Tíminn - 26.10.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 26. október 1972.
„Friðarpipuverksmiöjunum verður bráðum lokað”, sagði ég. „Eg
þykist vita, að þú hafir frétt það. Þá verð ég að vera heima meðan
Emma frænka og Wallace eru að sætta sig við þessa breytingu. Sjálf-
sagt verður það ekki nein skemmtidvöl, en ég ætla samt að fara heim.
Ekki kannske eingöngu þeirra vegna — ég þarf sjálf að standa augliti
til auglitis við það, sem hefur gerzt. Enginn annar getur leyst mig af
hólmi”.
í þetta skipti spurði hann mig einskis.
„Gott og vel”, sagði hann, „farðu þá heim. Þú verður sjálf að kveða
niður þá drauga , sem þér fylgja. Ég skil það. Þú hefur hjálpað mér til
þess að losna við ókind, sem fylgdi mér. Ég var að leggja árar i bát,
þegar ég sá þig i brautarstöðinni og þú varst rétt að segja orðin undir
vöruvagni. Það hleypti i mig þrjózku að sjá þig. Mig langaði til að
standa sigri hrósandi andspænis Blairsborg, þar sem foreldrar minir
höfðu þolað svo miklar þjáningar. Ég hataði þig þá, þótt heyrnarleysi
þitt væri viðfangsefni, sem ég gat ekki setið mig úr færi um að glima
við”.
Svo varð þögn. Það var svo margt, sem mig fýsti að segja, en mig
skorti orð, sem hæfðu tilfinningum minum. Ég held lika, að við höfum
bæði saknað litlu lækningastofunnar i Blairsborg, þótt við gerðum
okkur ekki grein fyrir þvi. Og við höfðum aldrei verið tvö ein fyrr en
nú: Harrý Collins hafði alltaf verið milli okkar, er við töluðumst við.
Hann hafði svo lengi verið mér sifelldlega nálægur, hvert sem ég fór og
hvað sem ég aðhafðist, en nú var hann skyndilega á bak og burt. Þess
vegna var ég nú feimnari og óframfærnari en ég hafði nokkurn tima
áður verið i návist Mereks Vance.
„Það er kynlegt”, sagði hann, eins og hann hefði lesið i hug minn „að
vera hættur að skrifa athugasemdir i dálkana þina i sjúklingaskránni.
Ég” — hann þrýsti arminum betur utan um mig — „ég get ekki annað
en saknað gömlu daganna, þótt ég sé þvi svo fyrir þina hönd feginn, að
þeir eru liðnir. Héðan af verður þetta miklu léttbærara fyrir þig”.
Ég skildi strax, hvað hann var að reyna að segja og vissi, að það var
min skylda að vekja máls á þvi, þótt ég hefði kosið að komast hjá þvi.
„Þú veizt sjálfsagt, að Harrý..að þau búa i Pennsylvaniu”, sagði
ég. „Hann vinnur þar við einhverjar járnbræðslur. Hann er bókari”.
Vance kinkaði kolli.
„Ég sá þau raunar bæöi, er ég kom þangað i siðastliðnum mánuði.
Þau hafa átt talsvert erfitt um tima. En þau virtust vera hamingjsöm,
og þau eiga áreiðanlega vel saman”.
„Já” svaraöi ég, „mér gremst það ekki nú orðið. Mér finnst ég vera
orðin allt önnur manneksja en ég var”.
„Það var ekki hægt að varna sárum þess að gróa”, svaraði hann,
„hvorki á likama né sál”.
„Ég varð þvi fegin, að þau fóru frá Blairsborg”, sagöi ég. ,,,Hanna
átti þar aldrei heima. Hún er ekki rótföst þar á sama hátt og ég”.
Hann yppti óþolinmóðlega öxlum og vatt sér hranalega að mér, eins
og hann hafði gert stundum áður.
„Heldur þú, aö ræturnar skipti mestu máli?” drundi hann.
„Já, þú verður liklega að viðurkenna, að þær séu æðvþýðingar-
miklar,” svaraði ég.
