Tíminn - 05.12.1975, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Föstudagur 5. desember 1975.
Jón Skaftason, alþingismaður:
VIÐGERÐAAÐSTAÐA Á
KEFLAVÍKURFLUGVELLI
ntEBBlö
MO-Reykjavik. Jón Skaftason
(F) hefur flutt á Alþingi tillögu til
þingsályktunar um viðgeröar og
viðhaldsaðstöðu flugvéla á Kefla-
víkurflugvelli.
t framsöguræðu sinni fyrir til-
lögunni benti Jón á alls ónóga við-
geröaraðstööu á Keflavikurflug-
velli og af þeim sökum færi mikið
viögerðar- og viöhaldsstarf fram
erlendis. Benti flutningsmaður á,
að ef tækist að flytja 50 flugvirkja
hingað heim til starfa þýddi það
101,3 milljón króna auknar tekjur
fyrir þjóðarbúið. Auk þess myndi
sjáifur ríkissjóður hafa af þessu
um 44,2 milljónir króna tekjur.
Þessar upplýsingar eru fengnar
úr könnun, sem Hagvangur hf.
framkvæmdi i október sl. fyrir
Flugvirkjafélag íslands
Flugsamgöngur
i örum vexti
í framsöguræðu sinni vakti Jón
athygli á að árlega væru á fjórða
þúsund lendingar á Keflavlkur-
flugvelli. Hin siðari ár hefði þó
gætt vissra erfiðleika I flugstarfs-
seminni bæði hér innanlands og
einnig i næstu nágrannalöndum
okkar. Af þeim sökum hafa
lendingar verið nokkru færri á
Keflavikurflugvelli tvö siðustu
árin, en áður.
Hins vegar er engin ástæða til
annars en i framtiðinni muni
lendingum fjölga verulega, enda
eðlileg afleiðing, þar sem flugið
er sú grein samgangna, sem er i
örustum vexti i heiminum.
- Keflavíkurflugvöllur er eini al-
þjóðlegi flugvöllurinn i eigu ís-
lendinga, en hann er að ýmsu
leyti mjög vanbúinn þvi, að taka
við" aukinni viðgerðar- og við-
haldsaðstöðu fyrir flugvélar.
Þjóðhagsleg nauðsyn knýr þó á
um að þeirri aðstöðu verði komið
á sem fyrst.
45 flugvirkjar
erlendis
Þá greindi framsögumaður frá
upplýsingum sem hann hefði
fengið hjá Flugvirkjafélagi Is-
lands og sagði, að nú muni vera
Lög samþykkt vegna
veiða V.-Þjóðverja
I gær var afgreitt sem lög frá
Alþingi viðauki við lög nr. 102 27.
desember 1973 um veiðar með
botnvörpu, flotvörpu og dragnót i
fiskveiðilandhelginni, sbr. lög
nr. 14 26. marz 1974 og lög nr. 72
14. október 1975.
Við lögin bættist svohljóðandi
ákvæði til bráðabirgða:
Meðan I gildi er samkomulag
milli Islands og Sambandslýð-
veldisins Þýzkalands um veiðar
þýzkra togara innan fiskveiði-
landhelgi, dags. 28. nóvember
1975, skulu brot gegn ákvæðum
samkomulagsins af hálfu þeirra
þýzku veiðiskipa, sem tilgreind
eru á skrá, sem er fylgiskjal með
samkomulaginu, og heimilaðar
eru veiðar á umsömdum svæðum
i fiskveiðilandhelginni, varða
þeim viðurlögum, að veiðiskip,
sem brotlegt hefur orðið við
ákvæði samkomulagsins, skal
fellt niður af fyrrnefndri skrá, og
missir þar með rétt til að stunda
veiðar samkvæmt ákvæði sam-
komulagsins.
Dómsmálaráðuneytið tekur
ákvörðun um þá framkvæmd
samkomulagsins, er það hefur
fengið gögn I hendur frá Land-
helgisgæzlunni.
Jón Skaftason,
240 Islendingar, sem hafi verið
útskrifaðir sem flugvirkjar. Þar
af starfa um 200 i faginu, en af
þeim eru 45 við vinnu erlendis.
