Tíminn - 03.07.1976, Page 12

12
TÍMINN
Laugardagur 3. júli 1976
Bernhard
Nordh:
I JOTUNHEIMUM
FJALLANNA
þessu olli. Hann var á góðum skóm úr hreindýraskinni,
og í þá hafði verið troðið mjúku heyi. Hendurnar voru
líka vel varðar hreindýraskinni, og loðin húfa úr íkorna-
skinni huldi því nær allt andlitið. Það þurfti mikla f rost-
hörku til þess, að hroll setti að Jónasi. Hann var nógu vel
klæddur til þess að geta skriðið inn í skúta og sofið þar
værum svefni.
Nei — það var annað en kuldinn, sem olli dráttunum,
sem komnir voru kringum munninn á honum. Hver
klukkustundin leið af annarri, og jarfaskútinn glotti
bara framan í hann. Hann varð ekki var neinnar
hreyfingar — ekkert þrusk heyrðist. Höfðu bölvaðir
jarfarnir étið sig svo metta, að þeir ætluðu að liggja fyrir
í alla nótt?
Það var óþægileg tilhugsun. Hann hlakkaði ekki neitttil
að standa eins og stytta alla nóttina og ef til vill allan
næsta dag í þokkabót. Ætti hann að reka stafinn inn í
skútann og vekja kvikindin? Nei — ekki bætti það úr
skák. Slík heimskupör hafði hann gert meðan hann var
yngri, og ekki haft annað f yrir en skömmina. Það var að
sönnu hægt að vekja jarfa, en það heppnaðist aldrei að
stinga þá með broddinum í stafnum. Annað hvort skriðu
þeir lengra inn í greni sitt eða þeir skutust inn í afkima,
þar sem ekki náðist til þeirra með stafnum. Vissi jarfi
hættu vofa yf ir, var aðeins eitt réð til að flæma hann
út úr fylgsni sínu, og þetta ráð var Jónasi ekki tiltækt.
Það var löng leið niður að efsta birkikjarrinu, og til þess
að svæla út jarfa þurfti álitlegan hrísabagga. Meðan
hann væri að sækja hrísið, myndu jarfarnir hafa sig á
burt. Það hafði hann reynt áður.
Það var að vísu eitt ráð enn til þess að ná til jarfana.
Það var að vísu eitt ráð enn til þess að ná til jarfans.
Inn í biksvart myrkrið, móti klóm og þumlungslöngum
vígtönnum! Þeir samfundir gátu dregið hala á eftir sér
— þeir gátu kostað mann hendurnar eftir óhugnanleg
merki á andlitinu. Það var skynsamlegast að bíða.
Þegar leið fram undir morguninn, tók að þykkna i
lofti. Norðurljósin hurfu. Stjörnurnar fólust bak við
svart skýjaflókna, og snarpar vindhviður kembdu fann-
slæður fram af fjallabrúnunum.
Jónas hnusaði í allar áttir eins og dýr. Nú var hætta í
aðsigi. Skylli á stórhríð, var það ekki lengur líf jarfanna,
sem i veði var. Snögg hryna gat á svipstundu feykt hon-
um fram af stallinum, og eftir það myndi enginn, sem
Jónas héti, vera meðal heimilisfólksins í Marzhlíð.
Jónas lagðist niður og skreið að jarfagjótunni, án þess
að gera sér sérstaka grein fyrir því, hvað hann ætlaðist
fyrir. Jarfarnir hlutu að vera þarna inni, en væri óveður
í aðsigi, var tilgangslaust að bíða lengur. Villidýr fer
aldrei af f rjálsum vilja út í hríð og stórviðri, hversu solt-
ið sem það er. Nú virtist ekki annað fyrir hendi en sækja
skíðin og hraða sér heim og vera svo kominn aftur, áður
en jörf unum þætti veðrið orðið nógu gott fyrir sig.
Jónas rak höfuðið inn í munnann og nasaði eins og áð-
ur. Allt í einu var eins og hver dráttur stirðnaði, líkt og
hann hefði skynjað aðsteðjandi hættu. Hann hnusaði enn
— tvisvar eða þrisvar — og dæsti hátt. Víst fann hann
lykt af jörf um, en hún var ekki jaf n megn og áður. Það
var ekki neinn jarf i þarna inni — það var aðeins þef ur-
inn, sem þeir höfðu skilið eftir.