„Auðvitað. En það eru greinarnar lika. Ég myndi segja, að þvi hærra
sem tré yxi frá rótum sinum, þvi meira lifsmagni væri það gætt. Og hið
sama er að segja um fólk”.
„Stefnir þú þeim orðum til min?”
„Já, ég stefni þeim tii þin”. Hann þrýsti mér fastar að sér. „Við
höfum lengi eldað grátt silfur, og ég læt þig ekki setjast á rætur þinar
heima. Ég veit, hvað þú hefur átt við að striða, en ef til vill er það samt
heyrnarleysi þitt, sem hefur bjargað þér frá ennþá sárgrætilegri
örlögum. Ef þú hefðir aldrei misst heyrnina og gifzt manninum, sem þú
unnir...”
„Gerðu það fyrir mig að tala ekki um þetta”, sagði ég.
En hann gaf þvi engan gaum.
„Ég hef fulla heimiid til þess að tala við þig um ástir og hvað annað,
sem mig fýsir. Nú er liðinn sá timi, að ég láti tilfinningar þinar
afskiptalausar. Það var ekki auðvelt að sitja auðum höndum og horfa á
þig tærast i skugga imyndaðrar ástar. Þvi að þetta var imyndun, það
hlýturðu að játa”.
„Já, ég sé það nú”, svaraði ég. „En stundum er erfiðara að losna úr
skugga imyndunarinnar en raunveruleikans. Það er ástæðan til þess,
að ég verð að fara aftur til Blairsborgar”.
Hann kinkaði kolli. Ég gat varla greint andlit hans i vorrökkrinu, en
þó fannst mér eins og svipur hans segði við mig: „Farðu heim til
gamla fólksins i gamla húsinu þinu. Ég get beðið á meðan þú ert að
sannfæra sjálfa þig um, að þú átt þar ekki lengur heima. Við finnum
bæði, hvenær fylling timans er komin”.
Ég man ekki, hvort samræður okkar urðu lengri. En ég man glöggt
eftir ljósunum á Jerseybakkanum, sem ég virti fyrir mér yfir öxl hans,
úðanum úr þokunni og snöggum, þéttum kossi hans, er hann kvaddi
mig i dyrunum.
Ég horfði á eftir honum niður vota götuna. En jafnvel þá grunaði mig
ekki, hve mjög ég hlyti að sakna hans. Ég þorði ekki heldur að vona, að
hann myndi þrá mig i fjarlægðinni. En þessir mánuðir, sem liðnir eru
siðan, hafa fært mér heim sanninn um það. Nú veitég,að við eigum að
þreyta lifsskeiðið saman.
Ég sit hér i þessari stofu, sem mér finnst skyndilega ekki vera her-
bergi mitt lengur. í kvöld lýk ég frásögninni og legg blöðin til hliðar. Ef
til vill var það heimskulegt af mér að halda, að hægt væri að bókfesta
sérstaka sögu af fyrsta fjórðungi ævi minnar. Á boröinu fyrir framan
mig liggur langur járnbrautarfarseðill með mörgum staðarnöfnum.
Þau koma mér ókunnuglega fyrir sjónir, öll nema hið neðsta, sem ég
kannast við af póststimplinum á bréfunum, sem ég hef beðið eftir
siðustu vikurnar. Sú var tið, að ég hefði hikað við að rifa mig þannig
upp með rótum. Sú var tiðin.
ENDIR.
Við velium millÍBl
það borgar sig

PUntal - OFNAR H/F.
Síðumúla 27 . Reykjavík
Símar 3-55-55 og 3-42-00 ■
Lárétt
1) Óeirðir,- 5) Bý,- 7) Eins.- 9)
Gera við.- 11) Farða,- 13)
Drif,- 14) Skelin.- 16) Ell,- 17)
Fiskur,- 19) Siður,-
Lóðrétt
1) Veltir,- 2) Ess,- 3) Handa,-
4) Framar.- 6) Reikar,- 8)
Her,- 10) Vana,- 12) Skott.- 15)
Afsvar,- 18) Röð.