Vitað er, að þessir flugvirkjar
hafa sett fram ákveðnar óskir
um, að þannig verði búið að
starfsgreininni, að þeir geti horfið
hingað heim til að sinna hér sinni
vinnu. Það er okkur Islendingum
mikið metnaðarmál að geta orðið
við þessum óskum, auk þess, sem
það er beint hagsmunamál fyrir
þjóðfélagið.
Þessu næst vék framsögumað-
ur að brunanum á skýli Flug-
félagsins á Reykjavikurflugvelli
á síðasta vetri. Af þeim sökum
byggju um 100 flugvirkjar við
mjög slæma aöstöðu og væri
vinnuaðstaða sú, sem þeim væri
t.d. boðin I flugskýlum varnar-
liðsins á Keflavikurflugvelli al-
gerlega óviðunandi. Verði ekki
skjótt við brugðið til að bæta úr
þessu, er hætt við að enn stærri
hluti þessarar þjónustu hverfi út
úr landinu.
Mikil útgjöld
erlendis
Hér verða birtar samtölur
kostnaðar við viðgerðir Flug-
félags tslands og Loftleiða á sið-
ustu fjórum árum, og sést þar vel,
hve mikill hluti viðgerðar-
kostnaðarins er greiddur á er-
lendri grund.
1971 var kostnaðurinn 536 millj.
kr. erl., en 113 millj. kr. innanl.
1972 var kostnaðurinn 511 millj.
kr. erl., en 111 millj. kr. innanl.
1973 var kostnaðurinn 511 millj.
kr. erl., en 140 millj. kr. innanl.
1974 var kostnaðurinn 608 millj.
kr. erl., en 212 millj. kr. innanl.
Flutningsmaður vakti athygli á
að langmestur hluti af kostnaði
Loftleiða væri erlendis, en
kostnaður F.í. að mestum hluta
innanlands. Með sameiningu
þessara flugfélaga ætti að gefast
betra færi á að flytja stærri hluta
af þessari starfsemi inn I landið.
Að lokum sagði framsögu-
maður: — Það sem fyrir mér
vakir með þessum tillöguflutningi
er ekki sizt það, að i þessum efn-
um verði mörkuð einhver ákveðin
stefna, þannig að allir þeir aðilar,
opinberir og einkaaðilar, sem
hagsmuna eiga að gæta i þessu
sambandi.viti að hvaða marki er
stefnt, þannig að þeir geti tekið
höndum saman að ná þvi marki.

■

iiiihinlii
Halldór E. Sigurðsson, sam-
gönguráðherra svaraði fyrir
nokkru fyrirspurn frá Vil-
borgu Harðardóttur um
undanþágu afnotagjalda af
sima fyrir elli- og örorkulif
eyrisþega, en þingsályktunar-
tillaga þess efnis var sam-
þykkt á siðasta þingi.
I svari sinu las ráðherra upp
bréf frá Póst- og simamála-
stjóra, þar sem kom fram, að
auðveldasta leiðin til að fram-
kvæma vilja Alþingis sé að
hækka elli- og örorkulifeyri
um sömu upphæðog simgjöld-
um nemur, eða um 800 kr. á
mánuði.
Með þessu fengi styrkþegi á
öruggan hátt, það sem til er
ætlazt i nefndum lögum, en
verður ekki sérstakur skattur
á simnotendum einum.
Elli- og lífeyrisþegar voru i
des. sl. um 2203, en engin
könnun liggur fyrir hve marg-
ir þeirra hafa sima.
Talið er að slik athugun yrði
mjög kostnaðarsöm, og einnig
myndi verða mjög kostnaðar-
samt eftirlit með þvi að fella
simgjöld niður.
Þá benti Póst- og simamála-
stjóri á i svari þvi, sem sam-
gönguráðherra las u,pp, að
tekjutap simans gæti numið
21 millj. króna á ári.
Að þessu öllu athuguðu væri
ljóst, að bezti kosturinn við að
ná fram vilja löggjafans væri
sá að hækka elli- og örorkulif-
eyrinn sem simagjöldunum
næmi.
Samgönguráðherra hefur
einnig svarað fyrirspurn frá
Jóhannesi Arnasyni um störf
verðjöfnunarnefndar vöru-
flutninga. I svari ráðherra
kom fram, að gagnasöfnun á
vegum nefndarinnar hefði
farið fram og stefnt væri að
þvi, að nefndin skili áliti
snemma á næsta ári.
