Tíminn - 14.09.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fitnmtudagur 14. september 1972
„Væri þaft til oi mikils mælzt”, sagði hann hikandi, að mér virtist, og
vandræöalegri en ég hafði áður séð hann, ,,ef ég bæði yður að óska mér
til hamingju. Ég á afmæli i dag, og ég hef alltaf heyrt, að það væri
ólánsmerki, ef enginn óskaði manni til hamingju á afmælisdaginn. Ég
ætlaði ekkiaðilátameinn vita um afmælið i þetta sinn, en nú fannst mér,
að ég yrði að segja það einhverjum. Ég vona, að yður misliki þetta
ekki”.
Áður en mér ynnist timi til að árna honum hamingju, var hann búinn
að ná i flösku og tvö staup.
„ljetta er ævagamalt portvin”, sagði hann. „En ég vil ekki eiga lögin
yfir höfði mér, svo að ég ætla að gera allt, sem ég þarf að gera sem
la-knir, áður en við brögðum á þvi”.
Itann hló og reif lyfseðil úr hefti sinu. Ég tók seðilinn og las það, sem
hann hafði skrifað á hann. Efst var nafn mitt. Siðan kom ólæsilegt
kral)l), latneskar skammstafanir, og neðan undir þvi þessi minnisstæðu
orð: „Notizt eins og l'yrir er mælt. M. Vance 11. desember 1931”. Ég á
þennan blaðsnepil enn, þótt ég þurli raunar ekki að lita á hann til þess
að rilja þetta upp lyrir mér.
„Nú hafið þér gert alll, sem þér þurfið að gera sem læknir”, sagði ég
og horlði brosandi á hann opna flöskuna og hella i staupin af mestu
gætni, svo að enginn dropi færi til spillis. „Ef þér væruð Weeks læknir,
myndi ég segja „þina heillaskál”, en ef þér væruð Hanna, myndi ég
segja „til hamingju”. En ég er i hállgerðum val'a um, hvað ég á að
segja við yður”.
„Ég get tekið á móti heillaskálum þúsyslur og hamingjuóskum eins
og hver annar. Ég er að byrja þritugasta og þriðja árið, ef það er nokk-
ur leiðbeining”.
Ilann rélli mér slaupið um leið og hann sagði þetta.
Ég tók við þvi, en hikaði þó enn.
„Ég vona, að þig iðri þess ekki að hafa komið aftur til Blairsborgar”,
sagði ég að lokum og bar glasið að vörum mér.
„Ég vona slikt hið sama um þ i g, Emilia Blair”.
Við læmdum glösin án Irekari orðaskipta, og ég gat ekki annað en leitt
hugann að þvi, hve einkennilegt það væri, að ég skyldi verða til þess að
árna honum heilla með þessum hætti á þrjátiu og tveggja ára afmæli
hans. — verða lil þess ein allra. Mér datl jafnframt i hug annað desem-
herkvöld. Þá var ég sjö ára, svo aðhann halut að hafa verið fjórtán ára.
t>á var jólalrésskemmtun haldin i verksmiðjugarðinum, og þá fannst
mér ég i fyrsta skipti vera skotspónn gremju og óvildar, svipað og ég
halði séð, að fjaðurskeyltur Indiánahöfðinginn á verksmiðjuskildinum
var um þetta leyti.
,,l>að hefur margt gerzt siðan”. Ég hlýt að hafa orðað hugsanir min-
ar, þvi að hann lyfti brúnum og leit spyrjandi á mig. „Ég var bara að
hugsa um jólalrésskemmtunina forðum”, sagði ég. „Þú veizt, hvaða
jólalrésskemmtun ég á við”.
Hann kinkaði ol'urlitið kolli ,og ég hélt áfram:
„Það hefur þó ekki margt drifið á mina daga, að minnsta kosti ekki i
sama skilningi og á þina. Þú sagðir i nott, að ég velti mér i óverð
skulduðum auði, og ef til vill er þaðsatt”.
