Tíminn - 19.02.1972, Blaðsíða 5
M fi<i
\ li! • «'* » ' « *
Laugardagur 19. febrúar 1972
TÍMINN
5
0
Fjármálaráðgjafi Nixons
Þessi unga kona heitir Marina
Whitman. Hún er fyrst kvenna i
Bandarikjunum valin til þess að
taka sæti i ráðgjafarnefnd
þeirri, sem er Nixon til ráðu-
neytis i efnahagsmálum bæði
innan Bandarikjanna og utan. 1
þessari nefnd eiga sæti þrir
menn. Þegar Nixon tilkynnti um
útnefningu Marinu Whitman i
nefndina, sagði hann, að hún
hefði verið valin sökum hinnar
miklu þekkingar, sem hún hefur
á efnahagsmálum, og almennra
hæfileika hennar. Marina er 36
ára gömul, og hefur verið
prófessor i hagfræði við Pitts-
burgh-háskólann i Pennsyl-
vaniu, en hefur fengið leyfi frá
prófessorsstörfunum um sinn.
Búinn að skrifa bók
um Gretu Garbo
Blaðamenn hafa aldrei fengið
að tala við Gretu Garbo, og þá
sjaldan þeir hafa komizt nærri
henni, hefur hún svarað spurn-
ingum þeirra einsatkvæðis-
orðum. Þetta hefur þó ekki
komið i veg fyrir, að þeir hafa
skrifað um hana hvern dálkinn
af öðrum. Sænskur ljósmyndari
hefur meira að segja skrifað um
hana heila bók og myndskreytt
að auki. I þessari bók eru fyrstu
litmyndirnar, sem birtar hafa
verið af þessari eitt sinn svo
frægu leikkonu. Ljósmyndarinn
heitir Ture Sjölander. Eftir að
bókin hans var komin á mark-
aðinn lagði hann land undir fót
og hélt til bæjarins Klosters i
Alpafjöllunum, en þar býr
Greta. Þar hefði hann hugsað
☆
26 ára aldursmunur
Peter Lawford, er eitt sinn var
einn af Kennedyfjölskyldunni,
er i þann veginn að ganga i
hjónaband. Hin væntanlega
eiginkona hans er Mary Rowan,
dóttir Dan Rowan. Þeir Dan og
Peter eru jafnaldrar, báðir
fjörutiu og átta ára gamlir. Hins
vegar er brúðurin aðeins tutt-
ugu og tveggja ára. Hjónaefnin
segja, að aldursmunurinn skipti
þau engu máli, en það virðist
sem Dan sé ekki hrifinn af
ráðahaf dóttur sinnar.
☆
Hættulegur
lampafótur
Patrick Hanson í Stourbridge
i Englandi hélt sig hafa fengið
aldeilis furðulega skemmti-
legan lampafót, þegar hann
festi kaup á eldsprengjuhylki úr
siðustu heimstyrjöld. Vinur
Patriks átti sprengjuna, og eng-
um datt annað i hug en hún
væri óvirk. Hann stakk henni
inn i bflskottið og ók svo heim á
leið. Þá tók hann allt i einu eftir
þvi að virar stóðu út úr
sprengjuhólknum, og Hringdi
þegar i stað til vinar sins, sem
eitt sinn var i hernum, og átti að
sér að afhenda henni eitt eintak
af bókinni. Ture hitti Gretu
Garbo á götu og sagði — Góðan
daginn Gigi! Ture vissi, að
Greta var kölluð þessu nafni
meðal vina og kunningja. Svo
hélt hann áfram : — Ég ætlaði að
afhenda þér eintak af bók, sem
ég hef skrifað um þig. Hún svar-
aði þvi til, að hún gæti ekki
tekið við bókinni. En hann hélt
fast við sitt, og að lokum tók
Greta bókina og fór að blaða i
henni. Eftir nokkra stund spurði
hún, hvort hann vildi fá bókina
aftur, eða hvort hún mætti eiga
hana, og 'að sjálfsögðu var það
auðfengið. Hún lét i ljós, að
bókin virtist skemmtileg. Þá
sagði Ture, að hann væri að
hugsa um að gera um hana
kvikmynd, og hvort hún hefði
nokkuð á móti þvi. Alls ekki, ef
þú ætlast ekki til þess að ég
hjálpi þér á einhvern hátt, segir
hún og kveður Ture brosandi.
☆
kunna skil á sliku. Allt fór af
staö, og Hanson vissi varla sitt
rjúkandi ráð. Sprengjuférfr.
komu á staöinn, og augnabliki
sðiðar voru þeir komnir af stað
til þess að láta fjarlæja fólk úr
húsum i götunni. Siðan tóku þeir
til við að gera sprengjuna
óvirka. Innan i henni höfðu
verið 110 pund af virku
sprengjuefni. Það hefði verið
heldur óskemmtilegt að kveikja
á þessum lampa, ef Hanson
hefði einhvern tima tekizt að
gera úr sprengjunni lampafót.
☆
TÖLVA VINNUR AÐ
ÞÝÐINGUM
Sovézk tölva af gerðinni
Minsk-22, sem nú er verið að
reyna á Tæknistofnuninni i
Kisjinjov, höfuðborg Sovéuýð-
vesdisins Moldaviu, þýðir
greinar um tæknileg efni úr
ensku og rússnesku, og hraðinn
við þýðinguna til jafnaðar 1000
orð á 15—20 minútum. Tölvunni
hefur tekizt frábærlega vel að
þýða greinar um hálfleiðara,
byggingarefni, skipasmiði og
vinframleiðslu.
—Ég get mælt með þessari bók,
sem heitir „Ástin i náttúr-
unni”—Takk, ég þarf þess ekki,
ég hef ibúö.
— Haltu þér nú fast. Það var
einmitt hérna, sem Óli datt i
gær og handleggsbrotnaði.
Fjölskyldan var i biltúr suður i
Evrópu og börnin þriggja og
fimm ára, sátu auðvitað i aftur-
sætinu. Ekið var gegn um skóg
og allt i einu sá Mikki litli skilti
og segir ákafur: — Þetta þýðir,
að dádýrin mega ekki fara yfir
götuna.
- Vitleysa, svaraði Lalli, fimm
ára. Dádýr kunna ekki að lesa.
-Nei, en þau geta kannske skoð-
að myndina.
Maður nokkur hringdi til umboðs-
manns skemmtikrafta i Paris og
sagði:
—Góðan daginn. Haldið þér að ég
geti orðið skemmtikraftur? feg
hef nefnilega þrjú höfuð?
—Það er stórkostlegt, svaraði
umboðsmaðurinn. Hvar get ég
hitt yður?
—Viö skulum hittast við Eiffel-
turnin kl. 10 i fyrramálið og þér
getið þekkt mig á rauðri nelliku i
hnappagatinu.
— Viöskiptavinurinn hefur alltaf
rétt fyrir sér!
Atvinnuleysingi stóð á götu-
horni og seldi skóreimar. A
hverjum degi gekk Pétur for-
stjóri framhjá honum og lét tiu
króna pening detta i kassann,
en tók aldrei neinar reimar.
Dag nokkurn, þegar reimasal-
inn hafði fengið sinn venjulega
tikall, hljóp hann á eftir for-
stjóranum, togaöi i ermi hans
og sagði: — Ég ætla ekki að
vera ókurteis, en skóreimarnar
hafa hækkað i 15 krónur.
DENNI
DÆAAALAUSI
Pabbi, þú eyðileggur friiö
okkar, ef þú ert alltaf að vinna
eins og þræll.