Jónas nötraði af reiði, þegar hann yfirgaf skútann.
Hann var viss um, að jarfarnir höfðu ekki farið út um
þennan munna, sem hann hafði haft auga með. Og nú
hirti Jónas ekki um neina hættu — hann spígsporaði
fram og aftur um silluna, og eftir nokkrar mínútur fann
hann smuguna, dálítið auga í skafl. Þar sáust greinileg
för eftir kvikindin. Jónas svitnaði af gremju. Það höfðu
verið tveir jarf ar í skútanum, eins og hann grunaði.
Nú var Jónas kominn í þann ham, að hann gáði ekki
lengur til veðurs. Hann rakti sporin, og þegar hann kom
þangað, sem hann hafði skilið skíðin eftir, festi hann þau
á sig í skyndi og brunaði af stað á eftir jörf unum.
Nýr dagur rann. Skýin hrönnuðust í loftinu, en enn var
aðeins eins og óveðrið kreppti ógnandi hnefann yfir
Marzf jallinu og væri ekki búið að ráða við sig, hvort það
ætti helduraðhörfa til annarra stöðva eða gera áhlaupá
byggðir frumbýlinganna. Hæstu tindarnir voru huldir
þjótandi skýjum, en gegnum skörðin mátti enn sjá til
næstu f jalla, en niðri í skóginum var allt kyrrt eins og
verið hafði um nóttina. Greinarnar bærðust aðeins hljóð-
lega — vögguðust svo rólega, að það hefði tæpast fælt
neinn mann frá þvi að halda á fjallið.
..og þegar hann dettur slær Geiri
hann á bakhlutann meö skildin
mmm j
Laugardagur
3. júli
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Sigrún Valbergsdóttir
heldur áfram lestri ,,Leyni-
garösins” eftir Francis
Hodgson Burnett (12).
Óskalög sjúklinga kl. 10.25:
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 ÍJt og suöur Asta R. Jó-
hannesdóttir og Hjalti Jón
Sveinsson sjá um siödegis-
þátt meö blönduöu efni.
(16.00 Fréttir. 16.15 Veöur-
fregnir)
17.30 Eruö þiö samferöa til
Afriku? Feröaþættir eftir
Lauritz Johnson. Baldur
Pálmason les þýöingu sina
(8).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 FjaörafokÞáttur i umsjá
Sigmars B. Haukssonar.
20.00 Hljómpiöturabb Þor-
steins Hannessonar.
20.45 Framhaldsleikritiö:
„Búm annsrau nir” eftir
Sigurð Róbertsson Fyrsti
þáttur: A rangri hillu. Leik-
stjóri: Klemenz Jónsson.
Persónur og leikendur:
Geirmundur heildsali:
Rúrik Haraldsson. Jósefina
kona hans: Sigriöur Haga-
lúi. Baddi sonur þeirra:
Hrafnhildur Guömundsdótt-
ir. Sigurlina (Sisl) skrif-
stofustúlka: Sigriöur Þor-
valdsdóttir. Dagbjartur
fasteignasali: Helgi Skúla-
son. Jónas rukkari: Guö- .
mundur Páisson. Aörirleik-
endur: Kristján Jónsson,
Hjalti Rögnvaldsson, Knút-
ur R. Magnússon og Kle-
menz Jónsson.
21.40 Gamlir dansar frá
Vinarborg Hljómsveit Edu-
ards Melkus leikur.
22.00 Fréttir
22.15 Veöurfregnir Danslög
23.55 Fréttir. Dagskráriok.
BILALEIGAN
EKILL
Ford Bronco
Land- Rover
Blazer
Fíat
VW-fólksbílar

íí*i-3Q-OT
28340-37199
Laugavegi 118
Rauðarárstígsmegin
Húsdýradburður
til sölu
SÍMI 7-31-26
Kaupið bílmerki
Landverndar
Kerndum
líf
rerndum
yotlendi
mm
Til sölu hjá HSSO og SHELL
bensinafgreióslum og skrifstofu
Landverndar Skólavöróustíg 25