„Sagði ég það? En ævin getur verið viðburðarik fyrir það. Hvað
sjálfum mér viðvikur, hef ég halnað altur á þeim stað, sem ég lagði upp
Irá”
Ég horlði um stund á vinið i glasi minu,
„Það vakna sjálfsagt undarlegar tilfinningar i brjóstum flestra
þeirra, sem koma heim aftur el'tir langa fjarveru”, sagði ég. „Nú riða
sumir til l'alls, sem fyrrum virtist ekkert sita á. Er það ekki freistandi
að hlakka ylir þeirri glettni örlaganna?”
Ilann lylgdi mér III dyra og hét mér að koma til Jóa gamla Kelly, er
hann hel'ði tima til. - Þegar ég var að l'ara út úr dyrunum, snart hann
arm minn til þess að vekja athygli mina á orðum sinum.
„Vera kann, að þú getir rétt til um það” sagði hann, „hvers vegna ég
kom al'tur lil Blairsborgar. Ég þóttist þó gera það til þess að verða
Weeks að liði. Vera kann, að ég hafi hlakkað yfir þvi, sem gerzt hefur,
þótt ég hafi ekki viljað viðurkenna það fyrr — ekki einu sinni fyrir
sjálfum mér”.
TUTTUGASTI OG ANNAR KAPÍTULI
Wallaee frændi og Harrý voru enn alvarlegri á svip þegarþeir komu
frá Boston heldur en þegar þeir fóru. Parker varð þar eftir til þess að
sitja fleiri fundi með iðjuhöldum og bankafulltrúum.
„Það er alls staðar sama sagan”, sagði Wallace frændi við okkur,
„þó að verst sé ástandið i Nýja-Bedford og við Fossá. Það er jafnvel
byrjað sama öngþveitið i suðurrikjunum. Það er ekkert annað en eymd
og dauði, sem blasir við„
Ég reyndi að fylgjast sem bezt með þvi, sem þeir sögðu, og Harrý var
óvenjulega fús til að skýra fyrir mér málsatriði.
„Neituðu bankarnir að verða við óskum ykkar”? spurði ég hann.
„Vilja þeir ekki endurgreiða varasjóðstillögin eða tryggingarféð eða
hvað þið kallið það?”
„Allir bankar eru að draga saman seglin”, sagði hann, er við sátum
við arininn á sunnudagskvöldið, eftir að Emma frænka og Wallace
voru setzt við skrifborðið i skrifstofunni og farin aö lesa bréf og skeyti,
sem borizt höfðu. „Bankarnir, sem Friðarpipuverksmiðjurnar hafa
alltaf átt skipti sin við, vilja raunar ekki beinlinis bregða fyrir okkur
fæti, en þeir vilja ekki hætta neinu”.
„Hvað áttu við ástin min? Skýrðu þetta fyrir mér eins vel og þú
getur”.
Hann var einstaklega þolinmóður i þetta sinn, og ég reyndi þá lika að
spyrja ekki fleiri spurninga en nauðsyn krafði. Ég lagði mig alla fram
um að fylgjast með orðum hans og geta i eyðurnar, ef mér fataöist
að skilja orð og orð, svo að ég þyrfti ekki að biðja hann að endurtaka
það, sem hann sagði.
Málið var lika harla einfalt, þegar ég var komin til botns i þvi.
Bankarnir ætluðu að standa við allar skuldbindingar sinar, og þeir
vildu jafnvel lána nokkurt fé til fyrirtækjanna, ef hægt væri að leggja
fram tryggingu fyrir þvi, að verksmiðjurnar yrðu opnaðar þegar eftir
áramótin
„Það er vitaskuld vinsamlegt boð”, sagði Harrý. „Verst er, hve
skammur timi er til stefnu. Það skapar verkamannasamtökunum að-
stöðu til að kúga okkur og setja okkur kostina. Þessu tækifæri hafa for-
kólfar þeirra lika verið að biða eftir”.