Fé verði aflað til að Ijúka
dreifingu sjónvarps
Múrarar
mótmæla
skýrslu Rannsóknar-
ráðs og frumvarpi
til byggingarlaga
Félagsfundur i Múrarafélagi
Reykjavikur, haldinn
mánudaginn 24. nóvember 1975,
mótmælti að i nefndir á vegum
stjórnvalda um málefni
byggingariðnaðarins skuli svo til
eingöngu skipaðir langskóla-
gengnir menn, sem mjög tak-
markaða þekkingu hafa á vanda-
málum byggingariðnaðarins.
'Taldi fundurinn þá hafa mis-
notaðþessa aðstöðu sér tilábata,
sbr. frumvarp til byggingalaga
og skýrslu Rannsóknaráðs
rikisins.
Fundurinn krafðist þess, að
betur væri vandað til skipunar
ábyrgðarmikilla og kostnaðar-
frekra nefnda, og að skipaðir
verði i þær byggingariðnaðar-
menn. sem haldgóða þekkingu
hafa á þeim málum.
Fundurinn fordæmir harðlega þá
ófrægingarherferð sem hann taidi
hafa verið hafða I frammi gagn-
vart byggingariðnaðarmönnum,
og þó sérstaklega ákvæðisvinnu-
mönnum og harmaði þátt hinna
svokölluðu „hlutlausu” rikisfjöl-
miðla i henni.
Hlustunarskilyrði hljóðvarps bætt
Áætlanir Pósts
Mó-Reykjavlk. Steingrimur Her-
mannsson, Ingi Tryggvason og
Halldór Asgrimsson hafa lagt
fram á Alþingi frumvarp til laga
um breytingar á útvarpslögum.
Leggja þeir til að svohljóðandi
verði bætt inn i útvarpslögin.
Rikisútvarpinu er skylt að
leggja áherzlu á að koma
fullnægjandi hljóðvarps- og sjón-
varpssendingum til allrá lands
manna og til sjómanna á fiski-
miðunum i kringum landið, eins
og tæknilega og fjárhagslega er
talið kleift.
Rikisútvarpið skal láta gera og
leggja fram áætlun til þriggja ára
i senn um framkvæmdir þessar.
Til þessara framkvæmda skal
varið fjármagni þvi sem fæst
samkvæmt 17. gr. að viðbættu
fjármagni, sem veitt er til slikra
framkvæmda af öðrum tekjum
Rikisútvarpsins og á fjárlögum.
I þvi skyni að hraða fram-
kvæmdum skal
a) Leggja 10 af hundraði viðauka-
gjald á afnotagjald af hljóövarps-
tækjum eins og það er ákveðið
hverju sinni vegna annarra fjár-
þarfa Rikisútvarpsins og skal þvi
fjármagni varið til framkvæmda
á sviði hljóðvarps.
b) Leggja 10 af hundraði viðauka-
gjald á afnotagjald af sjónvarps-
tækjum, eins og það er ákveðið
hverju sinni vegna annarra fjár-
þarfa Rikisútvarpsins, og skal þvi
fjármagni ráðstafað til fram-
kvæmda á sviði sjónvarps.
Gjald þetta skal ekki innheimt
eftir að framkvæmdum er lokið
og sima
I greinargerð með frumvarpinu
vitna flutningsmenn til áætlana,
sem Póst- og simamálastjórnin
hefur gert um
a) Sjónvarpsdreifikerfi fyrir haf-
svæðiö umhverfis Island
b) Framkvæmdir við sjónvarps-
dreifikerfið.
c) Framkvæmdir við hljóðvarps-
dreifikerfið.
I greinargerðinnni drepa þeir
siðan á nokkrar meginniður-
stöður áætlunarinnar. Þar segir
m.a.:
Móttöku hljóðvarps er viöa
mjög ábótavant. Einkum hafa
kvartanir verið tíðar frá Aust-
fjörðum og öðrum fjarlægum
landshlutum. Kveður oft svo
rammt við, að hljóðvarps-
sendingarnást ekki timum saman
vegna slæmra móttökuskilyrða
og truflana frá öðrum sterkum
stöðvum.
