einkum á föstudagskvöldum og
vonandi kemur LP-plata hljóm
sveitarinnar út áður en flestir
verða orðnir sköllóttir.
Náttúra
„Píslarvottar Glaumbæjar-
brunans“ er sú hljómsveit, sem
mest bar á í Reykjavík á síð-
asta ári. Spilaði hljómsveitin
mikið á dansleikjum í Reykja-
vík, og ekki má gleyima, að
hún spilaði í Hárinu. Um Nátt-
úru sé ég raunar ekki ástæðu
til að segja meira nú en það,
að hún er ein þriggja vinsæl-
ustu popphljómsveitanna hér.
Hefur verið með þung erlend
popplög á dagskrá og manna-
skipti hafa verið innan henn-
ar á árinu: Óli Garðars settist
við trommurnar snemma á ár-
inu, Rabbi út og Áskell Más-
son á víst að taka við af Didda
(Sigurði Rúnari) og spilaði
með hljómsveitinni í Laugar-
dalshöll um áramótin og voru
þá sex í hljómsveitinni, þar eð
Diddi var þá ekki horfinn úr
henni enn. Það sem verst er
við Náttúru er, að hún hefur
ekki sent frá sér hljómplötu
enn, það bezta við hana þori
ég ekki að fullyrða um, a.m.k.
ekki setja á prent.
Upptalning
Einungis ein ný hljómsveit
vakti umtalsverða athygli á ár-
inu, hljómsveit í Reykjavík,
nefnd Rifsberja. Mánar frá Sel-
fossi halda sínu striki fyrir
austan fjall og sendu frá sér
LP-plötu, sem ég hef ekki orð-
ið var við að hafi náð langt
hvað vinsældir snertir. Hljóm-
sveitin Tilvera kom nokkuð
við sögu á árinu og söngvari
hennar, Herbert Guðmundsson
vakti athygli sem góður söngv
ark Jónas R. Jónsson, verzlun-
arstjóri í Adam, er enn í fullu
fjöri í poppheiminum og kem-
ur nú fram með söngvaranum,
Fram’iald á bls. 14
Sem kunnugt er urðu Nátt-
úru-menn fyrir miklu áfalli,
þegar hljóðfæri þeirra eyði-
lögðust í Glaumbæjarbrunan-
um, og hef ég frétt, að mála
ferli kunni að verða vegna
tjónsins. Þá hefur cinnig
frétzt í sambandi við þetta
mál, að nokkrar popphljóm-
sveitir í Reykjavík ætli að taka
sig saman og halda hljómleika
til styrktar starfsbræðrum
þeirra í Náttúru.
Það er náttúrlega óþarfi að
taka fram, að fagnaðarefni er,
Því miður varð ekkert af
hljómleikahaldinu í Laugar-
dalshöll 4. janúar með Jethro
Tull. Var ljóst einhvern tíma
um miðjan desember, að ekki
var hægt að halda hljómleik-
ana á umræddum tíma. Að því
er ég bezt veit, er þó langt
frá því að allar vonir séu úti
ef úr þessu gæti orðið. Auðvit-
að kæmi ekki annað til mála
en stærstu nöfnin í „bransan-
um“ kæmu fram á þessum
hljómleikum, og þar á meðal
Náttúra sjálf.
Tvennu ber að fagna í þessu
sambandi. í fyirsta lagi, að
stuðlað verður að því að græða
sár Náttúru og í öðru lagi að
þá fengjum við hljómleika, en
kunnara er en frá þurfi að
segja, að sannarlega er ekki
vanþörf á að fá eina hressi-
lega popphljómleika í skamm-
deginu.
um að þessi ágæta hljómsveit
spili fyrir okkur í Laugardals-
höllinni einhvern tíma á þessu
nýbyrjaða ári, og líka blessað-
ir karlarnir í Writing on the
Wall, séu þeir ekki búnir að
sprengja sig í einhverjum
klúbbi í London.
Hljómleikum frestað