„Eiga verkamennirnir ekki jafnmikið i húfi sjálfir? — Biður ekki
beggja aðilanna sultur og seyra, ef ekki er hægt að hefja verksmiðju-
reksturinn að nýju? Hér fer allt i kaldakol, ef ekki er hægt að bjarga
atvinnufyrirtækjunum frá gjaldþroti”.
Lárétt
I> Dimmu. — 6) Risa—- 7) Röð.
— 9) Tónn. — 10) Töfrar. — 11)
Nafar. — 12) Kall. — 13) Æða.
—- 15) Frikenndi. —
Lóðrétt
1) Miljónara. — 2) Err. — 3)
Nepjan. — 4) Varðandi. — 5)
Hvassri, —8) Stofu. 9) Stofnun
S. Þ.. — 13) Keyr. — 14) Eins.
Ráðning á gátu No. 1205
Lárétt
I) Langvia. — 6) Uri. — 7)
Um. — 9) Ál. — 10) Gagnaði. —
II) At. — 12) II. — 13) Ein. —
15) Andramt. —
Lóðrétt
1) Laugaða. — 2) Nú. — 3)
Grundir. — 4) VI. — 5) Allillt.
— 8) Mat. — 9) Áði. — 13) ED.
— 14) Na. —
III II llli
■
FIMMTUDAGUR
14. september
7.00 Morgunútvarp. Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.) 9.00 og 10.00.
Morgunbæn kl. 7.45Morgun-
leikfimi kl. 7.50. Morgun-
stund barnanna kl. 8.45:
Lilja Kristjánsdóttir heldur
áfram sögunni „Mariönnu”
eftir van Holst. (10). Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli liða. Popphornið kl.
10.25: Neil Diamond og Fat
Mattress syngja og leika.
Fréttir kl. 11.00. Hljóm-
plötusafnið (endurt. þáttur
G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni Eydis Ey-
þórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Siðdcgissagan: „Þrútiö
loft” cftir P.G. Wodehouse
Jón Aðils leikari les (24).
15.00 Frettir. Tilkynningar.
15.15 Miödegistónlcikar:
Valdimir Horowitz leikur á
pianó sónötur eftir Scar-
latti. Félagar i Winter.thurer-
kvintettinum leika Sónötu
i D-dúr op. 4. nr. 5. eftir
Fritz, Trió i G-dúr eftir De-
machi og Sónötu i B-dúr op.
1. nr. 4 eftir Scherrer. Con-
centus Musicus sveitin i Vin
leikur Kvartett nr. 3. i e-
moll eftir Gassmann:
Harnoncourt stj.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 „Jói norski”: Á selveið-
um meö Norðmönnum Er-
lingur Daviðsson ritstjóri
færði i letur og flytur (4).
18.00 Fréttir á ensku
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Fra listahátiö I Reykja-
vik 1972 Aase Kleveland og
William Caluson flytja þjóð-
lagasöngva á tónleikum i
Norræna húsinu 9. júni s.l.
20.20 Leikrit Leikféiags
Reykjavikur: „Sumariö
’37” eftir Jökul Jakobsson
(Áður útv. ll.janúar 1969).
Leikstjóri: Helgi Skúlason
Persónur og leikendur:
Davið, forstjóri..Þorsteinn
Ö. Stephensen, Stefán, son-
ur hans.. Helgi Skúlason,
Sigrún, tengdadóttir hans ..
Helga Bachmann, Sjöfn,
dóttir hans .. Edda Þórar-
insdóttir, Jón tengdasonur
hans ..Þorsteinn Gunnars-
son.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Kvöldsag-
an „Bréf i staö rósa” eftir
Stefan Zwcig Edda Þórar-
insdóttir leikkona les (3).
22.35 Á lausum k>ili Hrafn
Gunnlaugsson sér um þátt-
inn.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Auglýsingasímar
Tímans eru