1 áætlunum Póst- og sima-
málastjórnarinnar er þetta
staðfest. Er lagt til að komið
verði upp FM-kerfi og nýjum
langlinu- og miðbylgjusendi á
Austurlandi. Auk þess er
nauðsynlegt að endurnýja möstur
sendistöðvarinnar á Vatnsenda
en það fellur að sjálfsögðu undir
eðlilegt viðhald hljóðvarps-
kerfisins.
Samkvæmt frumáætlun, sem
gerð er i október 1974, yröi
heildarkostnaður við
endurbæturnar 650 millj. kr, en
415 millj. kr, að frádregnum
kostnaði við sendistöðina á
Vatnsenda.
1 áætlun um framkvæmdir við
sjónvarpsdreifikerfið kemur
fram, að 98.5 af hundraði
þjóðarinnar hafi nú möguleika á
viðunandi móttöku sjónvarps.
Vegna þeirra, sem ekki ná út-
sendingu, er talið, að reisa þurfi
14stöðvar, sem hver getur þjónað
8eða fleiri notendum. Til viðbótar
er gert ráð fyrir 150 stöðvum,
sem þjónað gætu frá 1 og upp i 7
notendum. Auk þess er talið
nauðsynlegt að ljúka við ýmsar
bráðabirgða endurvarpsstöðvar
og fleira.
Fjölmargar þings-
ályktunartillögur
en litlar
framkvæmdir
A undanförnum árum hafa
verið fluttar fjölmargar þings-
ályktunartillögur um útbreiðslu
sjónvarps til þeirra staða sem
ekki njóta þess nú. Arangurinn
hefur orðiö litill af þessum mál-
flutningi. Framkvæmdir á þessu
sviði hafa verið litlar sem engar
siðustu árin. Þeir fáu, sem eftir
eru, virðast gjarnan gleymast.
Flutningsmönnum þessa
frumvarps þykir ljóst, að úr
þessu verði ekki bætt nema með
þvi að tryggja sérstakt fjármagn
til slikra framkvæmda. Þvi er
horfið að þvi ráði að flytja
frumvarp til laga um breytingu á
útvarpslögum. Meginefni þessa
frumvarps er það að gera út-
varps- og sjónvarpseigendum
skylt að greiða 10 af hundraði
viðaukagjald af afnotagjaldi af
þessum tækjum og renni þær
tekjur óskiptar til þess að koma
sjónvarps- og hljóðvarpssending-
um til þeirra, sem ekki ná þeim i
dag, eða bæta þar sem móttakan
er óviðunandi.
Afnotagjald af hljóðvarpi er i
dag 3.800 kr. á ári, en af
sjónvarpstæki 8.400 kr. á ári. Hér
er þvi um að ræða 380 kr. á ári af
hljóðvarpstæki og 840 kr. af sjón-
varpstæki. Það er sannfæring
flutningsmanna að þeir Is-
lendingar, sem njóta þessara lifs-
gæða I dag, muni ekki sjá eftir þvi
að greiða slikt gjald til þess að
tryggja þeim fáu, sem eftir eru,
aðstöðu til þess að njóta einnig
sömu lifsgæða, sem og sjómönn-
um á fiskimiðum umhverfis
landið.
Það gjald, sem á þennan hátt
yrði innheimt næmi 24 milljónum
króna af hljóðvarpstækjum, og
um 40millj. kr. af sjónvarpstækj-
um. Gera flutningsmenn ráð
fyrir að viðaukagjaldið falli niöur
þegar umræddum framkvæmd-
um er lokið, þannig að allir lands-
menn njóti sambærilegra
hljóðvarps- og útvarpssendinga.
Ofangreint fjármagn mun þó
hrökkva skammt, en það ætti þó
tryggja að nokkur hreyfing
komist á þessi mál. Eðlilegt telja
flutningsmenn, að áætlun verði
gerð um þessi mál og stefnt að þvi
að þeim ljúki á næstu 4-5 árum.
Það er skoðun flutningsmanna
að það verkefni á sviði hljóðvarps
og sjónvarps að koma útsending-
um til allra Islendinga á landi og
sjó eigi að ganga fyrir flestum
öðrum framkvæmdum á sviði
hljóðvarps og sjónvarps. Það er
von þeirra, að samþykkt þessa
frumvarps leiði til þess, að svo
verði.