Tíminn - 10.08.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Kimmtudagur 10. ágúst 1972
litið á mér bera. Ég var þreytt og svöng og fegin að vera loks komin
heim.
Nú var kominn timi til að drekka skál afmælisbarnsins i miði, sem
búinn var til úr eplum úr garðinum okkar. Weeks læknir reis á fætur og
lyfti glasi sinu. Hann var alvarlegur á svip og ljúfur, næstum bliður —
svipur, sem mér fannst ávallt fara honum illa.
„Jæja”, sagði hann, og ég vissi fyrirfram hvað á eftir myndi koma,
,,nú drekkum viö skál Emiliu Blair, sem engan á sinn lika”.
Emma frænka hristi höfuðið vandræðalega eins og hún var vön að
gera við þetta tækifæri.
,,Ég er hrædd um, að þú skjallir mig helzt til mikið”, sagði hún, og
þessa sömu setningu hafði hún ávallt sagt á afmælisdaginn sinn frá þvi
að ég mundi fyrst eftir mér. Siðan tók hún glas sitt, og ég veitti þvi at-
hygli, að hönd hennar titraði dálítið, er hún hóf þaö á loft. „Skál verk-
smiðjanna okkar”, mælti hún, og ég átti dálitið örðugt með aönema orð
hennar, „skál verksmiðjanna okkar, skál fyrir fortið þeirra, nútið og
framtið”.
Við drukkum kaffi viðarininn i setustofunni, og þar hlaut ég sæti milli
Eniku og Vance læknis. Ég undi mér illa. Enika hallaði sér að mér og
masaði i sifellu, og við hlið mina sat alókunnugur maður. Enika var
alltaf órög að spyrja nærgöngulla spurninga. Sem betur fór beindi hún
þeim ekki til min þetta kvöld.
„Vance”, sagði hún og vóg nafnið i munni sér eins og hún væri að
prófa gæði einhverrar verzlunarvöru. „Ekki eruð þér vist af Miltons—
ættinni?”
„Nei”, svaraöi hann, og ég sá votta fyrir ofurlitilli glettni i svipnum.
„Upphaflega var ætlarnafn mitt lika lengra en það er nú”.
„Einmitt það”, svaraði Enika og horfði rannsakandi á gestinn.
„1 raun réttri er ættarnafn mitt Vanvóvits og alls óskylt nafni Milton-
anna”.
„Þér afsakið, þóll ég spyrði”, sagöi Enika. „Heimurinn er litill og
gaman að vita skil á sem íelstu i honum. En ekki felli ég mig við það, að
l'ólk sé alltaf að breyta nöfnum sinum, nema þá konur við gift-
ingu auðvitað. Sjálf hét ég til dæmis Pratt áður en ég gifist inn i Blairs-
ættina”.
„Er þá ef til vill einhver taug á milli yðar og Prattsjárnbræðslanna
og stálsmiðjanna i Pennsylvaniu?” Aftur sá ég hæðnisviprur kringum
munninn á honum.'
„Nei. Ég er ættuð úr Massachusetts-rikinu”, svaraði hún hvasst.
„Einmitt það. Heimurinn er litill, og ég spurði aðeins af þvi, að það er
gaman að vita skil á grýtunni”. Engin svipbrigði sáust á andliti hans,
nema hvað hann hleypti ofurlitið brúnum. „Ég starfaði þar siðastliðið
sumar”.
„1 járnbræðslunum og stálsmiðjunum?” Ég sá, að Eniku varð æ
gramara i geði.
Hann virtist hins vegar i essinu sinu.
„Já, að vissu leyti. Ég var að rannsaka vinnusjúkdóma”.
„Já, einmitt. Mikið dæmalaust hlýtur það að vera merkilegt við-
fangsefni. — Spilið þér bridge?” Enika var þegar tekin að lita hýru
auga til spilaborðsins.
Hann hristi höfuðið og horfði á eftir henni, þegar hún vagaði yfir að
spilaborðinu. Mér þótt hálfleitt, að hann skyldi ekki spila bridge, þvi að
það var ein helzta dægradvöl min. Heyrnarleysið var mér ekki til telj-
andi baga við spilin, og ég hafði náð þvi að verða allslyng spilakona.
Mig langaði að sýna honum, hvað ég gat i spilum. En til þess mundi ég
bersýnilega ekkert tækifæri fá. Þau fjögur, sem rosknust voru, settust
að spilum við eitt borðið, og þegar Harrý og Hanna væru farin á dans-
leikinn, sæti ég ein uppi með þennan undarlega lækni. Emma frænka
benti mér samt að koma að borðinu, en ég hristi aðeins höfuðið. Ég
vildi ekki flæma hana frá spilunum, þvi að ég vissi, hve gaman henni
þótti að spila.
Hanna reis á fætur og opnaði útvarpstækið. Ég sá það á limaburði
hennar og hreyfingum og gremjusvipnum á Emmu frænku, að það
mundu vera danslög, sem leikin voru. Hvað eftir annað reyndi Emma
frænka að gefa henni merki um að loka tækinu. En það bar engan
árangur. Hún þreif i höndina á Harrý, og svo byrjuðu þau að dansa. Ég
horfði á þau. Fyrst i stað lét ég mér þetta að vísu á sama standa, en
skyndilega setti að mér eins konar ömurleik. Lá þeim svona mikið á?