X
Ráðning á gátu Nr. 1241
Lárétt
1) Platar,- 5) Kór,- 7) NN,- 9)
Mara,- 11) Nóg - 13) Rök - 14)
Unum,- 16) NN,- 17) Langa.-
19) Fantur.
Lóðrétt
1) Pönnur.- 2) Ak.- 3) Tóm,- 4)
Arar.- 6) Vaknar,- 8) Nón.- 10)
Röngu,- 12) Gula,- 15) Man,-
18) NT,-
111:111
Biillil
Fimmtudagur 26.
október
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00 Morgunbæn kí. 7.45
Morgunleikfimi kl. 7.50
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Guðbjörg ólafsdóttir
heldur áfram lestri sögu
sinnar um „Pilu og Kóp”
(4) Tilkynningar kl. 9.30.
Létt lög milli liða. Heil-
brigðir lifshættir kl. 10.25:
Björn L. Jónsson læknir sér
um þáttinn. Morgunpoppkl.
10.45: The Beatles og Doors
syngja og leika. Fréttir kl.
11.00 Hljómplötusafnið
(endurt. þáttur G.G.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
. Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna
14.15 Búnaðarþáttur: Um
æðardún og dúnhreinsun
Gisli Kristjánsson ritstjóri
fer með hljóðnemann i
dúnhreinsunarstöðina á
Kirkjusandi (Áður útv. i
siðustu viku).
14.30 Siðdcgissagan:
„Draumur um Ljósaland”
eftir Þórunni Elfu Magnús-
dóttur. Höfundur les: (8).
15.00 Miðdegistónleikar: Tón-
list eftir Johann Sebastian
Bach. Fernando Germani
leikur Orgelkonsert i a-
moll. Kathleen Ferrier
syngur tvær ariur. Glenn
Could leikur á pianó Partitu
nr. 5. Filharmóniusveit
Berlinar leikur Branden-
borgarkonsert nr. 6 i B-dúr:
Herbert von Karajan stj.
16.00 Fréttir.
16.10 Veðurfregnir. Tii-
kynningar.
16.25 Popphornið
17.10 Barnatimi: Pétur
Pétursson stjórnar a.
Margrét Jónsdóttir les kafla
um Lillu — Heggu úr
„Sálminum um blómið”
eftir Þórberg Þórðarson. b.
Börn segja gamansögur og
flytja stuttan leikþátt.
cútvarpssaga barnanna:
„Sagan af Hjalta litla” eftir
Stefán Jónsson. Gisli
Halldórsson ieikari les (2)
18.00 Létt lög. Tilkynningar
19.20 Daglegt mál. Páll
Bjarnason menntaskóla-
kennari flytur þáttinn.
19.25 Gluggin Umsjónar-
menn: Agúst Guðmunds-
son, Guðrún Helgadóttir og
Gylfi Gislason.
20.00 Gestur i Útvarpssal:
italski harmonikusnillingur-
inn Salvatore di Gesualdo
leikur verk eftir Magnante,
Fancetti, Auberge og
Lecuona.
20.15 Leikrit: „Sómafólk”
eftir Peter CokeAður flutt i
aprii 1969) Þýðandi: Óskar
Ingimarsson. Leikstjóri:
Gisli Alfreðsson. Persónur
og leikendur: Ungfrú
Nanette Parry (Nan), Anna
Guðmundsdóttir,. Albert
Rayne, hershöfðingi,
Þorsteinn O. Stephensen,.
Lily Thompson, Þórunn
Sigurðardóttir., Alice, Lady
Miller, Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir., Lafði
Beatrice Appleby (Bee),
Nina Sveinsdóttir,. Ungfrú
Elizabeth Hatfield (Hattie),
Áróra Halldórsdóttir.,
Pape, Flosi ólafsson.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfrengir I sjón-
hending Sveinn Sæmunds-
son talar við Einar
Bjarna'son skipstjóra um
sjóslys fyrir Norðurlandi og
björgun á striðsárunum,
fyrri þáttur.
22.45 Mannstu eftir þessu
Tónlistarþáttur i umsjá
Guðmundar Jónssonar
pianóleikara.
23.30 Fréltir i stuttu máli.
Dagskrárlok
Auglýsið í Tímanum