Ætluðu þau ekki að dansa það, sem eftir var kvöldsins?
„Komdu”. Harrý hneigði sig fyrir mér og rétti út hendurnar.
„Komdu nú. Þetta lag þekkir þú að fornu fari. Þetta er „Vökudraumur-
inn”. Nú skulum við dansa”.
Já, ég mundi eftir þvi lagi. Það var spilað á Valentinusmessunni
forðum, og við höfðum dansað það hvað eftir annað. Þvi lagi gleymi ég
vart meðan ævin endist.
Hann tók þétt utan um mig. Ég steig hikandi fyrstu sporin, en náði
brátt réttum fótaburði. Ég steig hikandi fyrstu sporin en náði brátt rétt
um fótaburði. Ég var frá gamalli tið þaulvön að dansa við hann, svo að
það veittist mér ekki eins erfitt og ég hafði búizt við, enda þótt ég væri
heyrnarlaus. Ég þurfti ekki að leggja mig alla fram nema fyrst i stað.
Þegar við dönsuðum fram hjá setubekknum, sá ég, að Vance læknir
Dag nokkurn i scplcniher, þrein dögum fvrir fullt
tungl hófusl Ólympiulcikarnir. Fyrir framan styttu
Scils i ráðliiisinu siiru iþróttaf'ólk, dóinarar og
slarlslið cið að þvi, að halda allar reglur leikanna
og láta ckki liafa nein álirif á sig af óviðkomandi
aðilum. Þátttakendur gcngu siðan fylktu liði undir
hiaklandi fánuni inn á leikvöllinn. Þar sem eftir var
dagsins, var mikið um hátiðarhöld.
1
1
l l
1» I
FIMMTUDAGUR
10. ágúst
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forystugr. dagbl.) 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimikl. 7.50
Morgunstund barnanna kl
8.45: Jónina Steinþórsdóttir
les „Óskadraum Lassa”
eftir Onnu-Lisu Almquist
(4). Tilkynningar kl 9.30.
Létt lög milli liða. Tónleikar
kl. 10.25: Triest-trióið leikur
Trió i B-dúr fyrir pianó,
fiðlu og selló. „Erkihertoga-
trióið ” op. 97 eftir Beethov-
en. Fréttir kl. 11.00. Tón-
leikar: Filharmóniusveitin i
Stokkhólmi leikur Serenötu
i F-dúr, op 31 eftir Wilhelm
Stenhammar, Rafael Kube-
lik stjórnar / Birgit Nilsson
syngur fjögur lög eftir Ture
Rangström, hljómsveit
Rikisóperunnar i Vin leikur
með, Bertil Bockstedt
stjórnar / Stúdiuhljómsveit-
in i Berlin leikur Uppsala-
rapsódiu op. 24, eftir Hugo
Alfvén, Stig Rybrant
stjórnar.
12.00 Dagskrá. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
1.3.00 Á frivaktinni.
14.30 Siðdcgissagan : Loft-
vogin fcllur” eftir Richard
IIughes.Bárður Jakobsson
les þýðingu sina. (9).
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar:
Gömul tónlist.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Heimsmeistara-
einvigið i skák.
17.30 Nýþýtt efni: „Æskuár
min” eftir Christy Brown.
Þórunn Jónsdóttir þýddi
Ragnar Aðalsteinsson les
(2).
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Þegninn og þjóðfélagið.
Ragnar Aöalsteinsson sér um
þáttinn.
19.55 Listahátið i Reykjavík
1972: Kammertónleikar i
Austurbæjarbiói 11. júni.
Flytjendur: Halldór Haralds
son, Ingvar Jónasson, Haf-
liði Hallgrimsson, Jón H.
Sigurbjörnsson, Kristján Þ.
Stephensen, Gunnar Egil -
son, Siguröur Markússon,
Stefán Stephensen, Elisabet
Erlingsdóttir og Reynir Sig-
urðsson. a. Sonorities nr. III
fyrir pianó og segulband
eftir Magnús Blöndal Jó-
hannsson. b. Dúó fyrir lág-
fiðlu og selló eftir Hafliða
Hallgrimsáon. c. Kvintett
eftir Jónas Tómasson. d.
Fjórir söngvar eftir Pál P.
Pálsson við ljóð eftir Ninu
Björk.
20.35 Leikrit: „Þar sem
froskarnir fljúga" eftir
lielge Hagerup. Þýðandi:
Heimir Pálsson. Leikstjóri:
Sigmundur örn Arngrims-
son. Persónur og leikendur:
Hún ...Þuriður Friðjóns-
dóttir Hann ...Hákon
Waage, 1. áhorfandi ...Inga
Þóröardóttir, 2. áhorfandi,
Róbert Arnfinnsson, Rödd i
sjónvarpi ...Þórhallur Sig-
urösson. Ung stúlka ...Rósa
Ingólfsdóttir, Ungur piltur
...Einar Þorbergsson.
21.45 Pistill frá Helsinki:
llugleiðingar uni tunguna
og fleira. Kristinn
Jóhannesson. Sigurður
Ilarðarson og Hrafn Hall-
grimsson tóku saman.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Maöurinn, sem
hreytti um andlit” eftir
Marcel Aymé, Karl Isfeld
islenzkaði. Kristinn Reyr
les (6).
22.35 Stundarbil. Freyr Þór-
arinsson kynnir á ný hljóm-
sveitina „Mothers of
Invention".
23.10Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.